συνέντευξη στην ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ

Συνέντευξη του Νίκου Χρυσόγελου, μέλους της Πανελλαδικής Γραμματείας των Οικολόγων Πράσινων στην Οικοτοπία


 Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουν πλέον εισέλθει στην σκηνή της πολιτικής ζωής της χώρας. Όχι ακόμη στο κοινοβούλιο, βουλή και ευρωβουλή, πάντως είναι πλέον αναγνωρίσιμοι από ένα μεγάλο μέρος πολιτών, ενώ, αν και δεν καταγράφεται στις σχετικές μετρήσεις, έχω την αίσθηση ότι ένας σημαντικός αριθμός πολιτών διάκεινται θετικά απέναντί τους. Η διαδρομή μέχρι εδώ υπήρξε πολυκύμαντη και δυσχερής. Τώρα, με τα νέα δεδομένα, πού στοχεύετε; Ποια είναι για εσάς τα κρίσιμα βήματα που θα πρέπει να ολοκληρώσετε για να αυξήσετε δραστικά την πολιτική σας επιρροή στην Ελλάδα;
- N. Χρυσόγελος: Η πολιτική οικολογία πράγματι ακολούθησε μια πολυκύμαντη και δυσχερή διαδρομή τόσο εξαιτίας δικών της λαθών όσο και λόγω αδυναμίας μέχρι τώρα της ίδιας της κοινωνίας να υπερασπιστεί την ίδια την υλική βάσης της ζωής μας αλλά και το μέλλον των παιδιών μας. Η συμμετοχή στις εθνικές εκλογές έγινε κατορθωτή γιατί οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ κατάφεραν να εκφράσουν μια νέα κουλτούρα που ήδη είχε διαμορφωθεί σε κάποιο κομμάτι της κοινωνίας και λειτούργησαν ως καταλύτης για την πολιτική ενεργοποίηση ατόμων που είχαν κάνει ήδη τις επιλογές τους σε κοινωνικό επίπεδο αλλά δεν συμμετείχαν στην παραδοσιακή πολιτική λόγω απέχθειας προς αυτήν ή τουλάχιστον τήρησης αποστάσεων.
- Με τις εκλογές και κυρίως μετά από αυτές αναπτύχθηκε σημαντικό πολιτικό ενδιαφέρον για τους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ, ξέφυγαν από τον στενό κύκλο μιας μικροομάδας. Είναι άλλο να μιλάς στο όνομα 30-100 ατόμων και άλλο να εκπροσωπείς τουλάχιστον τις ανάγκες και τις πολιτικές αξίες και απαιτήσεις δεκάδων ή εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών. Είναι πράγματι η πρώτη φορά που μπορούμε να μιλήσουμε σοβαρά για πολιτική προοπτική και οργανωτική ανάπτυξη των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ σε εθνικό επίπεδο και όχι μόνο για μια χούφτα στελεχών σε δύο τρεις πόλεις, για οργανωτικές δομές που είναι πραγματικές, για παρεμβάσεις με πολιτικές απόψεις.
- Το διαπιστώνουμε και εμείς ότι υπάρχει μεγάλη συμπάθεια για τους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ μεταξύ των πολιτών, ακόμα και αυτών που συμμετέχουν ή υποστηρίζουν ακόμα ένα άλλο κόμμα. Μπορούμε να συζητάμε πολιτικά και να οργανώνουμε μαζί τους πολιτικές παρεμβάσεις και αυτό είναι σημαντικό μια εμείς επιδιώκουμε πέρα από την αύξηση του δικού μας εκλογικού ποσοστού ή της επιρροής μας να διαμορφώσουμε πλειοψηφίες σε επιμέρους πολιτικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά θέματα που θα είναι σε θέση να αλλάζουν τα πράγματα, να προωθούν λύσεις και να πετυχαίνουν πολιτικές νίκες. Δεν μας εκφράζει, νομίζω, μια πολιτική που απλώς αντιτίθεται, αντιστέκεται σε πολιτικές επιλογές των άλλων δυνάμεων.
- Λαμβάνοντας υπόψη το αυξανόμενο ενδιαφέρον που υπάρχει, στοχεύουμε άμεσα στην ανάπτυξη ενός πολιτικού κόμματος που θα προκαλέσει τομές στην πολιτική που κυριαρχεί στη χώρα μας και θα συμβάλει στην αναδιάταξη των κομματικών τειχών. Δεν επιδιώκουμε απλώς να μιλήσουμε για τα περιβαλλοντικά, κοινωνικά και κοινωνικά προβλήματα αλλά κυρίως να διατυπώσουμε νέες προτάσεις και λύσεις με συνεκτικό τρόπο που θα συμβάλλουν στην στροφή προς μια οικολογική πιο βιώσιμη κατεύθυνση των πολιτικών στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με όσα αποφασίσαμε πρόσφατα στο συνέδριο του Μαρτίου 2008 - ουσιαστικά ένα ιστορικό συνέδριο για τους πράσινους στην Ελλάδα από άποψη μαζικότητας, αντιπροσωπευτικότητας και πολιτικής συγκρότησης - επιδιώκουμε μέσα στο επόμενο διάστημα (2008-2009) και λαμβάνοντας υπόψη τις ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις :
- να κάνουμε διακριτή την ξεχωριστή πολιτική μας ταυτότητα
- να αναπροσαρμόσουμε τον τρόπο δουλειά μας ώστε να ανταποκρίνεται στην αυξανόμενη επιρροή όπως δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις αλλά και η επικοινωνίας μας με κοινωνικές ομάδες
- να βελτιώσουμε τις οργανωτικές μας δυνατότητες και την αποτελεσματικότητά μας, συμπεριλαμβανομένων και των οικονομικών πόρων μας
Θέλουμε να , να αποδείξουμε κατ΄ αρχήν στην πράξη ότι είμαστε ένα πολιτικό κόμμα:
- «Μεγάλο» και όχι περιθωριακό, σε αντίληψη τουλάχιστον, ακόμα και αν αυτό δεν αντιστοιχεί σε τεράστιο αριθμό μελών, με δυνατότητα να λειτουργούμε ως καταλύτης στο πολιτικό σύστημα, δημιουργώντας πλειοψηφίες σε επιμέρους πολιτικές, στην ανασύνθεση του κομματικού τοπίου αλλά και στις βαθιές αλλαγές σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο
- Αποτελεσματικό στον τρόπο που παρεμβαίνει πολιτικά, επιδιώκοντας αλλαγές στην πολιτική αλλά και λύσεις στα προβλήματα
- Ανοικτό και καινοτόμο, που απευθύνεται σε πολύ ευρύτερο ακροατήριο από αυτό που τελικά το ψηφίζει
- Του διαλόγου αλλά και της ανυποχώρητης οικολογικής και κοινωνικής μεταρρύθμισης
- Που μπορεί να αλλάζει και το ίδιο δημιουργώντας νέες συνθέσεις και υψηλότερη ποιότητα, που δημιουργεί συνθήκες ουσιαστικού πολιτικού διαλόγου μεταξύ των μελών του στη βάση του αλληλοσεβασμού και του μη-στιγματισμού των διαφορετικών απόψεων, καθώς και της άρσης των εμποδίων συμμετοχής των μελών ανεξάρτητα φύλλου, ηλικίας και καταγωγής, σε όλα τα επίπεδα λήψης αποφάσεων.

Η εκλογή βουλευτών, γυναικών και ανδρών, στο ευρωκοινοβούλιο και στο εθνικό κοινοβούλιο είναι φυσικά οι κεντρικοί στόχοι των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ για τις εκλογικές αναμετρήσεις που αναμένεται να έχουμε το 2009. Με δεδομένο ότι στις 7 Ιουνίου 2009 θα γίνουν οι εκλογές για το Ευρωκοινοβούλιο - που θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμες για το μέλλον της Ευρώπης - κεντρικός στόχος μας είναι όχι μόνο να καταγραφούμε πολιτικά και να αυξήσουμε την επιρροή μας αλλά και να εκλέξουμε τον πρώτο/την πρώτη πράσινο/πράσινη ευρωβουλευτή από την Ελλάδα. Είναι ένας στόχος, νομίζουμε, απόλυτα εφικτός στις σημερινές πολιτικές συνθήκες και αναγκαίος έτσι ώστε να εκπροσωπηθούν ουσιαστικά οι πράσινοι της νότιας Ευρώπης στο ευρωκοινοβούλιο. Βέβαια σε ετοιμότητα θα είμαστε και για τη συμμετοχή στις εθνικές εκλογές ώστε να εκπροσωπηθούμε και στο εθνικό κοινοβούλιο, κάτι που αν επιτευχθεί θα αναδιατάξει όλο το πολιτικό σκηνικό. Ένα ελληνικό κοινοβούλιο με 11-12 πράσινους βουλευτές (τόσους θα εκλέξουν οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ αν ξεπεράσουν το 3%) δεν θα μοιάζει πλέον σε τίποτα με το σημερινό. Ας μην ξεχνάμε ότι οι πράσινοι σε όλα τα κοινοβούλια –ιδιαίτερα βέβαια στο ευρωκοινοβούλιο - ακόμα και αν έχουν περιορισμένη εκλογική δύναμη μπορούν και διαμορφώνουν επιμέρους πλειοψηφίες και να αναλαμβάνουν πολιτικές πρωτοβουλίες που ταράζουν τα νερά, δημιουργώντας νέες πολιτικές πραγματικότητες.

 Υπάρχει ένα ερώτημα που νομίζω απασχολεί ιδιαίτερα τους πολίτες που παρακολουθούν με ενδιαφέρον τις εξελίξεις στον ευρύτερο πολιτικό χώρο της οικολογίας. Ο προβληματισμός τους είναι εάν σήμερα που έχουμε μια κυβέρνηση να ενεργεί με βίαιο τρόπο πάνω στο ευρύ πεδίο της περιβαλλοντικής ατζέντας, υπάρχει η πολυτέλεια να μην συνεργάζονται πολιτικά οι φίλιες δυνάμεις, τόσο για να αποτρέψουν πράγματα, όσο και για να αλλάξουν τις προοπτικές της χώρας. Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος, εμένα προσωπικά μου έχει κάνει εντύπωση η απουσία οποιουδήποτε ενδιαφέροντος εκ μέρους του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, με στόχο την ανάπτυξη τουλάχιστον κοινών πρωτοβουλιών με τους Οικολόγους Πράσινους πάνω σε μεγάλα και καυτά θέματα που αναδεικνύονται, όπως για παράδειγμα τα εργοστάσια λιθάνθρακα –που ευτυχώς εντέλει ακυρώθηκαν στην πλειοψηφία των σχεδιαζόμενων μονάδων- ή την προσπάθεια του πυρηνικού λόμπυ να εισάγει στη δημόσια συζήτηση την «αναγκαιότητα» για πυρηνικά εργοστάσια στην Ελλάδα. Πώς τοποθετείσαι πάνω σε αυτό το θέμα;
 Είναι τμήμα της πολιτικής κουλτούρας μας ο πολιτικός διάλογος και η προώθηση πρωτοβουλιών που θα ξεπερνάνε τα πολιτικά τείχη. Με αυτή την έννοια οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ τόσο προεκλογικά όσο και μετεκλογικά καλέσαμε όλα τα κόμματα σε διάλογο πάνω σε πολιτικές προτάσεις καθώς και στο πρόγραμμα πολιτικών αλλαγών που επιδιώκουμε να προωθήσουμε τα επόμενα χρόνια, προγραμματικές αλλαγές που υιοθετήσαμε μετά από διάλογο σχεδόν ομόφωνα στο συνέδριο του Μαρτίου 2007.
 Στις πρωτοβουλίες που αναπτύσσονται από τους πολίτες και τα κινήματα πολιτών δεν συμμετέχουμε για να εκμεταλλευτούμε κομματικά κάποια στιγμή την ενεργοποίηση των πολιτών αλλά γιατί μας ενδιαφέρει το αποτέλεσμα, για να ανατρέψουμε αρνητικές επιλογές για το περιβάλλον και την κοινωνία αλλά και για να στρέψουμε τις εξελίξεις προς ουσιαστικές λύσεις και βιώσιμες οικολογικές προτάσεις. Έχουμε αναλάβει πρωτοβουλίες για διάλογο με κινήσεις πολιτών που δραστηριοποιούνται στα κινήματα ενάντια στις μονάδες λιθάνθρακα, θέτοντας βέβαια παράλληλα την ανάγκη να προωθούνται οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ως εναλλακτική λύση – να μην μένουμε απλώς στην αντίθεση. Έχουμε αναλάβει πολλές πρωτοβουλίες για την πρόληψη των πυρκαγιών και την προστασία των δασών, την αποκατάσταση των πυρόπληκτων περιοχών, έχουμε ανοίξει ουσιαστικό διάλογο με φορείς αλλά και τους θεσμικούς εκπροσώπους περιοχών όπως η Ηλεία, ανεξάρτητα με την κομματική ταυτότητά τους (κάτι έτσι κι αλλιώς ρευστό σήμερα), συμμετέχουμε ενεργά σε πολλές τοπικές πρωτοβουλίες χωρίς να χάνουμε την ταυτότητά μας αλλά και με πνεύμα συνεργασίας για το συγκεκριμένο. Παρακολουθούμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και στελέχη μας συμμετέχουν στην προσπάθεια συγκρότησης ενός δικτύου ανεξάρτητων δημοτικών και νομαρχιακών κινήσεων χωρίς φυσικά να θέλουμε να ταυτιστούν με τους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ παρόμοιες προσπάθειες.
 Έχουμε προτείνει στα κόμματα κοινές πρωτοβουλίες για θέματα όπως η προώθηση των ΑΠΕ ή τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κίνα. Δεν φοβόμαστε, λοιπόν, εμείς αλλά αντίθετα επιδιώκουμε τη διαμόρφωση επιμέρους πλειοψηφιών που θα πετύχουν αλλαγές στις σημερινές καταστροφικές κυβερνητικές πολιτικές αλλά και αλλαγές σε στερεότυπα και αναχρονιστικές αντιλήψεις.
 Θα έλεγα, όμως, ότι απουσιάζει ακόμα από την πολιτική κουλτούρα της χώρας μια αντίληψη για την πολιτική που αποσυνδέει την πολιτική και κοινωνική παρέμβαση από το στενό κομματικό συμφέρον. Μια ενοχλητική αντίληψη που επικρατεί τουλάχιστον σε ένα κομμάτι του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτή που θεωρεί ότι τα διάφορα κινήματα αυτόματα είναι με ή εκπροσωπούνται από τον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει σίγουρα να ξεπεράσουμε μια τέτοια εργολαβική αντίληψη, που έτσι και αλλιώς έχει απορριφθεί ήδη από τον Μάη του 68. Είναι άλλο πράγμα τα κινήματα και οι κινήσει πολιτών και άλλο τα κόμματα. Ίσως αυτή η αντίληψη είναι που έχει οδηγήσει, τουλάχιστον στο παρελθόν, σημαντικές πρωτοβουλίες και κινήματα σε απογοήτευση και διάλυση ή σε περιθωριοποίηση.
 Πάντως η ανάπτυξη σήμερα αποτελεσματικών κινημάτων που θα έχουν την δυνατότητα να πετυχαίνουν αλλαγές δεν είναι υπόθεση μόνο της συνεργασίας μεταξύ κομμάτων – έστω και αν σε αυτά περιλαμβάνεται και το κόμμα των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ – αλλά πολύ ευρύτερων συμμαχιών που περιλαμβάνει ως κεντρικούς και σημαντικούς παράγοντες την κοινωνία των πολιτών και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις.

 Πώς βλέπεις μια πιθανή σύμπραξη με το ΠΑΣΟΚ; Όταν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αποδεικνύει έμπρακτα πως έχει κλείσει το μεγάλο βιβλίο των εχθρικών προς το περιβάλλον πολιτικών που ακολούθησε όλα τα προηγούμενα χρόνια, παίρνοντας πάνω του την ακύρωση της επιχειρηθείσας αναθεώρησης του άρθρου 24, μιλώντας για πράσινη ανάπτυξη ή συζητώντας ακόμη και την πιθανότητα να απαγορευθεί η νόμιμη εκτός σχεδίου δόμηση στα 4 στρέμματα, γιατί δεν θα μπορούσαν οι Οικολόγοι Πράσινοι να διερευνήσουν την ανάληψη κοινών πρωτοβουλιών ή ακόμη και μια πιθανή εκλογική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ;

Η συζήτηση για εκλογική συνεργασία είναι νομίζω αρκετά μακριά ακόμα, γιατί τα κόμματα δεν έχουμε ξεφύγει από μια αντίληψη «άσπρου-μαύρου» στην πολιτική. Εμείς επιδιώκουμε την ουσιαστική συζήτηση με όλα τα πολιτικά κόμματα, δεν φοβόμαστε ούτε δαιμονοποιούμε τον διάλογο μεταξύ των πολιτικών κομμάτων ακόμα και αν έχουμε μεγάλες διαφορές με αυτά. Το είπαμε και προεκλογικά και το επαναλαμβάνουμε και τώρα ότι είμαστε πρόθυμοι να συζητάμε με όλα τα κόμματα – και με το ΠΑΣΟΚ φυσικά– επί των σημαντικών πολιτικών ζητημάτων ακόμα και αν διαφωνούμε μαζί τους. Είναι ακριβώς μια νέα πολιτική κουλτούρα την οποία επιδιώκουμε να μπολιάσουμε στο πολιτικό σκηνικό. Αν είναι να συζητάς μόνο με όποιον συμφωνείς τότε η επιλογή είναι μία, να μιλάς μόνο με τον εαυτό σου. Μάλιστα απευθύναμε προεκλογικά πρόσκληση στο ΠΑΣΟΚ, στον ΣΥΝ αλλά και δημόσια για να συζητήσουμε για «μια εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, που να έχει όμως συνδιαμορφωθεί και συμφωνηθεί δημόσια και να στοχεύει σε βαθιές κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές στην κατεύθυνση της οικολογίας και της κοινωνικής αλληλεγγύης, που στηρίζεται στην εμβάθυνση της δημοκρατικής συμμετοχής και την ενδυνάμωση της κοινωνίας των πολιτών, ώστε να αντιμετωπιστούν φαινόμενα διαφθοράς κι αυταρχισμού, "βολέματος των δικών μας παιδιών", κομματικοποίησης του κρατικού μηχανισμού από διψασμένα για εξουσία και χρήμα επαγγελματικά κομματικά στελέχη". Είχαμε φυσικά την εκτίμηση, που δεν έχει αλλάξει τουλάχιστον μέχρι σήμερα, ότι «τα κόμματα εξουσίας εναλλάσσονται στην κυβέρνηση όχι τόσο στη βάση των πολιτικών προτάσεων και δεσμεύσεών τους αλλά στη λογική ποιο είναι κάθε φορά το μικρότερο κακό". Η πρόταση των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ, λέγαμε τότε και ισχύει και σήμερα, για την πολιτική "ξεκινάει από εντελώς διαφορετική αφετηρία κι άποψη. Επιδιώκουμε να φέρουμε ριζικές αλλαγές στον τρόπο ζωής των ανθρώπων, στη λειτουργία της κοινωνίας και της πολιτικής, ακόμη και αν δε συμμετέχουμε στη διακυβέρνηση.
Για τους δικούς τους λόγους τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ο ΣΥΝ / ΣΥΡΙΖΑ δεν απάντησαν ποτέ επί της ουσίας της πρόσκλησής μας. Ο μεν ΣΥΝ άλλα λέγαμε στις συναντήσεις και άλλα κυκλοφορούσε δημόσια, το δε ΠΑΣΟΚ δεν μας έδωσε ποτέ μια επίσημη απάντηση αν και υποτίθεται ότι θα το συζητούσε στα πολιτικά του όργανα.
Η συζήτηση λοιπόν δεν έχει ακόμα ξεκινήσει αλλά φυσικά προέχει η συζήτηση επί του περιεχομένου, πώς τοποθετούνται τα πολιτικά κόμματα στα διάφορα θέματα και πόσο δεσμεύονται σε προγραμματικές θέσεις, όχι απλώς σε φραστικά πυροτεχνήματα. Θέλουμε τόσο από τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και από το ΠΑΣΟΚ να παρουσιάσουν στις συζητήσεις δεσμευτικά προγράμματα. Με το ΚΚΕ που μας ζήτησε να υποβάλουμε γραπτό αίτημα για συνάντηση – πριν τις εκλογές, όταν ζητήσαμε διάλογο με όλα τα πολιτικά κόμματα – δεν μοιάζει πιθανό να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε διάλογο, εφόσον επιμένει σε μια τέτοια αντίληψη περί δημοκρατίας - εξάλλου μας έχει κατηγορήσει για πολλά θέματα χωρίς να μπαίνει στον κόπο να διαβάζει καν τις θέσεις μας.

 Ένα ακόμη συναφές ερώτημα έχει να κάνει με το γιατί οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν έχουν προχωρήσει σε πολιτικό άνοιγμα προς έναν σημαντικό αριθμό προσώπων και ομάδων που κινούνται δραστήρια στον ευρύτερο οικολογικό χώρο και να διερευνήσουν μια πιθανή κοινή σύμπλευση. Πολύς κόσμος καταλαβαίνει ότι υπήρξαν και υπάρχουν εκατέρωθεν αντιρρήσεις, αλλά τώρα που είμαστε σε κατάσταση περιβαλλοντικού συναγερμού γιατί δεν κινείται τίποτε
-Όχι μόνο προεκλογικά αλλά και μετεκλογικά είναι τμήμα της στρατηγικής μας η ενεργοποίηση και η συνεργασία με όσο το δυνατόν ευρύτερες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις με τις οποίες μοιραζόμαστε κοινές αξίες και προτάσεις, χωρίς αυτό να σημαίνει απώλεια ταυτότητας και επανάληψη λαθών που έκαναν οι Οικολόγοι Εναλλακτικοί το 1989.
Στο συνέδριο του 2007 είχαμε απευθύνει δημόσια πρόσκληση τονίζοντας ότι οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ «επιδιώκουν στην πορεία για τις εκλογές μια ευρύτατη συμμαχία και κοινή πορεία με οικολογικά και κοινωνικά ενεργούς πολίτες και κινήσεις πολιτών, στη βάση των προγραμματικών θέσεων που υιοθέτησε ομόφωνα το συνέδριο των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ". Προεκλογικά καταφέραμε πράγματι και ενεργοποιήθηκαν ευρύτερες δυνάμεις και ενεργοί πολίτες που δεν ήταν προηγουμένως ενεργοί στον παραδοσιακό χώρο της πολιτικής οικολογίας αλλά κυρίως στο χώρο της κοινωνικής οικολογίας. Σήμερα μάλιστα αυτές οι δυνάμεις είναι που δίνουν τον τόνο και την ζωντάνια στους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ σε σημαντικό βαθμό.
Η πρόσκληση αυτή ισχύει, λοιπόν, πολύ περισσότερο τώρα και έχουμε αποφασίσει να αναλάβουμε σημαντικότερες πρωτοβουλίες μέσα στους επόμενους μήνες και μέχρι το συνέδριο του Νοεμβρίου 2008 που θα εκλέξει τη λίστα των ευρωεκλογών. Οι καιροί είναι πιο ευνοϊκοί μια και απ’ ότι φαίνεται είναι περισσότερο από ποτέ εφικτό να μπορέσουμε να επηρεάσουμε τις πολιτικές εξελίξεις και να υπάρξει μια σοβαρή επιρροή στις περιβαλλοντικές και άλλες πολιτικές.
Είναι σημαντικό ότι η παρουσία των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ σε συνδυασμό με την έκρηξη των περιβαλλοντικών προβλημάτων αλλά και την πίεση των περιβαλλοντικών οργανώσεων εξαναγκάζουν τα κόμματα (ιδιαίτερα μετά τον Ιούνιο του 2007) να επαναφέρουν στην πολιτική ατζέντα τα περιβαλλοντικά θέματα και την ρητορική για το περιβάλλον. Τα κόμματα ανακαλύπτουν τους τίτλους αν και δεν έχουν μπει ακόμα στο περιεχόμενο, όπως μας έλεγε σημαντικό στέλεχος της αντιπολίτευσης προεκλογικά. Γίνεται κατανοητό από το πολιτικό σύστημα ότι υπάρχει πολιτικό κόστος για όσους αδρανούν μπροστά στα εκρηκτικά οικολογικά προβλήματα και για όσους συνεχίζουν να καταστρέφουν την ίδια την βάση για τη βιωσιμότητα της κοινωνίας αλλά και της οικονομίας.
Τώρα, πράγματι είναι η ώρα και μπορούμε να συμπλεύσουμε με ευρύτερες δυνάμεις και άτομα που ενεργοποιούνται ή ευαισθητοποιούνται σε τοπικές πρωτοβουλίες, μη-κυβερνητικές οργανώσεις, συλλόγους, που οργανώνουν εναλλακτικές παραγωγικές δραστηριότητες, προασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μπορούμε να βρεθούμε, να συν-διαμορφώσουμε και να αναπτύξουμε έναν πολιτικό φορέα που έχει δυνατότητες όχι απλώς να προκαλέσει συζήτηση για τα περιβαλλοντικά θέματα αλλά και να προωθήσεις αλλαγές πολιτικών προς μια πιο πράσινη, πιο βιώσιμη κατεύθυνση για την κοινωνία και την οικονομία.
Η συνεργασία ευρύτερων δυνάμεων και η σύμπλευση στο πλαίσιο των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ είναι πλέον πιο εύκολη επειδή υπάρχει ένα πιο ξεκάθαρο αλλά ακόμα ανοικτό πλαίσιο και πολιτικό στίγμα, υπάρχουν αξιόλογα στελέχη και διάθεση για διάλογο χωρίς την κυριαρχία απόλυτων αντιλήψεων και του φανατισμό των αρχών της δεκαετίας του ‘90.
Ένα επιπλέον ενδιαφέρον στοιχείο της ρευστότητας που κυριαρχεί στο πολιτικό τοπίο είναι ότι αξιόλογες δυνάμεις απελευθερώνονται από τα στερεότυπα του παρελθόντος τόσο από τα αριστερά όσο και από τα δεξιά του παλιού κομματικού τοπίου αναζητώντας νέες συνθέσεις που έχουν να κάνουν με το παρόν και το μέλλον και όχι με το παρελθόν.


 Είναι γνωστό ότι επί 20 χρόνια –ίσως και περισσότερο- είσαι ενεργός και διακεκριμένος πολίτης-συμμέτοχος και στο μη-κυβερνητικό οικολογικό κίνημα. Υπάρχει εδώ και χρόνια μια υπόθεση εργασίας, ότι η δουλειά των ΜΚΟ στο περιβάλλον φέρνει καλύτερα αποτελέσματα από την πολιτική παρέμβαση. Πιστεύεις ότι ισχύει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα;
 Προσωπικά έχω κάνει επιλογή όχι μόνο σε επίπεδο πολιτικής αλλά και προσωπικής ζωής στο να βοηθήσω την κοινωνία των πολιτών να ενδυναμώσει στην Ελλάδα. Η δουλειά των μη-κυβερνητικών οργανώσεων όχι μόνο είναι αναγκαία αλλά και αναντικατάστατη για να προωθηθούν οι βαθιές αλλαγές που απαιτούνται σήμερα. Θα έλεγα ότι είναι πολιτική με άλλα μέσα που έχει όμως τρομερή σημασία και μεγάλο ενδιαφέρον. Δεν θα καταφέρουμε ως ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ -αλλά και γενικότερα θα έλεγα - να προωθήσουμε πολιτικές αλλαγές ακόμα και αν αποκτήσουμε σημαντική εκλογική επιρροή και εκπροσώπηση στη Βουλή αν παράλληλα δεν ενδυναμώνει και η οργάνωση των πολιτών μέσα από τις περιβαλλοντικές αλλά και τις άλλες μη κυβερνητικές οργανώσεις. Χρειάζεται, λοιπόν, να έχουμε ως βασική προτεραιότητά μας το πως μπορεί να βοηθηθεί η κοινωνία των πολιτών, σεβόμενοι πάντα την αυτονομία και τις ευαισθησίες αυτού του χώρου. Αυτή νομίζω ότι είναι και βασική διαφωνία και διαφορά μας από το χώρο της αριστεράς στις όποιες εκδοχές της που ουσιαστικά τις βλέπει ως μαζικό χώρο που κάνουν την κοινωνικά δουλειά για να έρθει μετά το κόμμα και να θερίσει τους καρπούς των κινημάτων.
Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ επιδιώκουν και πρέπει να συνεχίσουν να επιδιώκουν ουσιαστικό διάλογο με τον χώρο της κοινωνίας των πολιτών, όχι για να εκμεταλλευτούν τη δουλειά και τις παρεμβάσεις των ΜΚΟ αλλά αντίθετα με τις πολιτικές προτάσεις και τις παρεμβάσεις τους να βρουν τρόπους και να αναλάβουν πρωτοβουλίες που ενδυναμώνουν τη δουλειά των ΜΚΟ.
 Προσωπικά ένας από τους κύριους λόγους που με ωθούν στην μεγαλύτερη ενεργοποίηση μέσα από τους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ είναι η έλλειψη κουλτούρας διαλόγου από την κεντρική πολιτική με την κοινωνία των πολιτών. Ενώ η κοινωνία επηρεάζεται σήμερα από την δουλειά των ΜΚΟ που χαίρουν μεγάλης εκτίμησης και εμπιστοσύνης – τουλάχιστον σε σχέση με άλλους θεσμούς, η κεντρική πολιτική αντιμετωπίζει τις οργανώσεις ως περίπου εχθρό ή στην καλύτερη περίπτωση με μεγάλη επιφύλαξη. Δεν μιλάω μόνο για τον κ. Σουφλιά που αντιμετωπίζει με πολεμικό πνεύμα κάθε τεκμηριωμένη και όπως αποδεικνύεται σχεδόν πάντα σωστή κριτική. Συχνά και τα κόμματα με τις γενικεύσεις, την αοριστία στις τοποθετήσεις τους, τις μισές αλήθειες δημιουργούν σύγχυση στην κοινωνία για τη σημασία των ΜΚΟ. Αντί να δημιουργούν θεσμούς διαφάνειας και κανόνες, γενικεύουν άκριτα υπαρκτές πελατειακές σχέσεις που έχουν δημιουργήσει τα δύο κόμματα εξουσίας με περιορισμένο αριθμό φορέων.
 Ευελπιστούμε ως ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ να συμβάλλουμε στην ενδυνάμωση του θεσμικού ρόλου και στην αναγνώριση της σημασίας των ΜΚΟ, στην θέσπιση κανόνων διαφάνειας αλλά και στήριξης των ΜΚΟ με αλλαγές στο φορολογικό και νομοθετικό καθεστώς, τόσο πιέζοντας όσο και καταθέτοντας προτάσεις στο κοινοβούλιο μετά από συγκροτημένο διάλογο με τις ΜΚΟ. Εξάλλου στις προγραμματικές μας προτάσεις για τις αλλαγές που επιδιώκουμε καταθέτουμε μια σειρά ιδεών για την ενδυνάμωση της συμμετοχικής δημοκρατίας, την αλλαγή του μοντέλου διακυβέρνησης και την μεταρρύθμιση του διοικητικού συστήματος της χώρας επιδιώκοντας να γίνει πράξη το αίτημα της κίνησης των 800 ΜΚΟ για αλλαγές στο Σύνταγμα και στην καθημερινή πρακτική.

 Πριν από κάποιο διάστημα υποστήριξα δημόσια την ανάγκη σύμπραξης όλων των ενεργών δυνάμεων του μη κυβερνητικού οικολογικού κινήματος σε μια πολιτική πρωτοβουλία σύμπραξης με τους Οικολόγους Πράσινους, με στόχο να ενισχυθεί η δημόσια παρουσία και να βελτιωθεί η επικοινωνία ενός πράσινου σχήματος ενόψει των επερχόμενων εκλογικών αναμετρήσεων (ευρωεκλογές 2009, δημοτικές 2010, πιθανές πρόωρες εθνικές εκλογές). Για να ξεπερασθεί η ασυμβατότητα των μη κυβερνητικών δομών με ένα «κυβερνητικό» εγχείρημα, πρότεινα μάλιστα και μία ειδική φόρμουλα. Οι ΜΚΟ απέκλεισαν την πιθανότητα αυτή. Πώς κρίνεις εσύ αυτή την πρόταση;

 Είναι κατανοητό -και νομίζω σωστό- οι περιβαλλοντικές οργανώσεις να μην συνδεθούν με ένα πολιτικό κόμμα γιατί έτσι θα αναιρούσαν την αυτονομία τους. Από την άλλη μπορεί να υπάρξει ένας συστηματικός διάλογος με σεβασμό στους διαφορετικούς ρόλους που έχει η κάθε πλευρά με στόχο την ανταλλαγή απόψεων και ιδεών. Παρά τη διαφορετική αφετηρία και τα διαφορετικά μέσα, επί της ουσίας υπάρχουν κοινοί στόχοι μεταξύ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ και των ενεργών δυνάμεων του μη-κυβερνητικού οικολογικού κινήματος. Αρκεί να αποδείξουμε και εμείς ότι πράγματι μπορούμε να μαθαίνουμε από τα λάθη του παρελθόντος, να αναβαθμίζουμε την αποτελεσματικότητά μας και να πετυχαίνουμε στόχους που έχουμε θέσει για αλλαγές και λύσεις.

 Αυτό που ίσως κατανοούν τώρα οι οργανώσεις είναι η χρησιμότητα ενός κόμματος όπως οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ στο πολιτικό σκηνικό. Η παρουσία τους επανέφερε την συζήτηση για τα οικολογικά θέματα και τις απόψεις των ΜΚΟ στο προσκήνιο και εξαναγκάζει όλα τα κόμματα να αναζητήσουν οικολογική φρασεολογία. Επί του ουσιαστικού περιεχομένου πρέπει να προσπαθήσουμε πολύ ακόμα βέβαια, αλλά είναι σημαντικό ότι ο κ Σουφλιάς έχει μείνει πλέον μόνος του στην επιθετική του στάση.
 Σε πρακτικό επίπεδο αυτή η συμμαχία μεταξύ ΜΚΟ και ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ μπορεί να υπάρξει χωρίς να υπάρχει ταύτιση ή οργανική σχέση για να μην υποσκαφτεί η ανεξαρτησία των ΜΚΟ. Η εμπειρία μας είναι ότι οι ΜΚΟ όποτε προσκλήθηκαν από τους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ να συμμετάσχουν σε διάλογο είτε για τα δάση, είτε για το νερό είτε για την ενέργεια είτε για άλλα θέματα συμμετείχαν και κατέθεσαν τις προτάσεις τους, αντάλλαξαν ιδέες και συνέβαλαν σε μια γόνιμη επικοινωνία, γνωρίζοντας όμως ότι δεν επιδιώκουμε να τις εντάξουμε σε ένα κομματικό σχέδιο αλλά ότι ενδιαφερόμαστε εξίσου να υπάρξουν λύσεις στα περιβαλλοντικά προβλήματα. Από την άλλη, οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ πρόκειται να ανταποκριθούν στο διάλογο που ξεκινάει από ΜΜΟ, όπως για παράδειγμα για το εθνικό σύστημα περιβαλλοντικής διακυβέρνησης που παρουσίασε πρόσφατα το WWF

 Τα τελευταία χρόνια υπάρχει και στην Ελλάδα μια άνθηση της βιολογικής γεωργίας, του αγροτουρισμού και του οικοτουρισμού, εναλλακτικών μορφών οικονομικής δραστηριότητας σε σχέση με το κυρίαρχο παραγωγικό-καταναλωτικό μοντέλο. Αυτή η εξέλιξη πιστεύεις ότι αφήνει κάποια περιθώρια αισιοδοξίας για την ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών αυτό-οργάνωσης των πολιτών, στο πλαίσιο της κοινωνικής οικονομίας; Εντέλει, στο μοντέλο της πανίσχυρης αγοράς υπάρχει το περιθώριο να αναπτυχθεί ένας εναλλακτικός τομέας που να εκφράζει όσους ασφυκτιούν με τα όσα επιβάλλουν οι μεγάλοι «παίκτες» της αγοράς και στο μεταξύ δεν μπορούν να περιμένουν να υλοποιηθεί κάποια από τις εκατοντάδες επαγγελθείσες σοσιαλιστικές επαναστάσεις;

 Η πράσινη εναλλακτική οικονομία και ένα διαφορετικό, πιο βιώσιμο μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης δεν είναι απλώς αναγκαία, είναι θέματα επιβίωσης, μια και χωρίς αυτές τις αλλαγές δεν θα καταφέρουμε να περιορίσουμε την κλιματική κρίση σε επίπεδα που κάπως θα μπορούσαμε να ελέγξουμε.

 Είναι πράγματι και δική μας ανάλυση ότι έχουν διαμορφωθεί όχι μόνο ιδεολογικές αλλά και οικονομικές συνθήκες που ευνοούν πλέον την σημαντική επιρροή των πράσινων πολιτικών και στην ελληνική πολιτική. Δεν σημαίνει βέβαια ότι κάθε πολίτης που δραστηριοποιείται στην βιολογική γεωργία ή τον οικοτουρισμό προσανατολίζεται προς τους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ αλλά σίγουρα μεγάλο ποσοστό των υποστηρικτών μας ανήκουν στο χώρο των εναλλακτικών μορφών οικονομικής δραστηριότητας, σε ένα πιο βιώσιμο μοντέλο οικονομίας. Μια επίσης σημαντική διαφορά με την αριστερά είναι ότι εμάς μας ενδιαφέρει η αυτό-οργάνωση των πολιτών όχι μόνο για να διαμαρτύρονται στο δρόμο αλλά για να προωθήσουν στην πράξη ένα διαφορετικό μοντέλο οικονομίας σε σχέση με αυτό της ανεξέλεγκτης αγοράς, των διατροφικών σκανδάλων, της κοινωνικής και περιβαλλοντικής καταστροφής. Δεν αντιλαμβανόμαστε την πολιτική ως μια εξαγγελία ωραίων σχεδίων που αφορούν όμως σε ένα μέλλον τόσο μακρινό που ίσως κανένας δεν θα γνωρίσει. Οι οικολόγοι είναι οραματιστές αλλά ταυτόχρονα και πραγματιστές. Βλέπουμε τι μπορεί να γίνει σήμερα. Δεν αρκεί να εξεγείρεσαι, χρειάζεται να επιλέξεις και διαφορετικό τρόπο ζωής, να συμμετάσχεις σε ένα διαφορετικό παραγωγικό και καταναλωτικό μοντέλο. Δεν μπορεί ως πολιτικό κόμμα να ζητάς από τους πολίτες να είναι συνεχώς στο δρόμο, κίνημα είναι (και) αυτό που κάνει ένας γεωργός που εγκαταλείπει τη χημική γεωργία και στρέφεται στη βιοκαλλιέργεια, μια νοικοκυρά που σταματάει να καταναλώνει χιλιάδες πλαστικές σακούλες στα ψώνια της, ένας νέος που αρνείται συνειδητά να χρησιμοποιεί για τις πιο απλές μετακινήσει του το ΙΧ αλλά επιλέγει το ποδήλατο. Και φαίνεται ότι αυτή η κοινωνική βάση που είναι καθοριστική για την πολιτική επιρροή των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ έχει διευρυνθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας.

 Ας κλείσουμε με μια πιο ανάλαφρη νότα, καθώς μόλις ξεκινά το καλοκαίρι. Η Οικοτοπία ως γνωστόν οργανώνει για 7η χρονιά τις Γιορτές της Γης στη Βλάστη Κοζάνης. Ποιες άλλες προτάσεις έχεις να καταθέσεις για δράσεις ποιοτικής θερινής ψυχαγωγίας στους αναγνώστες μας;

 Είναι σημαντικό πρωτοβουλίες όπως αυτή να ριζώνουν και να δίνουν το παράδειγμα και σε άλλες περιοχές. Πολλά καλοκαιρινά εθελοντικά προγράμματα μη κυβερνητικών οργανώσεων προσελκύουν πια τη συμμετοχή νέων (κάθε ηλικίας…). Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ προετοιμάζουν, επίσης, κάποιες καλοκαιρινές δραστηριότητες που θα έχουν ταυτόχρονα πολιτικό και πολιτιστικό χαρακτήρα (καλοκαιρινό κάμπινγκ, μουσικές εκδηλώσεις, συμμετοχή σε θερινό πράσινο πανεπιστήμιο κα).

 Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου.

 Και εγώ ευχαριστώ ιδιαίτερα