ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΙΘΑΝΩΣ ΘΕΤΟΥΝ ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΡΙΤΙΚΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ
-Σύμφωνα με την πρόσφατη δημοσκόπηση της VPRC για την πρόθεση ψήφου, μπαίνετε στη Βουλή με 4,5%. Πώς αντιμετωπίζετε την προοπτική αυτή;
Είναι καιρός η ελληνική Βουλή να αποκτήσει μια ισχυρή κοινοβουλευτική ομάδα Οικολόγων Πρασίνων ώστε να προωθηθούν οι αναγκαίες αλλαγές στην οικονομική, περιβαλλοντική και κοινωνική πολιτική, για να βελτιωθεί η ζωή των πολιτών. Η βαθιά οικονομική, περιβαλλοντική και κοινωνική κρίση που ζούμε σήμερα έχει δομικό χαρακτήρα και χρειάζεται τολμηρές πράσινες-οικολογικές λύσεις.
-Πότε θα έχουμε εκλογές;
Σίγουρα οι ευρωεκλογές θα γίνουν στις 7 Ιουνίου 2009, και σε αυτές τις εκλογές ελπίζουμε και επιδιώκουμε να εκλέξουμε ως Οικολόγοι Πράσινοι για πρώτη φορά Έλληνες ευρωβουλευτές (άνδρες και γυναίκες), ξεπερνώντας κατά πολύ το ποσοστό του 3,0-4,5% που μας δίνουν τα πρόσφατα γκάλοπ.
Μια ισχυρή παρουσία των Οικολόγων Πρασίνων στην ελληνική Βουλή θα είναι ο επόμενος στόχος μας όποτε και αν γίνουν οι εκλογές. Με πάνω από 3,5% οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ θα εξέλεγαν 12-15 βουλευτές και τίποτα δεν θα ήταν πια ίδιο στην πολιτική. Μια τέτοια παρουσία θα πίεζε και τα άλλα κόμματα να αλλάξουν και θα βοηθούσε συνολικότερα την εξέλιξη της κοινωνίας και του πολιτικού συστήματος που βρίσκεται σε βαθιά κρίση σήμερα.
-Ποιες κοινωνικές δυνάμεις αποτελούν αυτό το 3,0-4,5%; Θα σας ακολουθήσουν και στην κάλπη ή είναι μόνο δημοσκοπική η επιτυχία σας;
Στην Ελληνική κοινωνία έχουν γίνει βαθιές αλλαγές σε επίπεδο αξιών και ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας – ιδιαίτερα νέοι άνθρωποι και γυναίκες – στρέφονται συνειδητά προς πιο οικολογικές, δημοκρατικές και κοινωνικά υπεύθυνες επιλογές τόσο στην πολιτική όσο και στην καθημερινή ζωή τους. Αυτές οι νέες κοινωνικές δυνάμεις – που ξεπερνούν φυσικά το 3,5% - δεν εκπροσωπούνται από τα άλλα κόμματα και στρέφονται προς τους Οικολόγους Πράσινους.
Ας μην ξεχνάμε ότι η στροφή αυτή έχει ήδη καταγραφεί και εκλογικά στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Για παράδειγμα η νομαρχιακή κίνηση ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ συγκέντρωσε στις τελευταίες εκλογές ποσοστό 4,56% και εξέλεξε δύο νομαρχιακούς συμβούλους στη Θεσσαλονίκη. Οι αναλύσεις που έγιναν για το προφίλ των ψηφοφόρων έδειξε ότι ένα δυναμικό κομμάτι της κοινωνίας αποχωρεί από τα άλλα κόμματα και στρέφεται προς τις οικολογικές πράσινες πολιτικές προτάσεις. Η Θεσσαλονίκη δεν ήταν η εξαίρεση. Πολύ καλά πήγαν, επίσης, και άλλα δημοτικά και νομαρχιακά σχήματα που κατέβηκαν ανεξάρτητα από τα κόμματα και είχαν ένα σαφές οικολογικό και κοινωνικό προφίλ.
Χρειάζεται, βέβαια, να πείσουμε ότι ως κόμμα μπορούμε να εκπροσωπήσουμε αυτές τις αξίες και πολιτικές με σοβαρό και αξιόπιστο τρόπο, ότι δεν θα απογοητεύσουμε τους πολίτες που θα μας εμπιστευθούν.
Μετά τις εθνικές εκλογές οι Οικολόγοι Πράσινοι είναι ένα κόμμα που αναπτύσσεται κοινωνικά και πολιτικά σε όλη την περιφέρεια, σε αυτό εντάσσονται ενεργοί πολίτες, δραστήριοι στην κοινωνία των πολιτών που αγωνίζονται για την προστασία του περιβάλλοντος, την συμμετοχική δημοκρατία και τον διάλογο, την διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την στροφή σε πιο πράσινες και κοινωνικά υπεύθυνες οικονομικές δραστηριότητες, τη μείωση του χάσματος μεταξύ αυτών που σπαταλούν άκριτα και αυτών που δεν έχουν πώς να επιβιώσουν.
Πρόσωπο με πρόσωπο λέμε στους πολίτες: Αν πιστεύεις ότι κάποιο άλλο πολιτικό κόμμα έχει ως προτεραιότητα την επίλυση των πολύ σοβαρών και αλληλένδετων οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων τότε ψήφισέ το. Αν, όμως, πιστεύεις ότι τώρα ήρθε η ώρα να υπάρξει αφενός πολιτικό κόστος για όλους αυτούς που συνέβαλαν στην καταστροφή και από την άλλη να προωθηθούν εδώ και τώρα, χωρίς στενή κομματική εκμετάλλευση, λύσεις για τα περιβαλλοντικά , κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα με συνεκτικό τρόπο, ίσως πρέπει να ψηφίσεις τους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ. Η παρουσία τους στη βουλή και η συνεργασία με τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές οργανώσεις στα κοινά θέματα θα ταράξουν τα νερά και κανείς δεν θα μπορεί να αγνοήσει τη δύναμη χιλιάδων ευαισθητοποιημένων πολιτών. Η προσωπική δέσμευση όταν συναντήσει τη δέσμευση και εκατοντάδων χιλιάδων άλλων ανθρώπων θα γίνει δύναμη αλλαγής. Η οργή και η αγανάκτηση έχουν φουντώσει, δώσε όμως θετική διέξοδο, πάρε και εσύ μέρος στην αλλαγή των πολιτικών και την προώθηση προτάσεων για την αντιμετώπιση της οικολογικής κρίσης.
Στους νέους ανθρώπους λέμε: Διάβασε και συζήτησε με τους/τις φίλους/ες σου πριν ψηφίσεις. Τι περιμένεις από τα κόμματα σε σχέση με τις προσωπικές σου προοπτικές και το μέλλον σου; Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ δεν σου υπόσχονται έναν διορισμένο ή να σε βάλουν σε μια θεσούλα με αντάλλαγμα την ψήφο σου. Δεν σου υπόσχονται τον παράδεισο σε κάποιο μακρινό μέλλον. Δεν πρεσβεύουν την κάλυψη όλων των καταναλωτικών αναγκών σου, όσο απεριόριστες και να είναι, ούτε έναν εύκολο πλουτισμό. Μπορούμε, όμως, να εργαστούμε μαζί για αξιοπρέπεια, κατάργηση της διαφθοράς και του κομματισμού, για ένα μέλλον όπου οι νέοι θα μπορούν να βρουν δουλειά σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά χρήσιμες θέσεις εργασίας, όπου δεν θα απειλείσαι από τις κλιματικές αλλαγές, την καταστροφή του όζοντος και την ατμοσφαιρική ρύπανση. Σου προτείνουμε να χαράξουμε μαζί τα μονοπάτια, δεν σου υποσχόμαστε μια λεωφόρο την οποία θα έχουν κατασκευάσει άλλοι, χωρίς εσένα, ερημώνοντας όλα γύρω σου. Στο βιώσιμο μέλλον θα πάμε με ποδήλατο, δημόσια μέσα μεταφοράς, οικολογικό σιδηρόδρομο, με ανανεώσιμες μορφές ενέργειας, ανακύκλωση, υπευθυνότητα σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, πρόσβαση στην πληροφόρηση, αξιοποίηση της τεχνολογίας για να βελτιωθεί η συμμετοχή σου στη λήψη αποφάσεων, για άνθηση του πολιτισμού της καθημερινότητας. Θέλουμε να συμμετάσχεις και εσύ στη διαμόρφωση των αποφάσεων που σε αφορούν, δεν επιδιώκουμε να σε υποκαταστήσουν κάποιοι άλλοι (κομματικοί, ειδικοί, ανίδεοι, αυταρχικοί) που ξέρουν και μιλάνε στο όνομά σου. Αν προβληματίζεται τι να ψηφίσεις, ψήφισε ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ μόνο εφόσον η καρδιά και η λογική σου λένε ότι αύριο δεν θα μετανιώσεις που τους ψήφισες. Αλλά προπάντων αποφάσισέ το αν θέλεις να ακολουθήσουμε μαζί τη διαδρομή που είναι ενδιαφέρουσα, γιατί ο προορισμός της εξαρτάται και από εσένα.
- Μιλάτε πολύ για την κοινωνία των πολιτών. Πώς μπορείτε να βοηθήσετε την ανάπτυξη της κοινωνίας των πολιτών; Μήπως εκμεταλλεύεστε τη δράση της για να κερδίσετε κομματικά οφέλη;
Εμείς επιδιώκουμε όχι μόνο διαφορετικό περιεχόμενο στην κεντρική πολιτική σκηνή αλλά και νέο μοντέλο πολιτικής δράσης. Επιδιώκουμε όχι μόνο την πολιτική και εκλογική ενίσχυση των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ αλλά και την ενδυνάμωση της κοινωνίας των πολιτών, την ανάληψη μεγαλύτερου και ουσιαστικότερου ρόλου στη διαμόρφωση και λήψη – εφαρμογή των πολιτικών. Θεωρούμε ότι χωρίς ενδυνάμωση της κοινωνίας των πολιτών δεν μπορούν να προχωρήσουν οι βαθιές αλλαγές που είναι απαραίτητες σήμερα, και αυτό θέλουμε να εκφραστεί και σε θεσμικό αλλά και σε καθημερινό επίπεδο, στην πολιτική κουλτούρα αλλά και στο μοντέλο διακυβέρνησης.
Να ένα απλό παράδειγμα σε πόσα μπορεί να διαφέρουμε από τα άλλα κόμματα: Τα κόμματα σήμερα αξιοποιούν την κρατική χρηματοδότηση (που για ένα μικρό κόμμα φτάνει και τα 3,5 εκατομμύρια Ευρώ), και άλλες ρυθμίσεις (αποσπάσεις από το δημόσιο, διευκολύνσεις και) για να αναπτύξουν μια υπερβολική και εσωστρεφή κομματική γραφειοκρατία, με δικά της συμφέροντα. Εμείς δεν πρόκειται να επιδιώξουμε τη δημιουργία μιας τέτοιας εσωστρεφούς και αυτό-αναπαραγόμενης γραφειοκρατίας, πέρα από τα στελέχη που θα είναι αναγκαία για την πολιτική δουλειά που πρέπει να γίνει εντός και εκτός βουλής. Έχουμε αποφασίσει ότι μέρος των χρημάτων της κρατικής χρηματοδότησης αλλά και του μισθού των βουλευτών θα διατεθεί, αντί για τη συντήρηση κομματικής γραφειοκρατίας, στην ανάπτυξη της κοινωνίας των πολιτών και την οργάνωση περιβαλλοντικών και κοινωνικών δράσεων με διαφανή τρόπο. Είμαστε διατεθειμένοι να δημιουργήσουμε όχι μόνο ένα Πράσινο Ίδρυμα για την Προώθηση των Πολιτικών για το Περιβάλλον και την Κοινωνική Αλληλεγγύη αλλά και ένα Ταμείο Περιβαλλοντικής και Κοινωνικής Αλληλεγγύης που θα υποστηρίζει κάθε χρόνο με 500.000 Ευρώ περιβαλλοντικά και κοινωνικά προγράμματα, που θα μπορούν να υλοποιήσουν με αποτελεσματικό και διαφανή τρόπο οργανώσεις και πρωτοβουλίες της κοινωνίας των πολιτών.
-Μα τι μπορείτε να πετύχετε έστω και αν ξεπεράσετε το 3%; Τι μπορεί να πετύχει ένα μικρό κόμμα;
Εδώ και 3,5 χρόνια ο Σουφλιάς δεν άνοιγε την πόρτα του για να συναντήσει τις περιβαλλοντικές ΜΚΟ, δεν ενδιαφέρονταν στοιχειωδώς για το περιβάλλον. Τώρα που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν να γιγαντώνεται η διαμαρτυρία για το περιβάλλον κι αρχίζουν να καταγράφονται σημαντικές επιρροές των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ και στο εκλογικό σώμα, αρχίζει να εγκαινιάζει έργα και να προσπαθεί να πείσει ότι η εκτροπή του Αχελώου γίνεται για ...οικολογικούς λόγους. Ο πρωθυπουργός μιλάει για τη "συγκροτημένη περιβαλλοντική πολιτική της κυβέρνησής του", λες και δεν ζούμε σε αυτή τη χώρα. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης παρουσιάζει τις προτάσεις του για το περιβάλλον, χωρίς όμως να κάνει την παραμικρή αυτοκριτική. Αλλά τουλάχιστον η παρουσία μας αναγκάζει τα κόμματα να επιστρέψουν στα θέματα που είχαν ξεχάσει τόσο καιρό. Αυτό είναι όμως το πρώτο βήμα.
Σκεφτείτε ότι αν μπουν στη Βουλή 10-15 βουλευτές (εφόσον ξεπεράσουν οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ το 3,5%), η αλλαγή του πολιτικού σκηνικού θα είναι τεράστια. Κάποτε είχαμε μια βουλευτίνα και όλοι αναγκάστηκαν να συζητάνε (τότε) για το περιβάλλον, δημιουργήθηκαν τμήματα οικολογίας στα κόμματα. Με πάνω από 3% στο εκλογικό σώμα, με επιρροή στην κοινωνία και με 8 -15 βουλευτές στη Βουλή τίποτα δεν θα είναι πια ίδιο. Γιατί για μας πολιτική είναι να προσπαθούμε καθημερινά για αυτά που θέλουμε να αλλάξουμε, δεν είναι κάτι που θα περιμένουμε να γίνει μετά από 100 χρόνια, ή όταν ηττηθεί ο δικομματισμός ή όταν ανατραπεί ο καπιταλισμός. Η οικολογία είναι μια αλλαγή των πολιτικών σήμερα, από όποια θέση και αν έχουμε ως ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ στο πολιτικό τοπίο.
Θα είναι σημαντικό, λοιπόν, όλοι αυτοί να γνωρίζουν ότι τώρα πια θα έχουν μεγάλο πολιτικό κόστος, δεν θα είναι χωρίς αντίλογο. Θα πρέπει καθημερινά να απαντούν στις πρωτοβουλίες που θα προωθούν οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ στη Βουλή και εκτός Βουλής σε συνεργασία με την κοινωνία των πολιτών. Αυτή είναι και η εμπειρία από την αυξανόμενη πολιτική επιρροή των πρασίνων σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες. Τώρα είναι καιρός να γίνει πιο πράσινο και το ελληνικό κοινοβούλιο.
-Πώς θα αξιοποιήσετε την ευνοϊκή συγκυρία της δημοσκόπησης για το κόμμα σας; Είναι οι Οικολόγοι Πράσινοι ένα κόμμα διαμαρτυρίας;
Εντείνοντας τις παρεμβάσεις μας σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο, προβάλλοντας ιδέες και προτάσεις για το πως μπορούμε να βελτιώσουμε τη ζωή μας. Επιδιώκουμε να ανοίξει ένας ουσιαστικός διάλογος με την κοινωνία αλλά και με τα άλλα πολιτικά κόμματα τώρα που όλοι αντιλαμβάνονται ότι οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν είναι ένα συγκυριακό φαινόμενο, απλώς ένα κίνημα διαμαρτυρίας, αλλά μια υπεύθυνη πολιτική δύναμη που ασκεί κριτική αλλά και διατυπώνει προτάσεις και λύσεις για να αντιμετωπιστούν τα μεγάλα οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα.
- Γιατί ακούγεστε κάθε φορά πριν τις εκλογές;
Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ ξεκίνησαν από το 2003. Προσπάθησαν να συγκροτηθούν πολιτικά και οργανωτικά, συμμετείχαν στις ευρωεκλογές και μετά στήριξαν και συμμετείχαν σε αρκετές δημοτικές και νομαρχιακές κινήσεις, με σημαντικά αποτελέσματα. Η νομαρχιακή κίνηση ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στη Θεσσαλονίκη συγκέντρωσε την πολιτική στήριξη του 4,7% και εξέλεξε 2 νομαρχιακούς συμβούλους. Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΑΘΗΝΑ συγκέντρωσε 1,4% παρά την απουσία σχεδόν οποιασδήποτε αναφοράς από τα ΜΜΕ στις θέσεις και δράσεις της.
Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι τα περισσότερα άτομα στο χώρο της πολιτικής οικολογίας είναι ήδη δραστήρια σε περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς αγώνες εδώ και πολλά χρόνια. Εξάλλου προσκαλέσαμε για την ευρύτερη δυνατή συσπείρωση κινήσεων και ατόμων στη βάση της οικολογικής πολιτικής και της κοινωνικής αλληλεγγύης. Θέλουμε, τα στελέχη μας αλλά και οι κάθε φορά υποψήφιοι (άνδρες και γυναίκες) να προέρχονται από τις δυνάμεις αυτές, γι αυτό συζητάμε πανελλαδικά με αυτόν το χώρο και με αυτούς τους ανθρώπους. Επιδιώκουμε να αναδείξουμε καθημερινά αλλά και με τις εκλογικές μας παρεμβάσεις τα αιτήματα αλλά και να δουλέψουμε στενά, με την κοινωνία των πολιτών, σεβόμενοι βέβαια τους διαφορετικούς ρόλους που υπάρχουν.
Είναι φανερό σε πολλούς πλέον, ότι η σημαντική παρουσία στις εθνικές εκλογές ανάγκασε σε σημαντικό βαθμό και τα άλλα κόμματα να ενδιαφερθούν για το περιβάλλον έστω και στα λόγια. Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις αλλά και οι Οικολόγοι Πράσινοι είναι ένα σημαντικό πια αντίβαρο στις αντιπεριβαλλοντικές πολιτικές και κυρίως μια συγκροτημένη παρέμβαση που θα προωθήσει τις οικολογικές προτάσεις στα σοβαρά θέματα που απειλούν πια την επιβίωσή μας. Πρέπει να παραδεχτούμε πλέον ότι θα είμαστε και εμείς υπεύθυνοι αν οι κυβερνήσεις προωθούν συνεχώς σχέδια για αποχαρακτηρισμό των δασών, για νομιμοποίηση των αυθαιρέτων, για παραχώρηση των φυσικών και παράκτιων περιοχών στη λαίλαπα του τσιμέντου και των κερδοσκόπων χωρίς αποτελεσματική αντίδραση. Δεν είναι τυχαίο που η Ελλάδα είναι στις τελευταίες θέσεις σε όλα τα περιβαλλοντικά θέματα (σκουπίδια- ανακύκλωση, προστασία κλίματος, μείωση της σπατάλης ενέργειας, φυσικών πόρων και νερού, προστασίας των δασών κα). Σήμερα που κρίνεται η επιβίωσή μας, όλοι εμείς που είμαστε ενεργοί εδώ και πολλά χρόνια σε περιβαλλοντικό και κοινωνικό επίπεδο, είμαστε σίγουροι ότι τώρα είναι η ώρα της (πολιτικής) οικολογίας, των βαθιών αλλαγών στις πολιτικές που δεν μπορούν να γίνουν χωρίς την ισχυρή παρουσία εντός και εκτός Βουλής ενός πράσινου κόμματος. Τα θέματα της οικολογίας είναι πλέον επείγοντα, δεν μπορούμε να περιμένουμε ούτε μια μέρα. Καθημερινά αλλά και όταν φτάνουμε στην κάλπη, όλοι/ες είμαστε υποχρεωμένοι/ες να σκεφτώμαστε τι κάνουμε τώρα. Αν όχι τώρα λοιπόν, πότε. Αν όχι εμείς που αγωνιζόμαστε χρόνια, τότε ποιοι?
- Ωραία, έχετε θέσεις για το περιβάλλον αλλά έχετε προτάσεις για άλλα θέματα;
Οι προγραμματικές θέσεις των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ αφορούν όχι μόνο στο περιβάλλον αλλά και στα κοινωνικά θέματα, στην αλλαγή του μοντέλου ανάπτυξης και των οικονομικών πολιτικών, στα θέματα διακυβέρνησης και ουσιαστικοποίησης της δημοκρατίας (συμμετοχική δημοκρατία, άμεση δημοκρατία), στις διεθνείς σχέσεις, στο μέλλον της Ευρώπης, στην ειρηνική επίλυση των διαφορών και των συγκρούσεων, στην παιδεία και τον πολιτισμό κα. Η οικολογική προσέγγιση απαιτεί αλλαγή όλων των πολιτικών, ώστε να λαμβάνονται υπόψη τα συμφέροντα του περιβάλλοντος και της κοινωνίας, αυτό είναι κοινό πια σε όλα τα κόμματα (32) που συμμετέχουν στο Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα. Μπορείτε να δείτε τις προγραμματικές αλλαγές που επιδιώκουν οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ σε όλα αυτά στην ιστοσελίδα μας www.ecogreens.gr.
Είμαστε ένα κόμμα που τολμάμε να προτείνουμε πολιτικές αλλαγές με ένα συνεκτικό τρόπο. Η οικονομική και περιβαλλοντική κρίση χρειάζεται οικολογικές-πράσινες πολιτικές, η προστασία του περιβάλλοντος δεν μπορεί να μην συνδυάζεται με πολιτικές μιας σύγχρονης κοινωνικής αλληλεγγύης. Για μας τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι διαπραγματεύσιμα, δεν είναι λάστιχο να προσαρμόζουμε αναλόγως. Γι αυτό έχουμε αναλυτικό πρόγραμμα πολιτικών αλλαγών που επιδιώκουμε είτε είμαστε ένα κόμμα του 3,5 του 4 ή του 10% είτε συμμετάσχουμε σε κάποια κυβέρνηση συνεργασίας τα επόμενα χρόνια. Θέλουμε να βελτιώσουμε τη ζωή μας εδώ και τώρα, δεν επιδιώκουμε απλώς να καρπωθούμε τη δυσφορία των πολιτών. Επιδιώκουμε αλλαγές στις πολιτικές μέσα από κατάθεση προτάσεων, με διάλογο όχι μόνο με τα κόμματα αλλά και με την κοινωνία των πολιτών, με την διαμόρφωση επιμέρους πλειοψηφιών ακόμα και αν εμείς είμαστε στην αντιπολίτευση.
Για παράδειγμα, η πρόσφατη οικονομική κρίση έχει δομικά χαρακτηριστικά και οφείλεται κατά πολύ στην εξάρτησή μας από το πετρέλαιο. Αυξάνεται η ζήτηση, περιορίζονται τα αποθέματα, σε 40-50 χρόνια μπορεί να έχει καεί ο πλανήτης μας και να έχει στερέψει το πετρέλαιο που ενδιάμεσα θα έχει γίνει πολύ-πολύ ακριβό. Τι χρειάζεται να κάνουμε λοιπόν; Να αναπτύξουμε την καινοτομία, νέες οικονομικές δραστηριότητες που συνδέονται με την εξοικονόμηση ενέργειας, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την πράσινη οικονομία, την ανακύκλωση πρώτων υλών. Η τιμή του ανέμου δεν μπορεί να ανέβει γιατί είναι σταθερή, διαθέσιμη σε όλες τις περιοχές και δεν ελέγχεται από κάποιον, επιπλέον δεν ρυπαίνει και προστατεύει το κλίμα. Σε αυτή ακριβώς την πρόταση περιέχεται ενεργειακή και οικονομική πολιτική, πολιτική για την απασχόληση και κοινωνική πολιτική, όχι μόνο περιβαλλοντική πολιτική. Πρέπει λοιπόν να επανεξετάσουμε όλες τις πολιτικές και να υιοθετήσουμε πράσινες πολιτικές που θα μας οδηγήσουν στη βιωσιμότητα. Σήμερα έχουμε ένα τρύπιο βαρέλι και προσπαθούμε να το γεμίσουμε με νερό. Σπαταλάμε το νερό αντί να κλείσουμε τις τρύπες. Καιρός λοιπόν να ξαναδούμε την ουσία της πολιτικής.
-Μήπως η απαξίωση των δύο μεγάλων κομμάτων, όπως εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις, είναι επικίνδυνη για τη δημοκρατία; Πόσο δυσχεραίνεται η διακυβέρνηση της χώρας από μια εξακομματική Βουλή;
Η δημοκρατία δεν υποφέρει από το βάθεμα της δημοκρατίας, από την ουσιαστικοποίηση της δημοκρατίας, αλλά από την αλαζονεία των κομμάτων που θεωρούν ότι οι πολίτες τους δίνουν εν λευκώ την εντολή να κάνουν ότι θέλουν εφόσον κερδίσουν την πλειοψηφία στη Βουλή (έντιμα ή με διάφορα καλπονοθευτικά συστήματα). Η διαφθορά, η οικολογική κρίση, τα προβλήματα στους θεσμούς και τη δημοκρατία, τα οικονομικά προβλήματα έχουν προκληθεί από ισχυρές μονοκομματικές κυβερνήσεις μέχρι τώρα. Η λύση δεν είναι λοιπόν η διαιώνιση αυτού του συστήματος αλαζονείας των κομμάτων -που βρίσκεται σε βαθιά κρίση - με όποιες δικαιολογίες αλλά η προώθηση μιας νέας κουλτούρας συνεργασιών βασισμένων όμως σε δημόσια συμφωνημένα προγράμματα, μιας νέας αντίληψης για την δημοκρατία και την πολιτική που θα προωθεί το διάλογο και τη διαβούλευση πριν τη διαμόρφωση των πολιτικών. Βέβαια απαραίτητο είναι να τερματίσουμε την κατάληψη του κράτους από τα κομματικά στελέχη που διψούν για εξουσία και προσωπικά οφέλη κάθε φορά που ένα κόμμα ή πιθανώς στο μέλλον ένας συνασπισμός κομμάτων λαμβάνει την πλειοψηφία. Μεγάλο τμήμα της κοινωνίας δεν ανέχεται πλέον αυτό το πελατειακό και κομματικό σύστημα διακυβέρνησης.
- Εσείς τι σχέση έχετε με τις παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις;
Είναι σαφές ότι οι πολίτες αποστασιοποιούνται μαζικά από τα πολιτικά κόμματα εξουσίας. Είναι χρήσιμη, λοιπόν, η κριτική που ασκούμε γιατί συνοδεύεται και από προτάσεις, όχι απλώς από άρνηση. Δεν φοβόμαστε αλλά αντίθετα επιδιώκουμε τον πολιτικό διάλογο και την προώθηση μιας νέας πολιτικής κουλτούρας διαβούλευσης όχι μόνο μεταξύ των κομμάτων αλλά και με την κοινωνία των πολιτών. Επιδιώκουμε τη διαμόρφωση κοινωνικών πλειοψηφιών που θα επιλύουν τα προβλήματα ακόμα και αν είμαστε στην αντιπολίτευση. Στρατηγική επιλογή μας είναι βαθιές αλλαγές στην πολιτική που θα ωριμάζουν μέσα από διάλογο και θα στηρίζονται από την κοινωνία από όποια θέση και αν βρισκόμαστε. Αυτό θα βοηθήσει και τα κόμματα να αλλάξουν.
- Μπορούν οι Οικολόγοι Πράσινοι να συνεισφέρουν με προτάσεις για μια ολοκληρωμένη πολιτική διακυβέρνησης; Εσείς θα συμμετείχατε σε μια κυβέρνηση συνεργασίας;
Λέμε να μπούμε πρώτα στην Ευρωβουλή και στην Ελληνική Βουλή και μετά συζητάμε και αν και πως θα συμμετείχαμε σε κυβερνήσεις συνεργασίας. Εμείς είμαστε ανοικτοί στον πολιτικό διάλογο με όλα τα δημοκρατικά πολιτικά κόμματα και με την κοινωνία των πολιτών, δεν φοβόμαστε τον διάλογο.
Είναι τα άλλα κόμματα που πρέπει να αλλάξουν και να δεχθούν την αναγκαιότητα βαθιών αλλαγών στην πολιτική, εμείς δεν φοβόμαστε ούτε να είμαστε στην αντιπολίτευση, ούτε να συμμετέχουμε σε πιθανή κυβέρνηση συνεργασίας είτε να στηρίζουμε υπό όρους μια κυβέρνηση μειοψηφίας αν δεσμεύεται σε μια σειρά πολιτικών αλλαγών. Το κύριο όμως για μας είναι αν από όποια θέση και αν βρισκόμαστε προωθούνται αλλαγές που θα βελτιώσουν τη ζωή των πολιτών και θα προωθούν τις αναγκαίες οικολογικές και κοινωνικές αλλαγές.
Όταν ο δικομματισμός καταρρέει είναι λογικό οι πολίτες να αναρωτιόνται ποιο μπορεί να είναι το μοντέλο διακυβέρνησης που θα το αντικαταστήσει. Τέσσερις είναι οι βασικές αλλαγές στο επίπεδο διακυβέρνησης που απαιτούνται και σε αυτές θα επικεντρώσουν τις πολιτικές παρεμβάσεις τους οι ΟΠ:
1. Κατ’ αρχή, συγκεκριμένη δέσμευση των εταίρων σε ένα πρόγραμμα που θα συμβάλει στην στροφή της πολιτικής στην Ελλάδα σε μια κατεύθυνση που τα κύρια στοιχεία της είναι η οικολογική βιωσιμότητα, η κοινωνική αλληλεγγύη, μια πράσινη οικονομία και η συμμετοχική δημοκρατία, ισχυρή πολιτική δέσμευση για περιβαλλοντική πολιτική, πολιτική για την κλιματική αλλαγή κα
2. Δεύτερον, πρέπει να υπάρξει σαφής πολιτική δέσμευση για την αντιμετώπιση της διαφθοράς και ανατροπή της κουλτούρας που λέει ότι το κόμμα που κερδίζει στις εκλογές καταλαμβάνει με τα δικά του παιδιά το κράτος και τα στελέχη του αξιοποιούν τα πόστα που καταλαμβάνουν για δικό τους κομματικό και προσωπικό όφελος. Τέλος σε αυτές τις πολιτικές, η κοινωνία δεν το ανέχεται πλέον -τουλάχιστον μεγάλο τμήμα της. Η διοίκηση πρέπει να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και όχι το κομματικό συμφέρον ή το συμφέρον ισχυρών οικονομικών λόμπι.
3. Τρίτον, πρέπει να αναπτυχθεί μια νέα κουλτούρα για τη διακυβέρνηση, οι πολίτες πρέπει να συμμετέχουν ενεργά στη διαμόρφωση των πολιτικών που επηρεάζουν τη ζωή τους, να γίνει πιο συμμετοχική η δημοκρατία μας, πιο ποιοτική δηλαδή. Όποια και αν είναι η κυβέρνηση - μονοκομματική ή συνεργασία κομμάτων - πρέπει να υπάρχει πολιτικός διάλογος, διάλογος με την κοινωνία των πολιτών. Πρέπει και μπορούμε να μπολιάσουμε τους αντιπροσωπευτικούς θεσμούς με θεσμούς πιο άμεσης δημοκρατίας, ώστε οι πολίτες να μην νιώθουν και είναι αποκομμένοι από την πολιτική και τη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Μόνο μια τέτοια βαθιά αλλαγή θα αναδημιουργήσει σχέσεις εμπιστοσύνης με την κοινωνία.
4. Τέταρτον, πρέπει να αλλάξει το μοντέλο σχηματισμού κυβερνήσεων. Σήμερα επιδιώκεται με το 35% των ψήφων, για παράδειγμα να σχηματίζεται κυβερνητική πλειοψηφία με 51-52% των βουλευτών, χάρη στη δωρεά 50 επιπλέον εδρών στο πρώτο κόμμα (περίπου 1/3 των εδρών που θα βγάλει το πρώτο κόμμα). Αυτό το σύστημα είναι απαράδεκτο. Η εναλλακτική λύση είναι οι κυβερνήσεις συνεργασίας, αλλά κυβερνήσεις συνεργασίας που βασίζονται και υλοποιούν ένα δημόσια συμφωνημένο πολιτικό πρόγραμμα για να ξέρουν οι πολίτες τις ψήφισαν. Αν οι κυβερνήσεις συνεργασίας δεν βασίζονται σε ένα συγκεκριμένο και συμφωνημένο πρόγραμμα τότε θα αποτύχουν όπως και οι μονοκομματικές κυβερνήσεις. Σημασία λοιπόν έχει το πρόγραμμα, και οι δεσμεύσεις για την υλοποίηση του.
Εμείς, λοιπόν, είμαστε ανοικτοί στο να συμμετάσχουμε και σε μια κυβερνητική συνεργασία εναλλακτικής διακυβέρνησης, αν το πρόγραμμά της δίνει λύσεις στα μεγάλα προβλήματα που είναι ταυτόχρονα περιβαλλοντικά-οικονομικά και κοινωνικά μέσα από ουσιαστικό διάλογο με την κοινωνία των πολιτών και την εξασφάλιση ευρύτερων πολιτικών και κοινωνικών πλειοψηφιών. Θα μπορούσαμε, λοιπόν, να συνεργαστούμε μόνο κάτω από προϋποθέσεις και μόνο αν τα όποια κόμματα αντιλαμβάνονται την ανάγκη για βαθιές αλλαγές για την αντιμετώπιση της διαφθοράς, για μια κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνη οικονομία, για ουσιαστικές πολιτικές που μειώνουν το τεράστιο χάσμα μεταξύ αυτών που έχουν υπερβολικά σπάταλο τρόπο κατανάλωσης και αυτών που δεν έχουν τα στοιχειώδη για να επιβιώσουν.
Δεν μας ενδιαφέρει απλώς να συμμετάσχουμε στην κατάληψη της εξουσίας μαζί με ένα ή περισσότερα κόμματα για να μετέχουμε και εμείς στο πολιτικό σύστημα όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα και έχει απογοητεύσει μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας. Από την άλλη δεν είμαστε ένα κόμμα που λέει συνεχώς όχι, αντιστέκεται και αντιδράει μόνο. Ασκούμε κριτική αλλά διατυπώνουμε ταυτόχρονα και προτάσεις, επιδιώκουμε από όποια θέση και να βρισκόμαστε να έχουμε λύσεις και να προωθούμε αλλαγές. Θέλουμε με την πολιτική μας παρέμβαση να βελτιώνεται η ζωή των πολιτών, να προστατεύεται το περιβάλλον, να διασφαλίσουμε καλύτερη ζωή για τα παιδιά μας και όλα τα παιδιά του κόσμου. Γι αυτό δεν φοβόμαστε το διάλογο, αντίθετα τον επιδιώκουμε ως στρατηγική επιλογή μας.
-Τι σας διαχωρίζει από άλλες «οικολογικές» πολιτικές προσπάθειες που στιγματίστηκαν ως γραφικές;
Ωρίμασαν οι καιροί αλλά και οι άνθρωποι. Γραφικές παρουσίες μπορεί να εμφανιστούν και στο μέλλον αλλά οι πολίτες αντιλαμβάνονται πλέον τι είναι σοβαρό και τι γραφικό. Επίσης, η οικολογική πολιτική είναι πλέον θέμα επιβίωσης, όχι πολυτέλειας. Η περίοδος του 1989-1991 ήταν μεν τραυματική (γιατί ήμασταν πολύ ανοικτοί και δεν καταφέραμε να διαμορφώσουμε έγκαιρα ένα πράσινο πολιτικό πρόγραμμα λόγω ετερόκλητων απόψεων που υπήρξαν στο χώρο των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ), παρ’ όλα αυτά η εμπειρία εκείνη άφησε στο κοινωνικό επίπεδο πολλά θετικά και κυρίως την περίοδο εκείνη ρίζωσαν πολλές περιβαλλοντικές οργανώσεις και άρχισε ο βαθύτερος και πιο ολοκληρωμένος προβληματισμός για τα οικολογικά θέματα. Πολλά από τα στελέχη των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ συμμετείχαν στην άνθηση των περιβαλλοντικών και κοινωνικών οργανώσεων. Αν ψάξετε σε πολλές από τις σημαντικότερες οργανώσεις σήμερα θα δείτε ότι ξεκίνησαν από άτομα που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην πρώτη φάση της πολιτικής ιστορίας των πρασίνων στη χώρα μας. Έχουμε ακούσει πολιτικούς από άλλα κόμματα να δηλώνουν ότι οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΙ έλεγαν σωστά πράγματα αλλά ήταν μπροστά από την εποχή τους.
Σήμερα, όμως, είμαστε ήδη πίσω από τις ανάγκες της εποχής μας και οι συνθήκες είναι εντελώς διαφορετικές (κλιματική αλλαγή, απόβλητα, μείωση βιοποικιλότητας κα). Βομβαρδιζόμαστε καθημερινά με τα σημάδια της κατάρρευσης του οικοσυστήματος. Τα προβλήματα έχουν γίνει πια κοινή συνείδηση, απουσιάζουν οι οικολογικές, όμως, λύσεις. Η αναγκαιότητα μιας πράσινης πολιτικής είναι απαίτηση σημαντικών τμημάτων της κοινωνίας σε όλη την Ευρώπη, γιατί όχι και στην Ελλάδα; Αλλά δεν μπορούμε να συζητάμε συνεχώς προσκολλημένοι στο παρελθόν, έχουμε διδαχθεί από τα λάθη και εξάλλου οι περισσότεροι έχουμε δουλέψει χρόνια στα περιβαλλοντικά και κοινωνικά θέματα.
Αν ήταν έτσι, τα κόμματα θα έπρεπε να έχουν εξαφανιστεί αφού δεν έχουν κάνει μόνο κάποια λάθη αλλά έχουν προκαλέσει και μεγάλη έως μερικές φορές και εγκληματική ζημιά (καταστροφή περιοχών, απουσία μέτρων για τη ρύπανση, κάλυψη ρεμάτων, απαράδεκτη διαχείριση σκουπιδιών κα). Κοιτάξτε την συμμετοχή των πολιτών, την αυθόρμητη κινητοποίηση τους σήμερα και τη διάθεση να υπερβούν τα κομματικά τείχη. Στη διαδήλωση για τα δάση της Τρίτης 4/7/2007, για παράδειγμα, αυθόρμητα ο κόσμος συμμετείχε στο μπλοκ των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ μαζικά, κάτι που είχε να γίνει από την εποχή των κινητοποιήσεων για το νέφος, στις αρχές της δεκαετίας του 80. Η συγκέντρωση της Κυριακής 8/7/2007, έξω από τη Βουλή, που οργανώθηκε από τα κάτω με τη συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων, ήταν μια έκπληξη για όλους/ες.
- Ποιος είναι ο αρχηγός σας;
Αν ψάχνεται να βρείτε έναν αρχηγό δεν έχουμε, αντίθετα έχουμε πολλούς ενεργούς εδώ και πολλά χρόνια πολίτες, άνδρες και γυναίκες, που έχουν πολύ σοβαρή κοινωνική δράση μέχρι σήμερα και με την πολιτική παρέμβασή τους με τους Οικολόγους Πράσινους επιδιώκουν τη βελτίωση της ζωής μας, επιδιώκουν αλλαγές πολιτικών, αλλαγές καθημερινών συνηθειών και αλλαγές στην καθημερινή κουλτούρα. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν έχουμε πολιτικά όργανα και δημοκρατική οργάνωση. Πολλοί επώνυμοι άνθρωποι όπως για παράδειγμα ο ποιητής Νάνος Βαλαωρίτης, ζωγράφοι, λογοτέχνες μας στήριξαν ενεργά στις εθνικές εκλογές, εκφράζοντας ακριβώς μια ευρύτερη αλλαγή που έχει αρχίσει να συντελείται και στο χώρο των ανθρώπων του πνεύματος.
- Μα είσαστε ένα κόμμα που δεν έχει αναπτυγμένη κομματική δομή!!
Ιδιαίτερα λίγο πριν και μετά τις εθνικές εκλογές ενεργοί πολίτες ένιωσαν την ανάγκη να παρέμβουν και πολιτικά, σε συνέχεια της έντονης κοινωνικής τους δράσης, για αυτό οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν είναι πια ένα μικρό περιθωριακό σχήμα αλλά ένα νέο πολιτικό κόμμα που συνδυάζει την πολιτική και κοινωνική παρέμβαση. Δεν είμαστε ένα κλασικό κόμμα με εσωστρέφεια και έντονες γραφειοκρατικές δομές. Μέλη μας είναι ενεργοί πολίτες, μέλη της κοινωνίας των πολιτών που δραστηριοποιούνται σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος, οικολογικής στροφής της οικονομίας, προστασίας των δικαιωμάτων. Η παρουσία και η οργάνωσή μας σε όλη την Ελλάδα βασίζεται σε νέες αντιλήψεις και η δημιουργία τοπικών πολιτικών κινήσεων συνδυάζεται με την δημιουργία ομάδων που παρεμβαίνουν σε θέματα όπως η πράσινη οικονομία, η αντιμετώπιση της διαφθοράς, οι παρεμβάσεις για την επίλυση θεμάτων ρύπανσης νερών, η προστασία των δασών, η διαμόρφωση μιας νέας κουλτούρας για τη συμμετοχική δημοκρατία και την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
-Γιατί ενώ οι Έλληνες δηλώνουν δημοσίως αγχωμένοι και ανήσυχοι για τα προβλήματα του περιβάλλοντος, δεν συμπεριφέρονται ανάλογα;
Αρχίζει να εμφανίζεται και στην Ελλάδα μια σημαντική στροφή μεταξύ των πολιτών, ιδιαίτερα των νέων και των γυναικών για αλλαγές και στις προσωπικές συμπεριφορές και στις πολιτικές. Μέχρι σήμερα η απουσία αξιόπιστης περιβαλλοντικής πολιτικής δημιουργούσε σε πολλούς πολίτες το άλλοθι ότι εκείνοι δεν μπορούσαν να κάνουν πολλά πράγματα για την προστασία του περιβάλλοντος. Τώρα, όμως, η ισχυρή παρουσία των περιβαλλοντικών οργανώσεων και κινήσεων πολιτών σε καθημερινό επίπεδο και η ραγδαία πολιτική ανάπτυξη των Οικολόγων Πράσινων επηρεάζει τις επιλογές των πολιτών και στο επίπεδο των καθημερινών συμπεριφορών και στο επίπεδο της πολιτικής. Τώρα πια δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι δεν ξέραμε ή δεν μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Μπορούμε αρκεί να επιλέξουμε να γίνουμε ενεργοί πολίτες. Δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί κατακόρυφα το ενδιαφέρον των πολιτών για την ανακύκλωση, χιλιάδες πολίτες κινητοποιούνται για να υπερασπιστούν για πρώτη φορά το δάσος, οι πολίτες νοιάζονται για τα οικολογικά προϊόντα. Βέβαια είμαστε ακόμα στην αρχή των αλλαγών, μια συγκροτημένη πολιτική παρουσία των Οικολόγων Πράσινων θα βοηθήσει την προώθηση καλών παραδειγμάτων αλλά και συνεκτικών πολιτικών για το περιβάλλον.
-Είναι η οικολογία μια μόδα που θα εξαφανιστεί;
Είναι η μόνο λύση για τα τεράστια προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί και απειλούν την ίδια την επιβίωση μας πια. Μακάρι να γίνει και μόδα, να κυκλοφορούμε με ποδήλατο, να ανακυκλώνουμε, να περιορίσουμε τη σπατάλη νερού και ενέργειας, να επιλέγουμε μόνο πράσινα προϊόντα και υπηρεσίες, να σεβόμαστε όλες τις μορφές ζωής και να επιλέγουμε τη μη-βία και το διάλογο για την επίλυση των όποιων προβλημάτων.
-Έγινε πρόσφατα συζήτηση για την αύξηση των τιμών των τροφίμων από τη στροφή σε καλλιέργειες για βιοκαύσιμα, η οποία πλήττει κυρίως τους μη κατέχοντες. Μήπως εν μέσω της διεθνούς χρηματοοικονομικής κρίσης είναι καιρός για εφαρμογή παραδοσιακών πολιτικών;
Υπάρχουν πολλές ιδέες και προτάσεις για την αντιμετώπιση της οικονομικής και περιβαλλοντικής κρίσης μέσα από πράσινες πολιτικές. Προέχει η απεξάρτηση από το πετρέλαιο, η προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και η παραγωγή βιοκαυσίμων όχι από καλλιέργειες για τρόφιμα αλλά από υπολείμματα καλλιεργειών και μαγειρικά λάδια. Από εκεί και πέρα πρέπει να υπάρξουν συγκροτημένες κοινωνικές πολιτικές (όπως πχ εξασφαλισμένο μίνιμουμ εισόδημα για όλους τους πολίτες ώστε να μπορούν να ζήσουν ανθρώπινα, κοινωνικές πολιτικές που βελτιώνουν με άλλα εργαλεία την ποιότητα ζωής των πολιτών , όπως για παράδειγμα καλές δημόσιες συγκοινωνίες, οικολογικές γειτονιές, εξυγίανση ρυπασμένων περιοχών και βελτίωση του αστικού περιβάλλοντος στις υποβαθμισμένες γειτονιές, ποδηλατόδρομοι για να μειωθεί η εξάρτηση από το ΙΧ και το πετρέλαιο κα).
Τα θέματα του περιβάλλοντος πρέπει, λοιπόν, να μπουν στο κέντρο όλων των πολιτικών αλλά για να τις επηρεάσουν, με στόχο τη βιωσιμότητα. Αυτό σημαίνει ότι πολιτικές όπως για τη γεωργία, τις μεταφορές, την οικονομία, το φορολογικό σύστημα, τις κοινωνικές σχέσεις, τις επενδύσεις, τις διεθνείς σχέσεις, την παιδεία, τον τουρισμό, την ισότητα, τη μεταναστευτική πολιτική, την παραγωγή και κατανάλωση, το εμπόριο πρέπει να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές διαστάσεις και να προσαρμοστούν στο πλαίσιο που αυτές καθορίζουν. Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ είναι ρεαλιστές και θεωρούν ότι ακόμα και τα θέματα διεθνών σχέσεων και εξωτερικής πολιτικής πρέπει να αντιμετωπιστούν μέσα από ένα διαφορετικό πρίσμα, με δεδομένο ότι στην εποχή μας απειλείται πλέον η επιβίωσή μας. Προτείνουν συνεπώς μεγαλύτερη διάθεση συνεργασίας σε διεθνές επίπεδο για την επίλυση των προβλημάτων. Η ρύπανση και η κλιματική αλλαγή δεν γνωρίζουν σύνορα, άρα οι διακρατικές σχέσεις πρέπει να στηριχθούν στο διάλογο και την επίλυση των διαφορών, αντί στην απειλή και τη χρήση βίας. Η παραγωγική διαδικασία πρέπει να γίνει πιο καθαρή και να περιοριστεί ριζικά η παραγωγή τοξικών αποβλήτων και επικίνδυνων προϊόντων. Ο επανακαθορισμός των σχέσεων μας με τη φύση ώστε να γίνουν πιο αρμονικές, προϋποθέτει ότι και οι σχέσεις μέσα στις ανθρώπινες κοινωνίες και μεταξύ των πολιτισμών πρέπει να γίνουν πιο αρμονικές, να μειωθεί η φτώχια, να εξασφαλιστεί ένα επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης για όλους τους ανθρώπους, να λειτουργεί καλύτερα η δημοκρατία ώστε να μην υπάρχει άνισο βάρος στη λήψη αποφάσεων μεταξύ αυτών που έχουν (οικονομική και άλλη) δύναμη και των απλών πολιτών. Όλα αυτά έχουν την αντανάκλασή τους στις πολιτικές και τις πρακτικές που ακολουθούνται απέναντι στο περιβάλλον, αλλά και η προστασία του περιβάλλοντος μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης για αλλαγές όλων των πολιτικών αλλά και ως γέφυρα επικοινωνίας και διαλόγου τόσο μέσα σε κάθε κοινωνία όσο και μεταξύ των διαφόρων χωρών, πολιτισμών και θρησκειών.
- Ποια η θέση των Ο-Π για τη στάση Φίσερ και των Γερμανών Πρασίνων στην κρίση της Γιουγκοσλαβίας;
Κατ’ αρχή οι Οικολόγοι Πράσινοι είναι συνιδρυτές του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος τον Φεβρουάριο 2004 και αυτό σημαίνει ότι συνδιαμορφώνουμε μαζί με τα άλλα 32 πράσινα κόμματα τις πολιτικές θέσεις αλλά και τις εξελίξεις. Δεν υπάρχει ένα κόμμα όσο και ισχυρό και να είναι που να μπορεί να επιβάλει τις απόψεις του στο Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα.
Σε σχέση με το παρελθόν, είναι σαφές ότι οι Έλληνες ΠΡΑΣΙΝΟΙ είχαν διαφωνήσει με τη στρατιωτική επέμβαση και πολύ περισσότερο με τον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας, αλλά είχαν πάρει θέση και εναντίον των εθνικών εκκαθαρίσεων (δείτε μαζικές σφαγές Σρεμπένιτσα, Κόσσοβο κα). Ανέλαβαν τότε πρωτοβουλίες και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, διοργάνωσαν εκδηλώσεις. Στις πρώτες περιόδους της κρίσης στη Γιουγκοσλαβία, μερικοί Έλληνες πράσινοι, όπως ο Μιχάλης Τρεμόπουλος, συμμετείχαν σε μια πανευρωπαϊκή πορεία προς το Σεράγεβο που προσπαθούσε με ειρηνικά μέσα να σταματήσει τους βομβαρδισμούς και τον πόλεμο. Ήμασταν αντίθετοι και με την κλιμάκωση της βίας μεταξύ των εθνοτήτων στο Κόσσοβο. Τα περισσότερα πράσινα κόμματα είχαν πάρει ξεκάθαρη θέση ενάντια στη χρήση βίας ως μέσο επίλυσης των προβλημάτων.
Ας μην αγνοούμε, όμως, ότι οι Ευρωπαίοι Πράσινοι (ιδιαίτερα οι Γερμανοί), πριν φτάσει το θέμα στην κορύφωση της κρίσης στο Κόσσοβο, είχαν πιέσει και δημιουργήθηκε ένα πολιτικό σώμα που παρενέβη στην περιοχή και προσπάθησε να δημιουργήσει γέφυρες επικοινωνίας και κλίμα διαλόγου μεταξύ των διαφόρων εθνοτήτων και κοινοτήτων -τότε όλοι οι άλλοι και ιδιαίτερα στη Γερμανία τους λοιδορούσαν. Ο Μιλόσεβιτς εμπόδισε την παρουσία αυτού του πολιτικού σώματος και τους απέλασε.
Ο ίδιος ο Φίσερ εμπόδισε την πρώτη απόπειρα να ξεκινήσουν βομβαρδισμοί αλλά οι διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν δεν απέδωσαν. Στη συνέχεια, πράγματι, δεν άσκησε βέτο ενάντια στους βομβαρδισμούς - οι Αμερικάνοι αλλά κι όλες οι άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πιέζανε για βομβαρδισμούς στη Σερβία - και αυτό ήταν σοβαρά λάθος. Ας μην αμφιβάλουμε, όμως, ότι αν έφευγαν οι Πράσινοι από την κυβέρνηση δεν θα είχαν φορτωθεί μεν την ηθική ευθύνη αλλά οι βομβαρδισμοί θα γίνονταν. Συνήθως αγνοείται το γεγονός ότι οι Πράσινοι της Γερμανίας πιέζανε συνεχώς για διάλογο, για άλλες λύσεις, παρά το γεγονός ότι δεν έφυγαν από την κυβέρνηση.
Δεν ήταν, όμως, οι Πράσινοι που σχεδίασαν και υλοποίησαν τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία. Γιατί δεν ασκούμε την ίδια κριτική απέναντι στα κόμματα της δεξιάς, της αριστεράς αλλά και τους σοσιαλιστές που οργάνωσαν τους βομβαρδισμούς?
Από την άλλη, δεν έχουμε και εμείς, ως ελληνική κοινωνία ευθύνη που αφήσαμε ακροδεξιούς Έλληνες παραστρατιωτικούς να συμμετέχουν σε εθνοτικές εκκαθαρίσεις στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, χωρίς μάλιστα μέχρι σήμερα να ασκήσει κάποιος δίωξη εναντίον τους? Γιατί όλα τα πολιτικά κόμματα έκλειναν τα μάτια μπροστά στις εξελίξεις που έδειχναν ότι όλα οδηγούσαν σε μεγάλη χρήση βίας τόσο στην Γιουγκοσλαβία όσο και αργότερα στο Κόσσοβο?
Όταν μιλούσαν κάποιοι και γινόντουσαν μυστικές επαφές για μοίρασμα της ΠΓΔ Μακεδονίας μεταξύ Σερβίας και Ελλάδας (επί Μητσοτάκη) γιατί δεν διαφώνησαν δημόσια τα πολιτικά κόμματα?
Γιατί δεν ασκούμε κριτική στις κυβερνήσεις που άφησαν την κατάσταση να φτάσει στα αδιέξοδα, κλείνοντας τα μάτια, όταν μπορούσαν να αναλάβουν πρωτοβουλίες για αποφευχθούν η βίαιη σύγκρουση και οι εθνικές εκκαθαρίσεις με ειρηνική παρέμβαση και πολιτικά μέσα?
Οι πρόσφατες πρωτοβουλίες που ανέλαβαν οι Οικολόγοι Πράσινοι δείχνουν ότι μπορούμε να αναλάβουμε σημαντικό ρόλο και στην Νοτιοανατολική Ευρώπη. Οι Οικολόγοι Πράσινοι φιλοξένησαν στις αρχές Ιουνίου 2008 μια συνδιάσκεψη των Βαλκανικών Πράσινων Κομμάτων στο πλαίσιο του Πράσινου Διαλόγου Ανατολής Δύσης και άλλων πρωτοβουλιών των πρασίνων κομμάτων που προωθούν το διάλογο και τη συνεργασία των βαλκανικών κοινωνιών, τη διαμόρφωση ενός πιο πράσινου μέλλοντος για τα Βαλκάνια.
-Γιατί δεν συμμετέχετε σε ένα άλλο κόμμα; Σε τι διαφέρετε από τα άλλα κόμματα; Γιατί δεν μπαίνετε σε ένα κόμμα για να πετύχετε περισσότερα;
Με τα άλλα κόμματα έχουμε σημαντικές διαφορές τόσο ως προς το πώς ασκούν πολιτική αλλά και ως προς τις πολιτικές προτάσεις τους. Γι αυτό πιστεύουμε ότι έπρεπε να δημιουργηθεί ένας νέος αυτόνομος πολιτικός πόλος. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θέλουμε τον πολιτικό διάλογο, αντίθετα η εκλογική και πολιτική παρουσία μας στοχεύει να ανοίξει αυτό το διάλογο. Κάποιοι, όχι εμείς, δοκίμασαν να αλλάξουν τα κόμματα από μέσα και να τα μπολιάσουν με οικολογία. Όλοι απογοητεύτηκαν γιατί συνειδητοποίησαν ότι χωρίς την παρουσία στο πολιτικό σκηνικό ενός πράσινου κόμματος, στο εσωτερικό των κομμάτων τα θέματα της οικολογίας μένουν στο περιθώριο και αντιμετωπίζονται μόνο ως κάτι το ξεχωριστό, που δεν μπορεί να επηρεάζει τις άλλες πολιτικές.
Είναι γεγονός, ότι η απουσία μας τόσα χρόνια από το πολιτικό σκηνικό οδήγησε σε διάλυση τις περιβαλλοντικές...πολιτικές των κομμάτων, και άφησε τις κυβερνήσεις να προωθούν συνήθως αντι-περιβαλλοντικές πολιτικές, γιατί υπήρχε η πίεση από εκείνα τα συμφέροντα που αντιστρατεύονταν το περιβάλλον. Η είσοδος των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ στην Βουλή θα βοηθήσει στην εξυγίανση του πολιτικού συστήματος και θα αναγκάσει τα άλλα κόμματα να ασχοληθούν σοβαρά με τα επείγοντα οικολογικά προβλήματα, θα τα υποχρεώσει να συμμετάσχουν με προτάσεις και όχι συνθήματα σε έναν πολιτικό διάλογο για τις λύσεις που είναι απαραίτητες σήμερα.
- Ποια είναι η σχέση σας με την αριστερά;
Με κόσμο από την αριστερά έχουμε βρεθεί σε κοινές κινητοποιήσεις αλλά υπάρχουν και θέματα που μας χωρίζουν από τμήματα ή αντιλήψεις της αριστεράς. Περιμέναμε την αυτοκριτική τους γιατί υποστήριξαν καθεστώτα τα οποία καταπίεσαν τα ανθρώπινα δικαιώματα, φυλάκισαν αλλά και εξόντωσαν ανθρώπους, ρήμαξαν το περιβάλλον, συνδέθηκαν με πυρηνικές καταστροφές, έπνιξαν το διάλογο και τη δημοκρατία. Ακόμα και σήμερα σημαντικά τμήματα της αριστεράς σιωπούν σε σχέση με την καταπίεση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα, για παράδειγμα, η αποδέχονται τις απαγωγές ανθρώπων (όπως η Μπετανκούρ) και να κρατούνται όμηροι είτε για επικοινωνιακούς λόγους είτε για ανταλλαγή με στελέχη αριστερών ανταρτικών οργανώσεων στη λογική ότι το ίδιο κάνει και η «αντιδραστική παράταξη».
Στα οράματα αναγνωρίζουμε κοινές ευαισθησίες για έναν καλύτερο κόσμο αλλά δεν μας ενώνουν πολλά με αρκετά τμήματα της αριστεράς που υπερασπίστηκαν άκριτα ή ακόμα υπερασπίζονται όσα απάνθρωπα και καταστροφικά εφαρμόστηκαν στα ανατολικά καθεστώτα στο όνομα του σοσιαλισμού. Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι κομμάτια της αριστεράς υπερασπίστηκαν τους «καλούς» πυραύλους, θεώρησαν ότι το Τσερνομπίλ ήταν «κατασκεύασμα του καπιταλισμού για να δυσφημίσει τον σοσιαλισμό», αγνόησαν επιδεικτικά τις πυρηνικές και τοξικές χωματερές και τη ρύπανση σε όλες τις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, αγνόησαν τους πολίτες αντιμετωπίζοντας τους μόνο ως τάξεις και μάζα. Για να εμπιστευθούμε ξανά αυτούς τους πολιτικούς χώρους περιμένουμε βαθύτερη αυτοκριτική, δέσμευση σε αξίες όπως είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα και η προστασία του περιβάλλοντος, προθυμία για διάλογο και αποφυγή του καπελώματος των κοινωνικών κινημάτων. Εκτός από θέματα πολιτικών προτάσεων και οράματος, υπάρχει και διαφορετική συχνά αντίληψη με τμήματα της αριστεράς που ανάγουν τα πάντα στην σύγκρουση και την άρνηση, την αντιμετώπιση γενικά και αφηρημένα του νεοφιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης, παραμένουν στην κριτική και την άρνηση, δεν αναλαμβάνουν ευθύνες για την επίλυση προβλημάτων σήμερα.
Παρόλο ότι δεν έχουμε πολλά κοινά με τα συντηρητικά κόμματα στην Ευρώπη, κάποιοι ψηφοφόροι τους αποστασιοποιούνται σήμερα ή στρέφονται σοβαρά προς πιο πράσινες πολιτικές πιέζοντας και τα κόμματα αυτά να αλλάξουν ή ανακτούν για φαινόμενα διαφθοράς που πλήττουν και τα κόμματα αυτά. Σε θέματα όπως η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων οι πράσινοι συναντιόμαστε με παραδοσιακούς φιλελεύθερους πολίτες. Προσπαθώντας να συμβάλλουν σε μια καλύτερη ζωή για όλους τους ανθρώπους σήμερα και όχι σε κάποιο μακρινό και απροσδιόριστο μέλλον, οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ προωθούν στο πολιτικό πεδίο πραγματικές και άμεσα εφαρμόσιμες πολιτικές επιλογές, που συνδυάζουν προστασία του περιβάλλοντος, κοινωνική αλληλεγγύη και εναλλακτική, βιώσιμη οικονομική πολιτική. Επιδιώκουν συνεχείς αλλαγές ενταγμένες σε ένα όραμα για οικολογικά και κοινωνικά βιώσιμη κοινωνία, δεν αντιτίθενται απλώς σε σχέδια και πολιτικές που προωθούν οι άλλοι. Με την ψήφο σου στους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ δεν στηρίζεις μόνο τον αντίλογο, την αντίσταση σε όσους καταστρέφουν το περιβάλλον και στρέφονται ενάντια στην κοινωνία, στηρίζεις και την προώθηση πρωτοβουλιών και λύσεων για τα μεγάλα περιβαλλοντικά και κοινωνικά προβλήματα. Η οικολογική κρίση στη χώρα και στον πλανήτη απαιτεί πλέον μέσα σε ελάχιστα χρόνια ριζικές αλλαγές στους προσανατολισμούς της πολιτικής, της παραγωγής και της κατανάλωσης προς οικολογική κατεύθυνση που δεν μπορούν να γίνουν, χωρίς ισχυρή παρουσία των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ στην πολιτική, το Κοινοβούλιο και την κοινωνία. Δεν στοχεύουμε απλώς στην ήττα του δικομματισμού ή την αύξηση των ποσοστών μας. Επιδιώκουμε να προωθήσουμε μια άλλη πολιτική για τα ουσιώδη και σημαντικά, για το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας και όχι για τα δευτερεύοντα και ανούσια, δημιουργώντας νέες κοινωνικές και πολιτικές πλειοψηφίες και αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού, στη βάση νέων αξιών και προτεραιοτήτων, διαπερνώντας τα κομματικά τείχη. Επιδιώκουμε, όμως, να αλλάζουμε και ως πολίτες συμπεριφορές και συνήθειες, δίνουμε και εμείς το παράδειγμα των αλλαγών που προτείνουμε να γίνουν σε κοινωνικό επίπεδο. Τα λόγια με τα έργα θέλουμε να συμβαδίζουν. Η αλλαγή του κλίματος απαιτεί αλλαγή πολιτικών αλλά και αλλαγή των δικών μας συνηθειών και στάσεων ζωής ανεξαρτήτως του ποιο κόμμα είναι στην κυβέρνηση.
- Τι συνέβη με το ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ; Τι απαντάτε στις προσκλήσεις από άλλα κόμματα;
Ξεκαθαρίζουμε ότι είμαστε ένας διαφορετικός, διακριτός πολιτικός χώρος με συγκροτημένες πολιτικές απόψεις στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Αν μας εξέφραζε κάποιος άλλος χώρος θα ήμασταν ήδη εκεί. Η δική μας αυτόνομη παρουσία πιέζει αποτελεσματικά και τα 'άλλα κόμματα να αρχίσουν να συνειδητοποιούν τις αλλαγές στις πολιτικές τους που πρέπει να κάνουν.
Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα, δεν ασκούν μόνο κριτική. Στη βάση μιας νέας πολιτικής κουλτούρας αποφάσισαν πριν τις εθνικές εκλογές να συναντηθούν με όλα τα κόμματα και να συζητήσουν μαζί τους για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στις διάφορες πολιτικές. Αποδέχτηκαν την πρόταση του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ για διάλογο, ανταποκρίθηκαν και στις προσκλήσεις άλλων μικρότερων κομμάτων (ΣΕΚ, Φιλελεύθερη Συμμαχία κα). Ξεκαθάρισαν από την αρχή, όμως, το πλαίσιο. Συζητούσαν μόνο την περίπτωση εκλογικής συμμαχίας με στόχο να προωθούν βαθιές οικολογικές και κοινωνικές αλλαγές, δεν δέχονταν να μπουν στον πολιτικό σχεδιασμό του ΣΥΡΙΖΑ ή όποιοι άλλου κόμματος.
Οι ΟΠ διεκδικούν την συγκρότηση ενός 4 διακριτού πολιτικού πόλου, διαφορετικού από τη δεξιά, το ΠΑΣΟΚ και την αριστερά και αυτό φαίνεται ότι αρχίζει να γίνεται πραγματικότητα σιγά-σιγά. Ήταν από την αρχή ξεκάθαρο ότι θέλαμε στο πλαίσιο μιας εκλογικής συμμαχίας να έχουμε διακριτή παρουσία και τον δικό μας πολιτικό λόγο, κι αυτή η παρουσία να εκφραστεί και στον τίτλο (π.χ. ΠΑΣΟΚ – ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ ή ΣΥΡΙΖΑ – ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ) και βέβαια πλουραλιστική εκπροσώπηση, δηλαδή να εκλεγούν και βουλευτές των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ, όχι απλώς να συνεισφέρουμε στην επιτυχία κάποιοι άλλου κόμματος. Αν και όλοι είπαν ότι έβλεπαν με συμπάθεια τις πολιτικές μας θέσεις, το ΠΑΣΟΚ δεν απάντησε ποτέ επίσημα, το ΚΚΕ ζήτησε να υποβάλουμε γραπτά αίτηση για συνάντηση μαζί του (έ, δεν θα το κάναμε αυτό ποτέ, να παρακαλάμε με γραπτή αίτηση για πολιτικό διάλογο!) και ο ΣΥΝ (κυρίως, λιγότερο ο ΣΥΡΙΖΑ) δεν μας απαντούσε ξεκάθαρα αλλά με "ίσως", "θέλουμε αλλά κάποιοι άλλοι δεν θέλουν" κλπ. Τελικά, όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ συμφώνησαν ότι αν γίνονταν δεκτό το πλαίσιο που θέταμε εμείς για τη συνεργασία, "δημιουργούσαμε μια καραμπόλα με τις άλλες δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ" και δεν υπήρχαν περιθώρια αλλά και πολιτικές προοπτικές για μια τέτοια κατάσταση. Ευτυχώς που, μετά από 1,5 μήνα, οι άλλες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ το είπαν σε μας ξεκάθαρα.
Ενώ αυτή ήταν η πραγματικότητα, κάποιες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ (με τους οποίους είχε γίνει συζήτηση και τους ευχαριστήσαμε που ξεκαθάρισαν τουλάχιστον τα θέματα) όπως και ο Γραμματέας του ΣΥΝ δημόσια τοποθετήθηκαν ότι η βάση της αποτυχίας της συνεργασίας ήταν ότι "δεν κάναμε δήλωση για μη στήριξη κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ". Είναι φανερό ότι υπάρχει διγλωσσία γιατί προσπαθούσαν να φορτώσουν σε μας την αποτυχία της συνεργασίας. Ποτέ δεν τέθηκε τέτοιος όρος για να προχωρήσει η συζήτηση. Όταν σε πολύ αρχικό στάδιο τέθηκε σχετικό ερώτημα, απαντήσαμε ότι για τόσο σοβαρά θέματα αποφασίζει το συνέδριο μας. Οι συζητήσεις μετά από αυτό συνεχίστηκαν για άλλον έναν μήνα. Αν υπήρχε τέτοιο θέμα και ήταν κριτήριο για το διάλογο, θα έπρεπε από την αρχή να σταματήσει η κουβέντα, να μας το πουν ξεκάθαρα. Οι καλές κουβέντες κάνουν τους καλούς φίλους, δεν έχουμε καμία όρεξη άλλα να συζητάμε και άλλα να βγαίνουν στα ΜΜΕ για μικροκομματικούς λόγους.
- Είμαι και εγώ οικολόγος, αλλά δεν συμφωνώ μαζί σας που αμολάτε φίδια και λύκους παντού.
Είναι πράγματι μια φήμη αλλά ποτέ κανένας δεν είδε στην πραγματικότητα έναν οικολόγο, πολύ περισσότερο κάποιο μέλος των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ, να αμολάει φίδια. Η φήμη διαδίδεται εύκολα –ίσως από κάποιους καλοθελητές – αλλά δεν έχει καμία βάση. Αν υποθέσουμε ότι αυτό πράγματι γίνονταν, ποιος θα διέθετε τόσα χρήματα και που θα βρίσκονταν χώροι αναπαραγωγής φιδιών για να μπορούν να γεμίσουν όλη την Ελλάδα; Δεν θα έρχονταν στο φως στη δημοσιότητα έστω και ένας φορέας έστω και μια περιοχή στην οποία να γίνονταν η αναπαραγωγή τους; Γιατί ποτέ κανένας δεν έχει πράγματι δει κάποιον αλλά αναφέρει τη μαρτυρία κάποιου άλλου; Η πραγματικότητα είναι ότι αλλαγές στο οικοσύστημα (π.χ. εγκατάλειψη γεωργικών καλλιεργειών, περιορισμός των περιοχών όπου ζουν πια είδη που υπήρχαν κάποτε στη φύση κα) αποδίδονται σε απίθανες ιστορίες φαντασίας. Αν κάποιοι ασχολούνται σήμερα με φίδια, αυτοί είναι για την προστασία της κόκκινης οχείας στη Μήλο. Από την άλλη, αν και παράνομο, υπάρχουν πράγματι κάποιοι οι οποίοι μαζεύουν φίδια από τη φύση και τα πουλάνε σε εργαστήρια, μουσεία κα. Ελευθέρωση, όμως, φιδιών στο περιβάλλον και μάλιστα σε όλη τη χώρα ξεπερνάει κάθε φαντασία. Η οικολογική προσέγγιση δεν συνάδει με την αναπαραγωγή σε συνθήκες αιχμαλωσίας ειδών και την ελευθέρωσή τους στη συνέχεια στο περιβάλλον, ακόμα και αν υποθέσουμε ότι αυτό θα γίνονταν για το καλό ενός είδους. Αντίθετα τέτοιες πρακτικές έχει εφαρμόσει δυστυχώς το κράτος με τραγικά αποτελέσματα, όπως ο εμβολιασμός 153.750 στρεμμάτων πευκοδάσους με το μελιτογόνο έντομο «Μαρσαλίνα» προκειμένου να αυξηθεί η εγχώρια παραγωγή μελιού, που οδήγησε στην πρωτοφανή εξάπλωση της βαμβακίασης. Σήμερα μεταλλάξεις του εντόμου πλήττουν κι άλλα δέντρα π.χ κυπαρίσσια, ενώ η καταστροφή έχει εξαπλωθεί πλέον έως το ελατόδασος του Ταυγέτου, ενώ το ίδιο αμετάπειστα ανεύθυνο κράτος συστήνει τοξικότατα εντομοκτόνα για την καταπολέμησή του που χρησιμοποιούνται ακόμα και σε αστικές περιοχές, δίπλα σε σχολεία και παιδικές χαρές! Όσες οργανώσεις ασχολούνται με την προστασία κάποιων απειλούμενων ειδών, προσπαθούν να προστατέψουν τους βιότοπους τους και αν ελευθερώνουν ένα είδος στο περιβάλλον (π.χ. πουλιά, χελώνες, φώκιες κα) είναι μόνο αν αυτό μετά από κάποιο τραυματισμό του, ανάρρωσε και μπορεί να επιστρέψει στο χώρο όπου ζει. Δεν αναπαράγονται σε συνθήκες αιχμαλωσίας είδη που μετά ελευθερώνονται ανεξέλεγκτα στο περιβάλλον και μάλιστα οποιουδήποτε. Μην πιστεύετε λοιπόν τις ανόητες φήμες για διασκόρπιση από οικολόγους φιδιών, λύκων, κροκόδειλων, ελεφάντων ή όποιων άλλων ζώων που διαδίδονται για να δυσφημούν την επιστημονική δουλειά πολλών περιβαλλοντικών οργανώσεων, αυτό δεν έχει καμία βάση.
-Σας βρίσκω συμπαθητικούς αλλά αυτός ο αρχηγό σας, ο Βεργής, πουλάει τρέλα;
Ποτέ δεν είχαν οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ αλλά και γενικότερα οι οικολόγοι αρχηγό, και πολύ περισσότερο έναν άνθρωπο που καμία σχέση δεν έχει με το κοινωνικό και πολιτικό κίνημα τους. Πρόκειται για ένα άτομο που ορισμένα ΜΜΕ, παρά το γεγονός ότι γνωρίζουν ότι δεν εκπροσωπεί τον χώρο αυτό, τον προβάλλουν για τους δικούς τους λόγους ως αρχηγό των οικολόγων, ενώ σπάνια δίνουν τη δυνατότητα σε σοβαρές προσωπικότητες να μιλήσουν για πολιτική οικολογία. Υπάρχουν πολλά ερωτηματικά, που απασχολούν και τη δικαιοσύνη. Οι πολίτες μπορούν να είναι σίγουροι ότι η πολιτική κουλτούρα των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ και του πράσινου κινήματος γενικότερα δεν έχει καμία σχέση με συμπεριφορές που γελοιοποιούν ή και εκθέτουν μέσα από περίεργες –τουλάχιστον – συναλλαγές με καταστροφικά συμφέροντα για το περιβάλλον (καταπατήσεις, ξέπλυμα μαύρου χρήματος κα) την οικολογία και την πολιτική προοπτική της στη χώρα μας. Ο κ. Βεργής εξάλλου πληροφόρησε τους πολίτες ότι στην τελευταίες εκλογές θα υποστήριζε το ΠΑΣΟΚ για να «πρασινίσει η Ελλάδα», προφανώς με τον τρόπο που το ΠΑΣΟΚ και ο ίδιος αντιλαμβάνονται. Κάθε πολίτης μπορεί να συμβάλλει στη διάλυση της σύγχυσης ή /και της σκόπιμης παραπλάνησης.
Πληροφορίες: www.ecogreens.gr
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου