Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

Ελεύθερη και υπεύθυνη κατασκήνωση

Από τη διακήρυξη για ελέυθερη και υπέυθυνη κατασκήνωση

Όλες οι παραλίες, οι θάλασσες, τα βουνά, τα δάση, τα ποτάμια, οι ουρανοί αυτού του κόσμου ανήκουν σε όλους εμάς και όλοι μαζί θα διεκδικήσουμε παντού την ελευθερία να απολαμβάνουμε την ζωή χωρίς περιορισμούς και χωρίς απαγορεύσεις.

Σκοπός του «Κινήματος Για Την Ελεύθερη Κατασκήνωση» είναι να διδάξουμε ο ένας τον άλλον την Αγάπη, τον Σεβασμό και την Προστασία της Φύσης και να υπερασπιστούμε την απόλυτη Ελευθερία της διαβίωσης στην απέραντη αγκαλιά της Γης και του Ουρανού.

Θα ταξιδέψουμε με τους αγαπημένους μας ανθρώπους, τους φίλους μας και τους εραστές μας παντού, θα ζήσουμε ελεύθεροι όπου εμείς επιλέξουμε, θα προστατέψουμε τα δάση και τις παραλίες με τα γυμνά κορμιά μας…

Δεν θα ζητήσουμε άδεια από κανέναν για να είμαστε ελεύθεροι.

ΟΔΗΓΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΗΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗΣ

-Πώς συνυπάρχουμε αρµονικά µε τους άλλους κατασκηνωτές, τους κάτοικους της περιοχής και µε την ίδια τη φύση; Απέναντι στον οργανωμένο περιορισµό της ελευθερίας, του ζωτικού χώρου έκφρασής της και στην περιθωριοποίηση του φυσικού τρόπου ζωής, είναι σηµαντικό για τους κατασκηνωτές να µάθουµε τουλάχιστον να συνυπάρχουµε ακολουθώντας κάποιες κοινές συνήθειες:

-Παρκάρουµε τα αυτοκίνητα µακριά από την παραλία και δεν εµποδίζουµε την πρόσβαση σε αυτήν.

-Χρησιμοποιούμε σακούλες για τα απορρίµµατα, συµπεριλαµβανοµένων των χαρτιών υγείας που ξεθάβονται από ζώα.

-Μαζεύουµε όλα τα δικά µας σκουπίδια αλλά και τα υπόλοιπα που βρίσκουµε. Χρησιµοποιούμε γάντια µιας χρήσης ή µια σακούλα φορεµένη στο χέρι µας για να κάνουµε τη διαδικασία λιγότερο δυσάρεστη.

-Καθορίζουµε πού είναι η «τουαλέτα» και σκάβουµε λάκκους τουλάχιστον 15 εκ. κάθε φορά ή τα σκεπάζουμε με άμμο παραλίας. Αντί για χαρτί τουαλέτας χρησιμοποιούμε νερό από την θάλασσα σε πλαστικό μπουκάλι.

-Αποφεύγουμε τη χρήση έστω κα βιοδιασπώµενων σαµπουάν και σαπουνιών στο νερό γιατί έτσι ρυπαίνουμε τη θάλασσα, τη λίµνη, ή το ποτάµι.

-Είμαστε έτοιμοι να κατανοήσουμε τις ειδικές συνθήκες του μέρους στο οποίο βρισκόμαστε και να το προστατέψουμε με την παρουσία μας. Σεβόµαστε τη βλάστηση, και την πανίδα της περιοχής ανάλογα με τις συνθήκες. Για παράδειγμα σε περιοχές όπου φωλιάζει η καρέτα-καρέτα, η φωτιά µπορεί να αποπροσανατολίσει χελώνες και χελωνάκια ή σε μέρη με πικνή βλάστηση η φωτιά είναι επικίνδυνη

-Στήνουµε τη σκηνή αρκετά µέτρα µακριά από το κύµα ώστε να µην εµποδίζουµε τους υπόλοιπους κατασκηνωτές αλλά κυρίως να µην ενοχλούµε καβούρια, χελώνες, πουλιά.

-Τα έντοµα είναι κάτοικοι της περιοχής, εµείς είµαστε οι επισκέπτες. Τα αποφεύγουµε µε φυσικά εντοµοαπωθητικά, και µε το να κρατάµε κλειστή τη σήτα της σκηνής όλη μέρα

-Κατασκευάζουµε αυτοσχέδια τασάκια για τις γόπες µας.

-Δεν θεωρούμε το σημείο που μένουμε τσιφλίκι μας, δεν δημιουργούμε συνθήκες μόνιμης εγκατάστασης

-Σε περίπτωση επίθεσης της αστυνομίας ενωνόμαστε, εκφράζουμε συλλογική αλληλεγγύη και απαντάμε στις προκλήσεις όλοι μαζί

-Προσφέρουμε, μοιραζόμαστε, γνωριζόμαστε και δημιουργούμε, στο μέτρο του επιθυμητού, συνθήκες συλλογικής διαβίωσης με τους άλλους κατασκηνωτές

-Αφήνουµε το δάσος ή την παραλία όπως τη βρήκαµε, και αν γίνεται, πολύ καλύτερη»

Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010

Επικίνδυνη η πυρκαγιά σε μονάδα χρησιμοποιημένων ελαστικών στη Δράμα

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ Η ΠΥΡΚΑΓΙΑ ΣΕ ΜΟΝΑΔΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ ΕΛΑΣΤΙΚΩΝ
Με ευθύνη της κεντρικής εξουσίας αυξάνονται οι κίνδυνοι για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον

Η πυρκαγιά που ξέσπασε την Κυριακή 13/6/2010 σε αποθήκη χρησιμοποιημένων ελαστικών στη Δράμα έθεσε σε κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον της περιοχής. Αναδεικνύει τις ευθύνες των ιδιοκτητών της αποθήκης όσο και των αυτοδιοικητικών μηχανισμών σε σχέση με τις αδειοδοτήσεις, τον έλεγχο τήρησης των περιβαλλοντικών όρων και την πιστή εφαρμογή της σχετικής νομοθεσίας για τη διαχείριση των ελαστικών.

Συγκεκριμένα, αν τηρούντο τα προβλεπόμενα από την άδεια πυρασφάλειας (η οποία είχε λήξει τον Οκτώβριο του 2008) η πυρκαγιά θα είχε πολύ μικρότερη έκταση, θα αντιμετωπιζόταν σε λίγες ώρες και δεν θα διαρκούσε τρείς μέρες με ότι αυτό συνεπάγεται για:
• Εκλυση επικίνδυνων αερίων σε τεράσια έκταση.
• Κινητοποίηση μεγάλου αριθμού ανθρώπινου δυναμικού αλλά και μηχανημάτων αντιμετώπισης της κατάστασης.
• Πλήγμα στην οικονομία της περιοχής (κυρίως κτηνοτροφική) σε περιόδους ιδιαίτερης οικονομικής δυσπραγίας.
Να σημειωθεί ότι δεν υπήρξε απόφαση ώστε να διακόψουν την λειτουργία τους οι παρακείμενες βιομηχανικές, βιοτεχνικές μονάδες και σχολές μαθητείας του ΟΑΕΔ (παρά μόνο τους έγινε σύσταση να δουλεύουν με κλειστά παράθυρα και χωρίς κλιματισμό) με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να είναι εκτεθειμένοι στα αέρια. Το κόστος αντιμετώπισης της δημιουργηθείσας κατάστασης είναι πολλαπλάσιο του κόστους της επάνδρωσης των προληπτικών ελεγκτικών μηχανισμών.

Κλιμάκιο των ΟΠ αποτελούμενο από τους Γιώργο Γενημάκη, υποψήφιο βουλευτή των Οικολόγων Πράσινων στην Δράμα, Γιώργο Πασχαλίδη, Συντονιστή της Περιφερειακής Γραμματείας των ΟΠ της Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης και Θανάση Μακρή, Οργανωτικό Υπεύθυνο Βορείου Ελλάδας, επισκέφθηκε σήμερα την περιοχή και είχε συναντήσεις με το Εργατικό Κέντρο Δράμας, τον Νομάρχη Δράμας και άλλους φορείς, προκειμένου να λάβει πλήρη γνώση της κατάστασης, αλλά και να εκθέσει τις θέσεις των ΟΠ σχετικά με τη διαχείριση των απορριμμάτων και την ανάδειξη του ρόλου των τοπικών κοινωνιών στην έξοδο από την οικονομική κρίση. Παράλληλα, κατατέθηκε σχετική μυνητήρια αναφορά στον Εισαγγελέα Δράμας κατά παντός υπευθύνου για την διεξοδική διερεύνηση των ευθυνών.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι ζητάμε από το Υπουργείο ΠΕΚΑ καθώς και τις αρμόδιες αρχές της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης να πραγματοποιήσουν μετρήσεις άμεσα αλλά και μεσοπρόθεσμα για να διαπιστωθεί ακριβώς η έκταση της ρύπανσης της ατμόσφαιρας, των νερών και εδαφών, που έχει προκληθεί από την καύση της μεγάλης ποσότητας ελαστικών στην Δράμα.

Η πυρκαγιά αυτή όμως αναδεικνύει και την ευρύτερη διάσταση του προβλήματος που πρέπει επιτέλους η κεντρική εξουσία να αρχίσει να αντιμετωπίζει για να αποφύγουμε στο μέλλον κι άλλες τέτοιες καταστροφές. Ενώ συλλέγονται κάθε χρόνο πάνω από 46.000 τόνοι χρησιμοποιημένων ελαστικών, σημαντικές ποσότητες ολόκληρων ή τεμαχισμένων ελαστικών – ορισμένοι τις υπολογίζουν σε 80.000 τόνους – μένουν στοιβαγμένες, συχνά πρόχειρα, μέσα σε οικόπεδα βιομηχανιών και βιοτεχνιών συλλογής και ανακύκλωσης των ελαστικών, αφού δεν έχει διευρυνθεί η δευτερογενής αγορά για τα προϊόντα ανακύκλωσης ελαστικών. Έτσι αφήνεται η ανακύκλωση μισή με ευθύνη των Υπουργείων αφού με βάση την υπάρχουσα νομοθεσία (άρθρο 8 του ΠΔ 109/ ΦΕΚ 75Α/5-3-2004) θα έπρεπε - ήδη από το 2004 - να έχουν προωθηθεί «διοικητικά και νομοθετικά μέτρα για την ενθάρρυνση της επαναχρησιμοποίησης, χρήσης υλικών που περιέχουν ανακυκλωμένο ελαστικό και της ενεργειακής αξιοποίησης»

Τέλος, με δεδομένο ότι το 14% των χρησιμοποιημένων ελαστικών που συλλέγονται οδηγούνται για καύση στην τσιμεντοβιομηχανία – κάτι που επιτρέπει η ελληνική νομοθεσία - οι Οικολόγοι Πράσινοι ζητάμε από το ΥΠΕΚΑ να εξετάσει το κατά πόσο κάτι τέτοιο είναι πιθανόν να οδηγεί σε σημαντικές εκπομπές διοξινών, όπως φαίνεται να συμπεραίνουν έρευνες σε άλλες χώρες.


Αναλυτικά για τη διαχείριση των ελαστικών

Η ανεξέλεγκτη απόρριψη των λάστιχων στο περιβάλλον για πολλά χρόνια μετέτρεψε πολλές περιοχές της χώρας μας σε σκουπιδότοπους αλλά και ευθύνεται για έναν αριθμό πυρκαγιών και τη δημιουργία εστιών μόλυνσης με την ανοχή κυβερνήσεων, φορέων της αυτοδιοίκησης και δικαστικών αρχών. Όμως, ούτε η προσωρινή αποθήκευση σε ακατάλληλους χώρους για πολλούς μήνες είναι λύση, γιατί είναι εύφλεκτα και μπορεί να προκληθεί πυρκαγιά –ιδιαίτερα αν οι καιρικές συνθήκες είναι ευνοϊκές για κάτι τέτοιο -, εκπέμπουν ρύπους και αποτελούν εστίες μόλυνσης (η υγρασία και άλλες συνθήκες που επικρατούν στα επί μακρόν αποθηκευμένα ελαστικά δημιουργούν ευνοϊκό κλίμα για την αναπαραγωγή κουνουπιών) και συμβάλλουν στην αισθητική ρύπανση.

Με βάση τον νόμο 2939/2001 εκδόθηκε τον Μάρτιο 2004 το Προεδρικό Διάταγμα Υπ' Αριθ. 109, "Μέτρα και όροι για την εναλλακτική διαχείριση των μεταχειρισμένων ελαστικών των οχημάτων. Πρόγραμμα για την εναλλακτική διαχείρισή τους" για να προωθηθεί η επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση και ενεργειακή αξιοποίηση των χρησιμοποιημένων ελαστικών (λάστιχα οχημάτων). Έχει μάλιστα δημιουργηθεί και εγκριθεί η λειτουργία του Συλλογικού Συστήματος Εναλλακτικής Διαχείρισης Ελαστικών η Ekoelastika που έχει την ευθύνη επίτευξης των στόχων της νομοθεσίας.

Η νομοθεσία αυτή –αίτημα και αποτέλεσμα της πίεσης των περιβαλλοντικών οργανώσεων και φορέων της κοινωνίας των πολιτών– συνετέλεσε σε μια σημαντική πρόοδο στα θέματα διαχείρισης αυτής της κατηγορίας αποβλήτων, αφού μεγάλο ποσοστό των χρησιμοποιημένων ελαστικών δεν πετάγεται πλέον στο περιβάλλον, δεν θάβεται σε χωματερές ή δεν καίγεται σε σκουπιδότοπους, όπως γίνονταν επί δεκαετίες στη χώρας μας. Επιπλέον συνέβαλε στη δημιουργία μονάδων ανακύκλωσης ελαστικών και νέων θέσεων εργασίας.

Όμως, το βήμα είναι μισό. Όπως είναι γνωστό η ανακύκλωση δεν ολοκληρώνεται αν τα υλικά που συλλέγονται και επιστρέφουν στην παραγωγική διαδικασία δεν βρίσκουν τον προορισμό τους σε νέες χρήσεις και νέα προϊόντα (δευτερογενείς αγορές). Έτσι, ενώ μαζεύονται τα χρησιμοποιημένα ελαστικά, δεν δημιουργήθηκαν οι αγορές που θα απορροφούσαν τα προϊόντα ανακύκλωσης,

Η υποχρέωση ενίσχυσης των δευτερογενών αγορών και ολοκλήρωσης της περιβαλλοντικής πολιτικής ανήκει, με βάση και την υπάρχουσα νομοθεσία (άρθρο 8 του ΠΔ 109/ ΦΕΚ 75Α/5-3-2004) στα υπουργεία. Έπρεπε ήδη από το 2004 να έχουν προωθήσει «διοικητικά και νομοθετικά μέτρα για την ενθάρρυνση της επαναχρησιμοποίησης, χρήσης υλικών που περιέχουν ανακυκλωμένο ελαστικό και της ενεργειακής αξιοποίησης». Η ανικανότητα και η αδιαφορία έχουν αυξήσει το περιβαλλοντικό χρέος και σε αυτή την περίπτωση και θέτουν σε κίνδυνο και τις επενδύσεις που έχουν γίνει αλλά και απαξιώνουν τις δαπάνες συλλογής και επεξεργασίας των ελαστικών. Έτσι, συλλέγονται μεν κάθε χρόνο πάνω από 46.000 τόνοι χρησιμοποιημένων ελαστικών, μια ποσότητα ανακυκλωμένων ελαστικών διατίθεται στην ελληνική αγορά και μια ποσότητα εξάγεται, αλλά σημαντικές ποσότητες ολόκληρων ή τεμαχισμένων ελαστικών – ορισμένοι τις υπολογίζουν σε 80.000 τόνους – μένουν στοιβαγμένες, συχνά πρόχειρα, μέσα σε οικόπεδα βιομηχανιών και βιοτεχνιών συλλογής και ανακύκλωσης των ελαστικών. Κι όλα αυτά γιατί δεν έχει διευρυνθεί η δευτερογενής αγορά για τα προϊόντα ανακύκλωσης ελαστικών.

Παρά το γεγονός ότι περιβαλλοντικές οργανώσεις, οι ίδιοι οι φορείς ανακύκλωσης και οικονομικοί παράγοντες έχουν θέσει επανειλημμένα το θέμα, τόσο το Υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ παλιότερα, όσο και τα Υπουργεία ΠΕΚΑ και Μεταφορών – Υποδομών δεν έχουν αναλάβει τις ευθύνες τους. Και θα ήταν πολύ εύκολο να λυθεί το πρόβλημα αφού – όπως συμβαίνει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες- το τρίμα/η πούδρα από τα χρησιμοποιημένα ελαστικά θα μπορούσε να αναμειγνύεται με άσφαλτο και να χρησιμοποιείται στα δεκάδες οδικά έργα που πραγματοποιούνται, στην αποκατάσταση του ασφαλτοτάπητα δρόμων και σε πολλά άλλα έργα, με πολλαπλό όφελος, αφού έτσι βελτιώνεται η ποιότητα του οδοστρώματος και μειώνεται το κόστος κατασκευής. Επίσης, στα έργα που γίνονται στον ΗΣΑΠ ή στο σιδηρόδρομο, θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται κομμάτια από ελαστικά, ενώ σήμερα έχει γίνει μια πολύ πιο δαπανηρή επιλογή (τσιμέντο). Παλιά ελαστικά με την κατάλληλη επεξεργασία θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται ως ηχοπετάσματα στην Αττική Οδό, στην Εθνική Οδό και σε πολλά άλλα έργα, μια λύση που εφαρμόζεται σε διάφορες χώρες.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι θέτουμε δημόσια το ερώτημα προς το Υπουργείο ΠΕΚΑ καθώς και τις αρμόδιες αρχές της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης αν έχουν πραγματοποιήσει μετρήσεις για να διαπιστωθεί ακριβώς η ρύπανση που έχει προκληθεί από την καύση της μεγάλης ποσότητας ελαστικών στην μονάδα της Δράμας με δεδομένο ότι εκλύονται ρύποι που μπορεί να περιλαμβάνουν βαρέα μέταλλα καθώς και τις εξαιρετικά τοξικές διοξίνες. Οι τελευταίες μπορούν να περάσουν από το περιβάλλον, στην τροφική αλυσίδα και τελικά στον ανθρώπινο οργανισμό και μάλιστα σε συγκεντρώσεις πολλαπλάσιες της αρχικής.

Επίσης, με δεδομένο ότι το 14% των χρησιμοποιημένων ελαστικών που συλλέγονται οδηγούνται για καύση στην τσιμεντοβιομηχανία – κάτι που επιτρέπει η ελληνική νομοθεσία – οι Οικολόγοι Πράσινοι ζητάμε από το ΥΠΕΚΑ να εξετάσει το κατά πόσο κάτι τέτοιο είναι πιθανόν να οδηγεί σε σημαντικές εκπομπές διοξινών. Σύμφωνα με έρευνα της Αμερικάνικης Υπηρεσίας Περιβάλλοντος (Ε.P.A) η ανεξέλεγκτη καύση ελαστικών ακόμα και σε ειδικούς κλιβάνους της τσιμεντοβιομηχανίας είναι δυνατό να οδηγήσει σε εκπομπές διοξινών και μάλιστα σε ποσοστά πολλαπλάσια από τις ποσότητες που εκλύονται από την καύση κάρβουνου μια και τα ελαστικά περιέχουν χλώριο που ευθύνεται για το σχηματισμό διοξίνης κατά την καύση. Για να γίνει κατανοητή η σύγκριση, το χλώριο στο κάρβουνο (δύσης) είναι το 0.04% κ.β, ενώ αντιστοίχως στα ελαστικά είναι το 0,07 έως 2% κ.β, με μια μέση τιμή περίπου στο 1,2% κ.β. σύμφωνα με το California Integrated Waste Management Board. Επιστήμονες διατυπώνουν την άποψη ότι «Η προώθηση της καύσης ελαστικών αποβλήτων σε κλιβάνους της τσιμεντοβιομηχανίας δεν μπορεί να υποστηριχθεί από επιστημονικές ενδείξεις ότι είναι ασφαλής ως πρακτική. Είναι πιθανόν ότι η αύξηση της χρήσης των ελαστικών αποβλήτων ως καύσιμο θα είναι επιβλαβής για την υγεία του κοινού και την ευημερία» (Dr. Seymour I. Schwartz, Professor, Environmental Science and Policy, University of California, Davis, in a letter to the California Integrated Waste Management Board, 1/21/1998)

Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

Εκδήλωση για τον Υμηττό 30/6/2010

Στην 3η επέτειο από την καταστροφική πυρκαγιά στην Πάρνηθα η Θεματική Ομάδα Περιβάλλοντος των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ διοργανώνουμε δημόσια εκδήλωση με θέμα:
«Υμηττός: Να μην επιτρέψουμε να ολοκληρωθεί η καταστροφή. Έχει αλλάξει η πολιτική για την προστασία των δασών; Το πάθημα του 2007 (Πάρνηθα, Πελοπόννησος, Εύβοια) και του 2009 (Αν. Αττική) έχει γίνει μάθημα;»
την Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010, ώρα 20.00
στην Αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Βύρωνα, Καραολή & Δημητρίου 36-44
ΒΥΡΩΝΑΣ

Ομιλητές/τριες:
- Εκπρόσωπος του ΥΠΕΚΑ*
- Νίκος Χαρδαλιάς, πρόεδρος Συνδέσμου Προστασίας κι Ανάπτυξης Υμηττού, Δήμαρχος Βύρωνα
- Νίκος Χρυσόγελος, στέλεχος των ΟΠ
- Μαρία Βιτωράκη, συντονίστρια Θεματικής Ομάδας Περιβάλλοντος, μέλος της Γραμματείας Αττικής των Οικολόγων Πράσινων,
- Ηλίας Κυριακόπουλος, συνεργάτης Οικολόγων Πράσινων σε θέματα περιβαλλοντικής νομοθεσίας

Έχουν προσκληθεί εκπρόσωποι τοπικών και περιβαλλοντικών φορέων για παρεμβάσεις καθώς και εθελοντές που συμμετέχουν στην προστασία του δάσους για να μεταφέρουν τους προβληματισμούς και την εμπειρία τους.

Νωρίτερα, την ίδια μέρα, προσκαλούμε όσους και όσες θέλουν να έρθουν μαζί μας σε μια συμβολική επίσκεψη στον Υμηττό και ξενάγηση από τον ΣΠΑΥ. Ραντεβού μπροστά στο δημαρχείο Βύρωνα στις 17.30.

Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

Συνέντευξη Χρόνη Μίσσιου στο Βήμα

ΧΡΟΝΗΣ ΜΙΣΣΙΟΣ "Ειλικρινά δεν ξέρω αν υπάρχει Αριστερά"

Εμβληματική μορφή της Αριστεράς, συγγραφέας, σήμερα, στα 80 του, εξακολουθεί να αναζητεί έναν καινούργιο δρόμο και μιλάει για την κρίση, το ΔΝΤ, τις διασπάσεις και τις επαναδιασπάσεις του αριστερού χώρου

«Ο Μανόλης Αναγνωστάκης μου έμαθε γράμματα στη φυλακή, ήμασταν θανατοποινίτες στο Γεντί Κουλέ» λέει ο Χρόνης Μίσσιος στο «Βήμα», στο περιθώριο της συνέντευξης που παραχώρησε ένα καυτό μεσημέρι της περασμένης
εβδομάδας στο σπίτι του, στο Μικροχώρι Αττικής. Εμβληματική φυσιογνωμία της Αριστεράς, συγκλόνισε το πανελλήνιο το 1985,όταν αποκάλυψε τη διαδρομή της ζωής του,από τα 17 ως τα 43 του χρόνια σε φυλακές και εξορίες (1947-1973), στο αυτοβιογραφικό βιβλίο «Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς».Στα 80 του ζει πλέον αποτραβηγμένος
με τη σύζυγό του Ρηνιώ και τα τρία σκυλιά τους σε ένα αγροτόσπιτο, περιτριγυρισμένο από νεοελληνικές βίλες. Για να τον συναντήσει κανείςπρέπει να ακολουθήσει κανόνες... συνωμοτικότητας. Ενα ημιφορτηγό μάς περίμενε στην ταβέρνα «Μπάρμπα Βασίλης» για να μας οδηγήσει στο δρομάκι που καταλήγει στην πόρτα του.

- Τι σημαίνει για εσάς αυτή η κρίση;

«Πιστεύω ότι η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, είναι καθολική και παγκόσμια. Ο πλανήτης μας είναι πλέον μια μικρή γειτονιά γεμάτη κινδύνους και εγκληματικές συμμορίες που δεν γνωρίζουν σύνορα. Πιστεύω πως κανένας λαός, καμία χώρα δεν μπορεί να ονειρευτεί μια κοινωνία ισόνομη, ελεύθερη και ειρηνική».

- Γιατί; «Πολλά θα μπορούσε να αναφέρει κανείς: για τον κίνδυνο του πυρηνικού ολέθρου, για την καταστροφή του περιβάλλοντος, για τον χρηματιστηριακό ιμπεριαλισμό κτλ. Πρόσφατο παράδειγμα έχουμε το έγκλημα της ΒΡ. Κι όμως κανένας δεν θα τιμωρηθεί, κανένας δεν ζητάει να σταματήσουν οι εξορύξεις στα βάθη του ωκεανού. Ολοι μιλούν για το πόσα σεντς έπεσε η μετοχή της. Η ανάγκη συνεργασίας των λαών είναι επιτακτική όσο ποτέ άλλοτε. Η ανάγκη μιας παγκόσμιας δράσης για να αλλάξουμε τους κοινωνικούς θεσμούς, τις αξίες μας και τη συμπεριφορά μας απέναντι στη φύση και στον συνάνθρωπό μας είναι στοιχειώδης προϋπόθεση».

- Τι μπορούμε να κάνουμε; «Σήμερα είναι εύλογο το ερώτημα αν το προνόμιο της λογικής του ανθρώπου είναι όντως προνόμιο ή κατάρα. Η οικολογική κρίση του πλανήτη και των ανθρωπίνων κοινωνιών δεν είναι ένα εφιαλτικό σενάριο για το μέλλον αλλά μια οδυνηρή πραγματικότητα. Ο κόσμος του Οργουελ επιβεβαιώθηκε. Ο κόσμος του Χάξλεϊ είναι παρών. Μόνο με αυτογνωσία της ύπαρξής μας και τη συμφιλίωσή μας με αυτόν τον υπέροχο αινιγματικό κόσμο που μας γέννησε μπορούμε να αλλάξουμε την πορεία μας. Χρειαζόμαστε άλλη ιεράρχηση των αξιών, άλλους κοινωνικούς θεσμούς, άλλη φιλοσοφία. Οσο η κυρίαρχη αξία των κοινωνιών μας παραμένει η κερδοσκοπία, τα βήματα της ανθρώπινης ιστορίας- όπως είπε κάποτε και ο Δαντόν- θα είναι οι ταφόπετρες των ρομαντικών».

- Λέτε ότι η ζωή μετριέται μονάχα με τις συγκινήσεις που επιβεβαιώνουν την ανθρώπινη ουσία μας.Πιστεύετε ότι χάσαμε την ουσία τα τελευταία χρόνια;

«Νομίζω πως ναι. Η σημερινή κοινωνία δείχνει να έχει πέσει σε κώμα. Ο άνθρωπος από μια συμπαντική οντότητα με όνειρα, επιθυμίες, έρωτες και αισθήσεις μετατρέπεται σε ένα αντικείμενο παραγωγής και κατανάλωσης προϊόντων. Εχει χάσει τον προσανατολισμό του, έχει χάσει τις αξίες τού ευ ζην».

- Πώς βιώνετε την κρίση στην Ελλάδα;

«Αισθάνομαι ταπεινωμένος και περιφρονημένος. Νομίζω ότι ξαναζώ την εποχή του Πιουριφόι, τότε που η χώρα μας ήταν απόλυτα εξαρτημένη από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Δεν πίστευα πως θα ζήσω μια νέα υποτέλεια της πατρίδας μου. Λέει ο Πρωθυπουργός ότι ήμασταν ο αδύναμος κρίκος και γι΄ αυτό μας χτύπησε τόσο καίρια ο τοκογλυφικός καπιταλισμός. Γιατί όμως είμαστε ο αδύναμος κρίκος; Είναι ένα ερώτημα στο οποίο οφείλει να απαντήσει το πολιτικό μας σύστημα και άλλοι κοινωνικοί φορείς που υποτίθεται ότι διακονούν τα συμφέροντα του λαού».

- Ωστόσο ο λαός, όλοι εμείς, δεν έχουμε ευθύνη γι΄ αυτό που μας συνέβη;

«Αναμφίβολα ναι. Αυτό όμως δεν είναι το κυρίως πρόβλημα. Οπως και το σύνθημα “φέρτε πίσω τα κλεμμένα”. Είναι σωστό αλλά ταυτόχρονα παραπλανητικό. Διότι το πρόβλημα είναι το σύστημα και οι θεσμοί που καθιερώσαμε. Θεσμοί που παράγουν βία, βαρβαρότητα και ψυχασθένεια, διότι πώς να κατανοήσει κανείς διαφορετικά την αφύσικη ζωή που μας υποχρέωσαν να βιώνουμε. Για να γυρίσουμε στα δικά μας: το εξοργιστικό είναι ότι μας εγκαλούν για έλλειψη πατριωτισμού όσους διαφωνούμε και αντιστεκόμαστε σε αυτά τα κατοχικά μέτρα. Είναι αυτοί που εκλέχθηκαν και ορκίστηκαν- οι περισσότεροι αλλεπάλληλες φορές- να υπερασπισθούν την πατρίδα και τα συμφέροντα του λαού της και μας οδήγησαν σε μια νέα εθνική υποτέλεια. Αιδώς, Αργείοι...».

- Είστε πολύ σκληρός. «Στα 80 μου χρόνια δεν έχω το δικαίωμα της συγγνωστής πλάνης ούτε καμία δέσμευση για να μη λέω αυτό που σκέφτομαι και πιστεύω. Είναι τουλάχιστον ανόητο να υποστηρίζει κανείς ότι μια χώρα οικονομικά υποδουλωμένη μπορεί να είναι εθνικά και πολιτικά ελεύθερη και ανεξάρτητη. Ισως αυτή η νέα υποτέλεια γεννήσει μια νέα εθνική αντίσταση».

- Εθνική αντίσταση;Με ποια μορφή και πότε;

«Οταν ο λαός βγει επιτέλους από τις κομματικές μάντρες. Τι όραμα θα έχει αυτή η αντίσταση; Τι μορφές θα πάρει; Δεν ξέρω. Εγώ είμαι ήδη παρελθόν και δυσκολεύομαι ήδη να κατανοήσω το παρόν. Ελπίζω οι μορφές που θα πάρει να μην είναι βίαιες και εξουσιαστικές. Είναι ιστορικά βεβαιωμένο πως η βία και η εξουσία πρόδωσαν τα ωραιότερα όνειρα των επαναστατών».

- Πιστεύετε ότι υπάρχει ανάγκη τιμωρίας των ενόχων που μας οδήγησαν εδώ;

«Δεν πιστεύω στην καταστολή. Πιστεύω στην πρόληψη. Δυστυχώς όλες οι ανθρώπινες κοινωνίες στην εποχή μας έχουν εγκαταλείψει την πρόληψη, την αναζήτηση και αντιμετώπιση των αιτίων που γεννούν τα κοινωνικά φαινόμενα και επαφίενταιστην καταστολή σε ολόκληρο το φάσμα του κοινωνικού γίγνεσθαι».

Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΟΥΡΑ ΤΗΣ ΑΘΕΡΙΝΑΣ
- Είστε ένας από τους πρωταγωνιστές της ιστορίας της Αριστεράς στην Ελλάδα τον αιώνα που πέρασε. Αναγνωρίζετε κάποιο «ιστορικό λάθος» στη διαδρομή της από το 1974 ως σήμερα;

«Κατ΄ αρχάς θέλω να σου πω ότι η διαδρομή μου στην Αριστερά ήταν, παρά τις αντιξοότητες, από τις πιο ευτυχισμένες και πλούσιες περιόδους της ζωής μου. Εί χαμε όνειρο, είχαμε όραμα, είχαμε μύθους και ψευδαισθήσεις. Η Αριστερά είχε βαθιές ρίζες μέσα στην ελληνική κοινωνία. Παρ΄ ότι ηττήθηκε στρατιωτικά, γρήγορα ξαναγεννήθηκε και στις δεκαετίες του ΄50 και του ΄60 ήταν ο μόνος παραγωγός πολιτισμού στη χώρα μας. Η Αριστερά ήταν επαναστατική, όχι με τη συνωμοτική έννοια αλλά με τον πολιτισμό της, μια πορεία που ήρθε να διακόψει η δικτατορία. Ούτε όμως η χούντα τη νίκησε. Η Αριστερά ηττήθηκε στη Μεταπολίτευση. Διασπασμένη για άλλη μία φορά πολεμούσε με τα “ευαγγέλια” προσπαθώντας να στρατολογήσει η κάθε πλευρά με το μέρος της περισσότερους κομμουνιστές. Να τους κάνει τι, αλήθεια; Να τους βάλει στο μπαούλο; Δεν αντιλήφθηκε τη νέα εποχή στην οποία εισερχόταν η ελληνική κοινωνία, τις προσδοκίες και τα προβλήματά της. Ετσι ήρθε το ΠαΣοΚ, πήρε όλο το πακέτο των συνθημάτων και των αιτημάτων της Αριστεράς και το απαξίωσε. Εκτοτε η Αριστερά ψάχνει την προίκα της σε λάθος μέρος. Σήμερα ειλικρινά δεν ξέρω αν υπάρχει Αριστερά. Αυτό που ισχυρίζεται ότι είναι Αριστερά δεν παράγει τίποτα, ούτε καν πολιτικό πολιτισμό».

- Τι εντύπωση σας προκάλεσε η νέα διάσπαση του Συνασπισμού;

«Επιβεβαιώνει αυτό που είπαμε προηγουμένως. Είναι ένα πείραμα που χρόνια τώρα παλεύει χωρίς να κατορθώνει να συνθέσει απόψεις. Οι διασπάσεις και οι επαναδιασπάσεις αυτού του χώρου μου φέρνουν στο μυαλό την επίδραση που έχει η ουρά της αθερίνας στον τρικυμισμένο ωκεανό».

- Αρα τι προτείνετε; «Πιστεύω ότι ο μόνος δρόμος, η τελευταία έξοδος προς την ελευθερία του ανθρώπου και του πλανήτη είναι η ολιστική οικολογική φιλοσοφία, σκέψη, πράξη και συμπεριφορά. Η οικολογία ούτε φέρει ούτε εδραιώνει καμία εξουσία, αντίθετα την καθιστά άχρηστη. Είναι μια επανάσταση αυτογνωσίας, μια επανάσταση ανθρώπινης συνείδησης. Δεν είναι μια “πίστη” σε μια ιδεολογία αλλά μια καθημερινή πρακτική για να επανασυνδέσουμε τη λογική με τις αισθήσεις, να απελευθερώσουμε τη συμπαντική μας ιδιαιτερότητα. Να αναγνωρίσουμε τη διαφορετικότητα, την αυταξία και την αναγκαιότητα του συνόλου της ζωής. Είναι ένας δρόμος επαναπροσέγγισης του κόσμου που μας περιβάλλει, ένας δρόμος στην αναζήτηση της χαράς αντί της αγωνίας. Εχουμε ανάγκη να ξαναβρούμε την προσωπική μας αισθητική, τα προσωπικά μας μονοπάτια, του έρωτα, της αγάπης και της τρυφερότητας, το άρωμα του κόσμου και της ύπαρξής μας».

Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

Οικολογικές γειτονιές. Εκδήλωση στη Ν. Χαλκηδόνα

Η αλλαγή πολιτικών σε τοπικό επίπεδο, η οικολογική αναγέννηση των γειτονιών, η δημιουργία «πράσινων ζωνών» που συνενώνουν φυσικές περιοχές, πάρκα, ποδηλατόδρομους και πεζόδρομους σε ενιαία δίκτυα, με στόχο να ξαναγίνουν οι πόλεις βιώσιμες, καθώς και η σημασία της προστασίας και ανάδειξης των ρεμάτων συζητήθηκαν στην εκδήλωση που διοργάνωσαν την Τετάρτη 16/6/2010, στον Πολυχώρο του Δήμου Ν. Χαλκηδόνας οι Οικολόγοι Πράσινοι Α. Πατησίων-Κυψέλης, Γαλατσίου, Ν.Ιωνίας, Ηρακλείου, Ν. Χαλκηδόνας, Ν. Φιλαδέλφειας, Μεταμόρφωσης και Αγ. Αναργύρων. Στην - κατά γενική ομολογία πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση - συμμετείχαν παρά τη ζέστη περίπου 120 πολίτες, εκπρόσωποι της αυτοδιοίκησης και κινήσεων πολιτών καθώς και ο προτεινόμενος από τους Οικολόγους Πράσινους για τις περιφερειακές εκλογές στην Αττική Κ. Διάκος.
Βασικοί ομιλητές ήταν οι Δήμαρχοι Ν. Χαλκηδόνας, Γιώργος Αποστολάκης, Ν. Φιλαδέλφειας, Σταύρος Κόντος, Φιλοθέης, Θεόφραστος Οικονομίδης, ο αναπληρωτής δήμαρχος/ αντιδήμαρχος τεχνικών έργων του Δήμου Ν. Ιωνίας Νίκος Δακουτρός, καθώς και ο Μαρτίνος Γκαίτλιχ, βιολόγος περιβαλλοντολόγος, Δ/ντής της Εταιρείας Προστασίας της Φύσης, ο Κωσταντίνος Αθανασόπουλος, Δρ Συγκοινωνιολόγος, συνεργάτης της μονάδας Βιώσιμης Κινητικότητας ΕΜΠ καθώς και ο Νίκος Χρυσόγελος, στέλεχος των Οικολόγων Πράσινων.
Οι εκπρόσωποι της αυτοδιοίκησης επισήμαναν ότι απαιτούνται παρεμβάσεις για να διορθωθούν τα αποτελέσματα λανθασμένων πολιτικών του παρελθόντος, όπως το μπάζωμα και η κάλυψη των ρεμάτων, καθώς και παρεμβάσεις που θα οδηγούν σε προστασία και ανάδειξη των φυσικών περιοχών που έχουν απομείνει μέσα στην πόλη. Προτάθηκε, μάλιστα, η συνεργασία γειτονικών δήμων, ώστε να υπάρξει περιβαλλοντική διαχείριση του ρέματος του Ποδονίφτη, συνένωση του με τα Άλση Προμπονά και Ν. Φιλαδέλφειας, όπως επίσης και συνολική μελέτη για οικολογική διαχείριση του από όλους τους δήμους. Επισημάνθηκε η ανάγκη, γενικότερα, προώθησης αστικών αναπλάσεων που όμως θα διατηρούν το χώμα και θα αναδεικνύουν τη φύση, αντί να την τσιμεντώνουν.
O Nίκος Χρυσόγελος, στέλεχος των Οικολόγων Πράσινων, τόνισε ότι «σε μια εποχή οικονομικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής κρίσης απαιτούνται μεγάλης κλίμακας παρεμβάσεις, όπως οι «πράσινες ζώνες», που αλλάζουν τις πόλεις μας. Για την περιοχή Α. Πατησίων, Ν. Χαλκηδόνας, Ν. Φιλαδέλφειας, Ν. Ιωνίας, Ηρακλείου, Γαλατσίου και Αγ. Αναργύρων οι Οικολόγοι Πράσινοι διεκδικούμε τη διαμόρφωση μιας «πράσινης ζώνης», μιας ενιαίας ζώνης πράσινου, ποδηλατόδομων, πεζόδρομων, βιώσιμης κινητικότητας, ανακαίνισης και επανάχρησης αξιόλογων βιομηχανικών κτιρίων, πολιτιστικής αναγέννησης και επανασύνδεσης με τη φύση που θα ενοποιήσουν το ρέμα του Ποδονίφτη, το άλσος Προμπονά και όλο τον γύρω – εγκαταλειμμένο και υποβαθμισμένο σήμερα - χώρο, την περιοχή της ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ μέχρι την πλατεία Παπαδιαμάντη, τα πάρκα Δρακόπουλου και ΦΙΞ. Αυτό το σχέδιο εντάσσεται σε ένα ευρύτερο που θα «ενώνει» το Άλσος Βεϊκου - Αττικό Άλσος με το Άλσος Φιλαδέλφειας και το Πάρκο Αντώνης Τρίτσης, και θα επεκτείνεται αφενός προς τα Α. Λιόσα και αφετέρου προς το Πεδίον Άρεως». Επισήμανε ότι «το σχέδιο για την Αττική που παρουσίασε η Υπουργός ΠΕΚΑ και ο ΟΡΣΑ επικεντρώνει στην παράκτια ζώνη αλλά δεν περιλαμβάνει παρεμβάσεις μεγάλης κλίμακας για να γίνουν οι γειτονιές πιο οικολογικές και να δημιουργηθούν μεγάλες «πράσινες ζώνες» για να γίνει ξανά η πόλη βιώσιμη. Αγνοείται προκλητικά η προστασία και η οικολογική διαχείριση περιοχών όπως οι πηγές και οι παραπόταμοι του Κηφισού,και τα ρέματα όπως ο Ποδονίφτης»
Ο Κωσταντίνος Αθανασόπουλος, Δρ Συγκοινωνιολόγος, συνεργάτης της μονάδας Βιώσιμης Κινητικότητας ΕΜΠ παρουσίασε προτάσεις για μια βιώσιμη κινητικότητα στην περιοχή, με βάση μια ασφαλή και ανταγωνιστική προς το ΙΧ μετακίνηση με ποδήλατο σε συνδυασμό με ΜΜΜ. Χαρακτήρισε ως βατές για μια πολιτική ενθάρρυνσης της χρήσης ποδηλάτου τις αποστάσεις από τη Ν.Χαλκηδόνα και τη Ν.Φιλαδέλφειας μέχρι το Π. Άρεως, το Γαλάτσι και το Πάρκο Αντ Τρίτσης, βασικές πηγές ανάσας για τους κατοίκους.
Ο Μαρτίνος Γκαίτλιχ, βιολόγος περιβαλλοντολόγος, Δ/ντής της Εταιρείας Προστασίας της Φύσης, ανέλυσε τον σημαντικό ρόλο που παίζουν τα ρέματα και οι φυσικές περιοχές μέσα στις πόλεις για την ποιότητα ζωής, τη βιοποικιλότητα και τη ζωή των κατοίκων στις γειτονιές. Επεσήμανε ότι η βιοποικιλότητα είναι δίπλα μας και δεν πρέπει να επαναληφθούν τα λάθη του παρελθόντος που οδήγησαν στην καταστροφή και την υποβάθμιση φυσικών περιοχών μέσα στην πόλη. Χρειάζεται να δεσμευτούν όλοι ότι θα αναβαθμίσουμε τις γειτονιές, προστατεύοντας τον πλούτο που έχουμε κοντά και γύρω μας.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι θεωρούν ότι οι παρεμβάσεις για οικολογικές γειτονιές και βιώσιμες πόλεις είναι ανάγκη όχι μόνο για λόγους ποιότητας ζωής αλλά και για να στραφεί η οικονομία προς πιο υπεύθυνες, πράσινες, δραστηριότητες και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Με μια τέτοια πολιτική μπορεί να “επιστραφούν” στους πολίτες -με τη μορφή κοινωνικών και περιβαλλοντικών υποδομών και υπηρεσιών - όσα αφαιρούνται από το εισόδημά τους με τα κοινωνικά άδικα και οικονομικά αναποτελεσματικά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση. Οι Δήμοι μπορεί να αξιοποιήσουν προγράμματα και χρηματοδοτικά εργαλεία, αλλά αναγκαία είναι η κινητοποίηση των πολιτών και των φορέων, η άσκηση κριτικής σε αντιλήψεις που μας οδήγησαν στη σημερινή κρίση της πόλης αλλά και η διατύπωση προτάσεων και δράσεις στο τοπικό επίπεδο αλλά και ολοκληρωμένος σχεδιασμός.

Οι αναλυτικές εισηγήσεις σε ηλεκτρονική μορφή και βίντεο με τις ομιλίες θα είναι διαθέσιμες στην ιστοσελίδα www.ecogreens.gr

Οικολογικές γειτονιές, βιώσιμες πόλεις, πράσινη οικονομία, θέσεις εργασίας

Οικολογική αναγέννηση γειτονιών, δίκτυα πράσινου, πεζόδρομων, ποδηλατόδρομων για ποιότητα ζωής, νέες θέσεις εργασίας, πράσινη οικονομία

Οι παρεμβάσεις για οικολογικές γειτονιές και βιώσιμες πόλεις είναι ανάγκη όχι μόνο για λόγους ποιότητας ζωής αλλά και για να στραφεί η οικονομία προς πιο υπεύθυνες, πράσινες, δραστηριότητες και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Με μια τέτοια πολιτική μπορεί να “επιστραφούν” στους πολίτες -με τη μορφή κοινωνικών και περιβαλλοντικών υποδομών και υπηρεσιών - όσα αφαιρούνται από το εισόδημά τους με τα κοινωνικά άδικα και οικονομικά αναποτελεσματικά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση.

Διεκδικούμε ένα ρεαλιστικό όνειρο
Ως πολίτες θα παρακολουθούμε παθητικά να επιδεινώνεται η ζωή μας και οι όποιοι σχεδιασμοί να είναι ευκαιριακοί, χωρίς διάλογο με τους πολίτες και να καταλήγουν σε σπάταλα, χωρίς έμπνευση, έργα ή θα διεκδικήσουμε και θα προτείνουμε ολοκληρωμένες παρεμβάσεις που θα αλλάξουν σταδιακά την απάνθρωπη πλέον πόλη; Να ονειρευτούμε πως θέλουμε τις πόλεις και τη ζωή μας μέχρι το 2020 και να διεκδικήσουμε το όραμα, ξεκινώντας από κάθε γειτονιά με βήματα και παρεμβάσεις που θα εντάσσονται, όμως, σε συνολικό σχέδιο για την Αττική του 2020.
Θέλουμε στις πόλεις μας να μπορούμε να πάμε στη δουλειά, το σχολείο, τα ψώνια μας απολαμβάνοντας τη διαδρομή, να βγαίνουμε βόλτα με το παιδικό καροτσάκι, να μπορούν τα παιδιά οι ηλικιωμένοι, τα ΑΜΕΑ να κυκλοφορούν με ασφάλεια. Να μπορούμε να γυμναζόμαστε και να βελτιώνουμε την υγεία μας μέσα από την καθημερινή κίνησή μας με το ποδήλατο και το περπάτημα. Να γίνονται καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, με μουσικές και θέατρο στο δρόμο και σε μικρούς χώρους στη γειτονιά μας. Να μπορεί όποιος θέλει να διαβάσει ήσυχα ένα βιβλίο κάτω από τη σκιά ενός δένδρου. Να μπορούν τα παιδιά των δημοτικών και σχολικών καλλιτεχνικών εργαστηρίων της περιοχής να πάρουν τα χρώματα και τα υλικά τους και να ζωγραφίσουν εκεί έξω. Να είναι η περιοχή μας ένα εικαστικό έργο της φύσης αλλά και της ανθρώπινης δημιουργίας. Να μπορούμε να παρατηρούμε δίπλα μας τη φύση, να ακούμε ένα κοτσύφι, γιατί όχι ένα αηδόνι.
Γιατί να μοιάζει αυτή η πόλη ουτοπία όταν είναι πραγματικότητα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες; Ναι, μπορεί να γίνει πραγματικότητα αλλά χρειάζεται αλλαγή πολιτικών, αλλαγή προτεραιοτήτων, ενεργή συμμετοχή των πολιτών και ιδιαίτερα των νέων.

Πώς θέλουμε την περιοχή μας μέχρι το 2020: «Πράσινες ζώνες» μέσα στην πόλη
Για την περιοχή Α. Πατησίων, Ν. Χαλκηδόνας, Ν. Φιλαδέλφειας, Ν. Ιωνίας, Ηρακλείου, Γαλατσίου και Αγ. Αναργύρων διεκδικούμε τη διαμόρφωση μιας «πράσινης ζώνης», μιας ενιαίας ζώνης πράσινου, ποδηλατόδομων, πεζόδρομων, βιώσιμης κινητικότητας, ανακαίνισης και επανάχρησης αξιόλογων βιομηχανικών κτιρίων, πολιτιστικής αναγέννησης και επανασύνδεσης με τη φύση. Αυτό το σχέδιο θα πρέπει να ξεκινήσει με έργα που θα αποκαταστήσουν και θα ενοποιήσουν το ρέμα του Ποδονίφτη, το άλσος Προμπονά και όλο τον γύρω – εγκαταλειμμένο και υποβαθμισμένο σήμερα - χώρο, την περιοχή της ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ μέχρι την πλατεία Παπαδιαμάντη, τα πάρκα Δρακόπουλου και ΦΙΞ. Μπορεί να ενταχθεί σε ένα ευρύτερο σχέδιο που θα «ενώνει» με αυτόν τον τρόπο το Άλσος Βεϊκου - Αττικό Άλσος με το Άλσος Φιλαδέλφειας και το Πάρκο Αντώνης Τρίτσης, τμήμα ενός ευρύτερου σχεδίου αστικών αναπλάσεων που θα φτάνει μέχρι τα Α. Λιόσα και το Πεδίον Άρεως.
Τα κτίρια μέσα και γύρω από τις «πράσινες ζώνες» στον ιστό της πόλης μπορεί να αναβαθμιστούν αισθητικά και λειτουργικά, ώστε να αναδειχθούν «χαμένα», σήμερα, αξιόλογα κτίρια (αυτά στο κτήμα Δρακόπουλου και στο ΦΙΞ, νεοκλασικές κατοικίες, βιομηχανικά κτίρια όπως το παγοποιείο, προσφυγικά Ν. Φιλαδέλφειας κα), να γίνουν αποτελεσματικά στην κατανάλωση ενέργειας και νερού, να εφαρμοστούν ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (μικρές ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά στα κτίρια, γεωθερμία, πράσινες στέγες), να οργανωθούν καλύτερα προγράμματα ανακύκλωσης με διαλογή στην πηγή και κομποστοποίησης σε επίπεδο γειτονιάς αλλά και κατοικίας.

Πώς θα χρηματοδοτηθούν οι αλλαγές αυτές
Παρόμοιες παρεμβάσεις είναι σε εξέλιξη σε πολλές ευρωπαϊκές περιοχές. Οι Οικολόγοι Πράσινοι λέγαμε και λέμε ότι για να αντιμετωπιστεί η βαθιά οικονομική, δημοσιονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική κρίση απαιτείται μια πράσινη λύση και αλλαγές στην πολιτική αλλά και στην καθημερινότητα. Το ρεαλιστικό όραμα που προτείνουμε για την περιοχή μας είναι ένα παράδειγμα αυτής της λύσης. Μπορούν, όμως, να χρηματοδοτηθούν όλα αυτά σε μια εποχή που περικόπτονται οι δημόσιες δαπάνες και η οικονομία καταρρέει;.
Οι Πράσινοι στην Ευρώπη απαιτούμε ευρωπαϊκή αλληλεγγύη για να ξεπεραστεί η κρίση στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες. Προτείναμε, στο πλαίσιο ενός Πράσινου Κοινωνικού Συμβολαίου (Green New Deal), να διατεθούν 500 δις ευρώ για πράσινες παρεμβάσεις που θα δημιουργήσουν 5.000.000 πράσινες θέσεις εργασίας. Χρειάζονται αλλαγές στο φορολογικό σύστημα, κίνητρα και αντικίνητρα, για να κινητοποιηθούν και ιδιωτικοί πόροι. Απαραίτητα είναι και νέα χρηματοδοτικά εργαλεία, όπως: (τοπικά) πράσινα ομόλογα για χρηματοδότηση δράσεων, δημιουργία τραπεζών με περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς στόχους (όπως είναι η Ηθική Τράπεζα σε 7 ευρωπαϊκές χώρες με μετόχους Δήμους, συνδικάτα, περιφερειακές αρχές, περιβαλλοντικές και κοινωνικές οργανώσεις, ή η Οικολογική Τράπεζα κα)
Αλλά κάποια χρηματοδοτικά εργαλεία που στηρίζουν παρόμοιες παρεμβάσεις υπάρχουν και σήμερα, όπως πχ το ΕΣΠΑ, το Ταμείο Συνοχής, το Jessica. Η ομάδα των Οικολόγων Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο ετοιμάζει ένα οδηγό πηγών χρηματοδότησης των δήμων.
Είναι όμως απαραίτητη η δημιουργία (διαδημοτικών;) δομών από τους δήμους, για να οργανώσουν τα σχέδια και να πετύχουν στήριξη ή και να αναλάβουν επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στην περιοχή τους: δωρεάν ενεργειακή μελέτη για πακέτο κτιρίων, προετοιμασία φακέλων για χρηματοδότηση από το Ταμείο Συνοχής κι άλλα ευρωπαϊκά και εθνικά προγράμματα, συμφωνίες με τράπεζες που έχουν αναλάβει τη χρηματοδότηση των έργων με στόχο καλύτερες συμφωνίες και διευκόλυνση ένταξης νοικοκυριών που δεν έχουν κατάλληλες γνώσεις και εμπειρία, δημιουργία λαϊκών - δημοτικών επιχειρήσεων για ΑΠΕ

Μια πράσινη οικονομία, μια οικονομία των πολιτών
Το όφελος από αυτές τις αλλαγές θα είναι σημαντικό: ποιότητα ζωής αλλά και λιγότερα έξοδα από τον οικογενειακό προϋπολογισμό για ηλεκτρικό, νερό, διασκέδαση, μετακίνηση. Τα νοικοκυριά αλλά και οι δήμοι μπορεί να έχουν έσοδα, αν γίνουν παραγωγοί ενέργειας από τον ήλιο (εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σε στέγες κατοικιών, σχολείων, δημόσιων κτιρίων) ενώ θα προστατεύεται το περιβάλλον μακροχρόνια.

Βιώσιμες πόλεις την εποχή της οικονομικής κρίσης - εκδήλωση στο Γαλάτσι

Στα πλαίσιο εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Γαλατσίου τη Δευτέρα 7/6/2010 με θέμα "Βιώσιμες Πόλεις, Οικονομία και Περιβάλλον στην εποχή της Οικονομικής κρίσης" ο Νίκος Χρυσόγελος, χημικός/περιβαλλοντολόγος και η Μαρία Βιτωράκη, χημικός μηχανικός, αναφέρθηκαν στην πολυδιάστατη σημερινή κρίση που είναι συγχρόνως οικονομική- κοινωνική και περιβαλλοντική και οφείλεται σε ένα αποτυχημένο, σπάταλο και ρυπογόνο μοντέλο ανάπτυξης που ακολουθήθηκε στην Ελλάδα από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα.

Ο Νίκος Χρυσόγελος ανέπτυξε πλαίσιο προτάσεων για ένα οικολογικό μετασχηματισμό των πόλεων και αναφέρθηκε σε Πράσινες λύσεις που μπορούν να εφαρμοστούν από την τοπική αυτοδιοίκηση, για να περάσουμε σε ένα άλλο μοντέλο τοπικής οικονομίας που δημιουργεί πολλές νέες πράσινες θέσεις εργασίας ενώ συγχρόνως αναβαθμίζει σημαντικά την ποιότητα ζωής, κάνοντας τις πόλεις μας πιο ανθρώπινες και βιώσιμες.

Όπως χαρακτηριστικά είπε "Είμαστε σε μια εποχή που απαιτούνται βαθιές αλλαγές στην οικονομία, στις κοινωνική πολιτική, στο περιβάλλον και στα προβλήματα που ζουν οι πολίτες στην καθημερινή τους ζωή. Είναι ο καιρός να δούμε πώς μεταφράζεται σε τοπικό επίπεδο μια πράσινη λύση για την οικονομία την κοινωνία και το περιβάλλον. Γιατί αυτές οι προτάσεις δεν είναι αφηρημένες ιδέες αλλά πρέπει να μετασχηματιστούν σε τοπικές πολιτικές, έτσι ώστε σήμερα να περάσουμε σε ένα νέο μοντέλο οικονομίας, σε μια νέα καθημερινή συμπεριφορά, σε μια νέα στάση απέναντι στο φυσικό περιβάλλον.
Οι σημερινές πόλεις μας δεν είναι βιώσιμες, δυσκολεύουν την καθημερινή ζωή των ανθρώπων, σπάνια υπάρχει ποιότητα ζωής, έχουν μεγάλο περιβαλλοντικό αποτύπωμα δηλαδή μεγάλες επιπτώσεις στο περιβάλλον, πόλεις που καταγράφουν μεγάλη σπατάλη νερού και μεγάλη παραγωγή σκουπιδιών. Έχουν υψηλή ατμοσφαιρική ρύπανση, μεγάλο κυκλοφοριακό πρόβλημα.
Οι σημερινές πόλεις δεν είναι υπόδειγμα πολιτισμού και συχνά απουσιάζει η αλληλεγγύη και η κοινωνική ευθύνη, σχετικά με το περιβάλλον, τους τρόπους που μετακινούμαστε, το πώς συμπεριφερόμαστε στους άλλους ανθρώπους, σχετικά με την αισθητική των χώρων...
Η πόλη πρέπει να αλλάξει για να γίνει πιο φιλική στους πολίτες και στο περιβάλλον. Υπάρχουν όμως σήμερα εργαλεία για να αλλάξουμε τις πόλεις, να κάνουμε οικολογικές τις γειτονιές όπου θα υπάρχει χώρος για τον άνθρωπο, εξασφαλίζοντας βιώσιμη μετακίνηση όλων των κατηγοριών κοινωνικών ομάδων, καθώς μεγάλες ομάδες της κοινωνίας (π.χ. παιδιά, άτομα με αναπηρία, ηλικιωμένοι) είναι αποκλεισμένες γιατί έχουμε δώσει σήμερα το χώρο στην πόλη μόνο στα αυτοκίνητα».

«Πρέπει να οδηγηθούμε σύντομα σε πόλεις με μηδενικά απόβλητα, μέσα από την επαναχρησιμοποίηση, την ανακύκλωση, την κομποστοποίηση, τόνισε ο ίδιος, συμπληρώνοντας ότι η εποχή μας επιβάλλει και τον περιορισμό στη σπατάλη ενέργειας και τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
«Προωθώντας αυτό το μοντέλο δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας μέσα στις πόλεις. Θα μπορούσαν οι πολίτες να γίνουν παραγωγοί ενέργειας με τη τοποθέτηση ανεμογεννητριών, φωτοβολταϊκών συστημάτων... και με αυτό τον τρόπο εξοικονομούμε ενέργεια.
Πρέπει να περάσουμε σε μια νέα πολιτική που φτάνει μέχρι τον πολίτη και που δίνει νέες δυνατότητες απασχόλησης αλλά και νέες μορφές οικονομίας, αυτό που ονομάζουμε οικονομία των πολιτών, δηλαδή ο κάθε πολίτης μπορεί να μειώσει τη σπατάλη ενέργειας αλλά μπορεί να γίνει και παραγωγός ενέργειας και να έχει συμπληρωματικά εισοδήματα.

Η Μαρία Βιτωράκη αναφέρθηκε στο μεγάλο περιβαλλοντικό αποτύπωμα της Αθήνας. Όπως παρουσιάζεται σε πρόσφατη έκθεση αξιολόγησης 30 Ευρωπαικών πόλεων, η Αθήνα έρχεται 22η στην αξιολόγηση σε ότι αφορά τις περιβαλλοντικές της επιδόσεις. Προβλήματα με πολύ μεγάλο ειδικό βάρος στην Αττική και τεράστιο έλλειμμα πολιτικών είναι η διαχείριση των απορριμμάτων, η κατανάλωση ενέργειας/ ενεργειακή συμπεριφορά κτιρίων και η ατμοσφαιρική ρύπανση.
Αναφέρθηκε ειδικότερα στο πρόβλημα των σκουπιδιών που έχει σήμερα δραματικές διαστάσεις, με εκατοντάδες ανεξέλεγκτες χωματερές σε λειτουργία (318 σύμφωνα με επίσημα στοιχεία) και εκατοντάδες άλλες που έκλεισαν αλλά δεν έχουν αποκατασταθεί. Χαρακτηριστικά είπε: "Υπάρχει το φανερό κόστος αυτών των χωματερών με τα πολύ μεγάλα πρόστιμα που είναι πολύ πιθανό ότι θα πληρώσουμε - ένα δυσβάσταχτο οικονομικό βάρος που θα επωμιστούν οι πολίτες. Απο την άλλη πλευρά υπάρχει και το "κρυφό" κόστος που προκύπτει απο τη σοβαρή και μακροχρόνια ρύπανση αυτών των χώρων με επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία και στα οικοσυστήματα. Η μόνη βιώσιμη λύση είναι να προωθήσουμε με συνεκτικό τρόπο, καλό σχεδιασμό και συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας μια πολιτική μηδενικών αποβλήτων μέσω της πρόληψης, επαναχρησιμοποίησης, ανακύκλωσης και κομποστοποίησης ώστε σε μια δεκαετία να πετύχουμε μείωση των σκουπιδιών κατα 80-90%. Το μοντέλο αυτό της πολιτικής "μηδενικών αποβλήτων" είναι περιβαλλοντικά σωστό, δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας και ενισχύει σημαντικά την τοπική οικονομία μέσα από νέες μορφές αλληλέγγυας οικονομίας, της οικονομίας των πολιτών."

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στις ευθύνες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τόνισε ότι " Η τοπική αυτοδιοίκηση έχει την υποχρέωση από τη νομοθεσία (νόμος 2939/2002) να οργανώσει προγράμματα εναλλακτικής διαχείρισης για όλα τα ρεύματα αποβλήτων, δηλαδή για συσκευασίες, χαρτί, ηλεκτρικά/ηλεκτρονικά απόβλητα, μπάζα, μπαταρίες, ελαστικά, έπιπλα, ρούχα κ.α και να ενημερώσει με συστηματικό τρόπο τους πολίτες για να εξασφαλίσει τη συμμετοχή τους και την επιτυχία της ανακύκλωσης. Συγχρόνως οργανώνοντας σωστά την οικιακή και δημοτική κομποστοποίηση μπορεί να πετύχει μια τεράστια μείωση των αποβλήτων που πάνε για ταφή με ένα μικρό κόστος. Για να έχει επιτυχία ο Δήμος πρέπει να συγκροτήσει ένα σχέδιο διαχείρισης με συγκεκριμένους δεσμευτικούς ποιοτικούς και ποσοτικούς στόχους και χρονοδιαγράμματα."

Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

Πολιτική απόφαση 7ου συνέδριου Οικολόγων Πράσινων

Η ΚΡΙΣΗ ΦΕΡΝΕΙ ΕΝΑ ΝΕΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΟΠΙΟ
Η πράσινη οπτική για τη συγκυρία μετά την έλευση του Δ.Ν.Τ.

Ομόφωνη Πολιτική απόφαση του 7oυ τακτικού συνέδριου των Οικολόγων Πράσινων

1. Κύριο στοιχείο της οικονομικής κρίσης στη χώρα μας και των σκληρών μέτρων που τη συνοδεύουν, είναι η κατάρρευση του κοινωνικού συμβολαίου της τελευταίας 35ετίας: το πολιτικό σύστημα δε μπορεί πια να υπόσχεται στους πολίτες βελτίωση της ζωής τους μέσα από τη βελτίωση της αγοραστικής τους δύναμης ή την επαγγελματική τους τακτοποίηση. Το νεοφιλελεύθερο οικονομικό σύστημα διεθνώς όσο και στη χώρα μας χρεοκόπησε με τους δικούς του όρους.

2. Η κρίση αποτελεί και χρεοκοπία ολόκληρου του πολιτικού συστήματος.
• Τα δύο κόμματα εξουσίας έχουν απαξιωθεί και επιβιώνουν μόνο ελλείψει εναλλακτικών λύσεων.
• Η αριστερά προωθεί την κινητοποίηση των πολιτών, αλλά οι προτάσεις της περιορίζονται σε κηρύγματα αντίστασης αδυνατώντας να δώσουν πραγματικές εναλλακτικές διεξόδους.
• Η ακροδεξιά (ΛΑΟΣ) παραμένει στάσιμη, παρά την προσπάθεια να δώσει διαπιστευτήρια υπευθυνότητας και να καταγραφεί ως υποψήφιος κυβερνητικός εταίρος.
Η οργή για τους εκπροσώπους του πολιτικού συστήματος μπορεί να γίνει δύναμη κοινωνικής χειραφέτησης και διεύρυνσης της συμμετοχής των πολιτών. Μπορεί όμως και να αναδειχθεί σε παράθυρο για επικίνδυνες μορφές λαϊκισμού. Πιθανές εκδοχές του αποτελούν η ανάδειξη προσώπων που γελοιοποιούν το πολιτικό σύστημα, η εμφάνιση επιχειρηματιών ως πολιτικών ηγετών (παραγνωρίζοντας τις ευθύνες τους για την αποτυχία στην οικοδόμηση μιας βιώσιμης οικονομίας), η αξιοποίηση του αντικοινοβουλευτισμού από επίδοξους «εθνοσωτήρες» και φοβικές δυνάμεις που θα παρουσιάσουν τη δημοκρατία ως μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης, ή και μια γενικευμένη παράλυση σε ένα αδιέξοδο κύμα βίας που θα υποδαυλίζεται από την δίκαιη κοινωνική αγανάκτηση αλλά θα στρέφεται τελικά κατά της κοινωνικής συνοχής.

3. Οι κυβερνήσεις των δύο κομμάτων εξουσίας ακολούθησαν μια καταστροφική πολιτική που δημιούργησε μια προβληματική οικονομία χωρίς προοπτικές. Η «ελληνική κρίση» έχει τις ευρωπαϊκές και διεθνείς διαστάσεις της αλλά κυρίως έχει τις ελληνικές διαστάσεις της. Η διαφθορά σημαντικού μέρους του πολιτικού προσωπικού και στελεχών της διοίκησης αντί για την προώθηση μιας συμμετοχικής διακυβέρνησης, οι πελατειακές σχέσεις και η επιρροή των διαφόρων λόμπυ αντί για πολιτικές αρχών, οι κοντόφθαλμες λογικές αντί για μακροχρόνιο σχεδιασμό, η νομή της εξουσίας από τα δύο μεγάλα κόμματα και η κατασπατάληση των φυσικών και ανθρώπινων πόρων προς εξυπηρέτηση μικροκομματικών αντιλήψεων και μικροσυμφερόντων αντί για τη διασφάλιση του κοινού καλού και την ανάδειξης μια ισχυρής κοινωνίας των πολιτών ήταν από τα βασικά αίτια που οδήγησαν σε τόσο βαθιά και πολύπλευρη κρίση.

4. Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα είναι και χρεοκοπία του ίδιου του αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας. Το μοντέλο αυτό οδήγησε στην αποδιάρθρωση του ασθενούς ούτως ή άλλως βιομηχανικού τομέα, τη σταδιακή υποβάθμιση της σημασίας της γεωργίας και την ανάδειξη ως κύριου αναπτυξιακού τομέα του τουρισμού, του εισαγωγικού εμπορίου και των υπηρεσιών χαμηλής εξειδίκευσης, σε συνδυασμό με τις κατασκευές και την εμπορική εκμετάλλευση της γης (real estate).

Πρόκειται για μοντέλο που εξαρτά τη χώρα πλήρως από τις εξωτερικές διακυμάνσεις της ζήτησης (και επομένως σε περιόδους διεθνούς κρίσης πλήττεται άμεσα) και επιπλέον καταστρέφει, νομοτελειακά σχεδόν, το περιβάλλον της χώρας. Η υδροβόρα κατά βάση γεωργία εξαντλεί τα υδάτινα αποθέματα της χώρας ενώ ο μαζικός τουρισμός σε συνδυασμό με τις κάθε είδους κατασκευές – είτε νόμιμες αλλά συχνά κακής ποιότητας είτε παράνομες- και την εκμετάλλευση της γης οδηγούν στην καταστροφή τόσο των ακτών και των παραθαλάσσιων περιοχών όσο και μεγάλων περιαστικών δασικών περιοχών καθώς αποτελεί σταθερό κίνητρο, σε συνδυασμό με την έλλειψη ρυθμίσεων (βλ. δασικό κτηματολόγιο), για την καταστροφή των δασών και την καταπάτηση δημόσιων εκτάσεων. Παράλληλα η απόλυτη σχεδόν ενεργειακή εξάρτηση της χώρας από ορυκτά καύσιμα, η σκανδαλώδης εγκατάλειψη του σιδηροδρόμου και η θεμελίωση των μεταφορών στην χρήση του αυτοκινήτου επιδεινώνουν επικίνδυνα την κατάσταση του περιβάλλοντος και του εμπορικού ισοζυγίου (εισαγωγές πετρελαίου).

Η κυριαρχία του τριτογενούς τομέα οδηγεί σε επισφαλείς και χαμηλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας οξύνοντας τελικά την κοινωνική ανασφάλεια και τις ανισότητες. Αν στο πλαίσιο αυτό προστεθούν ο διαχρονικά προβληματικός δημόσιος τομέας που χαρακτηρίζεται από πολιτικές πελατειακές εξαρτήσεις και διαχρονική απαξίωση του αναπτυξιακού και συντονιστικού του ρόλου, η προβληματική δημόσια παιδεία και υγεία όπως και διάλυση του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος, σχηματίζεται το περίγραμμα μιας ιδιαίτερα δύσκολης, αβέβαιης και καθόλου ελκυστικής προοπτικής για τη χώρα.

5. Ανεξάρτητα πάντως από το ευρύτερο ευρωπαϊκό πλαίσιο, η Ελλάδα οφείλει να αντιμετωπίσει τα δικά της πραγματικά προβλήματα που οδήγησαν την χώρα στην υπερχρέωση. Το πολιτικό σύστημα που δημιούργησαν τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας τα τελευταία τριάντα χρόνια, αλλά και η ανοχή ή και ενθάρρυνση σε ορισμένες περιπτώσεις των κομμάτων της αριστεράς και των συνδικάτων είναι κυρίως υπεύθυνα για την κατάσταση. Το διεφθαρμένο πελατειακό πολιτικό σύστημα είναι κυρίως υπεύθυνο για τις σκανδαλώδεις νόμιμες φοροαπαλλαγές (πχ εφοπλιστές), την εκτεταμένη φοροδιαφυγή, την διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων και την ανορθολογική οργάνωση και αντιπαραγωγική διόγκωση του δημόσιου τομέα.

6. Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε επανειλημμένα τονίσει ότι η κρίση είναι ταυτόχρονα οικονομική, περιβαλλοντική, κοινωνική και πολιτιστική, ηθικής και αξιών. Η οικονομική διάσταση δεν αφορά μόνο το έλλειμμα του προϋπολογισμού, αλλά και την κατάρρευση μιας οικονομίας με τεράστιο παραγωγικό έλλειμμα και σαφή ημερομηνία λήξης, που στηριζόταν μέχρι τώρα στην αέναη διόγκωση της κατανάλωσης. Η βίαιη συρρίκνωση των εισοδημάτων χωρίς ένα εναλλακτικό μοντέλο βιώσιμης παραγωγής και κατανάλωσης και εξόδου από την κρίση, οδηγεί την οικονομία σε κύκλο αυτοτροφοδοτούμενης ύφεσης, όπου κάθε πακέτο μέτρων λιτότητας θα φέρνει μεγαλύτερη ύφεση και ανεργία που με τη σειρά της θα επιβάλλει ακόμη πιο οδυνηρές περικοπές δαπανών για αναπλήρωση των χαμένων εσόδων.

7. Η πρόσφατη διακυβέρνηση της χώρας από τα δύο κόμματα εξουσίας έχει πολύ συγκεκριμένες ευθύνες για ότι ζουν οι πολίτες σήμερα. Η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ συνέχισε να κατευθύνει το πλοίο στα βράχια (καταχρέωσε τη χώρα, γενίκευσε τη διαφθορά, επέτεινε την αναξιοπιστία) και αντιλαμβανόμενη ότι θα βυθιστεί το εγκατέλειψε βιαστικά.

8. Η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επέτεινε την κρίση οδηγώντας τη χώρα σε έναν αδιέξοδο δρόμο, σε κοινωνικά άδικες και ισοπεδωτικές πολιτικές. Υποσχέθηκε πράγματα εξαπατώντας τους ψηφοφόρους ενώ γνώριζε (ή όφειλε να γνωρίζει) τα πρόβληματα. Κέρδισε μεγάλη πλειοψηφία στις εκλογές υποσχόμενη ακριβώς την ακριβώς αντίθετη πολιτική από αυτή που τώρα εφαρμόζει. Έδειξε να αγνοεί και να αιφνιδιάζεται με την αντίδραση των αγορών και της ΕΕ, αν και θα έπρεπε να έχει επίγνωση της κατάστασης. Ενδιαφέρθηκε μόνο για την επικοινωνιακή της διάσωση. Απαξίωσε την πράσινη διάσταση της οικονομίας προβάλλοντας υποσχέσεις για «πράσινη ανάπτυξη» χωρίς αντίκρισμα, ενώ στις πρώτες κινήσεις της θα έπρεπε να περιλαμβάνεται η πράσινη μεταρρύθμιση της οικονομίας. Δεν αξιοποίησε τις θετικές προτάσεις του ευρωκοινοβουλίου για εγγυήσεις δανεισμού και ευρωομόλογα ούτε επεδίωξε να δημιουργήσει πραγματικές συμμαχίες για μεταρρύθμιση της Ευρωζώνης και της ΕΕ για ένα Πράσινο New Deal με στροφή στην πράσινη οικονομία. Κατάφερε έτσι με τις πράξεις της να γιγαντώσει την κρίση και να εγκλωβίσει τη χώρα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

9. Πέρα από την άδικη κατανομή των βαρών και την κατάρρευση της πραγματικής οικονομίας, με δημιουργία χιλιάδων νέων ανέργων και διάλυση του κοινωνικού ιστού, βασική διαφωνία μας για τα μέτρα είναι και η απομάκρυνση της προοπτικής για προώθηση των εκτεταμένων πράσινων επενδύσεων που δεν παύουν να είναι απαραίτητες και επείγουσες. Ουσιαστικά πρόκειται για επιλεκτική στάση πληρωμών του κράτους προς τους πολίτες του, ώστε να διασφαλιστεί η μεσοπρόθεσμη αποπληρωμή των πιστωτών της χώρας.

10. Η αντίκρουση της λογικής του μέτρων για «θεραπείες σοκ» βασισμένες στην ενίσχυση της ύφεσης, αναδεικνύει την ευρωπαϊκή πολιτική ως προνομιακό χώρο για τις πολιτικές μας μάχες. Η Ευρώπη των Πράσινων και (ως ένα βαθμό) του ευρωκοινοβουλίου κινείται σε διαμετρικά αντίθετη τροχιά από εκείνη της Κομισιόν και των εθνικών κυβερνήσεων. Η σημερινή συγκυρία, όπου συζητιούνται τόσο η ευρωπαϊκή στρατηγική για την περίοδο 2011-2020 όσο και τα Διαρθρωτικά Ταμεία μετά το 2013, κάνει εξαιρετικά επίκαιρο, τόσο το πλεονέκτημα των Πράσινων ως μόνης δύναμης με συγκροτημένη εναλλακτική αντιπρόταση όσο και την προσπάθειά τους να επιβάλουν μια διαφορετική πορεία για την Ευρώπη, στηριγμένη σε βιώσιμη κοινή οικονομική πολιτική. Θεωρούμε ότι η μονομερής στάση πληρωμών και η έξοδος από το ευρώ δεν αποτελούν λύσεις που πρέπει να επιδιώκουμε. Αντίθετα χρειάζεται να διερευνηθεί, σε κοινωνικά δίκαια κατεύθυνση, το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης-επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο.
Το ευρωπαϊκό επίπεδο είναι επίσης το μόνο όπου μπορούμε να βάλουμε τις βάσεις για αντικατάσταση του σημερινού μηχανισμού του Δ.Ν.Τ. και της ευρωζώνης με ευρωπαϊκές εγγυήσεις δανεισμού και αναδιάρθρωσης του χρέους σε βιώσιμα επίπεδα, ενώ αποτελεί εφαλτήριο και για τις απαραίτητες ρυθμίσεις σε παγκόσμιο επίπεδο για θέματα όπως ο έλεγχος των χρηματαγορών ή η φορολόγηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Χρειάζεται πλέον ο ουσιαστικός έλεγχος του συγκεκριμένου τομέα, όπως ήδη αρχίζει να συζητιέται διεθνώς, καθώς σε παγκόσμιο επίπεδο η κρίση εκδηλώθηκε και παρατείνεται από την ανεξέλεγκτη λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Η ατμομηχανή για την έξοδο από την κρίση πρέπει να βρίσκεται στην πραγματική οικονομία και οι χρηματαγορές να αποτελούν απλό χρηματοδοτικό της εργαλείο.
Η Νέα Πράσινη Συμφωνία (Green New Deal) που προτείνουμε από κοινού με το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα αποτελεί μια ελπιδοφόρα προοπτική διεξόδου από την κρίση που δεν θα στηρίζεται σε εθνοκεντρικές ή νεοφιλελεύθερες αρχές.

11. Στα μέχρι τώρα δεδομένα της περιβαλλοντικής κρίσης στη χώρα μας, έρχονται να προστεθούν και νέα προβλήματα, καθώς αρκετά από τα μέτρα έχουν επιπτώσεις και στο περιβάλλον. Το κλείσιμο μεγάλου μέρους του σιδηροδρομικού δικτύου, η εκποίηση ζωτικών ελεύθερων χώρων, η ουσιαστική κατάργηση του Πράσινου Ταμείου, ο κίνδυνος συρρίκνωσης τομέων όπως ο οικοτουρισμός ή τα καταστήματα βιολογικών προϊόντων, οι πιέσεις για ιδιωτικοποίηση κρίσιμων φυσικών πόρων όπως το νερό, η προοπτική να γίνει η Ελλάδα χώρος υποδοχής επενδύσεων που δεν είναι αλλού αποδεκτές, αντιπροσωπεύουν νέες απειλές που απαιτούν και νέες απαντήσεις.

Σε μια συγκυρία όπου η «πράσινη ανάπτυξη» του ΠΑΣΟΚ κινδυνεύει να γίνει το πιο σύντομο ανέκδοτο, είναι ανάγκη να τονίσουμε ότι τα συλλογικά αγαθά δεν αποτελούν πολυτέλεια κατάλληλη για καλύτερους καιρούς αλλά πολύτιμη επείγουσα διέξοδο απέναντι στη μείωση των εισοδημάτων και παράλληλα σταθερή υποθήκη για το μέλλον. Χρειάζεται να αποκλείσουμε κάθε ενδεχόμενο να γίνουν πάλι τα ίδια μόλις βελτιωθεί η κατάσταση και να αφήσουμε πίσω δια παντός τις πρακτικές μας οδήγησαν εδώ.

12. Περισσότερη ανάδειξη χρειάζεται ίσως η πράσινη οπτική για την κοινωνική κρίση με αιχμές όπως:
• Το έλλειμμα συνεργασίας και οικοδόμησης εμπιστοσύνης σε επίπεδο κοινωνίας, που δημιουργεί εμμονή στις βραχυπρόθεσμες ατομικές λύσεις, εύφορο έδαφος για εκτεταμένη διαφθορά, και δυσκολίες για αυτόνομες κοινωνικές δράσεις με έκταση και διάρκεια.
• Η υποβάθμιση των συλλογικών αγαθών, προς όφελος ατελών υποκαταστάτων με βάση την αγοραστική δύναμη.
• Οι ανισότητες σε βάρος των νέων, που και πριν την κρίση αντιμετώπιζαν χαμηλούς μισθούς, δυσκολία να βρουν δουλειά, οικονομική εξάρτηση από τους γονείς και αβέβαιες προοπτικές για τη ζωή τους.
• Η πίεση στην αδύναμη τρίτη ηλικία, με την συρρίκνωση των συντάξεων και του κράτους πρόνοιας
• Το κλίμα ανομίας σε πλήθος τομείς της δημόσιας αλλά και της καθημερινής ζωής, που οδηγούσε κατά κανόνα στην επικράτηση του ισχυρότερου.
• Η αύξηση της φτώχειας, των ανισοτήτων και του κοινωνικού αποκλεισμού
Με το ξέσπασμα της κρίσης, τα στοιχεία αυτά γίνονται αισθητά από όλο και περισσότερους ως μέρος μιας γενικότερης χρεοκοπίας οικονομικού και πολιτικού συστήματος που περιλαμβάνει και τις μέχρι τώρα κυρίαρχες αξίες και προτεραιότητες.

13. Η αίσθηση αυτή, συνδυασμένη και με τη γενικευμένη οργή, φέρνει την ελληνική κοινωνία σε πραγματικά κρίσιμο σταυροδρόμι:
• Ή θα οδηγηθούμε σε αναζήτηση αποδιοπομπαίων τράγων, με διλήμματα ανάμεσα σε καταστάσεις «ισχυρής εξουσίας» και στην απειλή γενικευμένης βίας που θα έχει πρώτο θύμα την κοινωνική συνοχή.
• Ή θα ανταποκριθούμε στην πρόκληση για ριζικές αλλαγές συνείδησης και για ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο, με κύριους άξονες την ενίσχυση της δημοκρατίας και της συμμετοχής των πολιτών, την αναβάθμιση των συλλογικών αγαθών ως αντίδοτο στις απώλειες αγοραστικής δύναμης αλλά και ως αδιαπραγμάτευτη αξία για το μέλλον, την αλληλεγγύη ως κινητήρια δύναμη ενός ισχυρού τομέα Κοινωνικής Οικονομίας, τη διαμόρφωση βιώσιμων μοντέλων παραγωγής, κατανάλωσης και κατανομής του πλούτου, την ισότιμη συμμετοχή της χώρας σε ένα νέο αειφορικό σχέδιο για την Ευρώπη.

14. Σε μια τέτοια στιγμή, η ευθύνη του πράσινου κινήματος στη χώρα μας είναι να αναδείξει τις προτάσεις διεξόδου και την ευρωπαϊκή διάσταση, να οικοδομήσει νέες κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες, να αποτελέσει καταλύτη για ευρύτερες αναδιατάξεις στο πολιτικό σκηνικό, να πρωταγωνιστήσει στη χειραφέτηση της κοινωνίας από την κρατική και οικονομική εξουσία. Η κρίση δεν πρέπει να αντιμετωπισθεί σαν ένα διάλειμμα για να ξανακάνουμε πάλι τα ίδια μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν.
Η σύνδεση των προτεραιοτήτων αυτών με το τοπικό και περιφερειακό επίπεδο είναι ένα πρώτο τεστ που θα κρίνει πολλά. Εξίσου σημαντική είναι, όμως, η πρόκληση να συνδέσουμε τις αξίες μας με την οικοδόμηση μιας νέας αυτοπεποίθησης στην ελληνική κοινωνία.

15. Στις συνθήκες που δημιουργούνται είναι ανάγκη να συγκροτηθεί μια ισχυρή πράσινη, δημοκρατική, εναλλακτική πρόταση για το μέλλον της χώρας και της κοινωνίας. Η κριτική στα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα και το πολιτικό σύστημα έχει μετατραπεί σήμερα σε οργή και απαξίωση των πολιτικών και των κομμάτων, ιδιαίτερα αυτών που διαχειρίστηκαν την εξουσία τις τελευταίες δεκαετίες. Οι Οικολόγοι Πράσινοι πρέπει να λειτουργήσουν ως καταλύτης για τη μετατροπή της οργής σε συνειδητή απόφαση και συμμετοχή στην αλλαγή του πολιτικού συστήματος, των κομματικών συσχετισμών, του τρόπου άσκησης της πολιτικής αλλά και της ίδιας της πολιτικής. Πολλοί περισσότεροι από τους 180 χιλιάδες πολίτες που μας ψήφισαν στις ευρωεκλογές και στη συνέχεια στις εθνικές εκλογές έχουν απαιτήσεις από τους Οικολόγους Πράσινους να αναλάβουν πιο ουσιαστικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις.

16. Οι πετυχημένες κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις στο Ευρωκοινοβούλιο, μόνιμες πολιτικές και κοινωνικές παρεμβάσεις σε όλες τις περιοχές της χώρας και στο κεντρικό επίπεδο, μια πιο αποτελεσματική και δημοκρατική λειτουργία και οργάνωσή μας, μια πιο υπεύθυνη και βαθιά πολιτική συζήτηση και παραγωγή πολιτικής στο εσωτερικό μας πρέπει να συνδυαστούν με ευρύτερες πρωτοβουλίες για να διαμορφωθεί ένας πράσινος πόλος με ισχυρή πολιτική, εκλογική και κοινωνική δυναμική, όπως είχαμε αποφασίσει τόσο στο συνέδριο του 2008 όσο και στο 6ο συνέδριο στη Θεσσαλονίκη το 2009.

17. Τα κομματικά τείχη δεν είναι πλέον σταθερά, μεγάλο ποσοστό των πολιτών αμφισβητεί το πολιτικό σύστημα και την πολιτική όπως είναι σήμερα. Ευρύτερες δυνάμεις απελευθερώνονται από τα κόμματα και ενεργοί πολίτες επιδιώκουν αλλαγές στο πολιτικό σύστημα. Στους Πράσινους σήμερα συγκλίνουν πολίτες που αν και ξεκίνησαν από διαφορετικές αφετηρίες, διαμορφώνουν μια νέα πολιτική, κοινωνική και καθημερινή ταυτότητα, μια πράσινη ταυτότητα. Δεν εγκλωβιζόμαστε σε παλιές οριοθετήσεις, οριοθετήσεις που δημιουργήθηκαν με βάση διαφορετικά κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα σε προηγούμενες ιστορικές περιόδους. Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός μας βρίσκονται τα θέματα της προστασίας του περιβάλλοντος, της κοινωνικής αλληλεγγύης και δικαιοσύνης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της πράσινης οικονομίας. Η συγκρότηση μιας πράσινης κουλτούρας σε πολιτικό επίπεδο αλλά και στο επίπεδο της καθημερινότητας είναι σήμερα ρεαλιστική προοπτική για ευρύτερες δυνάμεις στην κοινωνία και οι Οικολόγοι Πράσινοι επιδιώκουμε να είμαστε ο καταλύτης για αυτές τις μεγάλες αλλαγές αλλά και συγκλίσεις. Ενισχύουμε συνολικά τη φυσιογνωμία μας ως κόμματος που διεμβολίζει εγκάρσια το πολιτικό σκηνικό, συνενώνοντας πολίτες από διαφορετικές αφετηρίες αλλά με κοινή οπτική τις νέες προτεραιότητες που επιβάλει η οικονομική, κοινωνική και οικολογική κρίση.

18. Ως μέρος μιας διεθνώς ανερχόμενης πολιτικής δύναμης, οι Οικολόγοι Πράσινοι εκ των πραγμάτων απευθύνονται και σε πολίτες που είτε έμειναν επί καιρό πολιτικά αδρανείς, είτε υποστήριζαν μέχρι τώρα άλλες πολιτικές δυνάμεις είτε απογοητεύονται από τις παραδοσιακές πολιτικές προτάσεις. Με δεδομένη τη στρατηγική επιλογή μας για ένα ισχυρή πράσινη παρουσία στην κοινωνία και στην πολιτική, οι Οικολόγοι Πράσινοι αναγνωρίζουν πως στο έδαφος της κρίσης του πολιτικού συστήματος αναφύονται νέες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις και κινήσεις πολιτών, με τις οποίες είμαστε ανοικτοί στο διάλογο και στην αναζήτηση νέων θεματικών και τοπικών πλειοψηφιών. Μπορούμε να αποτελέσουμε σημείο δημιουργικής προγραμματικής σύγκλισης πολύπλευρων πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων στο πλαίσιο ενός ισχυρού πράσινου πόλου. Θα χρειαστεί να εγκατασταθούν σχέσεις διαρκούς επικοινωνίας και δράσης με δυνάμεις και ιδεολογικούς χώρους που μπορούν να βρουν στις πράσινες αξίες διέξοδο από την κρίση.

19. Στο πλαίσιο του σεβασμού στις διαφορές και τη σχετική αυτονομία του κοινωνικού και του πολιτικού πεδίου, οι Οικολόγοι Πράσινοι στηρίζουν την πληθώρα των κινήσεων των πολιτών που κινούνται σε τοπικό συνήθως επίπεδο κι έχουν δώσει σημαντικές και νικηφόρες μάχες υπέρ του περιβάλλοντος, της δημοκρατίας, των δικαιωμάτων.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι συμμετέχουν στη διαμόρφωση ευρύτερων κοινωνικών πλειοψηφιών σε επιμέρους θέματα μέσα από την ανάπτυξη σχέσεων μόνιμου διαλόγου και κοινών δράσεων με δυνάμεις και ομάδες παρά τη διαφορετική πολιτική αντίληψη και καταγωγή τους.

20. Ωστόσο χρειάζεται να συγκεκριμενοποιήσουμε περισσότερο τις βαθιές αλλαγές που προτείνουμε και να δείξουμε ότι αποτελούν – αν και ριζοσπαστικές – τη μόνη ρεαλιστική εναλλακτική πρόταση διεξόδου από την κρίση. Ενίσχυση της ριζοσπαστικής εκδοχής της πράσινης οικονομίας, δημοκρατικής, αποκεντρωμένης και τοπικής κλίμακας, εναλλακτικής στο νεοφιλελευθερισμό και τον κρατισμό. Ανάδειξη των ριζοσπαστικών ειρηνιστικών και μη βίαιων αιτημάτων, της υποστήριξης των ανθρώπινων δικαιωμάτων, ιδιαίτερα των μειονοτήτων, των μεταναστών, των γυναικών, των εργαζόμενων, των κοινωνικά αποκλεισμένων, των ανέργων. Ανάδειξη του ριζοσπαστικού δυναμικού των γνωστών πυλώνων του πράσινου κινήματος, όπως η κοινωνική αλληλεγγύη και η συμμετοχική δημοκρατία. Υποστήριξη της αντιαυταρχικής και δημοκρατικής εκπαίδευσης, της ομοσπονδιακής δικτύωσης των τοπικών παραγωγών, της οργάνωσης οικο-κοινοτήτων και αυτο-διαχειριζόμενων πρωτοβουλιών. Η βιωσιμότητα της εξόδου από την κρίση θα εξαρτηθεί από τον πράσινο τοπικό κοινωνικό σχεδιασμό, τον συντονισμό της αυτονομίας σε ενέργεια και πόρους, την τοπική δικτύωση των προϊόντων, τα εναλλακτικά κοινωνικά δίκτυα, τους θεσμούς αλληλεγγύης, παιδείας και πολιτισμού.

21. Αυτούς τους στόχους θα πρέπει να εξειδικεύσουμε στη συγκυρία, που χαρακτηρίζεται πανευρωπαϊκά –εκτός από την άνοδο των Πράσινων- και από μια άνοδο των ακροδεξιών απόψεων και σχημάτων. Να δείξουμε ότι το οικολογικό –πράσινο κίνημα- και κατ’ επέκταση οι Οικολόγοι Πράσινοι- από την ίδια του τη φύση και την ουσία προβάλλει έναν άλλο αξιακό κώδικα, ένα άλλο μοντέλο πολιτισμού, παραγωγής, κατανάλωσης, τρόπου ζωής και σχέσης των ανθρώπων, που εναρμονίζεται με την αειφορία του πλανήτη και την ευημερία των ανθρώπων. Υπερασπίζεται το δημόσιο συμφέρον και τα συλλογικά αγαθά. Γι’ αυτό και αποτελεί προέκταση και σημερινή ολοκλήρωση όλων των κινημάτων συλλογικής δράσης και κοινωνικής χειραφέτησης, αξιοποιεί χωρίς δογματισμό τις καλύτερες παραδόσεις και προτάσεις από το κίνημα για την ανθρώπινη χειραφέτηση, το σοσιαλιστικό και εργατικό κίνημα, τον κοινωνικό φιλελευθερισμό, τις ελευθεριακές παραδόσεις, τα κινήματα αμφισβήτησης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της προστασίας του περιβάλλοντος και των εναλλακτικών κοινωνικών και πολιτικών λύσεων.

Αθήνα 12 Ιουνίου 2010

Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010

Σταθερά ανοδική η παρουσία των πρασίνων παγκοσμίως

Οι Πράσινοι είναι μια σταθερά ανερχόμενη δύναμη σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ο υποψήφιος των Κολομβιανών Πρασίνων για τις προεδρικές εκλογές Antanas Mocus (πανεπιστημιακός αλλά και ακτιβιστής) συγκέντρωσε ποσοστό 21% στον πρώτο γύρο και θα αντιμετωπίσει στις 20/6 στο δεύτερο γύρο τον Juan Manuel Santos του κυβερνώντος κόμματος Social National Union Party. Μπορεί να είναι ο πρώτος πράσινος πρόεδρος σε μια χώρα που έχει περάσει πολλά βάσανα;

Οι Ολλανδοί Πράσινοι GroenLinks κέρδισαν 3 επιπλέον έδρες στο κοινοβούλιο στις εκλογές της 9ης Ιουνίου, φτάνοντας τους 10 βουλευτές (άνδρες και γυναίκες). κανένα κόμμα δεν εξαφάλισε την αυτοδυναμία.

Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

ΔΗΛΩΣΗ ΝΙΚΟΥ ΧΡΥΣΟΓΕΛΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Ο Νίκος Χρυσόγελος, στέλεχος των Οικολόγων Πράσινων δήλωσε, με αφορμή ερωτήσεις δημοσιογράφων σχετικά με τις εξελίξεις στο χώρο της Ανανεωτικής Αριστεράς:

«Οι Πράσινοι στην Ευρώπη παίζουν πλέον σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις γιατί σε αυτούς συνέκλιναν πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, αλλά και ενεργοί πολίτες που - ανεξαρτήτως της πολιτικής καταγωγής τους - συνειδητοποίησαν ότι οι πολιτικές για την οικονομία, την κοινωνία και το περιβάλλον πρέπει να είναι πράσινες. Ένα κομμάτι της αριστεράς πράγματι κατευθύνθηκε προς τους πράσινους, αλλά στους πράσινους συνέκλιναν και δυνάμεις από τον πολιτικό φιλελευθερισμό, πρωτοβουλίες πολιτών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την προστασία του περιβάλλοντος, την κριτική κατανάλωση, την κοινωνική αλληλεγγύη, καθώς και ενεργοί πολίτες που δεν είχαν σχέση με την παραδοσιακή πολιτική στις όποιες μορφές της.

Η βαθιά κρίση που βιώνουμε ως χώρα δημιουργεί συνθήκες για αλλαγή τόσο του πολιτικού συστήματος όσο και των πολιτικών συσχετισμών και της ίδιας της πολιτικής. Μένει να αποδειχθεί αν η οργή και η αγανάκτηση των πολιτών θα στραφεί σε μια πράσινη, δημοκρατική, κοινωνικά υπεύθυνη πολιτική πρόταση.

Ελπίζουμε οι Πράσινοι να παίξουν σημαντικό ρόλο και στη χώρα μας τα επόμενα χρόνια για τις αλλαγές που απαιτούνται. Οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν αρνήθηκαν ποτέ τον πολιτικό διάλογο με όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις σε προγραμματική βάση, πολύ περισσότερο με δυνάμεις με τις οποίες μπορεί να έχουν και κοινές δράσεις με στόχο τη διαμόρφωση κοινωνικών πλειοψηφιών σε επιμέρους θέματα.

Οι τοπικές και περιφερειακές εκλογές είναι μια καλή βάση, ένα πεδίο στο οποίο μπορεί να διαπιστωθεί αν πράγματι υπάρχουν σήμερα ουσιαστικές δυνατότητες για ευρύτερες συνεργασίες και συγκλίσεις γύρω από ένα συνεκτικό πράσινο πρόγραμμα για τους δήμους και τις περιφέρειες».

Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

Για την οικονομική κρίση και τις πράσινες προτάσεις στα Γρεβενά

Πολύ ενδιαφέρουσα ήταν η πρώτη πολιτική εκδήλωση και παρουσία των Οικολόγων Πράσινων στα Γρεβενά. Αυτή ήταν η κοινή διαπίστωση όσων παραβρέθηκαν στην Ημερίδα με αντικείμενο «Γεωργία και οικονομία στην εποχή της κρίσης», η οποία πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 31 Μάιου. Τόσο η συμμετοχή αλλά και η σύνθεση του ακροατηρίου ανέβασε το επίπεδο της συζήτησης και βοήθησε στην ώσμωση των απόψεων και των προτάσεων. Βιοκαλλιεργητές, κτηνοτρόφοι, γεωπόνοι, δασολόγοι, εκπαιδευτικοί, μικροεπιχειρηματίες πράσινων τουριστικών δράσεων, στελέχη γεωργικών και δασικών υπηρεσιών και άλλοι ενεργοί πολίτες βοήθησαν ώστε η όλη διαδικασία να συνοδευτεί από ένα γόνιμο αποτέλεσμα.

Το πάνελ των τεσσάρων ομιλητών συνδύασε πολιτικά στελέχη, πανεπιστημιακούς, αλλά και στελέχη της «πραγματικής γεωργίας» που ζουν στο πετσί τους τα προβλήματα της υπαίθρου.

Ο κ. Ν. Χρυσόγελος, στέλεχος των Οικολόγων Πράσινων, αναφέρθηκε στη δημοσιονομική κρίση και τον αδιέξοδο δρόμο του ΔΝΤ. Επέκρινε τις πολιτικές δυνάμεις που κυβέρνησαν τον τόπο μετά τη μεταπολίτευση και με τη συνενοχή των μικρότερων κομμάτων διαμόρφωσαν ένα σπάταλο, αντιπαραγωγικό και ρυπογόνο μοντέλο ανάπτυξης. Χαρακτήρισε τον παρασιτισμό, τη μαύρη οικονομία, τη διαφθορά, την κομματοκρατία και το λαϊκισμό ως γάγγραινες του δημόσιου βίου και επεσήμανε ότι οι παλιές πολιτικές δυνάμεις που μας οδήγησαν στη χρεωκοπία είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο να δώσουν τη λύση. Υπογράμμισε ότι οι Πράσινοι τόσο με τις πολιτικές τους πρωτοβουλίες στο Ευρωκοινοβούλιο όσο και με τις προτάσεις τους για μια πράσινη οικονομία δείχνουν το δρόμο για την αντιμετώπιση της ύφεσης, αλλά και την οικοδόμηση μιας χειροπιαστής ευρωπαϊκής αλληλεγγύης προς τα αδύναμα μέλη.

Ο κ. Γ. Δαουτόπουλος, καθηγητής της Γεωπονικής Σχολής του ΑΠΘ, επικεντρώθηκε στην ορεινή Δυτική Μακεδονία και έθεσε τους όρους για μια βιώσιμη και αειφόρο ανάπτυξη. Τόνισε ότι με εξαίρεση το ενεργειακό λεκανοπέδιο με τις εγκαταστάσεις της ΔΕΗ, η υπόλοιπη Περιφέρεια έχει ένα πλούσιο φυσικό κεφάλαιο (δρυμοί, μικτά δάση, προστατευόμενες περιοχές, πλούσια επιφανειακά νερά), καθώς και μεγάλες δυνατότητες παραγωγής τοπικών ποιοτικών προϊόντων. Ο κ. Δαουτόπουλος παρέθεσε αρκετά παραδείγματα, είτε προς μίμηση (όψιμα λαχανικά, οικιακή μεταποίηση) είτε προς αποφυγή (μονοκαλλιέργειες, κάψιμο καλαμιάς) κλπ.

Ο κ. Χ. Αργυρόπουλος, βιολόγος – βιοκαλλιεργητής και πρόεδρος της ΔΗΩ αναφέρθηκε στα προβλήματα της βιολογικής γεωργίας, την ανεπαρκή στήριξη από το κράτος, την απουσία αποτελεσματικών ελεγκτικών μηχανισμών και την ανάγκη για τη στήριξη του βιοκαλλιεργητικού κινήματος από πλευράς καταναλωτών. Σημείωσε ότι τα Γρεβενά είναι μια περιοχή ιδανική για την ανάπτυξη της βιολογικής γεωργίας, η οποία κερδίζει όλο και περισσότερους αγρότες στην περιοχή. Συμφώνησε τέλος και με τον πρόεδρο των βιοκαλλιεργητών Ν. Γρεβενών κ. Σ. Τσιμνιόπουλο, ο οποίος έκρινε ανεπαρκή τη στήριξη των γεωτεχνικών και ζήτησε αυστηρούς ελέγχους στις λαϊκές αγορές, συμβουλεύοντας παράλληλα τους καταναλωτές να ζητούν πιστοποιητικά όταν ψωνίζουν βιολογικά προϊόντα.

Ο τέταρτος ομιλητής κ. Ι. Παναγιωτίδης, γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Κτηνοτρόφων, περιέγραψε με γλαφυρό τρόπο τις προσπάθειες του να εγκαταστήσει ένα βιολογικό αγρόκτημα, το οποίο παρά τις αρχικές αντιξοότητες στέριωσε και επεκτάθηκε. Αναφέρθηκε σε διάφορες καλές πρακτικές, σε συνεργατικά προγράμματα γενετικής βελτίωσης και στην αυξανόμενη επισκεψιμότητα για λόγους επιμόρφωσης.

Τη διαδικασία της εκδήλωσης, στην οποία παραβρέθηκαν 80 περίπου άτομα, συντόνισε ο κ Λ. Τσικριτζής, συντονιστής των ΟΠ Κοζάνης

Ναι στην ανάπτυξη του τρένου, στην εξυγίανση του ΟΣΕ, στην αντιμετώπιση διαφθοράς και σπατάλης

Συμβολική διαμαρτυρία οργανώθηκε από τους Οικολόγους Πράσινους στην Παλιά Βουλή, μπροστά στο άγαλμα του Χαρ. Τρικούπη.

Η κυβέρνηση εγκατέλειψε την "πράσινη ανάπτυξη" αλλά και τα "πρασινα άλογα" στις μεταφορές. Αντί για την ανάπτυξη του σιδηρόδρομου, του πιο οικονομικού και οικολογικού μέσου μεταφοράς, ανακοινώνει την κατάργηση των μισών γραμμών του τρένου και την ακόμα μεγαλύτερη συρίκνωση του μεταφορικού έργου του ΟΣΕ. Η Ελλάδα έχει ήδη το αραιότερο σιδηροδρομικό δίκτυο σε όλη την Ευρώπη.

Γιαυτό είμασταν εκεί, την Παρασκευή 4 Ιουνίου, μπροστά στο άγαλμα του Χαρ. Τρικούπη για να ζητήσουμε συγνώμη που η σημερινή κυβέρνηση περιορίζει το τρένο αντί να το επεκτείνει, σε μια εποχή μάλιστα οικονομικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής, που απαιτούνται αλλαγές στην οργάνωση της κοινωνίας ώστε να πετύχουμε όχι μόνο βελτίωση των δημοσιονομικών δεικτών αλλά και βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεων και μεταρρύθμιση της οικονομίας.

Ο ΟΣΕ έχει πράγματι ελλείμματα αλλά πως δημιουργήθηκαν αυτά τα ελλείμματα; Εξαιτίας των αποτυχημένων πολιτικών των προηγούμενων κυβερνήσεων (πολιτική χρεοκοπία) και της πολύ μεγάλης διαφθοράς.
* Τα ελλείμματα τριπλασιάστηκαν την περίοδο 2003-2009, από διαφθορά και κακοδιαχείριση.
* Σιδηροδρομικά έργα και συντήρηση δικτύου δε χρηματοδοτήθηκαν ποτέ από το κράτος, αντίθετα με τους δρόμους, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια.
* 40% του ελλείμματος είναι τόκοι δανείων που αναγκάστηκε ο ΟΣΕ να πάρει για να μην υπάρξει απευθείας κρατική χρηματοδότηση.
* Μέτρα όπως πάγωμα επενδύσεων, μειώσεις δρομολογίων, πολύχρονες διακοπές γραμμών «λόγω έργων», αλλά και η γενικότερη απαξίωση του τρένου, ήταν στην ουσία ΡΟΥΣΦΕΤΙΑ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΥ.

Τι θα έπρεπε να γίνει;
- Κατ' αρχή αντιμετώπιση της διαφθοράς και της σπατάλης, επισροφή χρημάτων που έχουν πληρωθεί ως μίζες για έργα του ΟΣΕ (πολλά γνωρίζουν και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στον ΟΣΕ και έχουν υποχρέωση να μιλήσουν με στοιχεία).
- Σχέδιο εξυγίανσης των οικονομικών.
- Και φυσικά αύξηση του μεταφορικού έργου του ΟΣΕ (επιβάτες αλλά και εμπορεύματα) με μια "επιθετική" πολιτική που θα βασίζεται σε καλύτερη οργάνωση, σε προβολή των πλεονεκτημάτων του τρένου και νέα προϊόντα και υπηρεσίες σε συνδυασμό με κατάλληλες τιμολογιακές πολιτικές. Για να κερδίσει μεταφορικό έργο ο ΟΣΕ χρειάζονται ρυθμίσεις όπως είναι πχ η υποχρεωτική φόρτωση των φορτηγών σε κατάλληλες πλατοφόρφες τρένου για να διασχίσουν τη χώρα για διαδρομές που ξεπερνούν τα 250 χλιόμετρα. Παρόμοιες ρυθμίσεις για περιβαλλοντικούς λόγους εφαρμόζονται ήδη στην Αυστρία και την Ελβετία, γιατί όχι στην Ελλάδα που έχει σοβαρά προβλήματα και οδικής ασφάλειας με τις χιλιάδες νταλίκες που διασχίσουν τις εθνικές οδούς ακόμα και ΣΚ?

Χρειάζεται επίσης επέκταση των δικτύων μέχρι τα λιμάνια αλλά και τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις που έχουν σημαντικές ανάγκες για μεταφορά προϊόντων τους, όπως είναι οι βιομηχανίες χάρτου, οι τσιμεντοβιομηχανίες, οι χαλυβουργίες κα.

Θα μπορούσε ο ΟΣΕ να διαμορφώσει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα ξενάγησης σε οικολογικές περιοχές καθώς το τρένο τις διασχίζει

Έχουμε προτείνει την προβολή τοπικών προϊόντων ποιότητας μέσα στα τρένα (πχ. στην Πελοπόννησο) ώστε να υπάρξει διπλό όφελος και για τους επιβάτες των τρένων (που θα γνωρίσουν τοπικά προϊόντα κάθε περιοχής) αλλά και για τους ντόπιους παραγωγούς, ώστε να προωθηθούν δίκτυα παραγωγών - καταναλωτών.

Ο ΟΣΕ θα μπορούσε να σχεδιάσει ειδικά δρομολόγια για ποδηλάτες και πεζοπόρους και να συνεργαστεί με σχετικούς φορείς από την Ευρώπη ώστε να έρθουν στην Ελλάδα χλιάδες "οικοτουρίτες" με στόχο να ακολουθήσουν οικολογικές διαδρομές. Θα μπορούσε ο ΟΣΕ να συνεργαστεί με τα σχολεία για την οργάνωση ειδικών εκδομών για μαθητές και φοιτητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό με περιβαλλοντική ξενάγηση.

Να γιατί η εκδήλωση των μελών των Οικολόγων Πράσινων που συγκεντρώθηκαν μπροστά στην Παλιά Βουλή, στο άγαλμα του Χαριλάου Τρικούπη που υπήρξε ο θεμελιωτής των ελληνικών σιδηροδρόμων δεν ήταν μόνο μια διαμαρτυρία αλλά και μια πρόταση για λύσεις.

Στην εκδήλωση, ο Χαρίλαος Τρικούπης «ενημερώθηκε» συμβολικά για το μνημόνιο του Δ.Ν.Τ. και τις εξαγγελίες των υπουργείων Υποδομών και Οικονομικών που προβλέπουν ρητά το κλείσιμο γραμμών. Πρακτικά απειλείται το μεγαλύτερο μέρος του σιδηροδρομικού δικτύου, με εξαίρεση μόνο τον άξονα Αθήνας-Θεσσαλονίκης, ορισμένες προαστιακές γραμμές και τις συνδέσεις με τις γειτονικές χώρες.

Το άγαλμα του Χαρ. Τρικούπη φόρεσε στο μπράτσο μαύρη λωρίδα πένθους, ενώ η βάση του τυλίχθηκε με πένθιμο τούλι. Πανώ με το μήνυμα «ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ-ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΟ Δ.Ν.Τ. ΝΑ ΤΟΥ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ-ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ ΝΑΙ, ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΓΡΑΜΜΩΝ ΟΧΙ» ανοίχτηκε στο πεζοδρόμιο της Πλατείας Κολοκοτρώνη, ενώ το ερώτημα «Ο ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΣ ΒΛΑΠΤΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΡΙΣΗ-ΠΟΙΟΥΣ ΩΦΕΛΕΙ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΟΥ;» προβαλλόταν σε πικέτα. Φυλλάδια που τόνιζαν ότι «οι βαρύτατες ευθύνες για την απαξίωση του σιδηροδρόμου δε δικαιολογούν την ολοκλήρωση του εγκλήματος», μοιράστηκαν στους περαστικούς.

Το τρένο:
* Χρειάζεται 7 φορές λιγότερη ενέργεια, προκαλεί μέχρι 10 φορές λιγότερη ρύπανση, είναι μέχρι 16 φορές ασφαλέστερο από το αυτοκίνητο.
* Σε καιρούς ακριβής βενζίνης, αυξημένων διοδίων και μειωμένων εισοδημάτων, το τρένο είναι ανάσα και για την τσέπη μας.

Δεν υπάρχει βιωσιμότητα στις μεταφορές χωρίς το σιδηρόδρομο. Αλλά και η αντιμετώπιση της κρίσης (οικονομική, δημοσιονομική, κοινωνική) απαιτεί πράσινες λύσεις. Και το τρένο είναι βασικό μέσο στη διαδρομή για την πράσινην οικονομία.

Δείτε:

Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

Εθνική Περιβαλλοντική Νομοθεσία 2010

Δείτε:

http://www.ct.aegean.gr/people/pavlogeorgatos/el/gelen.html

Στα πλαίσια του μαθήματος «Διατήρηση του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος», το οποίο διδάσκεται στο προπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών του Τμήματος Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας, του Παν. Αιγαίου, δημιουργήθηκαν κατά την διάρκεια του χειμερινού εξαμήνου του ακαδ. έτους 2009-2010, από μία ομάδα φοιτητών, οι τόμοι που παρουσιάζονται στον πίνακα 1 και περιέχουν την εθνική περιβαλλοντική νομοθεσία σε επιλεγμένους τομείς της.

Οι προπτυχιακοί φοιτητές του Παν. Αιγαίου που ανέλαβαν την υλοποίηση της προσπάθειας αυτής, με αλφαβητική σειρά, είναι οι:
Γεωργίου Ζ., Γιαννακόπουλος Ε., Ευτυχίδου Μ.Ο., Κλαπανάρης Σ., Κουτσορινάκη Μ., Μαρκόπουλος Π., Μεσημέρης Α., Νικήτας Π., Νότα Τ., Ουλής Κ., Παπαδάκης Ε., Παπαμανώλη Ε., Παπανικολάου Σ., Παυλίδης Γ., Πολίτης Γ., Σάκαλης A., Σεκέρογλου Ε., Σελλή Κ., Σιέτη Ν., Σπύρου Ν., Συνοδινού Α., Tριανταφυλλίδης Σ., Τσάγκας Γ., Φουτσιτζόγλου Α.

Μετά τη συγκέντρωση και ταξινόμηση των νομοθετημάτων από τους φοιτητές, ακολούθησε η αξιολόγηση, η διόρθωση και η εκ νέου ψηφιακή μορφοποίηση της κάθε συλλογής από τον επιβλέποντα, με στόχο τη δημοσίευση των διαφόρων τόμων με ενιαία μορφή.

* Η ιδέα που βασίστηκε η συγκεκριμένη προσπάθεια αφορούσε στην καταγραφή, συλλογή, ταξινόμηση, ενοποίηση και μορφοποίηση όλων των νομοθετημάτων της εθνικής περιβαλλοντικής νομοθεσίας, σε επιλεγμένους τομείς της, για την χρονική περίοδο από το 1970 έως και το Φεβρουάριο του 2010. Η καταγραφή έγινε από όλες τις ομάδες εργασίας αλλά ορισμένα νομοθετήματα δεν ήταν διαθέσιμα σε ψηφιακή μορφή, (ιδιαίτερα της περιόδου πριν το 1975 και για ορισμένα τεύχη), από τις διαδικτυακές υπηρεσίες του Εθνικού Τυπογραφείου. Γι΄αυτό και παρατηρούνται διαφοροποιήσεις στις χρονικές περιόδους που καλύπτεται η εθνική περιβαλλοντική νομοθεσία ανά τομέα της. Πολλά από τα νομοθετήματα που δεν συμπεριλήφθηκαν τελικά, (πριν από το 1975 κυρίως), μπορεί ο χρήστης να τα βρει στο διαδίκτυο σε ψηφιακή μορφή από διάφορους διαδικτυακούς τόπους και με τη χρήση των μηχανών αναζήτησης. Για λόγους όμως δεοντολογίας και νομικούς αποφασίστηκε να μην συμπεριληφθούν στους τόμους της παρούσας προσπάθειας. Εξαίρεση στο γεγονός αυτό αποτελεί η Υ.Α. Ε1β 301/1964 (ΦΕΚ 63/Β/14.2.1964) "Περί συλλογής, αποκομιδής και διαθέσεως απορριμμάτων", που ενώ δεν υπήρχε διαθέσιμη σε ψηφιακή μορφή από τις διαδικτυακές υπηρεσίες του Εθνικού Τυπογραφείου, μετά από έγγραφο αίτημα της ομάδας εργασίας, στάθηκε δυνατή η ψηφιοποίηση και η αποστολή της σε ψηφιακή μορφή από το ΕΤ.

** Για να μπορείτε να διαβάσετε τους τόμους αυτούς θα πρέπει να έχετε εγκαταστήσει στον Η/Υ σας, το πρόγραμμα Adobe Acrobat Reader ή παρεμφερές, το οποίο διατίθεται δωρεάν. Για να μεταφέρετε τα αρχεία στον Η/Υ σας, μεταφέρετε τον κέρσορα πάνω στο όνομα του αρχείου που σας ενδιαφέρει και πατήστε δεξί κλικ στο ποντίκι επιλέγοντας αποθήκευση αρχείου. Εναλλακτικά πατώντας αριστερό κλικ στο ποντίκι σας ενώ ο κέρσορας βρίσκεται πάνω στο όνομα του αρχείου, θα ανοίξει ένα νέο παράθυρο στον φυλομετρητή σας και θα αρχίσει να εμφανίζονται οι σελίδες του αρχείου. Μόλις τελειώσει η μεταφορά όλων των σελίδων μπορείτε να το αποθηκεύσετε τοπικά στον Η/Υ σας.

Οι συντάκτες του πολύ χρήσιμου αυτού υλικού ζητάνε οποιεσδήποτε διορθώσεις ή/και προσθήκες έχετε να προτείνετε, έτσι ώστε να μπορούν να συμπεριληφθούν στην επόμενη επικαιροποιημένη έκδοση της παρούσας προσπάθειας, να τις επικοινωνήσετε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ατον Γεράσιμο Παυλογεωργάτο gpav@aegean.gr
Η ομάδα εργασίας επιθυμεί να ευχαριστήσει τις υπηρεσίες του Εθνικού Τυπογραφείου, για την άριστη συνεργασία τους σε αυτήν την εργασία.

Οχι σε παρακρατική συμπεριφορά κρατών-μελών του ΟΗΕ

Η επίθεση των ισραηλινών δυνάμεων στα πλοία του "Ελεύθερη Γάζα" που οδήγησε σε 9 νεκρούς και στον τραυματισμό δεκάδων μελών ανθρωπιστικών οργανώσεων είναι πρόκληση απέναντι στο διεθνές δίκαιο και παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα με προκλητικό τρόπο. Δεν μπορεί μια χώρα μέλος του ΟΗΕ να συμπεριφέρεται ως παρακρατική ομάδα, να επεμβαίνει στρατιωτικά σε πλοία στα διεθνή ύδατα, να πυροβολεί επιβάτες και να απαγάγει όλους τους επιβαίνοντες χωρίς μάλιστα να υπάρχει κάποια νομική βάση.

Είναι ενθαρρυνιτικό ότι μεταξύ όσων διαμαρτύρονται για παρόμοιες πρακτικές περιλαμβάνονται και ισραηλινοί πολίτες στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη αλλά και στο ίδιο το Ισραήλ. Οι ισραηκινοί σίγουρα έχουν μνήμες από το Ολοκαύρωμα αλλά ακριβώς γιαυτό θα έπρεπε το κράτος του Ισραήλ να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και να είναι το πρώτο που επιδιώκει την επίλυση των όποιων προβλημάτων και την εξασφάλιση της ασφάλειας του μέσα από την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου. Μια πολιτική τσαμπουκά και αφαίρεσης της ανθρώπινης ζωής - με όποια δικαιολογία και αν χρησιμοποιείται - είναι ύβρις κατ' αρχή απέναντι στους χιλιάδες εβραίους που έχασαν με τραγικό τρόπο τη ζωή τους από το ναζιστικό καθεστώς.

Η διεθνής κατακραυγή ίσως να ανοίξει μια άλλη προοπτική για την ειρηνική επίλυση του παλαιστινιακού, με αρση άμεσα του αποκλεισμού της Γάζας, ουσιαστικό διάλογο μεταξύ των δυο κοινωνιών που να οδηγήσει σε μια συμφωνία για πραγματική συνύπαρξη δυο βιώσιμων κρατών(Ισραηλινό και Παλαιστινιακό) στην περιοχή. Είναι η μόνη λύση για να ζήσουν όλοι οι πολίτες ειρηνικά και με ασφάλεια. Παρόμοιες ροκλητικές ενέργειες επιστρέφουν τις κοινωνίες στην εποχή πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Υποτίθεται ότι η φρικτή εμπειρία του Ολοκαυτώματος αλλά και του Β' Παγκόσμιου Πολέμου οδήγησε τις χώρες να αποδεχτούν ότι τα προβλήματα πρέπει να επιλύονται με βάση το διεθνές δίκαιο και μέσα από διάλογο αξιοποιώντας διεθνούς θεσμούς. Στο κάτω κάτω πόσο βιώσιμο είναι ένα κράτος που επιδιώκει να επιβιώνει δείχνοντας συνεχώς ένα βίαιο πρόσωπο και μια περιφρόνηση του διεθνούς δικαίου?

Οι Οικολόγοι Πράσινοι υποστήριξαν το κίνημα Free Gaza γιατί αποτελεί μια πρωτοβουλία αυτού που ονομάζουμε διπλωματία πολιτών. Κινητοποιήθηκαν με στόχο την άμεση απελευθέρωση των απαχθέντων με παραστάσεις στο ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών, αλλά και σε διεθνές επίπεδο, με πρωτοβουλίες του ευρωβουλευτή τους Μ.Τρεμόπουλου, επιστολή των συμ-προέδρων των Πράσινων στο ευρωκοινοβούλιο, Ντανιέλ Κον Μπεντίτ και Ρεμπέκα Χαρμς προς την αντιπρόεδρο της Ε.Ε. Βαρόνη Άστον.

Που θα έφτανε η πετρελαιοκηλίδα αν...

Στο μισό Αιγαίο θα εξαπλώνονταν η πετρελαιοκηλίδα αν η εξέδρα πετρελαίου της ΒΡ από την οποία διαρρέει πετρέλαιο βρίσκονταν στην περιοχή μας.

Στις 20 Απριλίου 2010, μια έκρηξη στην εξέδρα Πετρελαίου Red Horizon σκότωσε 11 μέλη του προσωπικού και προκάλεσε τη μεγαλύτερη περιβαλλοντική καταστροφή στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών. Η ΒΡ ευθύνεται για άλλες δυο σοβαρές περιπτώσεις ρύπανσης με πετρέλαιο(εκρήξεις στο διυλιστήριο στην πόλη του Texas και διαρροή από τον πετρελαιοαγωγό Prudohoe Bay Oil Spill (Αλάσκα) στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Εκτιμάται ότι από τις εγκαταστάσεις διαρρέει καθημερινά μια ποσότητα που φτάνει τα 500.000 έως 4,2 εκατομμύρια γαλόνια ΗΠΑ. Η παράκτια ζώνη, ο βυθός, οικονομικές δραστηριότητες και πάνω από 400 διαφορετικά είδη ζώων έχουν υποστεί τις συνέπειες της διαρροής πετρελαίου. Μέχρι σήμερα εκτός από τα ανθρώπινα θύματα και την οικονομική καταστροφή έχουν καταγρφαεί και θάνατοι 244 θαλάσσιων χελωνών και 27 δελφινιών στη ζώνη διαρροής σύμφωνα με στοιχεία του NOAA