Για τα Διευρωπαϊκά Δίκτυα Μεταφορών

Να πρασινίσουν τα Διευρωπαϊκά Δίκτυα Μεταφορών - Να μην αγνοούνται νησιά κι αραιοκατοιημένες περιοχές

Ο Νίκος Χρυσόγελος εισηγητής των Πράσινων στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης για τις μεταφορές

 

Δείτε το βίντεο με την παρέμβαση του Ν. Χρυσόγελου:http://youtu.be/p1LYCbSb41E

 

«Να πρασινίσουν οι μεταφορές σε ευρωπαϊκό επίπεδο, να αναπτυχθούν οικολογικά και οικονομικά βιώσιμα ευρωπαϊκά δίκτυα μεταφορών και να συνδεθούν οι πολιτικές για τις μεταφορές με τις άλλες ευρωπαϊκές πολιτικές (προστασίας του κλίματος, απασχόλησης, αναζωογόνησης της οικονομίας, περιφερειακής ανάπτυξης),  αλλά και να μην μένουν εκτός των Διευρωπαϊκών Δικτύων Μεταφορών τα νησιά και οι αραιοκατοικημένες περιοχές» ζήτησε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων/ Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, μιλώντας την Τετάρτη 11 Ιουλίου, στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης, στο πλαίσιο της συζήτησης για τον Κανονισμό σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές για την ανάπτυξη του Διευρωπαϊκού Δικτύου Μεταφορών.

 

“Σε μια εποχή οικονομικής, κοινωνικής, περιβαλλοντικής και κλιματικής κρίσης, οι διάφορες πολιτικές δεν πρέπει να είναι ασύνδετες μεταξύ τους. Ο Κανονισμός για τα Διευρωπαϊκά Δίκτυα Μεταφορών μπορεί να είναι ένα εργαλείο για να καλύπτονται με αποτελεσματικό και οικολογικά αποδεκτό τρόπο οι ανάγκες των πολιτών. Ενώ θα μειώνονται οι επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην υγεία, θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν πιο αποτελεσματικά οι περιορισμένοι, έτσι κι αλλιώς, οικονομικοί πόροι σε μια εποχή κρίσης, να ενισχυθούν οι τοπικές οικονομίες και η απασχόληση αλλά και να προωθηθεί η βιώσιμη ευημερία των τοπικών κοινωνιών και η πράσινη οικονομία.

 

Η συγχρηματοδότηση για αυτοκινητοδρόμους στο σύνολο της ΕΕ δεν πρέπει να ξεπερνάει το 30%. Πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στη βελτίωση των μεταφορικών υποδομών για πιο φιλικά προς το περιβάλλον μέσα, όπως το τραίνο, οι υδάτινοι δρόμοι, οι συνδυασμένες μεταφορές συμπεριλαμβανομένων και των ποδηλάτων. Το 70% των χρηματοδοτήσεων πρέπει να στηρίξει αυτές τις μορφές”.

 

Ο Νίκος Χρυσόγελος επισήμανε ότι οι Πράσινοι είναι υπέρ της συμμετοχής των Περιφερειών και της κοινωνίας των πολιτών στη διαμόρφωση των πολιτικών για τις μεταφορές για λόγους διαφάνειας στη λήψη των αποφάσεων, ολοκληρωμένης προσέγγισης σε θέματα μεταφορών και βιώσιμης περιφερειακής ανάπτυξης.

            

 

Αναλυτικά η ομιλία του Νίκου Χρυσόγελου – εισηγητή για τους Πράσινους - στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης του Ευρωκοινοβουλίου σχετικά με τα Διευρωπαϊκά Δίκτυα Μεταφορών,  την Τετάρτη 11/7/2012

 

Αξιότιμες συναδέλφισες, Αξιότιμοι συνάδελφοι,

 

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον εισηγητή για την έκθεση, αλλά ως Πράσινοι έχουμε αρκετές αντιρρήσεις σχετικά με τις τροπολογίες που προτείνει η γνωμοδότησή του κ. Vlasak.

 

Είμαστε υπέρ της συμμετοχής των περιφερειών και της κοινωνίας των πολιτών στη λήψη αποφάσεων για τα Διευρωπαϊκά Δίκτυα Μεταφορών (TEN-T) για λόγους διαφάνειας, ολοκληρωμένης προσέγγισης σε θέματα μεταφορών και βιώσιμης περιφερειακής ανάπτυξης. 

 

Ο Κανονισμός σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές για την ανάπτυξη του Διευρωπαϊκού Δικτύου Μεταφορών είναι μια καλή ευκαιρία για να μετασχηματιστεί το μοντέλο των μεταφορών προς πιο βιώσιμη κατεύθυνση συνδέοντας τις επιμέρους πολιτικές για να πετύχουμε την οικολογική και οικονομική βιωσιμότητα. Είναι μια ευκαιρία να ανταποκριθούμε καλύτερα στις δεσμεύσεις και τους στόχους της ΕΕ για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών, την προστασία της βιοποικιλότητας και για την ανάπτυξη μεταφορικών κλάδων που δεν επιβαρύνουν το περιβάλλον και την ατμόσφαιρα, αλλά συμβάλλουν στη βιώσιμη ευημερία των τοπικών κοινωνιών και την πράσινη οικονομία.

 

Ένας τέτοιος επαναπροσδιορισμός των αναπτυξιακών προτεραιοτήτων στις μεταφορές σε συνδυασμό με την αξιολόγηση των υφιστάμενων επενδύσεων και έργων μπορεί να οδηγήσει, μεταξύ άλλων, και σε πιο αποτελεσματική αξιοποίηση των περιορισμένων, έτσι κι αλλιώς, οικονομικών πόρων μέσα σε ένα περιβάλλον κρίσης.

 

Είμαστε αντίθετοι στο να στρέφεται η χρηματοδότηση κυρίως σε κατασκευές μεγάλων αυτοκινητοδρόμων, όχι μόνο εξαιτίας περιβαλλοντικών αντιρρήσεων αλλά και γιατί έτσι η Ευρώπη συνεχίζει την εξάρτησή της από το πετρέλαιο και επιβαρύνει την ατμόσφαιρα και την υγεία των πολιτών. Συνολικά, η συγχρηματοδότηση για αυτοκινητοδρόμους στο σύνολο της ΕΕ δεν πρέπει να ξεπερνάει το 30%. Χρειάζεται να δοθεί προτεραιότητα  στη βελτίωση των μεταφορικών υποδομών για πιο φιλικά προς το περιβάλλον μέσα, όπως το τραίνο, οι υδάτινοι δρόμοι, οι συνδυασμένες μεταφορές συμπεριλαμβανομένων και των ποδηλάτων. Το 70% των χρηματοδοτήσεων πρέπει να στηρίξει αυτές τις μορφές.

 

Επιδιώκουμε την αποθάρρυνση της χρήσης ΙΧ αυτοκινήτων και φορτηγών για λόγους περιβαλλοντικούς, οικονομικούς, κοινωνικούς αλλά και υγείας. Για να πετύχει μια τέτοια πολιτική χρειάζεται, όμως, να βελτιωθούν οι υποδομές για τα Μαζικά Μέσα Μεταφοράς, το τρένο, το ποδήλατο και το περπάτημα. Ας μην ξεχνάμε και τα διευρωπαϊκά μονοπάτια.

 

Η βελτίωση υπαρχουσών διασυνοριακών σιδηροδρομικών συνδέσεων αλλά και η επέκτασή τους εκεί που δεν υπάρχουν θα πρέπει να είναι προτεραιότητα. Ιδιαίτερα στα Βαλκάνια κάτι τέτοιο θα μπορούσε να βοηθήσει συνολικότερα στις σχέσεις καλής γειτονίας αλλά και στην ενίσχυση των οικονομικών συνεργασιών. Έμφαση πρέπει να δοθεί στις μεταφορές που συνδυάζουν διαφορετικά μέσα, που ελαχιστοποιούν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και το θόρυβο, καθώς και τους κινδύνους ατυχημάτων, ενώ παράλληλα βελτιώνουν τη διαχείριση της κυκλοφορίας.

 

Υποστηρίζουμε  μια ουσιαστική επαναξιολόγηση προκηρυγμένων έργων στη βάση του κόστους και της ωφέλειας για την οικονομία και τις τοπικές κοινωνίες. Στη χώρα μου την Ελλάδα, σε αυτή τη δύσκολη περίοδο της κρίσης πρέπει να αξιολογήσουμε κατά πόσο είναι πραγματικά χρήσιμοι, οικονομικά και οικολογικά βιώσιμοι όλοι οι μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι που δεσμεύουν άμεσα ή έμμεσα ένα μεγάλο ποσοστό των ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων, την ίδια στιγμή που απαξιώνεται ο σιδηρόδρομος. Αν και με τις συμβάσεις μεγάλες γερμανικές, γαλλικές και ισπανικές εταιρίες πιέζουν για τη συνέχιση των αυτοκινητοδρόμων, θα ήταν πιο σωστό να ανακατευθύνουμε μέρος τουλάχιστον των πόρων σε πιο βιώσιμα μεταφορικά έργα, όπως για παράδειγμα το ΜΕΤΡΟ στην Αττική και στη Θεσσαλονίκη, το ΤΡΑΜ, δίκτυα ποδηλατόδρομων που θα αναζωογονήσουν την οικονομία σε εθνικό και τοπικό επίπεδο και θα δημιουργήσουν πολύ περισσότερες θέσεις  εργασίας.

 

Η στρατηγική εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων είναι, επίσης, σημαντικό να έχει μια πιο συνολική προσέγγιση και να μην αντιμετωπίζεται κατά περίπτωση και ανά έργο. Το άρθρο 42 του Κανονισμού για την περιβαλλοντική προστασία πρέπει να αναφέρεται ξεκάθαρα στην περιβαλλοντική νομοθεσία. Χρειαζόμαστε την περιβαλλοντική διάσταση, την ενσωμάτωση αναλύσεων κόστους-ωφέλειας και συνοχή μεταξύ των διαφόρων χρηματοδοτικών εργαλείων και πολιτικών (CEF, ΤΕΝ-Τ, ERDF, CohesionFund) αλλά και προγραμμάτων όπως το MarcoPolo, αν θέλουμε οι μεταφορές να συμβάλλουν στην ικανοποίηση των στόχων της στρατηγικής “Ευρώπη 2020” αλλά και να καλύπτουν με αποτελεσματικό και οικολογικά αποδεκτό τρόπο τις ανάγκες των πολιτών. Προτείνουμε ο στόχος της μείωσης του εξωτερικού κόστους (κοινωνικό και περιβαλλοντικό) να αποτελεί ένα από τα κριτήρια επιλεξιμότητας των διαφόρων έργων.