όχι μόνο οι άλλοι αλλά και οι Οικολόγοι Πράσινοι πρέπει αν αλλάξουν

 Άνοιγμα σε ενεργούς πολίτες, ανασυγκρότηση σε νέα βάση, καθαρή πράσινη, κοινωνική κι ευρωπαϊκή ταυτότητα 

 

 Είναι σαφές ότι το εκλογικό αποτέλεσμα για τους Οικολόγους Πράσινους ήταν στις 17 Ιουνίου το χειρότερο δυνατόν. Σε αυτό έπαιξε ρόλο η πόλωση, η υιοθέτηση εύκολων “μηνυμάτων” στη συζήτηση, η οργή της κοινωνίας και η διάθεση τιμωρίας. Όπως όμως έδειξαν και τα τελικά εκλογικά αποτελέσματα η οργή δεν θα προσφέρει βιώσιμη λύση αν δεν μετατραπεί σε συνειδητή διάθεση αλλαγών με κοινωνικά δίκαιο και ισορροπημένο τρόπο όλων των πολιτικών, καταστάσεων και αξιών που οδήγησαν τη χώρα στην χρεοκοπία. 

 

Σε κάθε εκλογική διαδικασία κρίνονται και οι επιλογές που γίνονται από κάθε κόμμα. Κατά συνέπεια, πρέπει να αντιμετωπιστούν με ειλικρινή τρόπο αλλά δραστικά και τα πολιτικά, οργανωτικά κι επικοινωνιακά λάθη των Οικολόγων Πράσινων που οδήγησαν σε αυτό το χαμηλό εκλογικό αποτέλεσμα, παρά το γεγονός ότι οι πράσινες προτάσεις έχουν ευρύτερη υποστήριξη. Εκ των πραγμάτων, ο πράσινος πολιτικός χώρος στην Ελλάδα πρέπει να ανασυγκροτηθεί σε νέα βάση, να ανοίξει σε ενεργούς πολίτες, να διαμορφώσει μια ξεκάθαρη πράσινη, ευρωπαϊκή, κοινωνική ταυτότητα, ώστε να ανταποκρίνεται στην πράσινη δυναμική που αναπτύσσεται σταθερά στην Ευρώπη, ιδιαίτερα από τις ευρωεκλογές του 2009 και μετά. 

 

Σε μια εποχή βαθιάς κρίσης, οι πράσινες πολιτικές προτάσεις αποτελούν μια εναλλακτική λύση απέναντι στην κρίση και στην μονόπλευρη λιτότητα από την μία αλλά και στην εύκολη πολιτική της καταγγελίας και των εύκολων υποσχέσεων, όπως αποδεικνύουν η συστηματική δουλειά και η επιρροή της ομάδας των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, η επιτυχία των Γερμανών Πράσινων σε όλες τις πρόσφατες εκλογές καθώς και η  εκλογή 18 βουλευτών των Γάλλων Πράσινων – Ευρώπη – Οικολογία (9 άνδρες και 9 γυναίκες) και η συγκρότηση για πρώτη φορά μιας ισχυρής πολιτικής ομάδας στην γαλλική εθνοσυνέλευση.

Σύμφωνα με διαφορετικές έρευνες, τους Πράσινους θα μπορούσε να ψηφίσει εν δυνάμει το 30% της κοινωνίας. Πρέπει λοιπόν ο οργανωμένος πράσινος πολιτικός χώρος να συγκλίνει με τις απαιτήσεις κι πράσινες αξίες ενός σημαντικού τμήματος της κοινωνίας. Η ανασυγκρότησή του πρέπει και μπορεί να είναι υπόθεση χιλιάδων ανθρώπων, ιδιαίτερα νέων, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και εκείνων που ζουν ήδη ή μεταναστεύουν σε ευρωπαϊκές χώρες. Πολιτών που έχουν κάνει βαθιές επιλογές ζωής κι αξιών, που αντιλαμβάνονται ότι οι πράσινες πολιτικές δεν είναι μιας χρήσης ούτε περιορίζονται στον χρονικό ορίζοντας κάποιας εκλογικής διαδικασίας αλλά αποτελούν προϋπόθεση για την επίλυση των δημοσιονομικών κι οικονομικών προβλημάτων της Ελλάδας αλλά και τη μακροχρόνια ευημερία της κοινωνίας, την αποτροπή συσσώρευσης επιπλέον οικολογικού και κλιματικού χρέους που θα φορτωθούν, χωρίς να ευθύνονται, τα παιδιά μας.

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ 2012 – 2020

Μια πολιτική πρόταση για την ανασυγκρότηση και το μέλλον τους

Μετά τα αποτελέσματα των δυο εκλογικών αναμετρήσεων της 6ης Μαΐου και της 17ης Ιουνίου ξεκίνησαν μια σειρά συζητήσεων για την πορεία του πράσινου χώρου στην Ελλάδα. Το κείμενο που ακολουθεί είναι η βάση μιας συζήτησης που ξεκίνησε από την Πολιτική Κίνηση Δωδεκανήσου, συμμετείχε η Πολιτική Κίνηση Κυκλάδων και ευρύτερα άλλα μέλη αλλά και φίλοι στο Ν. Αιγαίο αλλά και έξω από αυτό για τους τρόπους με τους οποίους πρέπει να ανασυγκροτηθεί το κόμμα. Ανοίξαμε το κείμενο αυτό και σε κάθε μέλος ή φίλο των ΟΠ που ενδιαφέρεται να συμμετάσχει στον προβληματισμό και να συνδιαμορφώσει τις προτάσεις για το μέλλον των ΟΠ. Η αποχή ή μια συζήτηση με περιορισμένη συμμετοχή δεν βοηθάει να δημιουργήσουμε ένα αποτελεσματικό, αξιόπιστο πράσινο κόμμα. Η σημερινή πρόταση δεν περιέχει συγκεκριμένες και λεπτομερείς προτάσεις αλλαγών καθώς, θα υπάρξει η ευκαιρία να επανακατατεθούν προτάσεις αλλά και επειδή μια σοβαρή διαδικασία ανασυγκρότησης οφείλει να είναι σταδιακή και προσεκτική. Η πρότασή μας είναι περισσότερο ένα πολιτικό κείμενο – πλατφόρμα και δεν περιορίζεται μόνο στις οργανωτικές – καταστατικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν αλλά και στις αλλαγές στάσεων, νοοτροπίας, στρατηγικών και ίσως και συμπεριφορών μέσα στο κόμμα που το καθηλώνουν στα χαμηλά επίπεδα, όχι μόνο εκλογικά, αλλά κυρίως επιρροής στην κοινωνία και το πολιτικό σύστημα.

Είναι κρίσιμο να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν τι είδους κόμμα θέλουμε και ποιες είναι οι σκοπεύσεις μας για την επόμενη οκταετία. Η ευθύνη που έχουμε αυτή τη στιγμή είναι μεγάλη και οφείλουμε να την κατανοήσουμε καθώς πρόκειται για ευθύνη απέναντι σε όλα τα μέλη του κόμματος και τους αγώνες που έχουν δώσει για αυτό, αλλά και ευθύνη απέναντι στην ελληνική κοινωνία αφού είμαστε όλοι πεπεισμένοι ότι η δυναμική παρουσία ενός πράσινου κόμματος αλλά και ενός πράσινου κινήματος μόνο οφέλη μπορεί να προσφέρει.
Η φυσιογνωμία του κόμματος

Οι σημερινές αλλαγές, λοιπόν, δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός αλλά πρέπει να οδηγήσουν σε μια ουσιαστική αναδιοργάνωση και πολιτική και οργανωτική ανασύνταξη των δυνάμεων του χώρου που θα οδηγήσουν σε μια ουσιαστική βελτίωση της φυσιογνωμίας του κόμματος. Είναι σημαντικό να κρατήσουμε τα θετικά στοιχεία και να αλλάξουμε τα αρνητικά.

Κόμμα ανοικτό, δημοκρατικό και γνωστό σε όλους

Ένα πράσινο πολιτικό κόμμα οφείλει να είναι ανοικτό, δηλαδή να ακούει και να ακούγεται, αλλά και δημοκρατικά οργανωμένο, ώστε να μπορεί να αφουγκράζεται από τη μια τις προκλήσεις των καιρών αλλά και να διαθέτει τα άμεσα πολιτικά αντανακλαστικά για να ανταποκρίνεται σε αυτές με την ενεργή συμμετοχή των μελών του αλλά και των πολιτικών οργάνων του. Οι ανάγκες της κοινωνίας δεν είναι υποχρεωτικά ανάγκες δικές μας και το αντίθετο. Η αποτελεσματική συμμετοχή μας στις κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες θα πρέπει να οδηγήσουν στο να γίνουν οι Οικολόγοι Πράσινοι κόμμα καταρχήν ευρέως αναγνωρίσιμο αλλά και στην αύξηση της πολιτικής μας επιρροής και δύναμης. Αλλά και τα πολιτικά όργανα των Οικολόγων Πράσινων πρέπει να είναι στελεχωμένα με κατάλληλα άτομα και να λειτουργούν δημοκρατικά, αποτελεσματικά, πολιτικά και με τρόπο ώστε μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις που υπάρχουν έναντι των μελών αλλά κυρίως έναντι της κοινωνίας.

Η εσωστρέφεια

Η εσωστρέφεια που διακρίνει το χώρο και που έχει ως επιτομή την καθημερινή «λιστομαχία» με απρεπείς και προσβλητικές πολλές φορές εκφράσεις, αλλά και η δημιουργία μικρο-ομάδων και μηχανισμών που παρατηρούνται σε άλλου είδους κόμματα, που στοχεύουν σε αδιαφανείς διαδικασίες διανομής των «καρεκλών», έλεγχο μέσω μηχανισμών της λειτουργίας του κόμματος σε καθημερινό επίπεδο, πρέπει επιτέλους να λάβουν τέλος και να αντικατασταθούν με μαζική συμμετοχή σε πολιτικές διαδικασίες, με ουσιαστική συμμετοχή ΟΛΩΝ των μελών στις πολιτικές διαδικασίες και στον πολιτικό και τεκμηριωμένο διάλογο.

Οι φωνές και οι φωνασκίες στο δημόσιο χώρο, φυσικό και ηλεκτρονικό, πρέπει να αντικατασταθούν από κατάθεση απόψεων, ζύμωση και σύνθεση. Χρειάζεται, να επανεπιβεβαιώσουμε τη διαφορετική ηθική του χώρου μας, η οποία και λειτούργησε θετικά στο παρελθόν, προσελκύοντας πολλούς φίλους και φίλες. Χρειάζεται να προχωρήσει ο καθένας και σε μια προσωπική αλλαγή, στην οποία προσωπικές φιλοδοξίες θα τεθούν στην υπηρεσία της προώθησης των ιδεών και των συλλογικών αξιών μας. Να αναδειχθούν οι σχέσεις αμοιβαιότητας και αλληλοϋποστήριξης.

Οι προειλημμένες αποφάσεις και τα «κουκιά» δεν αρμόζουν σε πράσινο κόμμα και σε κάθε περίπτωση οδήγησαν στην εκλογική συντριβή της 17ης Ιουνίου, όμως ήταν μια προκαθορισμένη διαδικασία λόγω της απογοήτευσης και της αποστασιοποίησης κι αποχωρήσεων μελών.

Σε ένα ανοικτό πράσινο κόμμα, δημοκρατικά οργανωμένο, με αξιοκρατία κι αξιολόγηση των μελών ώστε πράγματι να μπορούν να ανταποκριθούν σε αυξημένους ρόλους και ευθύνες, έχουμε πολύ περισσότερα κοινά σημεία παρά διαφορές. Σε κάθε περίπτωση και πάνω από όλα έχουμε υποχρέωση να προστατέψουμε τους εαυτούς μας, τις πράσινες ιδέες και αξίες και το κόμμα και τους συναγωνιστές μας από τέτοιες απαράδεκτες τακτικές που κυριάρχησαν σταδιακά στους ΟΠ.

Όλη η προσοχή μας πρέπει να στραφεί πως θα ξαναγίνουμε ένα εξωστρεφές, παρεμβατικό, δεμένο με την κοινωνία και τις πιο δημιουργικές κοινωνικές δυνάμεις της σύγχρονο πράσινο, ευρωπαϊκό κόμμα που θα εκφράζει εκλογικά ένα ποσοστό της τάξης του 8-10% μέχρι το 2014.

Η πολιτική μας ταυτότητα

Μισο-γνωστή στους/στις περισσότερους μέσα στο κόμμα, πολύ πιο ασαφής έως άγνωστη στους/στις εκτός αυτού. Χρειάζεται επειγόντως να μετατραπούμε σε ένα νέο, σύγχρονο, ευρωπαϊκό πράσινο κόμμα που προσφέρει λύσεις τόσο στα άμεσα και καθημερινά προβλήματα του πολίτη όσο και στην κοινωνία και στην χώρα, δουλεύοντας παρεμβατικά στην κοινωνία αλλά και σε θεσμικό επίπεδο, σε τοπικό, κοινωνικό, δημοτικό, περιφερειακό, εθνικό κι ευρωπαϊκό επίπεδο ταυτοχρόνως και αξιοποιώντας δημιουργικά αυτή την πολύ-επίπεδη δράση του για να συνθέτει συνεκτικές πολιτικές προτάσεις και στρατηγικές.

Στο πλαίσιο των παραπάνω για το άνοιγμα του κόμματος είναι ανάγκη να αποσαφηνιστεί αλλά και να «εκλαϊκευτεί» η φυσιογνωμία και οι θέσεις του κόμματος.

Προς την κατεύθυνση αυτή θα ήταν πολλαπλά χρήσιμο:

- να δημιουργηθεί ένα πολιτικό όργανο Πολιτικού Σχεδιασμού και Συνοχής των Πολιτικών του Κόμματος που θα αποτελείται από δυο εκπροσώπους των εκλεγμένων αυτοδιοικητικών, δυο εκπροσώπους του Πανελλαδικού Συμβουλίου, δυο εκπροσώπους των εκλεγμένων βουλευτών καθώς και τον/τους ευρωβουλευτές. Το όργανο αυτό δεν θα ασχολείται με διοικητικής ή οργανωτικής φύσης θέματα αλλά καθαρά με θέματα πολιτικού σχεδιασμού και στρατηγικής. Θα έχει τακτικές συναντήσεις και θα αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για συνεχή διάχυση των πληροφοριών αλλά και αμφίδρομη επικοινωνία με τα μέλη στα θέματα αυτά, θα οργανώνει σεμινάρια και ημερίδες σε συνεργασία με άλλους θεσμούς των ΟΠ (Πράσινο Ινστιτούτο κ.ά)

- να μετατραπεί, μεταξύ άλλων, το Πράσινο Ινστιτούτο σε μια Ομάδα ή Δεξαμενή Σκέψης (Τhink Τank) που να καλύπτει όλες τις τάσεις στο κόμμα ώστε να υπάρχει μια διαρκής επεξεργασία, επικαιροποίηση και εκλαΐκευση θέσεων και ταυτότητας, σύνδεση με τις εθνικές και διεθνείς εξελίξεις και με άλλες πράσινες θέσεις φορέων και πολιτικών κομμάτων. Η διαδικασία αυτή δε θα έχει σχέση με το καθημερινό πολιτικό γίγνεσθαι και τις εξελίξεις και οι όποιες προτάσεις θα πρέπει να εγκρίνονται ως θέσεις του κόμματος από το συνέδριο.

Είναι όμως βασικό να συνεχίσουν να υπάρχουν και να αναβαθμιστούν οι Θεματικές Ομάδες οι οποίες παράγουν χρήσιμο έργο στη διαμόρφωση θεματικών προτάσεων για κρίσιμους τομείς. Το έργο τους θα διευκολυνθεί σε σημαντικό βαθμό και για ευνόητους λόγους από την Ομάδα Σκέψης στην οποία θα πρέπει να εξελιχθεί μεταξύ άλλων το Πράσινο Ινστιτούτο. Θα πρέπει να εξετασθεί σοβαρά η δημιουργία ομάδας ή υπο-ομάδας νησιωτικότητας που θα επεξεργάζεται θέσεις και προτάσεις για το νησιωτικό χώρο.

Η συμμετοχικότητα

Σήμερα ένα πολύ μικρό ποσοστό των ήδη ελάχιστων μελών μπορεί να λάβει μέρος ουσιαστικά στη λήψη των αποφάσεων. Γεωγραφικοί περιορισμοί, ατέλειωτες διαδικασίες, έμμεσοι μέθοδοι αποκλεισμού, κακή προετοιμασία, μη πολιτικές διαδικασίες που εξαντλούν όσους/ες δεν είναι χαλκέντεροι, κακές προσωπικές σχέσεις και βιαιότητα στην πολιτική αντιπαράθεση οδηγούν στον πραγματικό αποκλεισμό των περισσότερων μελών στη λήψη ακόμα και κρίσιμων αποφάσεων. Χαρακτηριστικά στην απόφαση για την εκλογική τακτική η πλειοψηφούσα άποψη δεν είχε παρά μόνο 120 ψήφους σε ένα κόμμα που υποτίθεται ότι έχει πάνω από 1200 μέλη ακόμα και σήμερα και που οι υποψήφιοι τους μόνο στις εθνικές εκλογές είναι 300 ενώ για τις περιφερειακές εκλογές πάνω από 800. Είναι σημαντικό να εξασφαλίσουμε την ευρεία συμμετοχή όλων των μελών μας που έχουν το δικαίωμα αυτό, στις αποφάσεις τους κόμματος. Αυτό πρέπει να γίνει σε όλα τα επίπεδα, δηλαδή από το επίπεδο των Πολιτικών Κινήσεων και των Περιφερειακών Οργανώσεων, μέχρι το επίπεδο των συνεδρίων αλλά και της συμμετοχής των μελών από όπου κι αν βρίσκονται τόσο στον καθημερινό διάλογο όσο και στην διαδικασία διαμόρφωσης και λήψης των αποφάσεων. Η ηλεκτρονική κι επιστολική ψήφος αλλά και η ουσιαστική διαβούλευση πριν ληφθούν καθοριστικής σημασίας αποφάσεις και τα εσωτερικά δημοψηφίσματα πρέπει να είναι μέρος της διαδικασίας διαμόρφωσης και λήψης των αποφάσεων. Οι κανόνες του παιχνιδιού δεν πρέπει να αλλάζουν συνεχώς. Στα συνέδρια θα πρέπει να εκλέγονται σύνεδροι και μόνο αυτοί θα εκπροσωπούν κι άλλα μέλη.

Στο πρώτο επίπεδο πρέπει να ενθαρρυνθεί η συμμετοχή όλων των ενεργών μελών στις γεωγραφικές Πολιτικές Κινήσεις (ΠΚ) και στις Περιφερειακές Οργανώσεις (ΠΟ) αλλά και σε ψηφιακές τοπικές πολιτικές κινήσεις, περιφερειακές οργανώσεις και θεματικές ομάδες. Αυτό μπορεί να γίνει εάν υπάρχει ενεργό ενδιαφέρον και σύνδεση τους με τις κεντρικές αποφάσεις και εάν λαμβάνονται υπόψη οι ιδέες και προτάσεις τους. Σημαντικό ρόλο σε αυτό θα παίξουν οι σύνδεσμοι μεταξύ των οργανώσεων και του κόμματος κεντρικά, δηλαδή οι οργανωτικοί υπεύθυνοι, οι οποίοι από τη δική μας εμπειρία, δεν είχαν τα αποτέλεσμα που θα έπρεπε λόγω απουσίας συγκεκριμένης οργανωτικής – πολιτικής στρατηγικής, συνεχών αλλαγών σε πρόσωπα αλλά και επιλογής ατόμων χωρίς αντίστοιχη εμπειρία και γνώση που φυσικά αδυνατούν να συμβάλλουν και στην οργανωτική πολιτική ανάπτυξη ενός πολιτικού κόμματος. Ο οργανωτικός υπεύθυνος θα πρέπει να αξιολογείται τόσο στη φάση της εκλογής του όσο και κατά την πορεία εκτέλεσης του έργου του. Τα καθήκοντα του /των οργανωτικών υπευθύνων θα πρέπει να αξιολογούνται πιθανότατα και από τις ΠΚ και τις ΠΟ αφού αυτές γνωρίζουν καλά αν βοηθήθηκαν ή όχι. Σχήματα εξάλλου που αλλάζουν συνεχώς και δεν στελεχώνονται από άτομα εκπαιδευμένα και με κατάλληλη αποδειγμένη εμπειρία οδηγούν σε χαοτικές και διαλυτικές καταστάσεις, όπως έχει γίνει μέχρι τώρα καθώς και σε αδικαιολόγητη σπατάλη οικονομικών πόρων.

Η συμμετοχή όλων των μελών δια ζώσης σε συνεδριάσεις είναι στην εποχή μας ανέφικτη, πολύ περισσότερο που τώρα λόγω και της κρίσης αλλά και των αλλαγών που συντελούνται στον τρόπο ζωής, αλλάζει συνεχώς η σχέση των πολιτών (και μελών μας) με μια γεωγραφική προσδιορισμένη μόνο Τοπική Κίνηση ή Περιφερειακή Οργάνωση. Ένα μέλος από μια περιοχή, μπορεί να βρεθεί για μερικούς μήνες ή και κάποιο χρόνο σε μια άλλη γεωγραφική περιοχή ή και σε άλλη χώρα. Αν δεν βρεθεί κατάλληλος τρόπος συμμετοχής, τότε σταδιακά αποκόβεται από μέλος και δεν μπορεί να συμμετέχει στη διαμόρφωση των αποφάσεων. Τα νησιά ή ορεινές κι απομακρυσμένες περιοχές έχουν επίσης σημαντικές ιδιαιτερότητες που αν δεν ληφθούν υπόψη αποκλείουν σημαντικό αριθμό μελών από τις σχετικές πολιτικές αποφάσεις. Ακόμα και η συμμετοχή σε ένα συνέδριο είναι μια απίστευτη, δαπανηρή και απαιτητική σε μέρες διαδικασία για ένα μέλος που μένει σε ένα νησί, ακόμα και αν υπάρχουν κατάλληλες ακτοπλοϊκές συνδέσεις και μπορεί να απουσιάσει κάποιος από τη δουλειά ή το σπίτι του επί μέρες. Παρόλο ότι οι νησιώτες είναι από τα πιο δραστήρια μέλη των ΟΠ, η δια ζώσης συμμετοχή τους πχ στα συνέδρια είναι ελάχιστη, διαμορφώνοντας μέλη με διαφορετικές υποχρεώσεις και δικαιώματα. Το ίδιο ισχύει και για σημαντικό αριθμό μελών – αρχικά τουλάχιστον – που μένουν τον λιγότερο ή περισσότερο χρόνο τους εκτός χώρας ή ταξιδεύουν συχνά εκτός. Αλλάζει έτσι όμως η σύνθεση του κόμματος και οι αποφάσεις λαμβάνονται από περιορισμένο αριθμό μελών, με συγκεκριμένα κοινωνικό-οικονομικά και γεωγραφικά χαρακτηριστικά και πολλά άλλα μέλη περιθωριοποιούνται και σταδιακά απομακρύνονται από το κόμμα.

Πρέπει, λοιπόν, να καθιερωθεί η συμμετοχή μέσω εναλλακτικών τρόπων όπως η ηλεκτρονική συμμετοχή και ψηφοφορία καθώς και η επιστολική ψηφοφορία, χωρίς να είναι απαραίτητη η φυσική παρουσία των μελών. Επιπλέον, η ηλεκτρονική ψηφοφορία αποτελεί διαδικασία αμεσοδημοκρατική, προσφιλή και οικεία στους νέους ανθρώπους, οι οποίοι θα μπορούσαν με αυτό τον τρόπο να προσελκυστούν για να συμμετάσχουν μαζικότερα.

Μια τέτοια εξέλιξη θα σταματούσε και την πρακτική της εκπροσώπησης με κάρτες αφού κάθε μέλος θα μπορούσε να ψηφίσει για τον εαυτό του/της από οποιοδήποτε σημείο.

Η άποψη των άλλων για μας και τα θέματα που τους «καίνε»

Πώς μας βλέπουν όμως οι άλλοι; Ποια είναι η άποψη των πολιτών για μας; Είναι η ατζέντα μας η ίδια με αυτή των πολιτών και με τις ανάγκες τους; Απαντάμε στα καθημερινά ερωτήματα και αγωνίες τους; Είναι οι πολιτικές προσαρμοσμένες στις ανάγκες της κοινωνίας ή προωθούν πραγματικές λύσεις; Όταν το κάνουν αυτό αποτελεσματικά, οι πολίτες το γνωρίζουν και το αναγνωρίζουν; Ερωτήματα που πρέπει να απαντήσει κανείς ακόμα κι αν θεωρεί ότι πρέπει να βρισκόμαστε μπροστά από την κοινωνία. Γιατί για να το κάνουμε θα πρέπει να ξέρουμε τι σκέφτεται αυτή.

Η καθημερινή έρευνα όλων των παραπάνω λοιπόν είναι εκ των ων ουκ άνευ για ένα Πράσινο κόμμα που θέλει πραγματικά να βρίσκεται κοντά στην κοινωνία. Όχι για να την κολακέψει ή να τη χαϊδέψει και να κλείσει τα μάτια στα στραβά της αλλά για να την προάγει και να τη βελτιώσει. Η έρευνα αυτή μπορεί να γίνει με μαζικούς και συμβατικούς τρόπους διερεύνησης της κοινής γνώμης (έρευνα γνώμης) αλλά μπορεί και πρέπει να καταγράφεται καθημερινά από όλους μας στη διάδρασή μας με την κοινωνία και τους φορείς. Τα αποτελέσματα θα μπορούν να κατατίθενται στην Ομάδα Σκέψης/Πράσινο Ινστιτούτο που προτείνουμε παραπάνω και να επεξεργάζονται από αυτή.

Εξίσου σημαντικό είναι όμως να μη δημιουργείται μια εσωστρεφής νομεκλατούρα στο εσωτερικό του κόμματος που αυτό-αναπαράγει την εικόνα της, με πολύ μεγάλο μάλιστα οικονομικό και πολιτικό κόστος για το κόμμα. Αν διαβάσει κάποιος προσεχτικά τον προϋπολογισμό του κόμματος θα διαπιστώσει ότι έχουν αυξηθεί εντελώς δυσανάλογα τα κόστη γραφειοκρατικής λειτουργίας την ίδια στιγμή που ελάχιστοι πόροι διατέθηκαν για δραστηριότητες εκπαίδευσης, τεκμηρίωση και κυρίως ανάπτυξη της σχέσης με την κοινωνία, ώστε να μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε συνεχώς πως σκέφτονται και πως αλλάζουν οι κρίσιμοι κοινωνικοί χώροι αλλά και να μπορούμε να διαχέουμε τις προτάσεις μας και να προκαλούμε πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα. Είναι γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας αλλά και πολλοί προηγούμενοι ψηφοφόροι μας θεωρούν ότι είμαστε κοινωνικά ανύπαρκτοι (εξαίρεση είναι η κοινωνική δραστηριοποίηση περιορισμένου αριθμού μελών αλλά ως προσωπική επιλογή καθώς και η αυτοδιοικητική και Ευρωκοινοβουλευτιή θεσμική δραστηριότητά μας). Η αξιολόγηση του έργου και του κόστους που συνεπάγεται η λειτουργία της Εκτελεστικής Γραμματείας και του Πανελλαδικού Συμβουλίου με τη σημερινή μορφή τους μπορεί να αποδείξει πολύ εύκολα ότι ασχολούμαστε συστηματικά με αναποτελεσματικό μάλιστα τρόπο και με τεράστιο κόστος σχεδόν πλήρως με εσωστρεφή θέματα τα οποία θα έπρεπε να απασχολούν ελάχιστα ή καθόλου αυτά τα όργανα.
Το (καυτό) θέμα της ηγεσίας

Η αποτελεσματική ηγεσία έχει αναγνωρισθεί ως αδιαπραγμάτευτη για κάθε οργανισμό μικρό ή μεγάλο. Πολλές φορές, ιδιαίτερα στα πολιτικά μας πράγματα, η ηγεσία συγχέεται με τη χειραγώγηση και τις αντιδημοκρατικές, αρχηγικές συμπεριφορές. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Η αποτελεσματική ηγεσία σε έναν οργανισμό δε σημαίνει έλλειμμα δημοκρατικής οργάνωσης. Ίσα-ίσα που αποτελεσματική ηγεσία συνήθως σημαίνει βελτίωση του οργανισμού αλλά και της εσωτερικής δημοκρατίας σε αυτόν. Το πολιτικό laissez faire δεν είναι πάντα αποδοτικό αλλά ούτε και δημοκρατικό.

Οι συζητήσεις που κατά καιρούς γίνονται σε διάφορες περιφέρειες αλλά και με μέλη και φίλους μας γενικότερα δείχνουν ότι σχεδόν όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να υπάρχει ηγεσία στο κόμμα από ένα ή δύο άτομα, εκλεγμένα από συνέδριο και με καθορισμένη θητεία, είτε μιας τετραετίας είτε μίας συν μία. Το άτομο ή τα άτομα αυτά, όπως και να το ονομάσουμε, (συμ)πρόεδροι, γραμματείς, επικεφαλής, πρέπει να είναι οι αναγνωρίσιμοι επικεφαλής του κόμματος ακριβώς όπως συμβαίνει στην προεκλογική περίοδο. Δεν είναι σκόπιμο να υπεισέρθουμε σε λεπτομέρειες αυτή τη στιγμή, όμως είναι σημαντικό να ακούσουμε τη βάση του κόμματος που απαιτεί ηγεσία με συγκεκριμένο και πάντως όχι διακοσμητικό ρόλο.

Η δήθεν απουσία ηγεσίας μέχρι σήμερα είναι να δημιουργούνται αρχηγίσκοι σε διάφορα επίπεδα χωρίς πολιτική νομιμοποίηση, αξιολόγηση και δημοκρατικό έλεγχο αλλά και να εμφανίζονται συμπεριφορές που δεν θα ήταν αποδεκτές σε μια πραγματικά δημοκρατική λειτουργία μιας ηγεσίας με ξεκαθαρισμένο πλαίσιο λειτουργίας κι αρμοδιοτήτων, όπως συμβαίνει στα πράσινα κόμματα.

Ο ρόλος της ηγεσίας

Ο ρόλος της ηγεσίας δε θα είναι ο καθιερωμένος αρχηγικός ρόλος των άλλων κομμάτων. Ως μέλη ενός ευρύτερου πολιτικού οργάνου αναλαμβάνει να εκπροσωπεί το κόμμα σε κάθε περίπτωση. Συνομιλεί με όσους χρειάζεται. Μεταφέρει τις θέσεις του κόμματος στους συνομιλητές μας και τις θέσεις αυτών στο κόμμα. Ανακοινώνει σοβαρές αποφάσεις του κόμματος και λειτουργεί και ως επικοινωνιακό εργαλείο. Γενικά είναι η εικόνα του κόμματος προς τα έξω.

Τα οφέλη

Τα οφέλη από την ύπαρξη ηγεσίας είναι αυτονόητα, ειδικά μάλιστα όταν μιλάμε για την ελληνική πολιτική σκηνή. Το κόμμα γίνεται πιο προσιτό και αναγνωρίσιμο, οι θέσεις μας είναι πιο εύκολο να περάσουν στην κοινωνία, είμαστε πιο ευέλικτοι όπου χρειάζεται χωρίς όμως να κάνουμε παραχωρήσεις στη δημοκρατική δομή του κόμματος και χωρίς να μεταβαλλόμαστε σε αρχηγικό κόμμα όπως τα περισσότερα, μιας και οι θέσεις του κόμματος δεν εκπορεύονται από τον/την τους/τις επικεφαλής αλλά από τα συλλογικά όργανα. Επίσης υπάρχει συνέχεια στις στρατηγικές που αποφασίζονται συλλογικά και δεν αυτοσχεδιάζουμε σε κάθε εκλογική διαδικασία ή κάθε εκπρόσωπος που αναλαμβάνει έναν ρόλο για μερικούς μήνες, χωρίς μάλιστα να έχει τον κατάλληλο χρόνο που απαιτείται για να προετοιμαστεί κατάλληλα για τις ευθύνες που αναλαμβάνει.

Το Πανελλαδικό Συμβούλιο

Το Πανελλαδικό Συμβούλιο δε χάνει τον καταστατικό καθιερωμένο ηγετικό του ρόλο όμως έχει ένα πιο πολιτικό πλέον ρόλο. Δεν ασχολείται με άμεσα, καθημερινά και πρακτικά θέματα που μπορούν να επιλύσουν άλλα πιο ευέλικτα όργανα αλλά με θέματα πολιτικής φύσεως. Ως εκ τούτου δε συνεδριάζει κάθε μήνα αλλά τρεις ή τέσσερις φορές το χρόνο και αφού έχουν προηγηθεί συνεδριάσεις των περιφερειακών οργάνων με συγκεκριμένη πολιτική ατζέντα που θα βοηθήσει να συντεθούν οι θέσεις σε εθνικό επίπεδο.

Ένα τέτοιο σοβαρό όμως όργανο δεν μπορεί να συνεδριάζει με τον τρόπο που συνεδριάζει σήμερα και με το σημερινό επίπεδο. Η πρακτική ενός τέτοιου οργάνου πρέπει να συνάδει με τη σοβαρότητα των θεμάτων που το απασχολούν. Συγκεκριμένη ημερήσια διάταξη, προετοιμασία της συνεδρίασης με οργάνωση – κωδικοποίηση των προτάσεων, διαφάνεια των αποφάσεων, ενδεχομένως με δυνατότητα παρακολούθησης από όλα τα μέλη μέσω web TV, έλεγχος των άλλων οργάνων του κόμματος και σοβαρή πολιτική δουλειά είναι αυτά που πρέπει να χαρακτηρίζουν τη λειτουργία του ΠΣ.

Τα μέλη του ΠΣ δεν βρίσκονται εκεί ως φορείς των δικών τους ιδεών και θέσεων αλλά των οργάνων που εκπροσωπούν, ειδικά όταν μιλάμε για τους άμεσα εκλεγμένους από τις Περιφερειακές Συνδιασκέψεις και αυτό προϋποθέτει αναβάθμιση της περιφερειακής λειτουργίας των ΟΠ κάτι που δεν υπάρχει σήμερα. Στις προτάσεις να λαμβάνονται ισότιμα υπόψη οι αποφάσεις των ΠΚ και ΠΟ και όχι μόνο προσωπικές εισηγήσεις των μελών.

Τα μέλη του Περιφερειακού Συμβουλίου εκλέγονται όπως και σήμερα αλλά η νομιμοποίηση του οργάνου γίνεται από το συνέδριο ώστε να έχει πολιτική νομιμοποίηση για δυο χρόνια. Σε περίπτωση που μια περιφέρεια δεν έχει επαρκή αριθμό μελών, εκλέγεται από το συνέδριο μέλος που θα λειτουργεί ως σύνδεσμος με την περιφέρεια με κύριο αντικείμενο να εργαστεί για την ανάπτυξη της πολιτικής και οργανωτικής ανάπτυξης της συγκεκριμένης περιφέρειας. Μέχρι να αποκτήσει την ελάχιστη απαιτούμενη πολιτική και περιφερειακή λειτουργία ο συγκεκριμένος / η εκπρόσωπος συμμετέχει αλλά χωρίς δικαίωμα ψήφου σε άλλα θέματα πλην αυτά που αφορούν στην συγκεκριμένη περιφέρεια.

Η Εκτελεστική Γραμματεία

Η ΕΓ, η οποία ίσως πρέπει να μετονομαστεί σε Πολιτική Γραμματεία, πρέπει και αυτή να αναβαθμιστεί και να απαλλαγεί από τα πρακτικά θέματα που θα πρέπει να περιέλθουν στα αντίστοιχα όργανα, όπως η Οικονομική και η Οργανωτική Επιτροπή, τουλάχιστον μέχρι κάποιο όριο. Ο/η ή οι επικεφαλής του κόμματος πρέπει να είναι μέλη της Πολιτικής Γραμματείας ώστε να συντονίζονται καλύτερα οι κινήσεις τους.

Το έργο μιας Πολιτικής Γραμματείας ενός πράσινου κόμματος θα μπορούσε να αφορά:

- σε έναν ή δυο επικεφαλής / συμπροέδρους που ανάλογα με το αντικείμενό τους θα ήταν μερικής ή ολικής απασχόλησης επαγγελματικά στελέχη όσο διαρκεί η θητεία τους και το αντικείμενό τους θα έπρεπε να είναι η συνεχής παρουσία τους σε εκδηλώσεις, παρεμβάσεις, επαφές με κοινωνικές ομάδες, πανελλαδικά όπως περιγράφεται και παραπάνω

- ένα ή δυο εκπροσώπους τύπου κεντρικά (όπως πρέπει να υπάρχουν και σε κάθε περιφέρεια) που δεν θα έπρεπε να έχουν αμοιβόμενη σχέση με το κόμμα. Οι εκπρόσωποι τύπου ως μέλη της ΠΓ ασχολούνται με το τρέχον επικοινωνιακό κομμάτι εκτός βέβαια από τα πιο σοβαρά πολιτικά θέματα τα οποία χειρίζεται ο/η/οι επικεφαλής του κόμματος.

- έναν Γραμματέα του κόμματος που δεν είναι αμειβόμενη θέση και δε συγχέεται με τον ρόλο του συντονιστή ή διευθυντή του κόμματος (που δεν είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας αλλά εκτελεστικό όργανο)

Τα υπόλοιπα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας (1-3 ανάλογα με τη σύνθεση κάθε οργάνου ώστε να είναι 6μελής) δεν είναι αμειβόμενα.

Όλα τα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας εκλέγονται από το συνέδριο με διετή θητεία, που μπορεί να ανανεωθεί για άλλα δυο χρόνια.

Το κόμμα χρειάζεται, επίσης, έναν/μία διευθυντή ή συντονιστή του κόμματος με επαγγελματικό συμβόλαιο (μέλος ή όχι του κόμματος) που θα υπογράφεται και θα παρατείνεται ανάλογα με τα αποτελέσματα της αξιολόγησης του έργου του/της. Το στέλεχος αυτό εισηγείται προς την Πολιτική Γραμματεία και απολογείται, συντάσσει εκθέσεις αλλά δεν έχει δικαίωμα ψήφου. Έχει την ευθύνη καθημερινής λειτουργίας του κόμματος, ελέγχει την καλή διαχείριση των οικονομικών του κόμματος καθώς και είναι υπεύθυνος για την διοργάνωση κεντρικών εκδηλώσεων του κόμματος αλλά και για την οργανωτική ανάπτυξή του με βάση τις πολιτικές κι οργανωτικές κατευθύνσεις που έχουν τεθεί. Είναι επίσης, υπεύθυνος για τη διαχείριση των αποσπασμένων και του ανθρώπινου προσωπικού πανελλαδικά, συνεπικουρούμενος/η από κάποιον βοηθό. Συντάσσει εκθέσεις ανά τρίμηνο στη βάση των ευθυνών και αρμοδιοτήτων του.

Η συμμετοχή σε οποιαδήποτε άλλα πολιτικά όργανα, όπως είναι πχ η σημερινή μορφή της ΕΓ, δεν μπορεί να συνδέεται με πλήρους απασχόλησης αμοιβή, και πολύ περισσότερο αν κάποιος που έχει ένα επάγγελμα, όπως πχ μαγαζί, δεν αφήνει την δουλειά του αλλά λαμβάνει επιπλέον πλήρη αμοιβή, όπως γίνεται σήμερα, χωρίς να έχει μάλιστα κάποιο εξειδικευμένο και προσδιορισμένο απαιτητικό αντικείμενο δουλειάς, πέρα από μια συμμετοχή σε συνεδρίαση μια φορά την εβδομάδα ή (απίστευτο αλλά λόγω κακού κλίματος κι ανοργανωσιάς) όγκο δουλειάς ηλεκτρονικής μορφής.

Η Πολιτική Γραμματεία θα πρέπει να έχει τον πολιτικό ρόλο της επαφής και επικοινωνίας με τις ΠΚ, τις ΠΟ και τις ΘΟ μέσω του συντονιστή / διευθυντή που είναι υπεύθυνος για τα θέματα οργανωτικής ανάπτυξης, του Γραμματέα (που είναι πολιτικό κι όχι επαγγελματικό στέλεχος) και των συντονιστών και της ευρύτερης καθοδήγησης του κόμματος. Ιδιαίτερο ρόλο θα αναλαμβάνει κατά τη διάρκεια των προεκλογικών εκστρατειών κάτι που δεν γίνεται σήμερα.

Πολιτικός σχεδιασμός

Τον τελικό πολιτικό σχεδιασμό σε μεσο- και μακροπρόθεσμη βάση έχει το συνέδριο του κόμματος. Για το ενδιάμεσο διάστημα, για τον συντονισμό μεταξύ των διαφόρων θεσμικών παρεμβάσεων του κόμματος (αυτοδιοίκηση, ευρωκοινοβούλιο, εθνικό κοινοβούλιο, κόμμα) δημιουργείται ένα πολιτικό όργανο, Πολιτικού Σχεδιασμού και Συνοχής των Πολιτικών του Κόμματος που αποτελείται από:

- δυο εκπροσώπους των εκλεγμένων αυτοδιοικητικών,

- τους δυο εκπροσώπους του κόμματος / συμπροέδρους,

- το προεδρείο (δυο εκπρόσωποι) των εκλεγμένων βουλευτών καθώς

και τον/τους ευρωβουλευτές. Για πάνω από δυό, συμμετέχουν μέχρι δύο. Σήμερα στο όργανο αυτό συμμετέχουν ο νυν και ο πρώην ευρωβουλευτής.

Το όργανο αυτό δεν θα ασχολείται με διοικητικής ή οργανωτικής φύσης θέματα αλλά καθαρά με θέματα πολιτικού σχεδιασμού και στρατηγικής. Θα έχει τακτικές συναντήσεις και θα αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για συνεχή διάχυση των πληροφοριών αλλά και αμφίδρομη επικοινωνία με τα μέλη στα θέματα αυτά, θα οργανώνει σεμινάρια και ημερίδες σε συνεργασία με άλλους θεσμούς των ΟΠ (Πράσινο Ινστιτούτο κα)

Αποκέντρωση του κόμματος και επιμόρφωση των στελεχών

Το κόμμα της αποκέντρωσης είναι σήμερα πιο αθηνοκεντρικό από ποτέ. Η ενδυνάμωση της λειτουργίας των ΠΚ και των ΠΟ είναι αδήριτη ανάγκη για να πάει μπροστά το κόμμα. Από την άλλη πλευρά για να γίνουν τα μέλη μας κοινωνοί των ιδεών και θέσεων μας θα πρέπει να τις γνωρίζουν τα ίδια.

Σε ένα ειλικρινές πλαίσιο αποκέντρωσης του κόμματος, θα πρέπει να εξετασθούν κατάλληλοι τρόποι βελτίωσης και αναβάθμισης της λειτουργίας των ΠΚ και των ΠΟ προς αυτή τη κατεύθυνση αλλά και πολιτικής αναβάθμισης των μελών και εκπαίδευσης των στελεχών πριν αναλάβουν θέσης ευθύνης τόσο στο εσωτερικό του κόμματος όσο κι εκπροσώπησης σε θεσμούς (αυτοδιοίκηση, κοινοβούλιο, ευρωκοινοβούλιο).

Σίγουρα χρειάζεται βελτίωση της αμφίδρομης επικοινωνίας οργανώσεων και Εκτελεστικής ή Πολιτικής Γραμματείας όπως προτείνουμε. Οι οργανωτικοί υπεύθυνοι, από τη δική μας εμπειρία, πλην εξαιρέσεων, δεν μπόρεσαν να σταθούν στο ύψος της παραπάνω αποστολής και να βοηθήσουν τη λειτουργία των οργανώσεων μέχρι σήμερα. Γι αυτό προτείνεται το ρόλο αυτό να τον έχει πρόσωπο με κατάλληλα προσόντα που θα είναι ο Δ/της ή συντονιστής, όπως αναφέρεται πιο πάνω.

Έχει διαπιστωθεί έλλειμμα στην ενημέρωση των μελών μας και όσων αφορά τις θέσεις μας αλλά και ευρύτερα τις θέσεις του παγκόσμιου πράσινου κινήματος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην έχουμε αυτοπεποίθηση για τις θέσεις μας, να μην είμαστε πειστικοί προς τους πολίτες οι οποίοι δε μας εμπιστεύονται όσο πρέπει και ίσως το κυριότερο να μην έχουμε ομογενοποιημένες και κοινές θέσεις ακόμα και ανάμεσά μας. Η διοργάνωση καλά προετοιμασμένων σεμιναρίων για τα μέλη θα βοηθούσε σε πολύ μεγάλο βαθμό όπως έχουμε ήδη δει σε μερικές περιπτώσεις που έγινε σχετική απόπειρα.

Τι είδους συνέδριο των Οικολόγων Πράσινων

Το επόμενο συνέδριο των ΟΠ θα πρέπει να είναι συνέδριο ουσιαστικής επανίδρυσης, διόρθωσης των λαθών που κάναμε και κυρίως η αφετηρία μιας δημιουργικής πορείας με άνοιγμα στην κοινωνία, μαζική συμμετοχή νέων μελών από την κοινωνία των πολιτών, κοινωνικούς και ακαδημαϊκούς φορείς και κυρίως νέων σε ηλικία μελών, αναζητώντας τρόπο να αντιμετωπιστούν προβλήματα που αντί να ευνοούν, περιορίζουν τη συμμετοχή. Σε κάθε περίπτωση η αναγγελία του συνεδρίου θα πρέπει να αφήνει είτε αρκετό διάστημα να υπάρξει σοβαρή συζήτηση με κρίσιμες κοινωνικές ομάδες είτε θα πρέπει να μειώσει τον χρόνο που απαιτείται για να μπορεί κάποιο νέο μέλος να συμμετάσχει στις εργασίες του συνεδρίου. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να έχει προηγηθεί ουσιαστική συζήτηση για τις αλλαγές που προτείνονται (μεταξύ άλλων και αυτές που παρουσιάζουμε εμείς αλλά κι αυτές που έχουν παρουσιάσει άλλα κείμενα)
 

Προτεραιότητες των ΟΠ για το διάστημα μέχρι το 2014

Εκτός από την ανασυγκρότηση του πράσινου πόλου και τη δημιουργία ενός δημοκρατικού, ανοικτού, ευρωπαϊκού πράσινου κόμματος, οι στρατηγικές προτεραιότητες του είναι σημαντικές για να μπορέσει να παίξει ουσιαστικό ρόλο στην έξοδο της χώρας από την κρίση αλλά και γενικότερα τη στροφή της προς την οικολογική, οικονομική και κοινωνική βιωσιμότητά. Γι αυτό θεωρούμε σημαντικό η στρατηγική των ΟΠ να λάβει υπόψη ότι πρέπει:

- Να διαμορφώσουμε μέχρι το φθινόπωρο, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς και επαγγελματικούς φορείς στη χώρας μας αλλά και την εμπειρία και καλές πρακτικών των πράσινων ευρωβουλευτών (κάτι που βρίσκεται σε εξέλιξη ήδη) ένα σχέδιο εναλλακτικής πρότασης για την οικονομία και την απασχόληση, με έμφαση στην κοινωνική συνοχή, τη βιωσιμότητα, την προστασία του περιβάλλοντος και γενικότερα την πράσινη οικονομία και ειδική αναφορά στις ευκαιρίες απασχόλησης των νέων ανθρώπων. Σε αυτή την προσπάθεια πρέπει να προσαρμόσουμε τις προγραμματικές προτάσεις μας στην σημερινή συγκυρία, να αξιοποιήσουμε στελέχη της ακαδημαϊκής κοινότητας και της κοινωνίας των πολιτών που είναι κοντά στις απόψεις αλλά και να δώσουμε ενεργό ρόλο σε σημαντικά στελέχη άλλων πράσινων κομμάτων που είναι ελληνικής καταγωγής.

- Να επικεντρώσουμε σημαντικό μέρος των πολιτικών πρωτοβουλιών, των πόρων και του ανθρώπινου δυναμικού μας για την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας και των κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, αξιοποιώντας πρωτοβουλίες του πρώην και νυν ευρωβουλευτή αλλά και του σημαντικού δικτύου σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο που έχει δημιουργηθεί ως αποτέλεσμα αυτών κι άλλων προσπαθειών. Αν μπορέσουμε συντονισμένα να συνεισφέρουμε αποτελεσματικά ώστε να προχωρήσουν παραδειγματικές τέτοιες προσπάθειες –επιλέγοντας περιοχές και ανθρώπους-, η δουλειά αυτή μπορεί να δώσει άμεσα αποτελέσματα, να αγκαλιαστεί από τις τοπικές κοινωνίες και να λειτουργήσει ως σημείο αναφοράς για τον ρόλο μας στην κεντρική πολιτική σκηνή.

- Να ενισχύσουμε τις προσπάθειες κοινωνικής αλληλεγγύης ώστε να μπορέσουν να επιβιώσουν σήμερα πολίτες και κοινωνικές ομάδες που βρίσκονται στα όρια επιβίωσης. Χρειάζεται μεταξύ άλλων να δημιουργηθεί - με πρωτοβουλία των ΟΠ - ένα Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης – με πόρους από το κόμμα των ΟΠ, το 50% του μισθού του ευρωβουλευτή αλλά και κινητοποιώντας κι άλλες πηγές χρηματοδότησης ώστε να χρηματοδοτούνται με αξιοκρατικό, στοχευμένο τρόπο πρωτοβουλίες. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να ανοίξει ένας ουσιαστικός διάλογος και να μην περιοριστεί η συζήτηση σε μια αντιπαραγωγική και γραφειοκρατική αντίληψη περί κομματικού ελέγχου

- Να αξιοποιήσουμε την συμμετοχή μας στο Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα και την διοργάνωση στην Αθήνα του Συμβουλίου του (με τη συμμετοχή πάνω από 400 πράσινων στελεχών από όλη την Ευρώπη) για την έναρξη μιας πράσινης πορείας προς την κοινωνία που θα αναγεννήσει το πράσινο κόμμα στην Ελλάδα. Το συνέδριο των ΟΠ θα πρέπει να ακολουθήσει αφομοιώνοντας δημιουργικά μια τέτοια μεγάλης εμβέλειας παρουσία των ευρωπαίων πράσινων στην χώρας, καθώς και την προβολή της εναλλακτικής πράσινης οικονομικής πρότασης που θα πρέπει μέχρι τότε να έχει ολοκληρωθεί με την συμβολή των πράσινων ευρωβουλευτών και άλλων πράσινων κέντρων τεκμηρίωσης, αξιοποιώντας την προγραμματική δουλειά που έχει γίνει μέχρι σήμερα από τους ΟΠ, τις θεματικές ομάδες τους, τα περιφερειακά σχήματα και άλλους κοινωνικούς και επαγγελματικούς φορείς.

- Να οργανώσουμε συντονισμένη κεντρική και περιφερειακή καμπάνια για να ξεκαθαρίσουμε τις θέσεις μας για τα θέματα που οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουν δαιμονοποιηθεί (πχ Μακεδονικό, φίδια, κλπ) ή σε θέματα για τα οποία οι απόψεις μας δεν έχουν επαρκώς συζητηθεί. Να συσταθεί γι αυτό μια εξειδικευμένη Ομάδα Ευαισθητοποίησης που θα υποστηρίξει κεντρικές και περιφερειακές εκστρατείες

Επίλογος – Ας σκεφτούμε Πράσινα

Η εκλογική αποτυχία στις πρόσφατες εκλογές θα πρέπει να στρέψει όλες μας τις προσπάθειες στη διαμόρφωση ενός σύγχρονου Πράσινου Κόμματος με Ευρωπαϊκές προδιαγραφές, αξιοποιώντας τη συμμετοχή μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα και σε σημαντικό αριθμό αυτοδιοικήσεων, με ορίζοντα το 2020, αλλά ενδιάμεσους στόχους μέχρι το 2014. Η προσπάθεια θα είναι επίπονη και μακρά και θα απαιτήσει από όλους λογική, ψυχραιμία, ανεκτικότητα και ένα ειλικρινές κλίμα συνεργασίας και σύνθεσης απόψεων. Θα απαιτήσει αλλαγές στο καταστατικό που πρέπει να γίνουν προσεκτικά και με προοπτική αλλά σε μια βάση που θα ανοίξει το κόμμα και δε θα μπλοκάρει οποιεσδήποτε αλλαγές στη βάση των άκαμπτων διαδικασιών που έχουν οδηγήσει σε αποτυχία όλες τις προσπάθειες για αλλαγές που αποπειράθηκαν. Σε αυτές τια αλλαγές πρέπει να αξιοποιήσουμε τη σημαντική ελληνική κι ευρωπαϊκή εμπειρία των πράσινων κομμάτων αλλά και να δούμε πως αντιμετώπισαν προβλήματα σαν και τα δικά μας άλλα πράσινα κόμματα, ώστε να μην ανακαλύπτουμε κάθε φορά τον τροχό. Η προσπάθεια που είχε γίνει παλιότερα πρέπει να συνεχιστεί πιο οργανωμένα τώρα και να αξιοποιήσουμε στελέχη ελληνικής καταγωγής που παίζουν σημαντικό ρόλο σε άλλα πράσινα κόμματα. Θα απαιτήσει κι έγκαιρη προετοιμασία ενόψει των επόμενων εθνικών εκλογών, όποτε κι αν γίνουν αλλά και των περιφερειακών, δημοτικών και ευρωπαϊκών εκλογών του 2014.

Θα απαιτήσει όμως πάνω απ’ όλα να αλλάξουν μερικές μας στάσεις και νοοτροπίες. Πρέπει όλες και όλοι να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας που όπως λέμε πιο πάνω δεν είναι μόνο ευθύνες απέναντι στον εαυτό μας. Η δημιουργία ενός τέτοιου κόμματος θα έχει πολλαπλά οφέλη για όλους και όλες μας, αλλά κυρίως για την πατρίδα μας, την Ν.Α. Ευρώπη, την Μεσόγειο και τα Βαλκάνια καθώς και την Ευρώπη γενικότερα. Ας σκεφτούμε λοιπόν Πράσινα. Η εμμονή σε ξεπερασμένες αντιλήψεις ή σε παθογένειες που έφεραν σε οριακό σημείο τους ΟΠ δεν θα είναι προς όφελος του πράσινου κινήματος και γι αυτό δε θα γίνουν πλέον αποδεκτές.

Υπογράφουν (άνδρες και γυναίκες) μέλη των ΟΠ:

• Δημήτρης Γρηγοριάδης (συντονιστής ΟΠ Δωδεκανήσου),
• Χριστίνα Ευθυμιάτου (συντονίστρια ΟΠ Κυκλάδων)
• Χρήστος Σιδέρης – Κως
• Κάτια Λεμπέση - Αθήνα
• Γιώργος Παπασπυρόπουλος – Αθήνα
• Νίκος Ψαρρός – Σύμη
• Μιχάλης Κουλούμπρης – Ρόδος
• Βασίλης Σιδέρης – Κως
• Έφη Τσούτση – Κως
• Αναστασία Διακοσταυριανού – Ρόδος
• Λάμπρος Μπούκλης – Πελοπόννησος
• Στράτος Τσελάς – Αθήνα
• Ντίνος Φούντης – Κάσος
• Γιάννης Καράς – Γερμανία
• Φωτεινή Αναστασίου – Νάξος (με το σχολιασμό της σε παράρτημα)
• Γιάννης Σπύρου – Ρόδος
• Βούλα Τσέτση – Γ.Γ της ομάδας της ομάδας των Πράσινων στο ευρωκοινοβούλιο (στο γενικό πλαίσιο του κειμένου)  
   
• Νίκος Χρυσόγελος – Ευρωβουλευτής, Περιφερειακός Σύμβουλος Ν. Αιγαίου 
    
  • Μιχάλης Μπάκας, συντονιστής ΤΠΚ των ΟΠ Λέσβου, 
  • Ανδρέας Σπηλιώτης, Πάτρα, 
  • Μίνα Παλτόγλου, Αττική,
  • Αποστόλης Παπαγεωργίου, Αγ Ανάργυροι, 
  • Ιωάννης Μαχαίρας, Γ. Κανέλλης - Μέλος ΠΚ Αχαϊας, 
  • Μιχάλης Ιακ Αμμάρι, γιατρός, ΤΠΚ Πατησίων-Κυψέλης,
  •  Καρλόττα Δάσκα, ΤΠΚ Πατησίων-Κυψέλης, 
  • Έλλη Έμκε, 
  • Μαρία Βιττωράκη, 
  • Λεωνίδας Αγγελόπουλος, Γαλάτσι