Όλοι φοβούνται τον Ριζά

δημοσιεύθηκε στο Protagon.gr 

Photo: Λεωνίδας Τούμπανος

1 εικόνα

του Μίλτου Παύλου

Δείτε εδώ το slide show του Λεωνίδα Τούμπανου.

Είμαι ο Ριζά και φοβάμαι να βγω από το σπίτι μου. Εϊμαι 32 χρονών και έχω χαρτιά παραμονής στην Ελλάδα, όπου ήρθα πριν από εφτά χρόνια. Μέχρι τη στιγμή που τρεις μαυροντυμένοι μου άνοιξαν το κεφάλι και μου έσπασαν τη μύτη και το μέτωπο με τσιμεντόλιθους, ζούσα ήσυχα και δούλευα κανονικά σε ένα μαγαζί με καλούς ανθρώπους και Έλληνα αφεντικό. Σήμερα με παίρνει κάθε μέρα τηλέφωνο και ρωτάει αν είμαι καλά. Μου λέει να περάσω έτσι για έναν καφέ ακόμα κι αν δεν θέλω να δουλέψω. Αλλά εγώ φοβάμαι να βγω. Και τι θα πουν και οι γείτονες αν με δουν με τη σπασμένη μύτη και τις γάζες στο κεφάλι; Εδώ όλοι είναι καλοί μαζί μου αλλά τώρα ποιος ξέρει, θα φοβηθούν και αυτοί... Εδώ τα πράγματα είναι ήσυχα, όχι όπως στο κέντρο όπου έχει ναρκωτικά, όπλα και γίνονται πολλά...*

Μετά τη δουλειά πριν περπατήσω για το σπίτι, καθόμουν στο πάρκο και τάιζα τα πουλιά. Για πολλά χρόνια όλα ήταν ήρεμα. Αλλά τελευταία αυτό άλλαξε. Μια φορά ένας παππούς με κοιτούσε περιέργα για πολλή ώρα. Κάποια στιγμή μου φώναξε φοβισμένος: «τι γυρεύεις εδώ; να πάς πίσω στη χώρα σου!». Μια άλλη φορά, μια κυρία νόμιζε ότι ήθελα να δηλητηριάσω τα πουλιά και τσίριζε να φύγω...

Εκείνο το βράδυ γυρνούσα σπίτι. Δεν κατάλαβα τι συνέβη, παρά μόνο πρόλαβα να δω τρεις άντρες γύρω στα τριάντα με μαύρα ρούχα να με πλακώνουν με μεγάλα τούβλα και να με χτυπούν σε όλο το σώμα. Φώναξα για βοήθεια, κανείς δεν ήρθε, ήταν σκοτάδι, ίσως δεν υπήρχε κανείς, ίσως φοβόντουσαν όλοι. Λιποθύμησα. Μου είπαν ότι κειτόμουν αιμόφυρτος στο πεζοδρόμιο όταν σταμάτησε ένας περαστικός οδηγός και φώναξε το ασθενοφόρο. Μου έκαναν πενήντα ράμματα στο κεφάλι. Ήμουν ακόμη ζαλισμένος την άλλη μέρα όταν με βρήκε στο νοσοκομείο ο συγκάτοικός μου ο Τζαουάντ. 

Στην αστυνομία; Όχι! Αυτοί σε ρωτάνε «γιατί δεν τους χτύπησες κι εσύ;» Φοβάμαι να πάω!

Αν το είπα στην οικογένεια πίσω στο χωριό μου; Όχι! Έχω πέντε αδέλφια και μια αδελφή και ξέρουν ότι είμαι καλά εδώ. Δεν τους είπα τίποτα!

Η συνάντηση με τον Ριζά ήταν μια από τις περισσότερες που έγιναν με θύματα ρατσιστικής βίας στο πλαίσιο ενός φωτογραφικού και ερευνητικού project με τον φωτογράφο Λεωνίδα Τούμπανο. Ακόμη και έξι μήνες ή ένα χρόνο μετά το συμβάν ο φόβος συνοδεύει τους ανθρώπους αυτούς. Σημαδεύει τη ζωή τους μέσα σε μια κοινωνία που με τη σειρά της, παραπληροφορημένη και τρομαγμένη, τους φοβάται. Έτσι νομιμοποιεί ή αποδέχεται αποκρουστικές στάσεις και πράξεις, όπως η ρατσιστική βία, και τελικά τον εκφασισμό της.

Ο Ριζά έφυγε από το Αφγανιστάν επειδή τον κυνηγούσαν και υπέβαλε αίτημα ασύλου, το οποίο δεν έχει εξεταστεί μέχρι σήμερα.
Από τη μέρα της συνάντησής μας πριν μερικές μέρες σε ένα ταπεινό σπίτι με ανοιχτόκαρδη φιλοξενία άλλαξαν πολλά πράγματα: ο Ριζά βγήκε από σπίτι αρκετές φορές για βόλτα μαζί με το Λεωνίδα και την παρέα του, ενώ για το τριήμερο του Δεκαπενταύγουστου είναι προσκεκλημένος στο εξοχικό του έλληνα εργοδότη του.
Ο Τζαουάντ με τη σειρά του βρέθηκε στη Δανία όπου και συνελήφθη με πλαστό διαβατήριο (το μοναδικό αδίκημα στο οποίο οι μετανάστες υπερεκπροσωπούνται σε σχέση με τους ημεδαπούς είναι η πλαστογραφία). Στο τηλέφωνο μας είπε χαρούμενος ότι έχει υποβάλλει αίτημα ασύλου και περνάει μια χαρά.
Καλύτερα σε κέντρο υποδοχής στη Δανία, παρά ελεύθερος στην Αθήνα!

*Μετά από λίγες μέρες η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να κάνει κάτι για αυτό το πρόβλημα με την αστυνομική επιχείρηση με τον τραγικό τίτλο «Ξένιος Ζεύς». Ωστόσο, αντί να αντιμετωπίσει το έγκλημα και την αστική υποβάθμιση, προτίμησε να συλλάβει μαζικά πολλούς «Ριζά» παραβιάζοντας επίσης μαζικά τα δικαιώματά τους (μερικές από αυτές τις παραβιάσεις: διάκριση-ethnic profiling, δηλαδή σύλληψη με βάση το χρώμα του δέρματος ή τη φτωχή ένδυση, αντιμετώπιση μεταναστών χωρίς χαρτιά ως εγκληματιών, κακομεταχείριση κατά την κράτηση – καταγγελίες υπήρξαν κυρίως από την Κομοτηνή προορισμό των συλληφθέντων – κράτηση ανηλίκων μαζί με ενήλικες όπως κατήγγειλε το Δίκτυο Δικαιωμάτων του Παιδιού, αλλά και διεθνείς φορείς όπως η Διεθνής Αμνηστεία και το Human Rights Watch).

Οι συντριπτικά περισσότεροι (το 77%!), μετά την εξευτελιστική και αδικαιολόγητη σύλληψη και κράτησή τους, βρέθηκαν να διαμένουν νόμιμα στη χώρα ενώ αξιοσημείωτο είναι ότι σχεδόν κανένας δεν διαπιστώθηκε να έχει εμπλακεί σε ποινικά αδικήματα (εκτός από εκείνο της ..παρακώλυσης συγκοινωνίας για 4-5 καθαριστές τζαμιών, οι οποίοι σε κάθε περίπτωση είναι θύματα κυκλωμάτων...)

Άλλωστε ακόμη και αυτή η στατιστική καταγραφή της δραστηριότητας της Ελληνικής Αστυνομίας – με στελέχη που σε μεγάλους αριθμούς υποστηρίζουν το κόμμα των νεοναζί και άρα είναι αρνητικά προκατειλημένοι – δείχνει ότι εκείνοι που συλλαμβάνει για σοβαρά αδικήματα κατά της ζωής και της περιουσίας, είναι σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό Έλληνες, παρά μετανάστες, ενώ οι τελευταίοι είναι στην μεγάλη πλειοψηφία τους άντρες νεαρής ηλικίας (φύλο και ηλικιακή κατηγορία που παρουσιάζει στατιστικά μεγαλύτερη συχνότητα τέλεσης αδικημάτων σε σχέση με άλλες κατηγορίες).

Αρκετοί από τους μετανάστες χωρίς χαρτιά, ακόμη και σε συνθήκες ύφεσης εργάζονται στη μαύρη αγορά εργασίας. Η ελληνική πολιτεία προτιμάει - αντί να αναζητήσει ασφαλιστικές εισφορές και να προστατεύσει την εργασία - να τους συλλαμβάνει, να τους φυλακίζει σε απάνθρωπες συνθήκες και κατόπιν να τους επιδίδει έγγραφο εντολής εγκατάλειψης της χώρας (πώς; στις περισσότερες περιπτώσεις είναι εντελώς ανέφικτο) εντός λίγων ημερών. Αυτοί κατόπιν θα επιστρέψουν στην παραοικονομία και στην εκμετάλλευση ενώ το πρόβλημα θα μπορούσε να λυθεί υπέρ του συλλογικού και δημόσιου συμφέροντος.

Ακόμα και αυτή η – απολύτως απαραίτητη - καταγραφή της σύνθεσης του μεταναστευτικού πληθυσμού στο ιστορικό κέντρο (ως προς τον τίτλο διαμονής, απασχόληση, διαβίωση κλπ.) θα μπορούσε και θα έπρεπε να συντελεστεί με σχεδιασμό και με ειρηνικό, όχι αδικαιολόγητα κατασταλτικό και ταπεινωτικό τρόπο. Πχ. ενθαρρύνοντας τους νόμιμα διαμένοντες μετανάστες να υποστηρίξουν προγράμματα καταγραφής και ένταξης με στόχο την αναβάθμιση των περιοχών διαβίωσής τους μέσα από διαθέσιμα Ευρωπαϊκά κονδύλια.

Η δε αναβάθμιση του κέντρου και η αντιστροφή της οικτρής κατάστασης σε ορισμένες περιοχές δεν γίνεται με τζάμπα θρασύτητα και βία, είτε είτε των παραστρατιωτικών ακροδεξιών ομάδων είτε εκείνων των αστυνομικών που ντροπιάζουν χιλιάδες εργαζόμενους στην Ελληνική Αστυνομία και όλους εμάς παγκοσμίως,.

Εν συντομία μερικές από τις προτάσεις που έχουν γίνει κατά καιρούς: Χρειάζεται αφενός επιχειρησιακά καταρτισμένο ειδικό αστυνομικό σώμα και συντονισμός διαφορετικών ειδικοτήτων και υπηρεσιών (πχ. ηλεκτρονικού και οργανωμένου εγκλήματος, δημόσιας υγείας, με ένταξη αλλοδαπών με ισότιμους ρόλους στις επιχειρησιακές μονάδες κ.ά.) και αφετέρου σχεδιασμός, και επένδυση σε προγράμματα ανοικοδόμησης του κέντρου τόσο μέσα από διαθέσιμους ή απαιτητούς ευρωπαϊκούς πόρους – όπως το Ταμείο Επιστροφών-επαναπατρισμού για τους εξαθλιωμένους του κέντρου και τα Ταμεία Ένταξης και Προσφύγων. Κατόπιν, η αλληλεγγύη άλλων Ευρωπαϊκών χωρών μπορεί να απαιτηθεί για τον επιμερισμό του βάρους των μεταναστευτικών ροών.

Η ευρεία ανοχή ή αποδοχή και σε κάθε περίπτωση μη κύρωση, του ρατσιστικού λόγου και πρακτικών (όπως οι μαζικές συλλήψεις των σκουρόχρωμων μεταναστών και προσφύγων) από την ελληνική κοινωνία και πολιτεία ενθάρρυνε την περαιτέρω όξυνση της ατιμώρητης ρατσιστικής βίας με αποκορύφωμα τη δολοφονία νεαρού Ιρακινού στην Αθήνα την 12.8.2012.

To Ευρωπαϊκό RED Early Warning System (Σύστημα Έγκαιρης Προειδοποίησης κατά του Ρατσισμού και της Ξενοφοβίας) του RED Network Combating Racism & Xenophobia, του οποίου ηγείται ελληνικός επιστημονικός φορέας (i-RED) έχει εγκαίρως επισημάνει τόσο τα ανησυχητικά σημάδια της έξαρσης του φαινομένου όσο και της οξείας ειδικής ελληνικής περίπτωσης.

**Ο Μίλτος Παύλου είναι Διευθυντής του i-RED

Επίσκεψη στην Σαντορίνη, προτάσεις και παρεμβάσεις

Επίσκεψη /Συναντήσεις σε Σαντορίνη του Ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων Νίκου Χρυσόγελου

Στη Σαντορίνη περιόδευσε το τριήμερο 10-12 Αυγούστου, ο Νίκος Χρυσόγελος ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο και Περιφερειακός Σύμβουλος Νοτίου Αιγαίου με τον ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΑΝΕΜΟ. Είχε συναντήσεις με τον Δήμαρχο κ Ν. Ζώρζο, τη διοίκηση της Ένωσης Συνεταιρισμών Θηραϊκών Προϊόντων, την Επιτροπή Αγώνα για την Ανέλκυση του Κ/Ζ Sea Diamond, τον πρόεδρο των αλιέων κ. Κ. Πρέκα, δημοτικούς συμβούλους και ενεργούς πολίτες της Σαντορίνης, ενώ συμμετείχε στην εκδήλωση που οργάνωσαν οι τοπικοί φορείς στο Εμπορείο. Επισκέφθηκε, επίσης, το κλειστό κτίριο του “Γενικού Νοσοκομείου Θήρας” και παραχώρησε συνέντευξη τύπου, το Σάββατο 11/8, στην αίθουσα εκδηλώσεων της Ένωσης Συνεταιρισμών Θηραϊκών Προϊόντων (Santo Wines). Στις συναντήσεις ο Νίκος Χρυσόγελος, συνοδευόταν από τα στελέχη της περιφερειακής κίνησης του ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΥ ΑΝΕΜΟΥ Χριστίνα Ευθυμιάτου, Λέλα Μαγκανάρη και Ξενοφώντα Λιγνό, καθώς και από το μέλος του Πανελλαδικού Συμβουλίου των Οικολόγων Πράσινων Γιάννη Τσιρώνη και τον ερευνητή - βιολόγο Παναγιώτη Αναστασιάδη.

Με τον Δήμαρχο Ν. Ζώρζο συζητήθηκαν θέματα όπως η κατάλληλη προετοιμασία της Σαντορίνης και της περιφέρειας Ν Αιγαίου για να είναι σε θέση να αξιοποιήσουν τους πόρους από τα ευρωπαϊκά διαρθρωτικά ταμεία τη νέα προγραμματική περιόδου 2014-2020, η διαχείριση των απορριμμάτων, η διαφοροποίηση του τουριστικού μοντέλου στο νησί, η ανέλκυση του ναυαγίου του SEA DIAMOND, η δημιουργία ενός τακτικού φόρουμ διαλόγου με τη συμμετοχή νέων που κατάγονται από την Σαντορίνη με στόχο προτάσεις, πρωτοβουλίες, ανταλλαγή εμπειριών και επιστημονικών γνώσεων που θα συμβάλλουν στην βιώσιμη οικολογική – κοινωνική ανάπτυξη του νησιού αλλά και τη δημιουργία θέσεων εργασίας ιδιαίτερα για νέους. Συζητήθηκε, επίσης, η ανάγκη συνεργασίας των ερευνητικών φορέων με τους ψαράδες για τη δημιουργία προστατευόμενων θαλάσσιων περιοχών γύρω από το νησί με στόχο την ανάκαμψη της θαλάσσιας βιοποικιλότητας αλλά και της ενίσχυσης των εισοδημάτων των ψαράδων του νησιού.

Από τα βασικά θέματα συζήτησης στις συναντήσεις/ συζητήσεις του Νίκου Χρυσόγελου και της αντιπροσωπείας των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ και του ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΥ ΑΝΕΜΟΥ με τους εκπροσώπους φορέων και τους πολίτες της Σαντορίνης ήταν η διαχείριση των απορριμμάτων του νησιού και η επιλογή μεθόδων επεξεργασίας αλλά η χωροθέτηση του χώρου για τα υπολείμματα. Ο Νίκος Χρυσόγελος τόνισε προς όλους την ανάγκη προώθησης της διαλογής στην πηγή και της κομποστοποίησης σε σπίτια και επιχειρήσεις εστίασης και φιλοξενίας, έτσι ώστε να μειωθεί στο ελάχιστο ο όγκος των υπολειμμάτων προς διάθεση στο πλαίσιο της στρατηγικής “μηδενικών αποβλήτων”. Η προοπτική αυτή μπορεί να αποτελέσει τη μόνη ασφαλή πορεία για την εξεύρεση λύσης στο θέμα των απορριμμάτων, σε ένα νησί όπως η Σαντορίνη, με έντονη χρήση όλων των περιοχών αλλά και πολύ μεγάλο όγκο απορριμμάτων, που κάνει αδύνατη την εξεύρεση χώρων όπου θα θάβονται μεγάλες ποσότητες απορριμμάτων. Η συμμετοχή των πολιτών και των επιχειρήσεων στην επίλυση του προβλήματος – με την ανάληψη των ευθυνών του καθενός - και η δημιουργία κοινωνικών συμμετοχικών επιχειρήσεων που θα αναλάβουν υπηρεσίες επαναχρησιμοποίησης / ανακύκλωσης, κομποστοποίησης και ευαισθητοποίησης, είναι οι σύγχρονοι μέθοδοι διεθνώς για την αποτελεσματική διαχείριση των απορριμμάτων, σύμφωνα και με τις ευρωπαϊκές προτεραιότητες για πρόληψη, επαναχρησιμοποίηση, κομποστοποίηση κι ανακύκλωση.

Το θέμα της προστασίας της γεωργικής γης (κυρίως του αμπελώνα), αλλά και της τεχνικής υποστήριξης – προώθησης των τοπικών προϊόντων απασχόλησε επίσης τη συζήτηση με τη διοίκηση της Ένωσης Συνεταιρισμών Θηραϊκών Προϊόντων. Ο Νίκος Χρυσόγελος συμφώνησε με την ανάγκη τροποποίησης του πρόσφατου ΠΔ για το χωροταξικό στη Σαντορίνη, έτσι ώστε να κατοχυρωθούν οι απαραίτητες ζώνες και να εξασφαλιστεί η ουσιαστική προστασία του αμπελώνα και όχι κάποιων μεμονωμένων νησίδων αμπελιών μέσα σε ένα σύνολο άλλων δραστηριοτήτων. Συζητήθηκαν, επίσης οι προοπτικές που διανοίγονται μέσα από τα νέα ευρωπαϊκά προγράμματα και τα διαρθρωτικά ταμεία, ιδιαίτερα αυτό για τη γεωργία και την αγροτική ανάπτυξη, της περιόδου 2014-2020 για την υποστήριξη και την προώθηση των τοπικών προϊόντων, που θα βασίζονται σε ολοκληρωμένες προτάσεις για τη σύνδεσή τους με τον τριτογενή τομέα και τη συνολική βιώσιμη ανάπτυξη των αγροτικών περιοχών και των κοινωνικών – πολιτιστικών υποδομών σε αυτές.

Στις συναντήσεις με την Επιτροπή Αγώνα για την Ανέλκυση του Κ/Ζ Sea Diamond, αλλά και με τον Δήμαρχο και τον νομικό σύμβουλο του Δήμου, συζητήθηκαν ορισμένες νέες κοινές πρωτοβουλίες στο πλαίσιο της κινητοποίησης και του συντονισμού των δράσεων όλων των πλευρών για την ανέλκυση του ναυαγίου και την παρακολούθηση και τον έλεγχο του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Ο Νίκος Χρυσόγελος δεσμεύτηκε από πλευράς του να ενημερώσει την Επίτροπο Αλιείας και Θαλάσσιων Υποθέσεων κ. Μαρία Δαμανάκη, αλλά και την Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινβούλιο για το θέμα, να καταθέσει νέα ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, να φέρει το θέμα στο Περιφερειακό Συμβούλιο Ν. Αιγαίου αλλά και να πιέσει την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της .

Στη συνάντηση με τον πρόεδρο των αλιέων, κ Κυριάκο Πρέκα, συζητήθηκαν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι παράκτιοι αλιείς (κακή ποιότητα και υψηλή τιμή καυσίμου, υπεραλίευση και καταστροφικά εργαλεία, δυσκολία επιβίωσης των επαγγελματιών και περιορισμένη είσοδος νέων στο επάγγελμα). Συμφωνήθηκαν κοινές πρωτοβουλίες το επόμενο διάστημα σχετικά με την αλιεία και το θαλάσσιο περιβάλλον, με δεδομένο μάλιστα ότι ο Νίκος Χρυσόγελος είναι εισηγητής του Ευρωκοινοβουλίου για το υπό δημιουργία Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας κι Αλιείας. Συζητήθηκε, επίσης, η δρομολόγηση δράσεων για τη δημιουργία θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών και υπήρξε σύμπτωση απόψεων, μεταξύ άλλων και για την ανάγκη στενής συνεργασίας των ερευνητικών φορέων με τους ψαράδες για τον καθορισμών των περιοχών όπου θα δημιουργηθούν αυτές. Η δημιουργία θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών, τόνισε ο Νίκος Χρυσόγελος, μπορούν να τύχουν υποστήριξης από το νέο Ευρωπαϊκό Ταμείο για τη Θάλασσα και την Αλιεία και είναι δυνατόν να βοηθήσουν στην αποκατάσταση του πλούτου της θάλασσας, στην προσέλκυση νέων ανθρώπων στο επάγγελμα του ψαρά καθώς και στην ενίσχυση του εισοδήματος των ψαράδων μέσω αύξησης της ψαριάς και συμπληρωματικών δραστηριοτήτων.

Στη συνέντευξη τύπου ο Νίκος Χρυσόγελος ενημέρωσε για τις δραστηριότητες και πρωτοβουλίες του στο Ευρωκοινοβούλιο. Αναφέρθηκε στα πέντε ευρωπαϊκά διαρθρωτικά ταμεία της νέας προγραμματικής περιόδου 2014-2020, και τις θεματικές προτεραιότητές τους καθώς και στις δυνατότητες της περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και των νησιωτικών κοινωνιών να εξασφαλίσουν πολύτιμους οικονομικούς πόρους για τις αναγκαίες αλλαγές. Επεσήμανε, ότι για να αξιοποιηθούν οι δυνατότητες που υπάρχουν απαιτείται καλή προετοιμασία κι άμεση σύνταξη ενός περιφερειακού στρατηγικού προγράμματος – μετά από ευρεία διαβούλευση και συμμετοχή των φορέων με προτάσεις - και ωρίμανση των δράσεων που θα επιλεγούν μέσα στο 2013, μέσα από μια συντονισμένη προσπάθεια σε όλα επίπεδα, τοπικό – περιφερειακό – εθνικό. Το περιβάλλον, η εξοικονόμηση ενέργειας και η κοινωνική συνοχή αποτελούν βασικούς άξονες προτεραιότητας και μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για μια πράσινη ανασυγκρότηση της περιφέρειας και τη διέξοδο από την δημοσιονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική κρίση που βιώνουμε.

Ο Νίκος Χρυσόγελος τόνισε, επίσης, κατά την συνέντευξη αλλά και στις συναντήσεις με τους φορείς και πολίτες, ότι η παρούσα οικονομική κρίση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ακολουθώντας κοινωνικά άδικα περιοριστικά μέτρα ή επαναφέροντας ένα μοντέλο ανάπτυξης που οδήγησε ακριβώς στην πολύπλευρη κρίση. Όπως χαρακτηριστικά επισήμανε, η κρίση θα μπορούσε να αποτελέσει την ευκαιρία για δίκαιες και ισορροπημένες μεταρρυθμίσεις, στροφή της οικονομίας προς βιώσιμες και πράσινες κατευθύνσεις και για επίτευξη της κοινωνικής συνοχής, αν αξιοποιούσαμε σωστά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας αλλά και των νησιών, όπως είναι η μοναδική βιοποικιλότητα, ο πλούτος προϊόντων και ποικιλιών στο γεωργικό τομέα, η απεξάρτηση από το πετρέλαιο και η αξιοποίηση από τις τοπικές κοινωνίες με κατάλληλη προσαρμογή στις τοπικές ιδιαιτερότητες των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (άνεμος, ήλιος, κύματα, υπολείμματα γεωργικής δραστηριότητας, γεωθερμία χαμηλής αλλά και υψηλής ενθαλπίας). Χρειάζονται επίσης πρωτοβουλίες για ένα δυναμικό και ορθολογικό νέο μοντέλο τουρισμού που δεν θα βασίζεται μόνο στη μαζικότητα αλλά σε αξιοποίηση του άυλου πλούτου που διαθέτουμε και σε ήπιες, εναλλακτικές μορφές τουρισμού, συνδεδεμένες με την πρωτογενή τοπική παραγωγή και την διατήρηση και προστασία του φυσικού και πολιτισμικού πλούτου.

Η Χριστίνα Ευθυμιάτου, επισήμανε στην συνέντευξη τύπου τις δυνατότητες που έχει ο πρωτογενής τομέας αν υπάρξει κατάλληλη σύνδεση με τον τουρισμό, αν δηλαδή οι τουρίστες καταναλώνουν ποιοτικά τοπικά προϊόντα.
Ο Γιάννης Τσιρώνης τόνισε ότι για να βγει η κοινωνία από την κρίση πρέπει να αναλάβει και η ίδια πρωτοβουλίες, να μην περιμένει τη σωτηρία της από κάποιους άλλους.

Η αντιπροσωπεία των Οικολόγων Πράσινων ενημέρωσε, επίσης, για την προσπάθεια να υπάρξει καλύτερη και συστηματικότερη οργάνωση σε όλα τα νησιά, να ενδυναμώσει η παρέμβαση για την επίλυση των προβλημάτων, να αναπτυχθεί πιο αποτελεσματική συνεργασία με τους φορείς και να αξιοποιηθούν οι δυνατότητες που προσφέρει η ταυτόχρονη παρουσία του Νίκου Χρυσόγελου στο Ευρωκοινοβούλιο και στο Περιφερειακό Συμβούλιο, αλλά και η σταθερή υποστήριξη και αλληλεγγύη των πράσινων στην ελληνική κοινωνία.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΘΗΡΑΣ
Για το κρίσιμο θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων: Η στρατηγική για τη διαχείριση των απορριμμάτων πρέπει να στοχεύει στα “μηδενικά απόβλητα”, δηλαδή στην προσπάθεια μέσα από την πρόληψη, ανακύκλωση, κομποστοποίηση να υπάρχουν, στο μέλλον, τελικά υπολείμματα όχι περισσότερα από 5-7%, κάτι που πρέπει να στηριχθεί και στην γνώση και στις πρακτικές αξιοποίησης των απορριμμάτων που ξέραμε καλά στα νησιά πριν από μερικές δεκαετίες.

Αυτό προϋποθέτει, όμως, ευαισθητοποίηση κι ενημέρωση των πολιτών, ενεργή συμμετοχή των επαγγελματικών και κοινωνικών φορέων αλλά και κάθε πολίτη στην προσπάθεια, καλύτερη οργάνωση του δήμου, ανάληψη από τον τουριστικό τομέα περισσότερων πρωτοβουλιών για μείωση των αποβλήτων αλλά και διαχωρισμό τους στην πηγή. Ο Νίκος Χρυσόγελος και η αντιπροσωπεία των Οικολόγων Πράσινων δήλωσαν ότι στηρίζουν τις πρωτοβουλίες που έχει αναλάβει ο Δήμος μέχρι τώρα (τοποθέτηση κάδων ανακύκλωσης, συνεργασία με σχολεία, πρόγραμμα οικιακής κομποστοποίησης).

Για το θέμα της κομποστοποίησης, ο Νίκος Χρυσόγελος, επισήμανε ότι είναι αναγκαία η διαλογή των οργανικών απορριμμάτων στο σπίτι, στις τουριστικές εγκαταστάσεις και στα εστιατόρια χωριστά από τα άλλα απορρίμματα και η τοποθέτηση ενός επιπλέον κάδου μόνο για τα υλικά αυτά. Με αυτόν τον τρόπο, δηλαδή με χωριστή συλλογή και επεξεργασία των καθαρών οργανικών υλικών με κατάλληλη μέθοδο κομποστοποίησης, μπορεί να αξιοποιηθεί το 100% των οργανικών υλικών ώστε να μην υπάρχουν υπολείμματα της τάξης του 41%, όπως προβλέπει η προκρινόμενη μέθοδος με βάση τη μελέτη που παραδόθηκε στον Δήμο.

Αν βελτιωθεί και η ανακύκλωση των υλικών και αναληφθούν πρωτοβουλίες για μείωση / πρόληψη παραγωγής των απορριμμάτων, είναι εφικτός ο στόχος για υπολείμματα απορριμμάτων όχι περισσότερα από το 5-7% της σημερινής ποσότητας (που ξεπερνάει τα 12.000 τόνους ετησίως). Μια τέτοια στρατηγική έχει μεγάλη σημασία μακροχρόνια γιατί τα νησιά δεν έχουν χώρους όπου μπορούν να θάβονται μεγάλες ποσότητες απορριμμάτων, αλλά και βραχυπρόθεσμα ενόψει της χωροθέτησης του χώρου για τη διάθεση των υπολειμμάτων.

Ένας τέτοιος χώρος για τα υπολείμματα (ΧΥΤΥ) είναι μεν αναγκαίος αλλά θα πρέπει να χωροθετηθεί σε περιοχή όπου θα τηρούνται οι περιβαλλοντικοί όροι και δεν θα δεσμευτεί ή επηρεαστεί άμεσα παραγωγική γη. Καλύτερη επιλογή θα ήταν η χρησιμοποίηση κάποιου παλιού λατομείου ή ορυχείου. Παράλληλα, σε αυτόν τον χώρο θα πρέπει να προβλεφθεί η συνεχής επεξεργασία ακόμα και των ελάχιστων υπολειμμάτων που θα καταλήγουν εκεί με στόχο να μηδενίζεται πρακτικά η ποσότητα των “άχρηστων απορριμμάτων”.

Με δεδομένες τις δυσκολίες πρόσληψης προσωπικού για τη συλλογή και διαχείριση των απορριμμάτων, την ανάγκη βελτίωσης της αποτελεσματικότητας των μεθόδων συλλογής κι επεξεργασίας αλλά και τα σημαντικά ποσά που διαθέτει ο Δήμος Θήρας κάθε χρόνο για τη συλλογή των απορριμμάτων κι αύριο για την επεξεργασίας τους, ο Νίκος Χρυσόγελος πρότεινε να συζητηθεί η δυνατότητα δημιουργίας μιας κοινωνικής συνεταιριστικής επιχείρισης όπου θα συμμετάσχουν κυρίως εργαζόμενοι κατά καιρούς στην υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου που θα αναλάβουν στο πλαίσιο μιας “σύμβασης κοινωνικής αναφοράς” όλο το φάσμα δραστηριοτήτων (ενημέρωση κι ευαισθητοποίηση των πολιτών, ανακύκλωση, χωριστή συλλογή για ανακύκλωση και κομποστοποίηση, λειτουργία των υποδομών για προσωρινή αποθήκευση και για κομποστοποίηση, υποστήριξη στην οικιακή κομποστοποίηση κα). Με αυτό τον τρόπο θα δημιουργηθούν αφενός βιώσιμες θέσεις εργασίας, θα βελτιωθεί η απόδοση της ανακύκλωσης και της κομποστοποίησης, θα βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας των εργαζομένων στην καθαριότητα αλλά και θα αυξηθεί η αποτελεσματικότητα των διαθέσιμων πόρων και υποδομών, με στόχο την υλοποίηση της στρατηγικής μηδενικών αποβλήτων. Ένα τέτοιο σχήμα θα μποορύσε, επίσης, εκτός των σημερινών πόρων που διαθέτει ο δήμος για τα απορρίμματα να αξιοποιήσει και επιπλέον πόρους, πχ από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο ή άλλες πηγές χρηματοδότησης.

It is economy, stupid

Είναι η οικονομία... Δεν το βλέπετε;

“Η εμμονή σε περιοριστικά μέτρα και σε μια πολιτική λιτότητας χωρίς στόχο οδηγούν στην καταστροφή της οικονομίας και στη διάλυση της κοινωνικής συνοχής, ενώ αδυνατούν να εξυγιάνουν τα δημοσιονομικά της χώρας”, τόνισε από τα Χανιά και το Ηράκλειο Κρήτης όπου βρέθηκε πρόσφατα ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο. “Χρειαζόμαστε τόσο μια νέα πολιτική στρατηγική για διέξοδο από την κρίση όσο και άμεσα μέτρα στήριξης κι ανακούφισης όλων όσοι σήμερα βρίσκονται σε απελπιστική κατάσταση, πρακτικές λύσεις που θα αντισταθμίζουν την βίαιη απώλεια εισοδήματος με την αναβάθμιση των κοινωνικών υποδομών και θα βοηθήσουν στην επιβίωση όσων βρίσκονται σήμερα σε οριακή κατάσταση, με ενίσχυση των δομών κοινωνικής αλληλεγγύης και κοινωνικής συνοχής αλλά και δημιουργία θέσεων εργασίας. Η προσπάθεια να συγκεντρωθούν 11,5 δις επιπλέον δεν μπορεί να βασίζεται σε πνίξιμο των κοινωνικών υποδομών και νέα βίαιη αφαίρεση εισοδημάτων από άτομα που είναι στα όρια της επιβίωσης.

Η κύρια πηγή εσόδων για την κάλυψη των 11,5 δις πρέπει να προέλθει από:

(α) την αναζωογόνηση της οικονομίας (μεταξύ άλλων με την στήριξη ενός πράσινου επενδυτικού πακέτου προς όφελος των τοπικών κοινωνιών από ευρωπαϊκούς και τοπικούς πόρους καθώς και με βοήθεια ενός φορολογικού συστήματος και συντελεστές ΦΠΑ που ευνοούν εκείνες τις επενδύσεις και πρωτοβουλίες που αφορούν σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνους τομείς και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, αντί να πνίγουν την οικονομία)

(β) τη στοχευμένη περικοπή της σπατάλης στην λειτουργία του δημοσίου (μείωση κατανάλωσης ενέργειας, καυσίμων, περιορισμός γραφειοκρατίας, διαχείριση κτηριακού αποθέματος δημοσίου κα)

(γ) τη δίκαιη φορολόγηση της συνολικής ακίνητης και κινητής περιουσίας από ένα όριο και πάνω (πχ στην Γερμανία το όριο που συζητιέται είναι 500.000 Ευρώ),

(δ) την επιστροφή στα δημόσια ταμεία όλων των χρημάτων και του δημόσιου πλούτου που έχουν καταχραστεί τις τελευταίες δεκαετίες στελέχη της διοίκησης, της πολιτικής ή ιδιώτες,

(ε) Οι Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο έχουμε ζητήσει από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να ασκήσει συντονισμένες πιέσεις στην Ελβετία και σε άλλες χώρες ώστε να υπάρξει διαφάνεια στο τραπεζικό σύστημα και ο τραπεζικός έλεγχος σε ευρωπαϊκό επίπεδο να διασφαλίζει ότι δεν γίνονται οι τράπεζες σε ορισμένες χώρες καταφύγια μαύρου χρήματος και γκρίζων περιουσιών. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις το ύψος των καταθέσεων ελλήνων σε αυτές τις τράπεζες ξεπερνάει τα 180-220 δις ευρώ και κατά συνέπεια τα ελάχιστα έσοδα από μια φορολόγηση των εισοδημάτων που δεν έχουν πληρώσει τους αντίστοιχους φόρους θα μπορούσε να ανέρχεται σε μερικά δις ευρώ.

“Η Ελλάδα πρέπει να επιτύχει την δημοσιονομική εξυγίανση ενισχύοντας όμως και όχι καταστρέφοντας την κοινωνική συνοχή και την πραγματική οικονομία, προωθώντας την πράσινη στροφή της οικονομίας και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, ιδίως για τους νέους. Η ελληνική κοινωνία οφείλει, πρώτα στον εαυτό της και τα παιδιά της να αντιμετωπίσει τα υπαρκτά προβλήματα και τις παθογένειές της, σε δημοσιονομικό, οικονομικό, κοινωνικό, διοικητικό και πολιτικό επίπεδο αλλά και να συμμετάσχει στις αναγκαίες πολιτικές μεταρρυθμίσεις στην Ευρωζώνη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση γενικότερα.

Η θέση της Ελλάδα είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη. Η Ελλάδα χρειάζεται την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και επαρκή χρόνο για να τα καταφέρει. Ή θα προχωρήσουμε όλοι μαζί στην Ευρώπη αλλάζοντας είτε θα βουλιάξουμε όλοι μαζί. Η απάντηση στην κρίση είναι περισσότερο Ευρώπη, τραπεζική ένωση, νομισματική και οικονομική ένωση αλλά και πολιτική ένωση. Το έχουμε υποστηρίξει σταθερά οι Πράσινοι σε ευρωπαϊκό επίπεδο και παρεμβαίνουμε ενεργά σε αυτή την κατεύθυνση. Ζητάμε από την Κομισιόν να υποβάλλει μια έκθεση στο Ευρωκοινβούλιο για την προσαρμογή των όρων του Μνημονίου στις ευρωπαϊκές πολιτικές και τους στόχους τους, όσον αφορά στην απασχόληση, την εξάλειψη της φτώχειας, τον κοινωνικό διάλογο και την αειφορία (βιωσιμότητα).Από την άλλη η χώρα δεν μπορεί να αναπολεί τον παλιό της εαυτό. Η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως να αλλάξει, να αναμορφώσει τη δομή της, να δημιουργήσει σχέσεις εμπιστοσύνης με τους πολίτες της προκειμένου να διασφαλιστεί ένα μέλλον για τις νέες γενιές. Χωρίς αυτή την προσπάθεια, η οποία πρέπει να προέρχεται κατ' αρχάς από τους ελληνικούς θεσμούς και την ελληνική κοινωνία, όλες οι λύσεις θα είναι βραχυπρόθεσμες και δεν θα λύσουν τα πραγματικά προβλήματα, δεν θα απαντήσουν στην ανάγκη για μεταρρύθμιση. Περισσότερο παρά ποτέ είναι αναγκαίο ένα εναλλακτικό σχέδιο που θα διαμορφωθεί μέσα από διάλογο με τους κοινωνικούς κι επαγγελματικούς φορείς και τα περιφερειακά συμβούλια και θα εφαρμοστεί πιστά αλλά θα έχει ως βασικούς πυλώνες: βιώσιμη οικονομία, κοινωνική συνοχή κι αλληλεγγύη.

Στην Κρήτη ο Νίκος Χρυσόγελος επισκέφθηκε εκτός από τα Χανιά, την Παλαιόχωρα, το Κέντρο Υγείας στην Κάνδανο, την λίμνη Κουρνά και τη Γεωργιούπολη, τα Φαλάσαρνα, χωριά του Αποκορώνου και του Ακρωτηρίου καθώς και την έκθεση “Αγροτικός Αύγουστος 2012” για να συνομιλήσει με πολίτες και φορείς. Συμμετείχε, επίσης, σε συναντήσεις με τα μέλη και φίλους των Οικολόγων Πράσινων στα Χανιά και στο Ηράκλειο για να συζητήσουν τον συντονισμό πολιτικών παρεμβάσεων και κοινών πρωτοβουλιών σε θέματα οικονομίας, απασχόλησης, κοινωνικής οικονομίας και περιφερειακής ανάπτυξης. Ο Νίκος Χρυσόγελος ενημέρωσε, επίσης, για τη δουλειά του στο Ευρωκοινοβούλιο καθώς και για θέματα ευρωπαϊκών πολιτικών, ιδιαίτερα για θέματα κοινωνικής συνοχής, απασχόλησης, περιφερειακής ανάπτυξης, θαλάσσιας κι αλιευτικής πολιτικής, διαχείρισης των νερών, μεταφορών και νησιωτικότητας”.

Δείτε το βίντεο από την συνέντευξη τύπου: http://www.youtube.com/watch?v=za5vp2YBxdY&feature=youtu.be

Δείτε βίντεο από τη συζήτηση με γιατρούς για τα θέματα υγείας – κέντρο υγείας στην Κάνδανο http://www.youtube.com/watch?v=32s5OlDFX_E&feature=youtu.be

Οι αντικαταστάσεις των Ειδικών Γραμματέων...

Έλλειψη της παραμικρής αξιολόγησης, τα «δικά μας παιδιά» και το «ράβε ξήλωνε» στις αντικαταστάσεις των Ειδικών Γραμματέων

 

Σχετικά με τις αντικαταστάσεις των ειδικών γραμματέων με βάση κομματικά κριτήρια, ο εκπρόσωπος τύπου των Οικολόγων Πράσινων, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, δήλωσε:

«Το Ελληνικό πολιτικό σύστημα για άλλη μια φορά απέδειξε την αβάσταχτη ελαφρότητα του. Οι Ειδικές γραμματείες, που διαχειρίζονταν ιδιαίτερα σοβαρά ζητήματα και σε τομείς που η Διοίκηση είχε αποτύχει οικτρά, έγιναν αντικείμενο μοιρασιάς μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων. Και χωρίς να κριθεί το έργο εκείνων που σήκωναν το βάρος, μπήκε για άλλη μια φορά η λογική των "δικών μας παιδιών".»

Πιο αναλυτικά, οι Ειδικές Γραμματείες είχαν εξ αρχής από την καθιέρωση τους σκοπό να καλύψουν αρμοδιότητες και τομείς που δεν καλυπτόντουσαν άμεσα και εξειδικευμένα από τη Δημόσια Διοίκηση. Γι’ αυτό άλλωστε η επιλογή τους τα τελευταία χρόνια περνούσε μέσα από το opengov.gr (λόγοι διαφάνειας και αξιολόγησης προσόντων).

Παράτυπα χρησιμοποιήθηκαν στην πράξη ως ένα ακόμα λάφυρο των κομμάτων που σχημάτιζαν κυβερνήσεις και από κοινού με τη ΔΗΜΑΡ συμμετέχουν και στη σημερινή κυβέρνηση. Μ' αυτήν την έννοια και ανεξάρτητα των επιλογών προσώπων, η απόφαση τους κρίνεται από όλες τις πλευρές μη αρμόζουσα. Πολιτικά επιπόλαια, θεσμικά επικίνδυνη, αναντίστοιχη με το κοινό αίσθημα περί Δικαίου, εν τέλει μη παραγωγική για τη δημόσια διοίκηση .

Ο πολύπαθος τομέας της Προστασίας του Περιβάλλοντος υπέστη μ' αυτή την εξέλιξη δυο βαρύτατα πλήγματα. Το πρώτο έχει να κάνει με την αντικατάσταση της ειδικής γραμματέως Επιθεωρητών Περιβάλλοντος Μαργαρίτας Καραβασίλη και το δεύτερο με την υπαγωγή της Ειδικής Γραμματείας των Δασών στο υπουργείο Γεωργίας, αντί του Υπουργείου Περιβάλλοντος, που εύλογα ως τώρα υπαγόταν.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται για δεύτερη φορά στην περίπτωση της Μαργαρίτας Καραβασίλη. Αυτή τη φορά δεν ήταν τόσο επεισοδιακή η απομάκρυνση της, όσο την προηγούμενη, όταν ο τότε ΥΠΕΧΩΔΕ κ. Σουφλιάς, με την ευλογία συμφερόντων που επιδίωκαν τετελεσμένα, είχε στήσει ολόκληρο σκηνικό που "ποινικοποιούσε" την τήρηση της νομοθεσίας και των καθηκόντων μιας υπεύθυνης τότε διευθύντριας. Όλα αυτά φυσικά δεν μπορούσαν να σταθούν νομικά, αλλά ο στόχος είχε επιτευχθεί. Η Μ. Καραβασίλη είχε παυθεί από τη θέση της!

Η ίδια επέστρεψε τελικά υπό άλλη ιδιότητα στο αντικείμενο της, μετά από μεγάλη κινητοποίηση πολιτών και φορέων ενάντια στο πραξικόπημα Σουφλιά.  Για να υπάρξει και να εφαρμοστεί ένα σχέδιο για την εξυγίανση και την προστασία του Ασωπού και της ευρύτερης περιοχής, να πραγματοποιηθούν  έλεγχοι στις βιομηχανίες για τα απόβλητά τους και να προστατευθεί η υγεία των πολιτών, πήρε πολλές πρωτοβουλίες.

Παρά τις εξαγγελίες της, τα προβλήματα παραμένουν πρακτικά άλυτα, συνεχίζοντας να απειλούν τη δημόσια υγεία και να υποβαθμίζουν το περιβάλλον. Έτσι συχνά ασκήσαμε δημόσια κριτική τόσο στα ζητήματα του εξασθενούς χρωμίου, όσο και συνολικά για τις περιπτώσεις του Ασωπού και της Μεσσαπίας.

Από την επαναφορά της το 2009, οι Οικολόγοι Πράσινοι βρεθήκαμε απέναντι της στο θέμα των εξορύξεων χρυσού στη Χαλκιδική, μια επένδυση χαρακτηριστική της στρεβλής, κυρίαρχης άποψης για το τι συμφέρει την εθνική οικονομία, που θα προκαλέσει αναντίστρεπτες καταστροφές στο περιβάλλον της περιοχής και θα καταστρέψει πολύ περισσότερες θέσεις εργασίας από όσες θα δημιουργήσει.

Παρόλα αυτά αναγνωρίζουμε την αναμφισβήτητη προσφορά της Μαργαρίτας Καραβασίλη σε θέματα "πληγές" που οι περισσότερες ήταν ήδη ανοικτές από το παρελθόν. Αλλού η παρέμβαση της ήταν καταλυτική, όπως ο ΧΥΤΑ Γραμματικού, τα παλιά λατομεία Μαρκόπουλου, το παράνομο νεκροταφείο Γλυφάδας, οι απολήψεις αδρανών υλικών από ποτάμια και ρέματα. Σε άλλες περιπτώσεις η κινητικότητα της συνέβαλε στο να περιοριστούν παράνομες καταπατήσεις και υλοτομίες, μπαζώματα, αλλά και μεταφορές παράνομων αποβλήτων.

Η τελευταία πράξη της έμελλε να συμβεί στην Κοζάνη την περασμένη Πέμπτη, με αφορμή τα συχνότατα περιστατικά περιβαλλοντικής επιβάρυνσης από τη λειτουργία της ΔΕΗ σε μεγάλη έκταση της Δυτικής Μακεδονίας. Η απάντησή της στο υπόμνημα που υπέβαλαν οι Οικολόγοι Πράσινοι σχετικά με την ρύπανση στη Δυτική Μακεδονία από τη δραστηριότητα των λιγνιτορυχείων και των ατμοηλεκτρικών σταθμών ήταν καταπέλτης καθώς ευθαρσώς αναγνώρισε τις χρόνιες παρανομίες της εταιρείας, ζητώντας παράλληλα τη συστηματική προσέγγιση του προβλήματος μέσα από ανοικτή διαβούλευση με όλους τους φορείς, τα κόμματα την τοπική κοινωνία και την εταιρία.

Εκτός όμως από την αντικατάσταση της Μ. Καραβασίλη, εξ ίσου δυσάρεστη έκπληξη αποτέλεσε και η υπαγωγή της Ειδικής Γραμματείας Δασών στο Υπουργείο Γεωργίας, υποβιβάζοντας τα δάση σε...ξύλα για κάθε χρήση. Σ' αυτή τη Γραμματεία, που σ' όλη την Ευρώπη ο τομέας αρμοδιοτήτων της υπάγεται στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, περιήλθε προ ολίγων μόλις μηνών και το "Πράσινο Ταμείο", άδειο όμως από πόρους, μια και άλλη απόφαση κατακρατούσε τα χρήματα για δημοσιονομικούς σκοπούς! Και εύλογο είναι ότι το πολύπαθο "Πράσινο Ταμείο", μόνο με νοσηρή φαντασία θα υπαγόταν στη ...Γεωργία.

 

Προβληματισμό επίσης προκαλεί και η αντικατάσταση του ΕΓ Υδάτων Ανδρέα Ανδρεαδάκη. Παρά την κριτική μας για τη αμφίσημη στάση του τα τελευταία τρία χρόνια γύρω από το ζήτημα της θέσπισης διακριτού ορίου για το εξασθενές χρώμιο, ο κ. Ανδρεαδάκης ξεκίνησε τη διαβούλευση γύρω από τα διαχειριστικά σχέδια λεκανών απορροής, μια ιδιαίτερα σημαντική διαδικασία που θα οδηγήσει σε καίριες αποφάσεις γύρω από τη διαχείριση των νερών σε διάφορες περιοχές της χώρας.

Οι αλλαγές αυτές στις Ειδικές Γραμματείες δεν εμπνέουν αισιοδοξία καθώς έγιναν χωρίς την παραμικρή αξιολόγηση του έργου αυτών που απομακρύνθηκαν και χωρίς σχεδιασμό θυμίζοντας ακόμα και αλήστου μνήμης καταστάσεις "ράβε ξήλωνε"...

όχι μόνο οι άλλοι αλλά και οι Οικολόγοι Πράσινοι πρέπει αν αλλάξουν

 Άνοιγμα σε ενεργούς πολίτες, ανασυγκρότηση σε νέα βάση, καθαρή πράσινη, κοινωνική κι ευρωπαϊκή ταυτότητα 

 

 Είναι σαφές ότι το εκλογικό αποτέλεσμα για τους Οικολόγους Πράσινους ήταν στις 17 Ιουνίου το χειρότερο δυνατόν. Σε αυτό έπαιξε ρόλο η πόλωση, η υιοθέτηση εύκολων “μηνυμάτων” στη συζήτηση, η οργή της κοινωνίας και η διάθεση τιμωρίας. Όπως όμως έδειξαν και τα τελικά εκλογικά αποτελέσματα η οργή δεν θα προσφέρει βιώσιμη λύση αν δεν μετατραπεί σε συνειδητή διάθεση αλλαγών με κοινωνικά δίκαιο και ισορροπημένο τρόπο όλων των πολιτικών, καταστάσεων και αξιών που οδήγησαν τη χώρα στην χρεοκοπία. 

 

Σε κάθε εκλογική διαδικασία κρίνονται και οι επιλογές που γίνονται από κάθε κόμμα. Κατά συνέπεια, πρέπει να αντιμετωπιστούν με ειλικρινή τρόπο αλλά δραστικά και τα πολιτικά, οργανωτικά κι επικοινωνιακά λάθη των Οικολόγων Πράσινων που οδήγησαν σε αυτό το χαμηλό εκλογικό αποτέλεσμα, παρά το γεγονός ότι οι πράσινες προτάσεις έχουν ευρύτερη υποστήριξη. Εκ των πραγμάτων, ο πράσινος πολιτικός χώρος στην Ελλάδα πρέπει να ανασυγκροτηθεί σε νέα βάση, να ανοίξει σε ενεργούς πολίτες, να διαμορφώσει μια ξεκάθαρη πράσινη, ευρωπαϊκή, κοινωνική ταυτότητα, ώστε να ανταποκρίνεται στην πράσινη δυναμική που αναπτύσσεται σταθερά στην Ευρώπη, ιδιαίτερα από τις ευρωεκλογές του 2009 και μετά. 

 

Σε μια εποχή βαθιάς κρίσης, οι πράσινες πολιτικές προτάσεις αποτελούν μια εναλλακτική λύση απέναντι στην κρίση και στην μονόπλευρη λιτότητα από την μία αλλά και στην εύκολη πολιτική της καταγγελίας και των εύκολων υποσχέσεων, όπως αποδεικνύουν η συστηματική δουλειά και η επιρροή της ομάδας των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο, η επιτυχία των Γερμανών Πράσινων σε όλες τις πρόσφατες εκλογές καθώς και η  εκλογή 18 βουλευτών των Γάλλων Πράσινων – Ευρώπη – Οικολογία (9 άνδρες και 9 γυναίκες) και η συγκρότηση για πρώτη φορά μιας ισχυρής πολιτικής ομάδας στην γαλλική εθνοσυνέλευση.

Σύμφωνα με διαφορετικές έρευνες, τους Πράσινους θα μπορούσε να ψηφίσει εν δυνάμει το 30% της κοινωνίας. Πρέπει λοιπόν ο οργανωμένος πράσινος πολιτικός χώρος να συγκλίνει με τις απαιτήσεις κι πράσινες αξίες ενός σημαντικού τμήματος της κοινωνίας. Η ανασυγκρότησή του πρέπει και μπορεί να είναι υπόθεση χιλιάδων ανθρώπων, ιδιαίτερα νέων, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και εκείνων που ζουν ήδη ή μεταναστεύουν σε ευρωπαϊκές χώρες. Πολιτών που έχουν κάνει βαθιές επιλογές ζωής κι αξιών, που αντιλαμβάνονται ότι οι πράσινες πολιτικές δεν είναι μιας χρήσης ούτε περιορίζονται στον χρονικό ορίζοντας κάποιας εκλογικής διαδικασίας αλλά αποτελούν προϋπόθεση για την επίλυση των δημοσιονομικών κι οικονομικών προβλημάτων της Ελλάδας αλλά και τη μακροχρόνια ευημερία της κοινωνίας, την αποτροπή συσσώρευσης επιπλέον οικολογικού και κλιματικού χρέους που θα φορτωθούν, χωρίς να ευθύνονται, τα παιδιά μας.

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ 2012 – 2020

Μια πολιτική πρόταση για την ανασυγκρότηση και το μέλλον τους

Μετά τα αποτελέσματα των δυο εκλογικών αναμετρήσεων της 6ης Μαΐου και της 17ης Ιουνίου ξεκίνησαν μια σειρά συζητήσεων για την πορεία του πράσινου χώρου στην Ελλάδα. Το κείμενο που ακολουθεί είναι η βάση μιας συζήτησης που ξεκίνησε από την Πολιτική Κίνηση Δωδεκανήσου, συμμετείχε η Πολιτική Κίνηση Κυκλάδων και ευρύτερα άλλα μέλη αλλά και φίλοι στο Ν. Αιγαίο αλλά και έξω από αυτό για τους τρόπους με τους οποίους πρέπει να ανασυγκροτηθεί το κόμμα. Ανοίξαμε το κείμενο αυτό και σε κάθε μέλος ή φίλο των ΟΠ που ενδιαφέρεται να συμμετάσχει στον προβληματισμό και να συνδιαμορφώσει τις προτάσεις για το μέλλον των ΟΠ. Η αποχή ή μια συζήτηση με περιορισμένη συμμετοχή δεν βοηθάει να δημιουργήσουμε ένα αποτελεσματικό, αξιόπιστο πράσινο κόμμα. Η σημερινή πρόταση δεν περιέχει συγκεκριμένες και λεπτομερείς προτάσεις αλλαγών καθώς, θα υπάρξει η ευκαιρία να επανακατατεθούν προτάσεις αλλά και επειδή μια σοβαρή διαδικασία ανασυγκρότησης οφείλει να είναι σταδιακή και προσεκτική. Η πρότασή μας είναι περισσότερο ένα πολιτικό κείμενο – πλατφόρμα και δεν περιορίζεται μόνο στις οργανωτικές – καταστατικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν αλλά και στις αλλαγές στάσεων, νοοτροπίας, στρατηγικών και ίσως και συμπεριφορών μέσα στο κόμμα που το καθηλώνουν στα χαμηλά επίπεδα, όχι μόνο εκλογικά, αλλά κυρίως επιρροής στην κοινωνία και το πολιτικό σύστημα.

Είναι κρίσιμο να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν τι είδους κόμμα θέλουμε και ποιες είναι οι σκοπεύσεις μας για την επόμενη οκταετία. Η ευθύνη που έχουμε αυτή τη στιγμή είναι μεγάλη και οφείλουμε να την κατανοήσουμε καθώς πρόκειται για ευθύνη απέναντι σε όλα τα μέλη του κόμματος και τους αγώνες που έχουν δώσει για αυτό, αλλά και ευθύνη απέναντι στην ελληνική κοινωνία αφού είμαστε όλοι πεπεισμένοι ότι η δυναμική παρουσία ενός πράσινου κόμματος αλλά και ενός πράσινου κινήματος μόνο οφέλη μπορεί να προσφέρει.
Η φυσιογνωμία του κόμματος

Οι σημερινές αλλαγές, λοιπόν, δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός αλλά πρέπει να οδηγήσουν σε μια ουσιαστική αναδιοργάνωση και πολιτική και οργανωτική ανασύνταξη των δυνάμεων του χώρου που θα οδηγήσουν σε μια ουσιαστική βελτίωση της φυσιογνωμίας του κόμματος. Είναι σημαντικό να κρατήσουμε τα θετικά στοιχεία και να αλλάξουμε τα αρνητικά.

Κόμμα ανοικτό, δημοκρατικό και γνωστό σε όλους

Ένα πράσινο πολιτικό κόμμα οφείλει να είναι ανοικτό, δηλαδή να ακούει και να ακούγεται, αλλά και δημοκρατικά οργανωμένο, ώστε να μπορεί να αφουγκράζεται από τη μια τις προκλήσεις των καιρών αλλά και να διαθέτει τα άμεσα πολιτικά αντανακλαστικά για να ανταποκρίνεται σε αυτές με την ενεργή συμμετοχή των μελών του αλλά και των πολιτικών οργάνων του. Οι ανάγκες της κοινωνίας δεν είναι υποχρεωτικά ανάγκες δικές μας και το αντίθετο. Η αποτελεσματική συμμετοχή μας στις κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες θα πρέπει να οδηγήσουν στο να γίνουν οι Οικολόγοι Πράσινοι κόμμα καταρχήν ευρέως αναγνωρίσιμο αλλά και στην αύξηση της πολιτικής μας επιρροής και δύναμης. Αλλά και τα πολιτικά όργανα των Οικολόγων Πράσινων πρέπει να είναι στελεχωμένα με κατάλληλα άτομα και να λειτουργούν δημοκρατικά, αποτελεσματικά, πολιτικά και με τρόπο ώστε μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις που υπάρχουν έναντι των μελών αλλά κυρίως έναντι της κοινωνίας.

Η εσωστρέφεια

Η εσωστρέφεια που διακρίνει το χώρο και που έχει ως επιτομή την καθημερινή «λιστομαχία» με απρεπείς και προσβλητικές πολλές φορές εκφράσεις, αλλά και η δημιουργία μικρο-ομάδων και μηχανισμών που παρατηρούνται σε άλλου είδους κόμματα, που στοχεύουν σε αδιαφανείς διαδικασίες διανομής των «καρεκλών», έλεγχο μέσω μηχανισμών της λειτουργίας του κόμματος σε καθημερινό επίπεδο, πρέπει επιτέλους να λάβουν τέλος και να αντικατασταθούν με μαζική συμμετοχή σε πολιτικές διαδικασίες, με ουσιαστική συμμετοχή ΟΛΩΝ των μελών στις πολιτικές διαδικασίες και στον πολιτικό και τεκμηριωμένο διάλογο.

Οι φωνές και οι φωνασκίες στο δημόσιο χώρο, φυσικό και ηλεκτρονικό, πρέπει να αντικατασταθούν από κατάθεση απόψεων, ζύμωση και σύνθεση. Χρειάζεται, να επανεπιβεβαιώσουμε τη διαφορετική ηθική του χώρου μας, η οποία και λειτούργησε θετικά στο παρελθόν, προσελκύοντας πολλούς φίλους και φίλες. Χρειάζεται να προχωρήσει ο καθένας και σε μια προσωπική αλλαγή, στην οποία προσωπικές φιλοδοξίες θα τεθούν στην υπηρεσία της προώθησης των ιδεών και των συλλογικών αξιών μας. Να αναδειχθούν οι σχέσεις αμοιβαιότητας και αλληλοϋποστήριξης.

Οι προειλημμένες αποφάσεις και τα «κουκιά» δεν αρμόζουν σε πράσινο κόμμα και σε κάθε περίπτωση οδήγησαν στην εκλογική συντριβή της 17ης Ιουνίου, όμως ήταν μια προκαθορισμένη διαδικασία λόγω της απογοήτευσης και της αποστασιοποίησης κι αποχωρήσεων μελών.

Σε ένα ανοικτό πράσινο κόμμα, δημοκρατικά οργανωμένο, με αξιοκρατία κι αξιολόγηση των μελών ώστε πράγματι να μπορούν να ανταποκριθούν σε αυξημένους ρόλους και ευθύνες, έχουμε πολύ περισσότερα κοινά σημεία παρά διαφορές. Σε κάθε περίπτωση και πάνω από όλα έχουμε υποχρέωση να προστατέψουμε τους εαυτούς μας, τις πράσινες ιδέες και αξίες και το κόμμα και τους συναγωνιστές μας από τέτοιες απαράδεκτες τακτικές που κυριάρχησαν σταδιακά στους ΟΠ.

Όλη η προσοχή μας πρέπει να στραφεί πως θα ξαναγίνουμε ένα εξωστρεφές, παρεμβατικό, δεμένο με την κοινωνία και τις πιο δημιουργικές κοινωνικές δυνάμεις της σύγχρονο πράσινο, ευρωπαϊκό κόμμα που θα εκφράζει εκλογικά ένα ποσοστό της τάξης του 8-10% μέχρι το 2014.

Η πολιτική μας ταυτότητα

Μισο-γνωστή στους/στις περισσότερους μέσα στο κόμμα, πολύ πιο ασαφής έως άγνωστη στους/στις εκτός αυτού. Χρειάζεται επειγόντως να μετατραπούμε σε ένα νέο, σύγχρονο, ευρωπαϊκό πράσινο κόμμα που προσφέρει λύσεις τόσο στα άμεσα και καθημερινά προβλήματα του πολίτη όσο και στην κοινωνία και στην χώρα, δουλεύοντας παρεμβατικά στην κοινωνία αλλά και σε θεσμικό επίπεδο, σε τοπικό, κοινωνικό, δημοτικό, περιφερειακό, εθνικό κι ευρωπαϊκό επίπεδο ταυτοχρόνως και αξιοποιώντας δημιουργικά αυτή την πολύ-επίπεδη δράση του για να συνθέτει συνεκτικές πολιτικές προτάσεις και στρατηγικές.

Στο πλαίσιο των παραπάνω για το άνοιγμα του κόμματος είναι ανάγκη να αποσαφηνιστεί αλλά και να «εκλαϊκευτεί» η φυσιογνωμία και οι θέσεις του κόμματος.

Προς την κατεύθυνση αυτή θα ήταν πολλαπλά χρήσιμο:

- να δημιουργηθεί ένα πολιτικό όργανο Πολιτικού Σχεδιασμού και Συνοχής των Πολιτικών του Κόμματος που θα αποτελείται από δυο εκπροσώπους των εκλεγμένων αυτοδιοικητικών, δυο εκπροσώπους του Πανελλαδικού Συμβουλίου, δυο εκπροσώπους των εκλεγμένων βουλευτών καθώς και τον/τους ευρωβουλευτές. Το όργανο αυτό δεν θα ασχολείται με διοικητικής ή οργανωτικής φύσης θέματα αλλά καθαρά με θέματα πολιτικού σχεδιασμού και στρατηγικής. Θα έχει τακτικές συναντήσεις και θα αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για συνεχή διάχυση των πληροφοριών αλλά και αμφίδρομη επικοινωνία με τα μέλη στα θέματα αυτά, θα οργανώνει σεμινάρια και ημερίδες σε συνεργασία με άλλους θεσμούς των ΟΠ (Πράσινο Ινστιτούτο κ.ά)

- να μετατραπεί, μεταξύ άλλων, το Πράσινο Ινστιτούτο σε μια Ομάδα ή Δεξαμενή Σκέψης (Τhink Τank) που να καλύπτει όλες τις τάσεις στο κόμμα ώστε να υπάρχει μια διαρκής επεξεργασία, επικαιροποίηση και εκλαΐκευση θέσεων και ταυτότητας, σύνδεση με τις εθνικές και διεθνείς εξελίξεις και με άλλες πράσινες θέσεις φορέων και πολιτικών κομμάτων. Η διαδικασία αυτή δε θα έχει σχέση με το καθημερινό πολιτικό γίγνεσθαι και τις εξελίξεις και οι όποιες προτάσεις θα πρέπει να εγκρίνονται ως θέσεις του κόμματος από το συνέδριο.

Είναι όμως βασικό να συνεχίσουν να υπάρχουν και να αναβαθμιστούν οι Θεματικές Ομάδες οι οποίες παράγουν χρήσιμο έργο στη διαμόρφωση θεματικών προτάσεων για κρίσιμους τομείς. Το έργο τους θα διευκολυνθεί σε σημαντικό βαθμό και για ευνόητους λόγους από την Ομάδα Σκέψης στην οποία θα πρέπει να εξελιχθεί μεταξύ άλλων το Πράσινο Ινστιτούτο. Θα πρέπει να εξετασθεί σοβαρά η δημιουργία ομάδας ή υπο-ομάδας νησιωτικότητας που θα επεξεργάζεται θέσεις και προτάσεις για το νησιωτικό χώρο.

Η συμμετοχικότητα

Σήμερα ένα πολύ μικρό ποσοστό των ήδη ελάχιστων μελών μπορεί να λάβει μέρος ουσιαστικά στη λήψη των αποφάσεων. Γεωγραφικοί περιορισμοί, ατέλειωτες διαδικασίες, έμμεσοι μέθοδοι αποκλεισμού, κακή προετοιμασία, μη πολιτικές διαδικασίες που εξαντλούν όσους/ες δεν είναι χαλκέντεροι, κακές προσωπικές σχέσεις και βιαιότητα στην πολιτική αντιπαράθεση οδηγούν στον πραγματικό αποκλεισμό των περισσότερων μελών στη λήψη ακόμα και κρίσιμων αποφάσεων. Χαρακτηριστικά στην απόφαση για την εκλογική τακτική η πλειοψηφούσα άποψη δεν είχε παρά μόνο 120 ψήφους σε ένα κόμμα που υποτίθεται ότι έχει πάνω από 1200 μέλη ακόμα και σήμερα και που οι υποψήφιοι τους μόνο στις εθνικές εκλογές είναι 300 ενώ για τις περιφερειακές εκλογές πάνω από 800. Είναι σημαντικό να εξασφαλίσουμε την ευρεία συμμετοχή όλων των μελών μας που έχουν το δικαίωμα αυτό, στις αποφάσεις τους κόμματος. Αυτό πρέπει να γίνει σε όλα τα επίπεδα, δηλαδή από το επίπεδο των Πολιτικών Κινήσεων και των Περιφερειακών Οργανώσεων, μέχρι το επίπεδο των συνεδρίων αλλά και της συμμετοχής των μελών από όπου κι αν βρίσκονται τόσο στον καθημερινό διάλογο όσο και στην διαδικασία διαμόρφωσης και λήψης των αποφάσεων. Η ηλεκτρονική κι επιστολική ψήφος αλλά και η ουσιαστική διαβούλευση πριν ληφθούν καθοριστικής σημασίας αποφάσεις και τα εσωτερικά δημοψηφίσματα πρέπει να είναι μέρος της διαδικασίας διαμόρφωσης και λήψης των αποφάσεων. Οι κανόνες του παιχνιδιού δεν πρέπει να αλλάζουν συνεχώς. Στα συνέδρια θα πρέπει να εκλέγονται σύνεδροι και μόνο αυτοί θα εκπροσωπούν κι άλλα μέλη.

Στο πρώτο επίπεδο πρέπει να ενθαρρυνθεί η συμμετοχή όλων των ενεργών μελών στις γεωγραφικές Πολιτικές Κινήσεις (ΠΚ) και στις Περιφερειακές Οργανώσεις (ΠΟ) αλλά και σε ψηφιακές τοπικές πολιτικές κινήσεις, περιφερειακές οργανώσεις και θεματικές ομάδες. Αυτό μπορεί να γίνει εάν υπάρχει ενεργό ενδιαφέρον και σύνδεση τους με τις κεντρικές αποφάσεις και εάν λαμβάνονται υπόψη οι ιδέες και προτάσεις τους. Σημαντικό ρόλο σε αυτό θα παίξουν οι σύνδεσμοι μεταξύ των οργανώσεων και του κόμματος κεντρικά, δηλαδή οι οργανωτικοί υπεύθυνοι, οι οποίοι από τη δική μας εμπειρία, δεν είχαν τα αποτέλεσμα που θα έπρεπε λόγω απουσίας συγκεκριμένης οργανωτικής – πολιτικής στρατηγικής, συνεχών αλλαγών σε πρόσωπα αλλά και επιλογής ατόμων χωρίς αντίστοιχη εμπειρία και γνώση που φυσικά αδυνατούν να συμβάλλουν και στην οργανωτική πολιτική ανάπτυξη ενός πολιτικού κόμματος. Ο οργανωτικός υπεύθυνος θα πρέπει να αξιολογείται τόσο στη φάση της εκλογής του όσο και κατά την πορεία εκτέλεσης του έργου του. Τα καθήκοντα του /των οργανωτικών υπευθύνων θα πρέπει να αξιολογούνται πιθανότατα και από τις ΠΚ και τις ΠΟ αφού αυτές γνωρίζουν καλά αν βοηθήθηκαν ή όχι. Σχήματα εξάλλου που αλλάζουν συνεχώς και δεν στελεχώνονται από άτομα εκπαιδευμένα και με κατάλληλη αποδειγμένη εμπειρία οδηγούν σε χαοτικές και διαλυτικές καταστάσεις, όπως έχει γίνει μέχρι τώρα καθώς και σε αδικαιολόγητη σπατάλη οικονομικών πόρων.

Η συμμετοχή όλων των μελών δια ζώσης σε συνεδριάσεις είναι στην εποχή μας ανέφικτη, πολύ περισσότερο που τώρα λόγω και της κρίσης αλλά και των αλλαγών που συντελούνται στον τρόπο ζωής, αλλάζει συνεχώς η σχέση των πολιτών (και μελών μας) με μια γεωγραφική προσδιορισμένη μόνο Τοπική Κίνηση ή Περιφερειακή Οργάνωση. Ένα μέλος από μια περιοχή, μπορεί να βρεθεί για μερικούς μήνες ή και κάποιο χρόνο σε μια άλλη γεωγραφική περιοχή ή και σε άλλη χώρα. Αν δεν βρεθεί κατάλληλος τρόπος συμμετοχής, τότε σταδιακά αποκόβεται από μέλος και δεν μπορεί να συμμετέχει στη διαμόρφωση των αποφάσεων. Τα νησιά ή ορεινές κι απομακρυσμένες περιοχές έχουν επίσης σημαντικές ιδιαιτερότητες που αν δεν ληφθούν υπόψη αποκλείουν σημαντικό αριθμό μελών από τις σχετικές πολιτικές αποφάσεις. Ακόμα και η συμμετοχή σε ένα συνέδριο είναι μια απίστευτη, δαπανηρή και απαιτητική σε μέρες διαδικασία για ένα μέλος που μένει σε ένα νησί, ακόμα και αν υπάρχουν κατάλληλες ακτοπλοϊκές συνδέσεις και μπορεί να απουσιάσει κάποιος από τη δουλειά ή το σπίτι του επί μέρες. Παρόλο ότι οι νησιώτες είναι από τα πιο δραστήρια μέλη των ΟΠ, η δια ζώσης συμμετοχή τους πχ στα συνέδρια είναι ελάχιστη, διαμορφώνοντας μέλη με διαφορετικές υποχρεώσεις και δικαιώματα. Το ίδιο ισχύει και για σημαντικό αριθμό μελών – αρχικά τουλάχιστον – που μένουν τον λιγότερο ή περισσότερο χρόνο τους εκτός χώρας ή ταξιδεύουν συχνά εκτός. Αλλάζει έτσι όμως η σύνθεση του κόμματος και οι αποφάσεις λαμβάνονται από περιορισμένο αριθμό μελών, με συγκεκριμένα κοινωνικό-οικονομικά και γεωγραφικά χαρακτηριστικά και πολλά άλλα μέλη περιθωριοποιούνται και σταδιακά απομακρύνονται από το κόμμα.

Πρέπει, λοιπόν, να καθιερωθεί η συμμετοχή μέσω εναλλακτικών τρόπων όπως η ηλεκτρονική συμμετοχή και ψηφοφορία καθώς και η επιστολική ψηφοφορία, χωρίς να είναι απαραίτητη η φυσική παρουσία των μελών. Επιπλέον, η ηλεκτρονική ψηφοφορία αποτελεί διαδικασία αμεσοδημοκρατική, προσφιλή και οικεία στους νέους ανθρώπους, οι οποίοι θα μπορούσαν με αυτό τον τρόπο να προσελκυστούν για να συμμετάσχουν μαζικότερα.

Μια τέτοια εξέλιξη θα σταματούσε και την πρακτική της εκπροσώπησης με κάρτες αφού κάθε μέλος θα μπορούσε να ψηφίσει για τον εαυτό του/της από οποιοδήποτε σημείο.

Η άποψη των άλλων για μας και τα θέματα που τους «καίνε»

Πώς μας βλέπουν όμως οι άλλοι; Ποια είναι η άποψη των πολιτών για μας; Είναι η ατζέντα μας η ίδια με αυτή των πολιτών και με τις ανάγκες τους; Απαντάμε στα καθημερινά ερωτήματα και αγωνίες τους; Είναι οι πολιτικές προσαρμοσμένες στις ανάγκες της κοινωνίας ή προωθούν πραγματικές λύσεις; Όταν το κάνουν αυτό αποτελεσματικά, οι πολίτες το γνωρίζουν και το αναγνωρίζουν; Ερωτήματα που πρέπει να απαντήσει κανείς ακόμα κι αν θεωρεί ότι πρέπει να βρισκόμαστε μπροστά από την κοινωνία. Γιατί για να το κάνουμε θα πρέπει να ξέρουμε τι σκέφτεται αυτή.

Η καθημερινή έρευνα όλων των παραπάνω λοιπόν είναι εκ των ων ουκ άνευ για ένα Πράσινο κόμμα που θέλει πραγματικά να βρίσκεται κοντά στην κοινωνία. Όχι για να την κολακέψει ή να τη χαϊδέψει και να κλείσει τα μάτια στα στραβά της αλλά για να την προάγει και να τη βελτιώσει. Η έρευνα αυτή μπορεί να γίνει με μαζικούς και συμβατικούς τρόπους διερεύνησης της κοινής γνώμης (έρευνα γνώμης) αλλά μπορεί και πρέπει να καταγράφεται καθημερινά από όλους μας στη διάδρασή μας με την κοινωνία και τους φορείς. Τα αποτελέσματα θα μπορούν να κατατίθενται στην Ομάδα Σκέψης/Πράσινο Ινστιτούτο που προτείνουμε παραπάνω και να επεξεργάζονται από αυτή.

Εξίσου σημαντικό είναι όμως να μη δημιουργείται μια εσωστρεφής νομεκλατούρα στο εσωτερικό του κόμματος που αυτό-αναπαράγει την εικόνα της, με πολύ μεγάλο μάλιστα οικονομικό και πολιτικό κόστος για το κόμμα. Αν διαβάσει κάποιος προσεχτικά τον προϋπολογισμό του κόμματος θα διαπιστώσει ότι έχουν αυξηθεί εντελώς δυσανάλογα τα κόστη γραφειοκρατικής λειτουργίας την ίδια στιγμή που ελάχιστοι πόροι διατέθηκαν για δραστηριότητες εκπαίδευσης, τεκμηρίωση και κυρίως ανάπτυξη της σχέσης με την κοινωνία, ώστε να μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε συνεχώς πως σκέφτονται και πως αλλάζουν οι κρίσιμοι κοινωνικοί χώροι αλλά και να μπορούμε να διαχέουμε τις προτάσεις μας και να προκαλούμε πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα. Είναι γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας αλλά και πολλοί προηγούμενοι ψηφοφόροι μας θεωρούν ότι είμαστε κοινωνικά ανύπαρκτοι (εξαίρεση είναι η κοινωνική δραστηριοποίηση περιορισμένου αριθμού μελών αλλά ως προσωπική επιλογή καθώς και η αυτοδιοικητική και Ευρωκοινοβουλευτιή θεσμική δραστηριότητά μας). Η αξιολόγηση του έργου και του κόστους που συνεπάγεται η λειτουργία της Εκτελεστικής Γραμματείας και του Πανελλαδικού Συμβουλίου με τη σημερινή μορφή τους μπορεί να αποδείξει πολύ εύκολα ότι ασχολούμαστε συστηματικά με αναποτελεσματικό μάλιστα τρόπο και με τεράστιο κόστος σχεδόν πλήρως με εσωστρεφή θέματα τα οποία θα έπρεπε να απασχολούν ελάχιστα ή καθόλου αυτά τα όργανα.
Το (καυτό) θέμα της ηγεσίας

Η αποτελεσματική ηγεσία έχει αναγνωρισθεί ως αδιαπραγμάτευτη για κάθε οργανισμό μικρό ή μεγάλο. Πολλές φορές, ιδιαίτερα στα πολιτικά μας πράγματα, η ηγεσία συγχέεται με τη χειραγώγηση και τις αντιδημοκρατικές, αρχηγικές συμπεριφορές. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Η αποτελεσματική ηγεσία σε έναν οργανισμό δε σημαίνει έλλειμμα δημοκρατικής οργάνωσης. Ίσα-ίσα που αποτελεσματική ηγεσία συνήθως σημαίνει βελτίωση του οργανισμού αλλά και της εσωτερικής δημοκρατίας σε αυτόν. Το πολιτικό laissez faire δεν είναι πάντα αποδοτικό αλλά ούτε και δημοκρατικό.

Οι συζητήσεις που κατά καιρούς γίνονται σε διάφορες περιφέρειες αλλά και με μέλη και φίλους μας γενικότερα δείχνουν ότι σχεδόν όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να υπάρχει ηγεσία στο κόμμα από ένα ή δύο άτομα, εκλεγμένα από συνέδριο και με καθορισμένη θητεία, είτε μιας τετραετίας είτε μίας συν μία. Το άτομο ή τα άτομα αυτά, όπως και να το ονομάσουμε, (συμ)πρόεδροι, γραμματείς, επικεφαλής, πρέπει να είναι οι αναγνωρίσιμοι επικεφαλής του κόμματος ακριβώς όπως συμβαίνει στην προεκλογική περίοδο. Δεν είναι σκόπιμο να υπεισέρθουμε σε λεπτομέρειες αυτή τη στιγμή, όμως είναι σημαντικό να ακούσουμε τη βάση του κόμματος που απαιτεί ηγεσία με συγκεκριμένο και πάντως όχι διακοσμητικό ρόλο.

Η δήθεν απουσία ηγεσίας μέχρι σήμερα είναι να δημιουργούνται αρχηγίσκοι σε διάφορα επίπεδα χωρίς πολιτική νομιμοποίηση, αξιολόγηση και δημοκρατικό έλεγχο αλλά και να εμφανίζονται συμπεριφορές που δεν θα ήταν αποδεκτές σε μια πραγματικά δημοκρατική λειτουργία μιας ηγεσίας με ξεκαθαρισμένο πλαίσιο λειτουργίας κι αρμοδιοτήτων, όπως συμβαίνει στα πράσινα κόμματα.

Ο ρόλος της ηγεσίας

Ο ρόλος της ηγεσίας δε θα είναι ο καθιερωμένος αρχηγικός ρόλος των άλλων κομμάτων. Ως μέλη ενός ευρύτερου πολιτικού οργάνου αναλαμβάνει να εκπροσωπεί το κόμμα σε κάθε περίπτωση. Συνομιλεί με όσους χρειάζεται. Μεταφέρει τις θέσεις του κόμματος στους συνομιλητές μας και τις θέσεις αυτών στο κόμμα. Ανακοινώνει σοβαρές αποφάσεις του κόμματος και λειτουργεί και ως επικοινωνιακό εργαλείο. Γενικά είναι η εικόνα του κόμματος προς τα έξω.

Τα οφέλη

Τα οφέλη από την ύπαρξη ηγεσίας είναι αυτονόητα, ειδικά μάλιστα όταν μιλάμε για την ελληνική πολιτική σκηνή. Το κόμμα γίνεται πιο προσιτό και αναγνωρίσιμο, οι θέσεις μας είναι πιο εύκολο να περάσουν στην κοινωνία, είμαστε πιο ευέλικτοι όπου χρειάζεται χωρίς όμως να κάνουμε παραχωρήσεις στη δημοκρατική δομή του κόμματος και χωρίς να μεταβαλλόμαστε σε αρχηγικό κόμμα όπως τα περισσότερα, μιας και οι θέσεις του κόμματος δεν εκπορεύονται από τον/την τους/τις επικεφαλής αλλά από τα συλλογικά όργανα. Επίσης υπάρχει συνέχεια στις στρατηγικές που αποφασίζονται συλλογικά και δεν αυτοσχεδιάζουμε σε κάθε εκλογική διαδικασία ή κάθε εκπρόσωπος που αναλαμβάνει έναν ρόλο για μερικούς μήνες, χωρίς μάλιστα να έχει τον κατάλληλο χρόνο που απαιτείται για να προετοιμαστεί κατάλληλα για τις ευθύνες που αναλαμβάνει.

Το Πανελλαδικό Συμβούλιο

Το Πανελλαδικό Συμβούλιο δε χάνει τον καταστατικό καθιερωμένο ηγετικό του ρόλο όμως έχει ένα πιο πολιτικό πλέον ρόλο. Δεν ασχολείται με άμεσα, καθημερινά και πρακτικά θέματα που μπορούν να επιλύσουν άλλα πιο ευέλικτα όργανα αλλά με θέματα πολιτικής φύσεως. Ως εκ τούτου δε συνεδριάζει κάθε μήνα αλλά τρεις ή τέσσερις φορές το χρόνο και αφού έχουν προηγηθεί συνεδριάσεις των περιφερειακών οργάνων με συγκεκριμένη πολιτική ατζέντα που θα βοηθήσει να συντεθούν οι θέσεις σε εθνικό επίπεδο.

Ένα τέτοιο σοβαρό όμως όργανο δεν μπορεί να συνεδριάζει με τον τρόπο που συνεδριάζει σήμερα και με το σημερινό επίπεδο. Η πρακτική ενός τέτοιου οργάνου πρέπει να συνάδει με τη σοβαρότητα των θεμάτων που το απασχολούν. Συγκεκριμένη ημερήσια διάταξη, προετοιμασία της συνεδρίασης με οργάνωση – κωδικοποίηση των προτάσεων, διαφάνεια των αποφάσεων, ενδεχομένως με δυνατότητα παρακολούθησης από όλα τα μέλη μέσω web TV, έλεγχος των άλλων οργάνων του κόμματος και σοβαρή πολιτική δουλειά είναι αυτά που πρέπει να χαρακτηρίζουν τη λειτουργία του ΠΣ.

Τα μέλη του ΠΣ δεν βρίσκονται εκεί ως φορείς των δικών τους ιδεών και θέσεων αλλά των οργάνων που εκπροσωπούν, ειδικά όταν μιλάμε για τους άμεσα εκλεγμένους από τις Περιφερειακές Συνδιασκέψεις και αυτό προϋποθέτει αναβάθμιση της περιφερειακής λειτουργίας των ΟΠ κάτι που δεν υπάρχει σήμερα. Στις προτάσεις να λαμβάνονται ισότιμα υπόψη οι αποφάσεις των ΠΚ και ΠΟ και όχι μόνο προσωπικές εισηγήσεις των μελών.

Τα μέλη του Περιφερειακού Συμβουλίου εκλέγονται όπως και σήμερα αλλά η νομιμοποίηση του οργάνου γίνεται από το συνέδριο ώστε να έχει πολιτική νομιμοποίηση για δυο χρόνια. Σε περίπτωση που μια περιφέρεια δεν έχει επαρκή αριθμό μελών, εκλέγεται από το συνέδριο μέλος που θα λειτουργεί ως σύνδεσμος με την περιφέρεια με κύριο αντικείμενο να εργαστεί για την ανάπτυξη της πολιτικής και οργανωτικής ανάπτυξης της συγκεκριμένης περιφέρειας. Μέχρι να αποκτήσει την ελάχιστη απαιτούμενη πολιτική και περιφερειακή λειτουργία ο συγκεκριμένος / η εκπρόσωπος συμμετέχει αλλά χωρίς δικαίωμα ψήφου σε άλλα θέματα πλην αυτά που αφορούν στην συγκεκριμένη περιφέρεια.

Η Εκτελεστική Γραμματεία

Η ΕΓ, η οποία ίσως πρέπει να μετονομαστεί σε Πολιτική Γραμματεία, πρέπει και αυτή να αναβαθμιστεί και να απαλλαγεί από τα πρακτικά θέματα που θα πρέπει να περιέλθουν στα αντίστοιχα όργανα, όπως η Οικονομική και η Οργανωτική Επιτροπή, τουλάχιστον μέχρι κάποιο όριο. Ο/η ή οι επικεφαλής του κόμματος πρέπει να είναι μέλη της Πολιτικής Γραμματείας ώστε να συντονίζονται καλύτερα οι κινήσεις τους.

Το έργο μιας Πολιτικής Γραμματείας ενός πράσινου κόμματος θα μπορούσε να αφορά:

- σε έναν ή δυο επικεφαλής / συμπροέδρους που ανάλογα με το αντικείμενό τους θα ήταν μερικής ή ολικής απασχόλησης επαγγελματικά στελέχη όσο διαρκεί η θητεία τους και το αντικείμενό τους θα έπρεπε να είναι η συνεχής παρουσία τους σε εκδηλώσεις, παρεμβάσεις, επαφές με κοινωνικές ομάδες, πανελλαδικά όπως περιγράφεται και παραπάνω

- ένα ή δυο εκπροσώπους τύπου κεντρικά (όπως πρέπει να υπάρχουν και σε κάθε περιφέρεια) που δεν θα έπρεπε να έχουν αμοιβόμενη σχέση με το κόμμα. Οι εκπρόσωποι τύπου ως μέλη της ΠΓ ασχολούνται με το τρέχον επικοινωνιακό κομμάτι εκτός βέβαια από τα πιο σοβαρά πολιτικά θέματα τα οποία χειρίζεται ο/η/οι επικεφαλής του κόμματος.

- έναν Γραμματέα του κόμματος που δεν είναι αμειβόμενη θέση και δε συγχέεται με τον ρόλο του συντονιστή ή διευθυντή του κόμματος (που δεν είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας αλλά εκτελεστικό όργανο)

Τα υπόλοιπα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας (1-3 ανάλογα με τη σύνθεση κάθε οργάνου ώστε να είναι 6μελής) δεν είναι αμειβόμενα.

Όλα τα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας εκλέγονται από το συνέδριο με διετή θητεία, που μπορεί να ανανεωθεί για άλλα δυο χρόνια.

Το κόμμα χρειάζεται, επίσης, έναν/μία διευθυντή ή συντονιστή του κόμματος με επαγγελματικό συμβόλαιο (μέλος ή όχι του κόμματος) που θα υπογράφεται και θα παρατείνεται ανάλογα με τα αποτελέσματα της αξιολόγησης του έργου του/της. Το στέλεχος αυτό εισηγείται προς την Πολιτική Γραμματεία και απολογείται, συντάσσει εκθέσεις αλλά δεν έχει δικαίωμα ψήφου. Έχει την ευθύνη καθημερινής λειτουργίας του κόμματος, ελέγχει την καλή διαχείριση των οικονομικών του κόμματος καθώς και είναι υπεύθυνος για την διοργάνωση κεντρικών εκδηλώσεων του κόμματος αλλά και για την οργανωτική ανάπτυξή του με βάση τις πολιτικές κι οργανωτικές κατευθύνσεις που έχουν τεθεί. Είναι επίσης, υπεύθυνος για τη διαχείριση των αποσπασμένων και του ανθρώπινου προσωπικού πανελλαδικά, συνεπικουρούμενος/η από κάποιον βοηθό. Συντάσσει εκθέσεις ανά τρίμηνο στη βάση των ευθυνών και αρμοδιοτήτων του.

Η συμμετοχή σε οποιαδήποτε άλλα πολιτικά όργανα, όπως είναι πχ η σημερινή μορφή της ΕΓ, δεν μπορεί να συνδέεται με πλήρους απασχόλησης αμοιβή, και πολύ περισσότερο αν κάποιος που έχει ένα επάγγελμα, όπως πχ μαγαζί, δεν αφήνει την δουλειά του αλλά λαμβάνει επιπλέον πλήρη αμοιβή, όπως γίνεται σήμερα, χωρίς να έχει μάλιστα κάποιο εξειδικευμένο και προσδιορισμένο απαιτητικό αντικείμενο δουλειάς, πέρα από μια συμμετοχή σε συνεδρίαση μια φορά την εβδομάδα ή (απίστευτο αλλά λόγω κακού κλίματος κι ανοργανωσιάς) όγκο δουλειάς ηλεκτρονικής μορφής.

Η Πολιτική Γραμματεία θα πρέπει να έχει τον πολιτικό ρόλο της επαφής και επικοινωνίας με τις ΠΚ, τις ΠΟ και τις ΘΟ μέσω του συντονιστή / διευθυντή που είναι υπεύθυνος για τα θέματα οργανωτικής ανάπτυξης, του Γραμματέα (που είναι πολιτικό κι όχι επαγγελματικό στέλεχος) και των συντονιστών και της ευρύτερης καθοδήγησης του κόμματος. Ιδιαίτερο ρόλο θα αναλαμβάνει κατά τη διάρκεια των προεκλογικών εκστρατειών κάτι που δεν γίνεται σήμερα.

Πολιτικός σχεδιασμός

Τον τελικό πολιτικό σχεδιασμό σε μεσο- και μακροπρόθεσμη βάση έχει το συνέδριο του κόμματος. Για το ενδιάμεσο διάστημα, για τον συντονισμό μεταξύ των διαφόρων θεσμικών παρεμβάσεων του κόμματος (αυτοδιοίκηση, ευρωκοινοβούλιο, εθνικό κοινοβούλιο, κόμμα) δημιουργείται ένα πολιτικό όργανο, Πολιτικού Σχεδιασμού και Συνοχής των Πολιτικών του Κόμματος που αποτελείται από:

- δυο εκπροσώπους των εκλεγμένων αυτοδιοικητικών,

- τους δυο εκπροσώπους του κόμματος / συμπροέδρους,

- το προεδρείο (δυο εκπρόσωποι) των εκλεγμένων βουλευτών καθώς

και τον/τους ευρωβουλευτές. Για πάνω από δυό, συμμετέχουν μέχρι δύο. Σήμερα στο όργανο αυτό συμμετέχουν ο νυν και ο πρώην ευρωβουλευτής.

Το όργανο αυτό δεν θα ασχολείται με διοικητικής ή οργανωτικής φύσης θέματα αλλά καθαρά με θέματα πολιτικού σχεδιασμού και στρατηγικής. Θα έχει τακτικές συναντήσεις και θα αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για συνεχή διάχυση των πληροφοριών αλλά και αμφίδρομη επικοινωνία με τα μέλη στα θέματα αυτά, θα οργανώνει σεμινάρια και ημερίδες σε συνεργασία με άλλους θεσμούς των ΟΠ (Πράσινο Ινστιτούτο κα)

Αποκέντρωση του κόμματος και επιμόρφωση των στελεχών

Το κόμμα της αποκέντρωσης είναι σήμερα πιο αθηνοκεντρικό από ποτέ. Η ενδυνάμωση της λειτουργίας των ΠΚ και των ΠΟ είναι αδήριτη ανάγκη για να πάει μπροστά το κόμμα. Από την άλλη πλευρά για να γίνουν τα μέλη μας κοινωνοί των ιδεών και θέσεων μας θα πρέπει να τις γνωρίζουν τα ίδια.

Σε ένα ειλικρινές πλαίσιο αποκέντρωσης του κόμματος, θα πρέπει να εξετασθούν κατάλληλοι τρόποι βελτίωσης και αναβάθμισης της λειτουργίας των ΠΚ και των ΠΟ προς αυτή τη κατεύθυνση αλλά και πολιτικής αναβάθμισης των μελών και εκπαίδευσης των στελεχών πριν αναλάβουν θέσης ευθύνης τόσο στο εσωτερικό του κόμματος όσο κι εκπροσώπησης σε θεσμούς (αυτοδιοίκηση, κοινοβούλιο, ευρωκοινοβούλιο).

Σίγουρα χρειάζεται βελτίωση της αμφίδρομης επικοινωνίας οργανώσεων και Εκτελεστικής ή Πολιτικής Γραμματείας όπως προτείνουμε. Οι οργανωτικοί υπεύθυνοι, από τη δική μας εμπειρία, πλην εξαιρέσεων, δεν μπόρεσαν να σταθούν στο ύψος της παραπάνω αποστολής και να βοηθήσουν τη λειτουργία των οργανώσεων μέχρι σήμερα. Γι αυτό προτείνεται το ρόλο αυτό να τον έχει πρόσωπο με κατάλληλα προσόντα που θα είναι ο Δ/της ή συντονιστής, όπως αναφέρεται πιο πάνω.

Έχει διαπιστωθεί έλλειμμα στην ενημέρωση των μελών μας και όσων αφορά τις θέσεις μας αλλά και ευρύτερα τις θέσεις του παγκόσμιου πράσινου κινήματος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην έχουμε αυτοπεποίθηση για τις θέσεις μας, να μην είμαστε πειστικοί προς τους πολίτες οι οποίοι δε μας εμπιστεύονται όσο πρέπει και ίσως το κυριότερο να μην έχουμε ομογενοποιημένες και κοινές θέσεις ακόμα και ανάμεσά μας. Η διοργάνωση καλά προετοιμασμένων σεμιναρίων για τα μέλη θα βοηθούσε σε πολύ μεγάλο βαθμό όπως έχουμε ήδη δει σε μερικές περιπτώσεις που έγινε σχετική απόπειρα.

Τι είδους συνέδριο των Οικολόγων Πράσινων

Το επόμενο συνέδριο των ΟΠ θα πρέπει να είναι συνέδριο ουσιαστικής επανίδρυσης, διόρθωσης των λαθών που κάναμε και κυρίως η αφετηρία μιας δημιουργικής πορείας με άνοιγμα στην κοινωνία, μαζική συμμετοχή νέων μελών από την κοινωνία των πολιτών, κοινωνικούς και ακαδημαϊκούς φορείς και κυρίως νέων σε ηλικία μελών, αναζητώντας τρόπο να αντιμετωπιστούν προβλήματα που αντί να ευνοούν, περιορίζουν τη συμμετοχή. Σε κάθε περίπτωση η αναγγελία του συνεδρίου θα πρέπει να αφήνει είτε αρκετό διάστημα να υπάρξει σοβαρή συζήτηση με κρίσιμες κοινωνικές ομάδες είτε θα πρέπει να μειώσει τον χρόνο που απαιτείται για να μπορεί κάποιο νέο μέλος να συμμετάσχει στις εργασίες του συνεδρίου. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να έχει προηγηθεί ουσιαστική συζήτηση για τις αλλαγές που προτείνονται (μεταξύ άλλων και αυτές που παρουσιάζουμε εμείς αλλά κι αυτές που έχουν παρουσιάσει άλλα κείμενα)
 

Προτεραιότητες των ΟΠ για το διάστημα μέχρι το 2014

Εκτός από την ανασυγκρότηση του πράσινου πόλου και τη δημιουργία ενός δημοκρατικού, ανοικτού, ευρωπαϊκού πράσινου κόμματος, οι στρατηγικές προτεραιότητες του είναι σημαντικές για να μπορέσει να παίξει ουσιαστικό ρόλο στην έξοδο της χώρας από την κρίση αλλά και γενικότερα τη στροφή της προς την οικολογική, οικονομική και κοινωνική βιωσιμότητά. Γι αυτό θεωρούμε σημαντικό η στρατηγική των ΟΠ να λάβει υπόψη ότι πρέπει:

- Να διαμορφώσουμε μέχρι το φθινόπωρο, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς και επαγγελματικούς φορείς στη χώρας μας αλλά και την εμπειρία και καλές πρακτικών των πράσινων ευρωβουλευτών (κάτι που βρίσκεται σε εξέλιξη ήδη) ένα σχέδιο εναλλακτικής πρότασης για την οικονομία και την απασχόληση, με έμφαση στην κοινωνική συνοχή, τη βιωσιμότητα, την προστασία του περιβάλλοντος και γενικότερα την πράσινη οικονομία και ειδική αναφορά στις ευκαιρίες απασχόλησης των νέων ανθρώπων. Σε αυτή την προσπάθεια πρέπει να προσαρμόσουμε τις προγραμματικές προτάσεις μας στην σημερινή συγκυρία, να αξιοποιήσουμε στελέχη της ακαδημαϊκής κοινότητας και της κοινωνίας των πολιτών που είναι κοντά στις απόψεις αλλά και να δώσουμε ενεργό ρόλο σε σημαντικά στελέχη άλλων πράσινων κομμάτων που είναι ελληνικής καταγωγής.

- Να επικεντρώσουμε σημαντικό μέρος των πολιτικών πρωτοβουλιών, των πόρων και του ανθρώπινου δυναμικού μας για την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας και των κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, αξιοποιώντας πρωτοβουλίες του πρώην και νυν ευρωβουλευτή αλλά και του σημαντικού δικτύου σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο που έχει δημιουργηθεί ως αποτέλεσμα αυτών κι άλλων προσπαθειών. Αν μπορέσουμε συντονισμένα να συνεισφέρουμε αποτελεσματικά ώστε να προχωρήσουν παραδειγματικές τέτοιες προσπάθειες –επιλέγοντας περιοχές και ανθρώπους-, η δουλειά αυτή μπορεί να δώσει άμεσα αποτελέσματα, να αγκαλιαστεί από τις τοπικές κοινωνίες και να λειτουργήσει ως σημείο αναφοράς για τον ρόλο μας στην κεντρική πολιτική σκηνή.

- Να ενισχύσουμε τις προσπάθειες κοινωνικής αλληλεγγύης ώστε να μπορέσουν να επιβιώσουν σήμερα πολίτες και κοινωνικές ομάδες που βρίσκονται στα όρια επιβίωσης. Χρειάζεται μεταξύ άλλων να δημιουργηθεί - με πρωτοβουλία των ΟΠ - ένα Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης – με πόρους από το κόμμα των ΟΠ, το 50% του μισθού του ευρωβουλευτή αλλά και κινητοποιώντας κι άλλες πηγές χρηματοδότησης ώστε να χρηματοδοτούνται με αξιοκρατικό, στοχευμένο τρόπο πρωτοβουλίες. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να ανοίξει ένας ουσιαστικός διάλογος και να μην περιοριστεί η συζήτηση σε μια αντιπαραγωγική και γραφειοκρατική αντίληψη περί κομματικού ελέγχου

- Να αξιοποιήσουμε την συμμετοχή μας στο Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα και την διοργάνωση στην Αθήνα του Συμβουλίου του (με τη συμμετοχή πάνω από 400 πράσινων στελεχών από όλη την Ευρώπη) για την έναρξη μιας πράσινης πορείας προς την κοινωνία που θα αναγεννήσει το πράσινο κόμμα στην Ελλάδα. Το συνέδριο των ΟΠ θα πρέπει να ακολουθήσει αφομοιώνοντας δημιουργικά μια τέτοια μεγάλης εμβέλειας παρουσία των ευρωπαίων πράσινων στην χώρας, καθώς και την προβολή της εναλλακτικής πράσινης οικονομικής πρότασης που θα πρέπει μέχρι τότε να έχει ολοκληρωθεί με την συμβολή των πράσινων ευρωβουλευτών και άλλων πράσινων κέντρων τεκμηρίωσης, αξιοποιώντας την προγραμματική δουλειά που έχει γίνει μέχρι σήμερα από τους ΟΠ, τις θεματικές ομάδες τους, τα περιφερειακά σχήματα και άλλους κοινωνικούς και επαγγελματικούς φορείς.

- Να οργανώσουμε συντονισμένη κεντρική και περιφερειακή καμπάνια για να ξεκαθαρίσουμε τις θέσεις μας για τα θέματα που οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουν δαιμονοποιηθεί (πχ Μακεδονικό, φίδια, κλπ) ή σε θέματα για τα οποία οι απόψεις μας δεν έχουν επαρκώς συζητηθεί. Να συσταθεί γι αυτό μια εξειδικευμένη Ομάδα Ευαισθητοποίησης που θα υποστηρίξει κεντρικές και περιφερειακές εκστρατείες

Επίλογος – Ας σκεφτούμε Πράσινα

Η εκλογική αποτυχία στις πρόσφατες εκλογές θα πρέπει να στρέψει όλες μας τις προσπάθειες στη διαμόρφωση ενός σύγχρονου Πράσινου Κόμματος με Ευρωπαϊκές προδιαγραφές, αξιοποιώντας τη συμμετοχή μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα και σε σημαντικό αριθμό αυτοδιοικήσεων, με ορίζοντα το 2020, αλλά ενδιάμεσους στόχους μέχρι το 2014. Η προσπάθεια θα είναι επίπονη και μακρά και θα απαιτήσει από όλους λογική, ψυχραιμία, ανεκτικότητα και ένα ειλικρινές κλίμα συνεργασίας και σύνθεσης απόψεων. Θα απαιτήσει αλλαγές στο καταστατικό που πρέπει να γίνουν προσεκτικά και με προοπτική αλλά σε μια βάση που θα ανοίξει το κόμμα και δε θα μπλοκάρει οποιεσδήποτε αλλαγές στη βάση των άκαμπτων διαδικασιών που έχουν οδηγήσει σε αποτυχία όλες τις προσπάθειες για αλλαγές που αποπειράθηκαν. Σε αυτές τια αλλαγές πρέπει να αξιοποιήσουμε τη σημαντική ελληνική κι ευρωπαϊκή εμπειρία των πράσινων κομμάτων αλλά και να δούμε πως αντιμετώπισαν προβλήματα σαν και τα δικά μας άλλα πράσινα κόμματα, ώστε να μην ανακαλύπτουμε κάθε φορά τον τροχό. Η προσπάθεια που είχε γίνει παλιότερα πρέπει να συνεχιστεί πιο οργανωμένα τώρα και να αξιοποιήσουμε στελέχη ελληνικής καταγωγής που παίζουν σημαντικό ρόλο σε άλλα πράσινα κόμματα. Θα απαιτήσει κι έγκαιρη προετοιμασία ενόψει των επόμενων εθνικών εκλογών, όποτε κι αν γίνουν αλλά και των περιφερειακών, δημοτικών και ευρωπαϊκών εκλογών του 2014.

Θα απαιτήσει όμως πάνω απ’ όλα να αλλάξουν μερικές μας στάσεις και νοοτροπίες. Πρέπει όλες και όλοι να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας που όπως λέμε πιο πάνω δεν είναι μόνο ευθύνες απέναντι στον εαυτό μας. Η δημιουργία ενός τέτοιου κόμματος θα έχει πολλαπλά οφέλη για όλους και όλες μας, αλλά κυρίως για την πατρίδα μας, την Ν.Α. Ευρώπη, την Μεσόγειο και τα Βαλκάνια καθώς και την Ευρώπη γενικότερα. Ας σκεφτούμε λοιπόν Πράσινα. Η εμμονή σε ξεπερασμένες αντιλήψεις ή σε παθογένειες που έφεραν σε οριακό σημείο τους ΟΠ δεν θα είναι προς όφελος του πράσινου κινήματος και γι αυτό δε θα γίνουν πλέον αποδεκτές.

Υπογράφουν (άνδρες και γυναίκες) μέλη των ΟΠ:

• Δημήτρης Γρηγοριάδης (συντονιστής ΟΠ Δωδεκανήσου),
• Χριστίνα Ευθυμιάτου (συντονίστρια ΟΠ Κυκλάδων)
• Χρήστος Σιδέρης – Κως
• Κάτια Λεμπέση - Αθήνα
• Γιώργος Παπασπυρόπουλος – Αθήνα
• Νίκος Ψαρρός – Σύμη
• Μιχάλης Κουλούμπρης – Ρόδος
• Βασίλης Σιδέρης – Κως
• Έφη Τσούτση – Κως
• Αναστασία Διακοσταυριανού – Ρόδος
• Λάμπρος Μπούκλης – Πελοπόννησος
• Στράτος Τσελάς – Αθήνα
• Ντίνος Φούντης – Κάσος
• Γιάννης Καράς – Γερμανία
• Φωτεινή Αναστασίου – Νάξος (με το σχολιασμό της σε παράρτημα)
• Γιάννης Σπύρου – Ρόδος
• Βούλα Τσέτση – Γ.Γ της ομάδας της ομάδας των Πράσινων στο ευρωκοινοβούλιο (στο γενικό πλαίσιο του κειμένου)  
   
• Νίκος Χρυσόγελος – Ευρωβουλευτής, Περιφερειακός Σύμβουλος Ν. Αιγαίου 
    
  • Μιχάλης Μπάκας, συντονιστής ΤΠΚ των ΟΠ Λέσβου, 
  • Ανδρέας Σπηλιώτης, Πάτρα, 
  • Μίνα Παλτόγλου, Αττική,
  • Αποστόλης Παπαγεωργίου, Αγ Ανάργυροι, 
  • Ιωάννης Μαχαίρας, Γ. Κανέλλης - Μέλος ΠΚ Αχαϊας, 
  • Μιχάλης Ιακ Αμμάρι, γιατρός, ΤΠΚ Πατησίων-Κυψέλης,
  •  Καρλόττα Δάσκα, ΤΠΚ Πατησίων-Κυψέλης, 
  • Έλλη Έμκε, 
  • Μαρία Βιττωράκη, 
  • Λεωνίδας Αγγελόπουλος, Γαλάτσι