άρθρο στο ΑΝΩ ΚΑΤΩ 01/10/2007

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

Του Ν. Χρυσόγελου,
μέλος των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ

Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων και τα πολιτικά κόμματα δεν αντιλαμβάνονται ακόμα ότι εξαιτίας της ανατροπής του κλίματος μπήκαμε πλέον σε μια εποχή πρωτόγνωρων κινδύνων και βίαιων αναταράξεων που απαιτούν ολοκληρωμένες πολιτικές σε διεθνές, εθνικό και τοπικό επίπεδο προς δύο κατευθύνσεις: άμεση λήψη μέτρων για να περιοριστεί η ένταση της κλιματικής αλλαγής και προσαρμογή όλων των πολιτικών στις νέες συνθήκες που δημιουργούνται.

Η Ελλάδα είναι από τις περιοχές που ήδη πλήττονται σοβαρά: μείωση βροχοπτώσεων, ένταση προβλημάτων λειψυδρίας, αύξηση ακραίων καιρικών φαινομένων και ζημιών, επέκταση ερημοποίησης που απειλεί ήδη το 35% της χώρας, σοβαρές επιπτώσεις σε υγεία, καλλιέργειες και τρόπο ζωή, ραγδαία αύξηση της κατανάλωσης ενέργειας, εξαιρετικά επικίνδυνες συνθήκες για πυρκαγιές στα δάση, επιδείνωση της υγείας που επιβαρύνει τα συστήματα υγείας και τα ασφαλιστικά ταμεία, μεγάλες ζημιές στην γεωργία κα.

Το κλίμα που αλλάζει, αλλάζει τα πάντα. Οι πολιτικές για τη γεωργία και τα δάση, τις φυσικές περιοχές και τα νερά, την παράκτια ζώνη, τον τουρισμό και τα χιονοδρομικά κέντρα, τη δόμηση και την ενέργεια, τις μετακινήσεις και τις υποδομές, την πολιτική προστασία και την οργάνωση του κράτους και της κοινωνίας, τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, πρέπει να προσαρμοστούν στις συνθήκες που διαμορφώνει η ραγδαία πια κλιματική αλλαγή. Οι καλοκαιρινές πυρκαγιές επιβεβαιώνουν με δραματικό τρόπο πόσο πίσω έχουμε μείνει ως χώρα στην επεξεργασία και προώθηση κατάλληλων πολιτικών.

Στις προγραμματικές δηλώσεις του ο Πρωθυπουργός αναφέρθηκε μεν στην κλιματική αλλαγή αλλά δεν παρουσίασε κάποιο σχέδιο ή την πρόθεσή του να προχωρήσει η κυβέρνηση σε βαθιές αλλαγές των πολιτικών της. Τα πολιτικά κόμματα συνεχίζουν να αγνοούν πρακτικά ότι η κλιματική αλλαγή είναι εδώ.

Η χώρα μας έχει μεγάλη εξάρτηση από το πετρέλαιο και το λιγνίτη. Η οικονομία είναι από τις ενεργειακά πιο σπάταλες και βρόμικες σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αφού για κάθε εκατομμύριο ευρώ του ΑΕΠ, εκπέμπει 1145 τόνους «αέρια του θερμοκηπίου», όταν ο αντίστοιχος μέσος όρος για την ΕΕ-15 είναι 536 τόνοι. Έχουμε αναλογικά την 4η χειρότερη απόδοση σε θέματα εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου παγκοσμίως. Ενώ είχαμε ήδη υπερβεί το 2005 την υποχρέωση από το Πρωτόκολο του Κυότο για αύξηση εκπομπών αερίων θερμοκηπίου μέχρι 25% έως το 2012, σε σύγκριση με το 1990 (είχαμε αυξήσει τις εκπομπές κατά 25,5%), οι φετινές πυρκαγιές στα δάση θα οδηγήσουν σε υπέρβαση και του πιο απαισιόδοξου σεναρίου: μέχρι το 2012 αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου πάνω από 50%. Θα αναγκαστούμε, λοιπόν, σύντομα να πληρώνουμε τεράστια πρόστιμα ή να αγοράζουμε δικαιώματα ρύπανσης από άλλες χώρες.

Οι ανανεώσιμες μορφές ενέργειας παραμένουν στο περιθώριο, ενώ η ενεργειακή πολιτική είναι προσανατολισμένη στα ορυκτά καύσιμα. Αντί για ένα σχέδιο σταδιακής απεξάρτητας από το λιγνίτη και το πετρέλαιο, όπως σχεδιάζουν η Γερμανία, η Ισλανδία, κάποιες αμερικάνικες πολιτείες, μπαίνουμε όλο και πιο βαθιά στα ορυκτά καύσιμα. Ο αγωγός Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη παρουσιάζεται ως εθνική επιλογή, προωθούνται 4 νέες μονάδες παραγωγής ενέργειας που θα στηρίζονται στην εισαγωγή λιθάνθρακα από την Κίνα.

Το πολιτικό σύστημα έχει μπλοκάρει παγιδευμένο σε κομματικές πολιτικές που περιστρέφονται γύρω από το παρελθόν. Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ, αν και δεν μπήκαν στη Βουλή στη Βουλή, επιδιώκουν να ταράξουν τα νερά και να φέρουν στον προσκήνιο το κυρίαρχο ζητούμενο της εποχής μας, τη γρήγορη και με δημοκρατικό διάλογο οικολογική στροφή της κοινωνίας και την προετοιμασία της για την επιταχυνόμενη κλιματική αλλαγή.