Απελευθέρωση του Τούρκου αντιρρησία συνείδησης και ακτιβιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Halil Savda
Στις 24 Ιανουαρίου 2012, ο Halil Savda συνελήφθη για να εκτίσει
ποινή 100 ημερών επειδή «αποξενώνει τους ανθρώπους από το στρατό",
σύμφωνα με το άρθρο 318 του τουρκικού ποινικού κώδικα, καθώς την 1η
Αυγούστου 2006 εξέφρασε δημόσια την αλληλεγγύη του στους ισραηλινούς
αντιρρησίες συνείδησης Itzik Shabbat και Amir Pastar, οι οποίοι είχαν
φυλακιστεί επειδή αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στον πόλεμο του Ισραήλ στον
Λίβανο.
Τον Ιούνιο του 2008 ο Halil Savda καταδικάστηκε, η απόφαση
επικυρώθηκε από το Ανώτατο Εφετείο το Νοέμβριο του 2010 και
κοινοποιήθηκε σε αυτόν τον Φεβρουάριο του 2011.
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ο Halil Savda φυλακίζεται για λόγους
συνείδησης. Έχει κρατηθεί συνολικά 17 μήνες σε στρατιωτικές φυλακές κατά
τη διάρκεια μιας περιόδου πέντε ετών για την άρνησή του να στρατευτεί
το 2004. Το 2008, η Ομάδα Εργασίας των Ηνωμένων Εθνών για την Αυθαίρετη
Κράτηση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτές οι φυλακίσεις ήταν αυθαίρετες
(γνωμοδότηση 16/2008). Ο Halil Savda αντιμετωπίζει άλλη μια εξάμηνη
ποινή φυλάκισης για παράβαση του άρθρου 318, που εκδόθηκε τον Ιούνιο του
2010, η οποία εξετάζεται από το Ανώτατο Εφετείο, ενώ υπάρχουν και άλλες
υποθέσεις που εκκρεμούν εναντίον του βάσει του άρθρου 318.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι,
- Το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης έχει υιοθετηθεί από το Συμβούλιο της Ευρώπης το 1967, όταν εγκρίθηκε ένα πρώτο ψήφισμα [1] για το θέμα από την Κοινοβουλευτική Συνέλευση. Η αναγνώριση του δικαιώματος αυτού έγινε αργότερα η προϋπόθεση για τα κράτη που επιδιώκουν την ένταξη τους στο Συμβούλιο της Ευρώπης.
- Πρόσφατα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναγνώρισε, στην υπόθεση Bayatyan κατά Αρμενίας ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης κατοχυρώνεται από το άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης, που προστατεύει την ελευθερία της σκέψης, συνείδησης και θρησκείας.
Ερωτάμε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή:
1. Τι θα πράξει για να διασφαλιστούν τα δικαιώματα των αντιρρησιών συνείδησης στην Τουρκία καθώς και η απελευθέρωση του Χαλίλ Savda;
2. Λαμβάνοντας υπόψη το νομικό κεκτημένο της ΕΕ και τις απαιτήσεις ένταξης της Τουρκίας, θα ζητήσει η Επιτροπή την κατάργηση του άρθρου 318 του τουρκικού Ποινικού Κώδικα, διότι παραβιάζει το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης, την οποία εγγυάται, επίσης, το άρθρο 10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και το άρθρο 19 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, στο οποίο η Τουρκία είναι συμβαλλόμενο μέρος;
____________________________________________________________________
[1] http://assembly.coe.int/Main.asp?link=/Documents/AdoptedText/ta67/ERES337.htm
- Το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης έχει υιοθετηθεί από το Συμβούλιο της Ευρώπης το 1967, όταν εγκρίθηκε ένα πρώτο ψήφισμα [1] για το θέμα από την Κοινοβουλευτική Συνέλευση. Η αναγνώριση του δικαιώματος αυτού έγινε αργότερα η προϋπόθεση για τα κράτη που επιδιώκουν την ένταξη τους στο Συμβούλιο της Ευρώπης.
- Πρόσφατα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναγνώρισε, στην υπόθεση Bayatyan κατά Αρμενίας ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης κατοχυρώνεται από το άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης, που προστατεύει την ελευθερία της σκέψης, συνείδησης και θρησκείας.
Ερωτάμε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή:
1. Τι θα πράξει για να διασφαλιστούν τα δικαιώματα των αντιρρησιών συνείδησης στην Τουρκία καθώς και η απελευθέρωση του Χαλίλ Savda;
2. Λαμβάνοντας υπόψη το νομικό κεκτημένο της ΕΕ και τις απαιτήσεις ένταξης της Τουρκίας, θα ζητήσει η Επιτροπή την κατάργηση του άρθρου 318 του τουρκικού Ποινικού Κώδικα, διότι παραβιάζει το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης, την οποία εγγυάται, επίσης, το άρθρο 10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και το άρθρο 19 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, στο οποίο η Τουρκία είναι συμβαλλόμενο μέρος;
____________________________________________________________________
[1] http://assembly.coe.int/Main.asp?link=/Documents/AdoptedText/ta67/ERES337.htm
.JPG)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου