Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008

Συνέντευξη στην τηλεόραση TVXS

Συνέντευξη στην ιντερνετική τηλεόραση TVXS του Στέλιου Κούλογλου για τους Οικολόγους Πράσινους
http://www.youtube.com/watch?v=eEVH5AQu6xo&feature=channel

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008

Πράσινη λύση στην κρίση

Από κοινού αντιμετώπιση οικονομικής και οικολογικής κρίσης

Νίκος Χρυσόγελος
Μέλος της Γραμματείας των ΟΠ

Διεθνές πλαίσιο! Πράσινη λύση στην κρίση
Οι Οικολόγοι μιλάμε εδώ και χρόνια για την κρίση, οικολογική και οικονομική, κρίση του μοντέλου ανάπτυξης. Οι άλλοι θεωρούσαν ότι οι οικολόγοι θα καταστρέψουν την οικονομία. Σήμερα οι περισσότεροι μιλάνε πράγματι για την κρίση, αλλά τώρα που ανακαλύπτουν την κρίση χρειάζεται να μιλήσουμε για τις λύσεις, τις προτάσεις διεξόδου από την κρίση. Εμείς μιλάμε για ΠΡΑΣΙΝΗ ΛΥΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ, ενώ οι περισσότεροι για μια ασπιρίνη στην κρίση, για μετάθεσή της κρίσης σε μεταγενέστερο χρόνο.
Τα χαρακτηριστικά της χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης είναι παρόμοια με αυτά της οικολογική κρίσης: δανειζόμαστε απερίσκεπτα στερώντας φυσικούς και οικονομικούς πόρους από το μέλλον, βραχυπρόθεσμοι στόχοι, απουσία πρόβλεψης και λήψης μέτρων έγκαιρα παρά τις προειδοποιήσεις, τεράστιο κόστος εκ των υστέρων που επηρεάζει όχι μόνο αυτούς που προκάλεσαν την κρίση αλλά ευρύτερα
Παγκόσμιες προκλήσεις σήμερα που συνδέονται μεταξύ τους: χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση, κλιματική και ενεργειακή κρίση, επισιτιστική/διατροφική κρίση, ανάπτυξη φτωχότερων χωρών, επαναπροσδιορισμός της έννοιας της ασφάλειας.
Από την συνεχή οικονομική μεγέθυνση και την σπατάλη προς την κοινωνικά και περιβαλλοντικά βιώσιμη οικονομία, τη βιωσιμότητα και τη διατήρηση των πόρων.
Σκέψου σφαιρικά, δράσε τοπικά και παγκόσμια
Νοιαζόμαστε για την κρίση στο σπίτι μας αλλά νοιαζόμαστε και για την κρίση στο σπίτι του γείτονα, είμαστε ένα μικρό πλανητικό χωριό όπως αποδείχτηκε και με την πρόσφατη χρηματοπιστωτική κρίση και με την κλιματική κρίση. Γι αυτό πρέπει να σκεφτόμαστε σφαιρικά, να δρούμε τοπικά και παγκόσμια, να σκεφτόμαστε τι γίνεται στην ευρύτερη γειτονιά μας και πως θα ζήσουν οι πολίτες και στη χώρα μας και στον υπόλοιπο πλανήτη. Έχουμε ευθύνη για τα παιδιά μας αλλά και για τα παιδιά του γείτονα, για τα παιδιά όλου του κόσμου.
Υπάρχει η πολιτική αλλά υπάρχει και η προσωπική ευθύνη, ο ρόλος του πολίτη είναι σημαντικός για την έξοδο από την κρίση, την αλλαγή πολιτικών. Γι αυτό λέμε: Αλλάζουμε πολιτική, αλλάζουμε και εμείς. Και πάνω από όλα ο πολίτης πρέπει να είναι ενεργός και κριτικός. Απέναντι στην άκριτη κατανάλωση, λέμε κριτική κατανάλωση, υπεύθυνη στάση ζωής. Δεν χρειάζονται απλώς διορθωτικά μέτρα, χρειάζονται βαθύτερες αλλαγές στις πολιτικές αλλά και στις καθημερινές επιλογές μας, για να αντιμετωπίσουμε την πολύπλευρη κρίση. Ακούμε κριτική, διατυπώνουμε προτάσεις αλλά αναλαμβάνουμε και τις προσωπικές μας ευθύνες, υιοθετούμε εναλλακτικές λύσεις που είναι περιβαλλοντικά και κοινωνικά πιο υπεύθυνες. Οι βαθιές αλλαγές απαιτούν τόσο ρεαλισμό όσο και όραμα, προτάσεις για όλες τις κοινωνικές ομάδες όσο και για τα άτομα/πολίτες.
Το υπάρχον μοντέλο ανάπτυξης απέτυχε: κατάρρευση του «κρατικού-σοβιετικού μοντέλου», αποτυχία τώρα και του μοντέλου ανεξέλεγκτης αγοράς (νεοφιλελευθερισμός). Ανάγκη να δημιουργηθεί ένα νέο μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης που αξιοποιεί τα θετικά στοιχεία από τα δύο συστήματα (κοινωνική αλληλεγγύη, ανάπτυξη πρωτοβουλιών), αλλά απορρίπτει τα λάθη, αποτυχίες ή δογματισμούς. Δεν μπορούμε να επιστρέψουμε στον προστατευτισμό και τον κρατισμό, ως αντίδοτο στην ανεξέλεγκτη αγορά και την οικονομία-φούσκα.
Ανάπτυξη θεσμών δημοκρατικής, περιβαλλοντικής και κοινωνικής διακυβέρνησης σε διεθνές, ευρωπαϊκό και εθνικό/τοπικό επίπεδο που θα υποκαταστήσουν, αντικαταστήσουν αποτυχημένους θεσμούς (ΔΝΤ) ή θα συμπληρώσουν το κενό που υπάρχει. Σε διεθνές επίπεδο χρειαζόμαστε ένα Πράσινο New Deal (Πράσινη Κοινωνική Συμφωνία) που θα στηρίζεται σε δημόσιους και ιδιωτικούς πόρους με στόχο ένα βιώσιμο μοντέλο οικονομικής δραστηριότητας με περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς, όμως, στόχους. Τα τεράστια ποσά δεν πρέπει να διατεθούν για να αυξηθεί γενικώς η ζήτηση αλλά για να επιτευχθούν περιβαλλοντικά και κοινωνικά μετρήσιμοι στόχοι. Π.χ. 600 δις δολάρια σε πράσινες επενδύσεις θα δημιουργήσουν 20 εκατ. θέσεις εργασίας σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση της UNEP.
Στην Ελλάδα όμως πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις πελατειακές σχέσεις και την εκτεταμένη διαφθορά (που στερούν πόρους από κοινωνικά αναγκαίες επενδύσεις και διαβρώνουν την οικονομία και την κοινωνία, ενώ λεηλατούν το περιβάλλον) τόσο με πολιτικές και θεσμικές αλλαγές, όσο και με αλλαγή κουλτούρας και αξιών της κοινωνίας.
Το ενεργειακό-κλιματικό πακέτο που συζητιέται αυτές τις μέρες στην ΕΕ και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι ένα θετικό αν και ανεπαρκές εργαλείο προς τη σωστή κατεύθυνση. Αλλά υπάρχει ο κίνδυνος οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να υπαναχωρήσουν και να το ψαλιδίσουν, ενώ δείχνει τη σωστή κατεύθυνση και για την οικονομία και το κλίμα (εξοικονόμηση ενέργειας, απεξάρτηση από πετρέλαιο, μείωση εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, καινοτομία, πράσινη οικονομία, απασχόληση, αποτελεσματικότητα επενδύσεων, πρόληψη). Μια τέτοια πολιτική είναι απαραίτητο να διαμορφωθεί και να υλοποιηθεί και στη χώρα μας.
Αναγκαία σήμερα είναι η αποσύνδεση της οικονομικής δραστηριότητας από την κατανάλωση φυσικών πόρων, ενέργειας και την παραγωγή αποβλήτων (από-υλοποίηση της ανάπτυξης, αποσύνδεση από αντίληψη βραχυπρόθεσμου κέρδους). Μπορούμε να πετύχουμε το καλύτερο (βελτίωση απόδοσης, συνθηκών ζωής, προστασία περιβάλλοντος) μέσα από το λιγότερο (νερό, ενέργεια, φυσικούς πόρους, απόβλητα). Τα περισσότερα περιβαλλοντικά προβλήματα είναι κυρίως αποτυχία της οικονομίας. Η ρύπανση του Ασωπού, οι χωματερές, η εξάντληση των υδατικών αποθεμάτων και η υπερβολική κατανάλωση ενέργειας είναι ακριβώς η αδυναμία/αποτυχία της οικονομίας να προωθήσει την καινοτομία, την καθαρή παραγωγή, την βελτίωση των περιβαλλοντικών και οικονομικών αποδόσεων. Η κυκλική οικονομία (επανένταξη στην οικονομία των εκροών από τις διάφορες δραστηριότητες, ώστε να μην υπάρχουν απόβλητα σπατάλη πόρων και ενέργειας), οι καθαρές τεχνολογίες, η πράσινη χημεία είναι η αντιπρόταση σε μια ευθύγραμμη οικονομική ανάπτυξη που στηρίζεται στη συνεχή αύξηση της παραγωγής και της κατανάλωσης και οδηγεί τελικώς σε σπατάλη και βουνά από απόβλητα.
Χρειάζεται να περιγράψουμε, ορίσουμε και να παρακολουθούμε το πραγματικό αποτέλεσμα της οικονομίας με νέους δείκτες, δείκτες βιωσιμότητας. Το ΑΠΕ, τα κέρδη μια επιχείρησης, η ανάπτυξη με όρους σύγκρισης με την προηγούμενη χρονιά δεν λένε την αλήθεια και δεν δείχνουν αν πραγματικά επιτυγχάνονται οικονομικοί, κοινωνικοί και περιβαλλοντικοί στόχοι. Συχνά η βελτίωση της ποιότητας ζωής ή η αποτελεσματικότητα κοινωνικών πολιτικών μπορεί να είναι το αποτέλεσμα υιοθέτησης περιβαλλοντικών πολιτικών. Η διάσωση των ασφαλιστικών συστημάτων για παράδειγμα μπορεί να επιτευχθεί και με βελτίωση των περιβαλλοντικών συνθηκών και αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών παραγόντων που επιβαρύνουν όλο και περισσότερο την υγεία και τις δαπάνες των ασφαλιστικών συστημάτων.
Θέλουμε ένα προϋπολογισμό/ απολογισμό που πέρα από νούμερα να δείχνει και τις επιτυχίες ή αποτυχίες σε επίπεδο πραγματικής οικονομίας, κοινωνικών θεμάτων και προστασίας περιβάλλοντος. Θέλουμε οι ισολογισμοί των επιχειρήσεων να περιλαμβάνουν όχι μόνο οικονομικά στοιχεία αλλά και περιβαλλοντικά και κοινωνικά αποτελέσματα. Θέλουμε τα θέματα του ρίσκου και των κινδύνων (risk management) να περιλαμβάνει παράγοντες που σήμερα υποτιμώνται ή αγνοούνται από τις επιχειρήσεις, τα χρηματοπιστωτικά συστήματα και τις κυβερνήσεις (επιπτώσεις κλιματικής αλλαγής στα συστήματα ασφάλισης, κοινωνικές επιπτώσεις από επιλογές, κίνδυνοι από μια επένδυση κα).
Θέλουμε οι τιμές των προϊόντων να λένε την αλήθεια για το πραγματικό κόστος, το οικονομικό, περιβαλλοντικό και κοινωνικό κόστος που εμπεριέχει ένα αγαθό ή μια υπηρεσία.
Η οικονομική δραστηριότητα δεν μπορεί να τροφοδοτεί και να στηρίζεται πλέον σε μια συνεχή αύξηση της άκριτης κατανάλωσης και του δανεισμού, οικονομικών αλλά και φυσικών πόρων, χωρίς αξιολόγηση των πολλαπλών επιπτώσεων που προκαλούνται. Σήμερα που συζητάμε για τεράστια ποσά που πρέπει να διατεθούν για την αναθέρμανση της οικονομίας, θα είναι λάθος να διοχετευθούν σε δραστηριότητες που θα μεταθέσουν απλώς το πρόβλημα στο μέλλον. Η ενίσχυση της ρευστότητας (πχ. η ελληνική κυβέρνηση αναγγέλλει προγράμματα για 28 δις) θα πρέπει να κατευθυνθεί όχι στην άκριτη κατανάλωση και το δανεισμό, πχ, για να συνεχίσουν οι πολίτες να αγοράζουν σπάταλα αυτοκίνητα ή να επενδύουν σε κατασκευές που δεν αντιστοιχούν στις δυνατότητές τους, αλλά για βιώσιμες δραστηριότητες και προγράμματα βελτίωσης της ποιότητας ζωής μέσα στις πόλεις, προστασίας και διαχείρισης φυσικών περιοχών, εξοικονόμησης ενέργειας και νερού, προώθησης των ΑΠΕ, απεξάρτησης από πετρέλαιο. Μόνο έτσι θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας που θα υπερκαλύψουν την απώλεια άλλων, θα αναπτυχθεί η καινοτομία και η πράσινη επιχειρηματικότητα, θα αντιμετωπιστούν κοινωνικά και περιβαλλοντικά προβλήματα. Για παράδειγμα, αντί για επίδομα θέρμανσης (που απλώς ενισχύει την κατανάλωση πετρελαίου) προτείνουμε οικονομική ενίσχυση για χαμηλού εισοδήματος άτομα και φορολογικά κίνητρα για πιο εύπορα στρώματα για την μόνωση των σπιτιών και ΜΜΕ, την εξοικονόμηση ενέργειας και την απεξάρτηση από το πετρέλαιο, κάτι που θα οδηγήσει σε αναζωογόνηση της οικονομίας, βελτίωση της ζωής των οικονομικά αδύναμων στρωμάτων, δημιουργία πράσινων θέσεων εργασίας, καινοτομία και ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας.
Λέμε, λοιπόν, ναι στα σχέδια για χρηματική ρευστότητα, μόνο αν αυτή οδηγεί σε επιλογές που συνδυάζουν οικονομική-κοινωνική και περιβαλλοντική υπευθυνότητα και βιωσιμότητα, και κυρίως στη μείωση της συνεισφοράς στην κλιματική αλλαγή καθώς και στην έγκαιρη προετοιμασία για τις συνθήκες που δημιουργούνται από την αποσταθεροποίηση του κλίματος. Θα ήταν λάθος να δανειστεί η κυβέρνηση για να συνεχίσει να τροφοδοτεί μια οικονομία φούσκας, για να δανείσει τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που θα δανείσουν τους καταναλωτές για να συνεχίσουν ένα μη βιώσιμο καταναλωτικό μοντέλο ζωής, που έτσι κι αλλιώς έχει οδηγήσει ήδη τη χώρα σε αδιέξοδο, πριν μας πλήξει ακόμα η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση.
Οι στόχοι αυτοί θα πρέπει να στηριχθούν μόνο σε δημόσιο δανεισμό αλλά κυρίως σε κινητοποίηση ιδιωτικών πόρων που με κίνητρα και αντικίνητρα (φορολογικά και άλλα) θα κατευθυνθούν προς τις δραστηριότητες αυτές. Η μείωση του ΦΠΑ για πράσινες επενδύσεις, και η ενίσχυση, αντίθετα, του ΦΠΑ για μη βιώσιμες υπηρεσίες και προϊόντα, σε συνδυασμό με πράσινες μεταρρυθμίσεις στο φορολογικό σύστημα, μπορεί να είναι μέρος των εργαλείων που θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν.
Θέλουμε να επανέλθει η συζήτηση στη χώρα μας στα πολιτικά θέματα, θέλουμε να δώσουμε ως Οικολόγοι Πράσινοι τόσο στο ευρωκοινοβούλιο όσο και στο ελληνικό κοινοβούλιο τον δικό μας τόνο. Η κοινωνία επιζητεί πολιτικές αλλαγές, χρειάζεται λοιπόν εμπιστοσύνη σε δυνάμεις που αλλάζουν πραγματικά την πολιτική με θετικές προτάσεις. Θέλουμε να στηρίζουμε την ελπίδα με πράσινες προτάσεις. Προτείνουμε πράσινες λύσεις, όχι πράσινα άλογα.
Γνωρίζουμε ότι είμαστε στο 12 και 5. Δεν υπάρχει πλέον χρόνος για χάσιμο, δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο.

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008

Οι νέοι πρέπει να έχουν λόγο, ας τους ακούσουμε!

Πέντε προτάσεις των Οικολόγων Πράσινων για την αντιμετώπιση της κρίσης

Του Νίκου Χρυσόγελου
Μέλους της Γραμματείας των Οικολόγων Πράσινων

Αν θέλουμε ως κοινωνία και πολιτικές δυνάμεις να αντιμετωπίσουμε – και όχι να κουκουλώσουμε - την κρίση που έχει ξεσπάσει, χρειάζεται να την μελετήσουμε, να δούμε τα αίτια της και να δώσουμε λύσεις ώστε να μην επαναληφθεί. Μερικοί θεώρησαν το ξέσπασμα των νέων ως ευκαιριακό. Είναι αλήθεια ότι η δολοφονία του Αλέξη ξεσήκωσε την οργή των νέων, και όχι μόνο αυτών. Μάλλον, όμως, ήταν η σπίθα που άναψε τη φωτιά σε ένα εύφλεκτο τοπίο.
Η οργή είχε αιτίες αλλά θα μπορούσε να περιοριστεί αν:
- Γίνονταν ξεκάθαρο ότι δεν θα επαναληφθεί η ατιμωρησία των ενόχων, όπως συνέβη σε περίπου 70 περιπτώσεις μέχρι σήμερα.
- Η ηγεσία της αστυνομίας αποδείκνυε ότι επιδιώκει την αποκάλυψη –και όχι συγκάλυψη – της αλήθειας αλλά και παραιτούνταν, αναλαμβάνοντας την πολιτική της ευθύνη.
- Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εσωτερικών αναλάμβανε το δικό της μερίδιο πολιτικής ευθύνης με παραίτησή της.
- Ακούγονταν μια συγνώμη. Και μία δέσμευση ότι δεν θα επαναληφθεί ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ η αφαίρεση της ζωής ενός πολίτη από ένα όργανο της πολιτείας.
- Ο μικρός Αλέξης αναγνωρίζονταν ως θύμα τρομοκρατικής ενέργειας. Ένα εκπαιδευμένο όργανο της πολιτείας τράβηξε όπλο και πυροβόλησε εναντίον άοπλων παιδιών.
- Παραδεχόμασταν με ειλικρίνεια ότι η αστυνομία έχει οργανωθεί και εκπαιδεύεται σε λάθος βάση - αντί να προλαμβάνει τα επεισόδια, μετατρέπεται σε μέρος του προβλήματος, με τραγικές συχνά συνέπειες.
- Ανακοινώνονταν άμεσα αλλαγές στις μεθόδους εκπαίδευσης της αστυνομίας, ώστε να σέβεται τα δικαιώματα των πολιτών και να χρησιμοποιεί τεχνικές αποκλιμάκωσης/πρόληψης μιας αντιπαράθεσης, αποφυγής της βίας.

Μπορούμε να μετατρέψουμε την κρίση – μακροχρόνια κοινωνική, πολιτική και προοπτικών για τους νέους - σε ευκαιρία για αναγέννηση της δημοκρατίας, της πολιτικής και της κοινωνικής οργάνωσης; Ένα θέμα που αναδεικνύει η εξέγερση των νέων είναι η απαίτησή τους να συμμετάσχουν στη διαμόρφωση των εξελίξεων.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι θέτουμε για διάλογο 5 προτάσεις, με επιδίωξη να συμμετάσχουν οι νέοι ενεργά στις κοινωνικές εξελίξεις και να μην νοιώθουν, όπως σήμερα, στο περιθώριο:
- Να δώσουμε το λόγο στους νέους. Πολιτεία, κοινωνικοί φορείς, γονείς, κόμματα, εκπαιδευτικό σύστημα, ΜΜΕ να τους ακούσουμε προσεκτικά. Τα παιδιά θέλουν να μιλήσουν, έχουν πολλά να πουν, φάνηκε από τις κινητοποιήσεις, τις καθιστικές διαμαρτυρίες, τα λουλούδια, το συμβολικό ξεγύμνωμα. Απαιτείται δομημένος διάλογος από τα κάτω που θα διαπεράσει όλες τις κοινωνικές λειτουργίες και θα οδηγήσει σε μια δημοκρατική και πολιτική αναγέννηση της χώρας. Δεν γίνεται πλέον αποδεκτό όσοι αποφασίζουν σήμερα για τους όρους ζωής των επόμενων γενεών να μην ζητάνε καν την άποψη των γενεών που θα υποστούν τις συνέπειες των αποφάσεων.
- Να κάνουμε τη δημοκρατία μας πιο συμμετοχική και ψήφος από τα 16. Οι πολίτες -και όχι μόνο οι επαγγελματίες πολιτικοί- πρέπει να λαμβάνουν μέρος στη διαμόρφωση και λήψη των αποφάσεων που επηρεάζουν τη ζωή μας. Οι νέοι πρέπει να συμμετάσχουν ουσιαστικά - και ψηφίζοντας από τα 16 - στη διαμόρφωση των συνθηκών ζωής τους. Κουβαλάνε την ευθύνη να επιλέξουν στα 16 το επάγγελμα που θα ακολουθήσουν αλλά δεν έχουν δικαίωμα να συν-διαμορφώσουν τις πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες στις οποίες θα ζήσουν;
- Να ανοίξουμε πραγματικά το σχολείο στην κοινωνία. Οι συνθήκες απαιτούν να περάσουμε από την «τήρηση του ωρολόγιου προγράμματος» σε μια κοινωνική, δημοκρατική και περιβαλλοντική παιδεία. Αν κύριος στόχος της παιδείας είναι η διαμόρφωση ενημερωμένων και κριτικών πολιτών, το σχολείο πρέπει να μπορεί να συζητάει τα προβλήματα που απασχολούν τους πολίτες και τους νέους και να επιδιώκει λύσεις, χωρίς τα κόμματα να είναι μέσα στα σχολεία. Με τις εξελίξεις στα οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά/κλιματικά θέματα να είναι ραγδαίες, το εκπαιδευτικό σύστημα χρειάζεται να αποκτήσει γρήγορα αντανακλαστικά και ευελιξία, η γνώση να συνδυάζεται με κριτική στάση, η ομαδικότητα να εξισορροπείται με την ανάπτυξη της προσωπικότητας και των ξεχωριστών ικανοτήτων κάθε παιδιού. Βασικό ζητούμενο πλέον είναι η δυνατότητα των παιδιών να καταλαβαίνουν τι γίνεται σήμερα στον κόσμο και να παρεμβαίνουν με τον δικό τους τρόπο. Προτείνουμε να καθιερωθεί ΤΩΡΑ μια «μέρα ανοικτού στην κοινωνία σχολείου» κάθε εβδομάδα. Την μέρα αυτή, πχ κάθε Τετάρτη, οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί θα συζητάνε οργανωμένα, θα συνεργάζονται ισότιμα. Οι μαθητές θα παρουσιάζουν ομαδικές εργασίες για σύγχρονα θέματα αξιοποιώντας τις γνώσεις τους από διάφορα μαθήματα. Θα συζητιόνται τα όνειρα και τα προβλήματα των νέων, θέματα ποιότητα ζωής, προστασίας του περιβάλλοντος και του κλίματος, κοινωνικής υπευθυνότητας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, γνωριμίας και διαλόγου των πολιτισμών, διατροφής, παρεμβάσεων για να γίνει πιο οικολογική η πόλη, η γειτονιά, το σχολείο. Αυτή η εμπειρία μπορεί να γίνει το καλύτερο «μάθημα». Αυτό το πείραμα (ανάλογες εμπειρίες υπάρχουν ήδη σε κάποιες χώρες) μπορεί να οδηγήσει -συγκροτημένα και μετά από αξιολόγηση - σε βαθιές αλλαγές του εκπαιδευτικού μοντέλου αλλά και σε ουσιαστική συμμετοχή των νέων στις κοινωνικές εξελίξεις. Οι μεθοδολογίες και η εμπειρία της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, χιλιάδες εκπαιδευτικοί που είναι εξοικειωμένοι με παρόμοιους ρόλους καθώς και η κοινωνία των πολιτών και αξιόπιστες περιβαλλοντικές και κοινωνικές ΜΚΟ μπορούν να στηρίξουν αρχικώς μια παρόμοια «επανάσταση» στην εκπαίδευση.
- Να αντιμετωπίσουμε τη διαφθορά και το πελατειακό σύστημα που ευτυχώς εξοργίζει πλέον τους νέους αλλά και μεγάλα τμήματα της κοινωνίας. Δεν έχουν λόγο να οργιστούν οι νέοι όταν βλέπουν να περνάνε στις τσέπες κολλητών της εκάστοτε εξουσίας δεκάδες εκατομμύρια Ευρώ με παράνομες ή «νόμιμες» διαδικασίες (δομημένα ομόλογα, σκάνδαλο Siemens, Υπόθεση Βατοπεδίου κα) ή να επιδεικνύεται ένας απίστευτος πλουτισμός και καταναλωτισμός από πολιτικούς και κοινωνικούς παράγοντες;
- Να προωθήσουμε βαθιές αλλαγές στην πολιτική, στον τρόπο που ασκείται και στις προτεραιότητές της. Να περάσουμε από μια αντίληψη πολιτικής που απλώς διασφαλίζει την αναπαραγωγή της κρίσης σε μια πολιτική αντιπαράθεση που βασίζεται σε διακριτές προτάσεις για την επίλυση των προβλημάτων και τη βελτίωση της ζωής των πολιτών.

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

Πολιτικές λύσεις για έξοδο από την κρίση

Οι Οικολόγοι Πράσινοι ζητάμε να αναλάβει η κυβέρνηση την πολιτική ευθύνη για την κρίση. Ταυτόχρονα, επιδιώκουμε να προωθήσουμε πολιτικές προτάσεις και διάλογο για έξοδο από την κρίση. Δεν μπορούμε να περιμένουμε παθητικά την κλιμάκωση της κρίσης, χρειαζόμαστε πολιτικές λύσεις και αλλαγή.

Η τραγική δολοφονία του 15χρονου Αλέξη μας έχει συγκλονίσει. Ταυτιζόμαστε με τους μαθητές που πολιορκούν τα αστυνομικά τμήματα, που ξεγυμνώνονται στη ΓΑΔΑ και μοιράζουν λουλούδια, που αντιδρούν με αυθόρμητο και ευφάνταστο τρόπο και απαιτούν να τιμωρηθούν επιτέλους οι ένοχοι: πολιτική και αστυνομική ηγεσία, δολοφόνοι του παιδιού.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι κατανοούν την οργή των νέων ανθρώπων που νοιώθουν όλο και περισσότερο ότι χάνεται η ελπίδα για μια ζωή με νόημα και ποιότητα…Παράλληλα, όμως, είναι χρέος όλων μας να αναζητήσουμε με νηφαλιότητα τους τρόπους που θα διασφαλίσουν ότι δε θα ξανασυμβεί ποτέ τέτοιος θάνατος, ότι δε θα ανατροφοδοτείται με πράξεις αντεκδίκησης – και μάλιστα τυφλές- ο αδιέξοδος δρόμος της βίας. Και να μετατρέψουμε τα αισθήματα οργής σε ένα κίνημα για πολιτικές και θεσμικές αλλαγές, για ανατροπή της κουλτούρας της βίας και για ενδυνάμωση της δημοκρατίας και της δημοκρατικής κουλτούρας.
1. Οι Οικολόγοι Πράσινοι ζητάμε την παραίτηση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης καθώς και της ηγεσίας της αστυνομίας. Δεν είναι θέμα προσωπικό αλλά πολιτικό. Οι εξοργιστικοί χειρισμοί της κυβέρνησης έχουν δημιουργήσει ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Αν δεν καταλαβαίνει η κυβέρνηση από μόνη της ότι η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης είναι προϋπόθεση για να καταλαγιάσει η οργή, χρειάζεται η κοινωνία να της το υπενθυμίσει με αποφασιστικό αλλά μη βίαιο τρόπο.
2. Η τιμωρία του αστυνομικού που σκότωσε τον Αλέξη πρέπει να είναι άμεση. Η ατιμωρησία σε πάνω από 70 περιστατικά δολοφονίας μεταναστών, παιδιών, συντρόφων αστυνομικών τα τελευταία χρόνια -ο Μελίστας που δολοφόνησε τον Καλτεζά, βγήκε τελικά μετά από 8 μήνες φυλακή- οδηγεί σε παρόμοιες καταστάσεις. Η ατιμωρησία είναι μια μάστιγα που ροκανίζει όλους τους θεσμούς για χρόνια τώρα στην χώρα μας: η ατιμωρησία των εμπλεκομένων στα σκάνδαλα οξύνει την κοινωνική κρίση.
3. Το κλίμα οργής φούντωνε καιρό τώρα μαζί με τα συνεχή σκάνδαλα, την περιθωριοποίηση των προβλημάτων της νεολαίας και της παιδείας, όπως και την έλλειψη σοβαρού λόγου για την οικονομική και οικολογική κρίση. Σε αυτό το εύφλεκτο κλίμα, η δολοφονία του Αλέξη ήταν η σπίθα που άναψε τη φωτιά. Αντί να οδηγήσει σε αυτοκριτική και να αποτελέσει την αρχή για μια νέα πολιτική που θα αντιμετωπίζει τα γενικευμένα προβλήματα (οικονομικά, κοινωνικά, περιβαλλοντικά), η όλη στάση της κυβέρνησης συνεχίζει να ρίχνει λάδι στη φωτιά, που τώρα γίνεται όλο και πιο ανεξέλεγκτη.
4. Ο όλος χειρισμός της δολοφονίας του Αλέξη θυμίζει πολύ τους κυβερνητικούς χειρισμούς σε σχέση με τις πυρκαγιές στα δάση το καλοκαίρι 2007. Με περισσό θράσος η Κυβερνητική Επιτροπή φαίνεται να επιλέγει μια παρόμοια στρατηγική ΚΑΙ για τη σημερινή κρίση.
5. Όσα συμβαίνουν σήμερα αφορούν την ίδια την ποιότητα της δημοκρατίας μας, μια και έχει πληγωθεί -όχι μόνο από τη σφαίρα του αστυνομικού αλλά και από την στάση της κυβέρνησης- η ίδια η δημοκρατία. Η κρίση έχει προχωρήσει βαθύτερα, αφορά στις αξίες μιας κοινωνίας που δεν διασφαλίζει ότι τα παιδιά της θα ζήσουν σε ένα καλύτερο περιβάλλον, ούτε καν εξασφαλίζει ότι θα επιβιώσουν αν έρθουν αντιμέτωπα με ένα ανεξέλεγκτο «όργανο της τάξης». Μια ουσιαστική πρωτοβουλία διαλόγου και αυτοκριτικής της πολιτικής ηγεσίας είναι ΜΙΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ κίνηση που μπορεί να εκτονώσει την κοινωνική ένταση που έχει προκληθεί.
6. Η ρίζα του κακού σχετικά με τη δολοφονία του Αλέξη βρίσκεται στις ίδιες τις αξίες και την κουλτούρα που, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, καλλιεργείται στο εσωτερικό της ΕΛ.ΑΣ. με τη στρατιωτική δομή κι εκπαίδευση. Πρέπει να διασφαλισθεί ότι η αστυνομία θα σέβεται τη ζωή των πολιτών, θα προλαμβάνει αντί να πυροδοτεί την ένταση και τις συγκρούσεις, θα χρησιμοποιεί μεθόδους αυτοσυγκράτησης, τεχνικές μη βίαιης επίλυσης κρίσεων και συγκρούσεων και μη χρήσης των όπλων. Οι αστυνομικοί δεν πρέπει να οπλοφορούν χωρίς λόγο.
7. Τώρα πρέπει να δοθεί ο λόγος στους νέους. Μέσα στα σχολεία και τα πανεπιστήμια ακόμα και στα ΜΜΕ πρέπει να μιλήσουν τα παιδιά για το πώς νοιώθουν, πως βλέπουν τη ζωή και το μέλλον τους, τι θέλουν να αλλάξουν, πώς θα γίνει το σχολείο χώρος δημιουργίας και η εκπαίδευση δημιουργική. Η οργή μέσα από ένα δομημένο διάλογο μπορεί να μετατραπεί σε δημιουργική δύναμη αλλαγής της κοινωνίας, της πολιτικής ζωής και της καθημερινότητας. Είναι ευθύνη όλων μας να εξελίξουμε μέσα από το διάλογο και τη συμμετοχή των νέων την ίδια τη δημοκρατία μας που βρίσκεται σε κρίση. Οι νέοι φωνάζουν: ΑΚΟΥΣΤΕ ΜΑΣ. Εμείς θα τους ακούσουμε;

Η Γραμματεία των Οικολόγων Πράσινων

Για τα παιδιά μας, από τα παιδιά μας

ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΖΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ

ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ!
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
Δεν είμαστε τρομοκράτες, "κουκουλοφόροι", "γνωστοί-άγνωστοι"
ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ!
Αυτοί, οι γνωστοί-άγνωστοι....
Κάνουμε όνειρα -μη σκοτώνετε τα όνειρά μας!
Έχουμε ορμή - μη σταματάτε την ορμή μας.
ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ!
Κάποτε ήσασταν νέοι κι εσείς.
Τώρα κυνηγάτε το χρήμα, νοιάζεστε μόνο
για τη "βιτρίνα", παχύνατε, καραφλιάσατε,
ΞΕΧΑΣΑΤΕ!
Περιμέναμε να μας υποστηρίξετε,
Περιμέναμε να ενδιαφερθείτε,
να μας κάνετε μια φορά κι εσείς περήφανους.
ΜΑΤΑΙΑ!
Ζείτε ψεύτικες ζωές, έχετε σκύψει το κεφάλι,
έχετε κατεβάσει τα παντελόνια και περιμένετε
τη μέρα που θα πεθάνετε.
Δε φαντάζεστε, δεν ερωτεύεστε
δεν δημιουργείτε!
Μόνο πουλάτε κι αγοράζετε.
ΥΛΗ ΠΑΝΤΟΥ
ΑΓΑΠΗ ΠΟΥΘΕΝΑ – ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ
Που είναι οι γονείς; Που είναι οι καλλιτέχνες;
Γιατί δε βγαίνουν έξω να μας προστατέψουν;
ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ!
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Υ.Γ.: Μη μας ρίχνετε άλλα δακρυγόνα
ΕΜΕΙΣ
κλαίμε κι από μόνοι μας.