Η Ευρώπη πρέπει να προστατέψει το κοινωνικό της πρότυπο

Παρέμβαση του Νίκου Χρυσόγελου στη συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης

Δείτε το βίντεο: http://www.youtube.com/watch?v=vT7OmnvkC-Q

 

«Η Κομισιόν έκανε σοβαρό λάθος επιμένοντας τόσο καιρό σε μια πολιτική ισοπεδωτικής λιτότητας για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Ο πρόεδρος της Κομισιόν παρουσίασε σήμερα μερικές γενικόλογες προτάσεις για περισσότερη ανάπτυξη και δημιουργία θέσεων εργασίας για την αντιμετώπιση της κρίσης. Όμως, τώρα, ακόμα και αν οι προτάσεις ήταν συγκεκριμένες και συνεκτικές, όλα πρέπει να ξεκινήσουν από πολύ πιο αρνητική βάση», δήλωσε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων,  παρεμβαίνοντας στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, στο πλαίσιο της ανακοίνωσης από τον κ Μπαρόζο των “μέσων αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης.

 

«Η εφαρμογή λάθος πολιτικών για αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης κατέστρεψε την πραγματική οικονομία, οδήγησε σε πρωτοφανή ποσοστά ανεργίας και απειλεί την κοινωνική συνοχή: 1.110.000 άνεργοι, ένας στους δύο νέους άνεργος για πολύ καιρό, 2.000.000 άτομα στα όρια της επιβίωσης, μέση μείωση των εισοδημάτων και συντάξεων κατά 25-30%. Υπάρχει διγλωσσία όταν η Κομισιόν μιλάει για υπεράσπιση του ευρωπαϊκού κοινωνικού προτύπου ή συμφωνεί σε πολιτικές όπως η Ευρώπη 2020, η μείωση της ανεργίας των νέων, η μείωση των φτωχών, η ασφάλεια και βιωσιμότητα των συντάξεων, η έξυπνη, περιεκτική και αειφόρος ανάπτυξη αλλά από την άλλη για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες προωθεί, μέσω της τρόικα, πολιτικές που είναι σε κατεύθυνση εντελώς αντίθετη από τους ευρωπαϊκούς στόχους και αξίες

 

Η αντιμετώπιση της κρίσης πρέπει να γίνει με βάση τις ευρωπαϊκές αξίες, σε επαρκές χρονικό διάστημα για να επιτευχθούν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, με κοινωνικά δίκαια μέτρα, με ισορροπημένες μεταρρυθμίσεις στην οικονομία προς πράσινη κατεύθυνση και με δημιουργία βιώσιμων θέσεων εργασίας για νέους, σε περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς τομείς», τόνισε ο Νίκος Χρυσόγελος.

 

Η λύση στην κρίση περνάει μέσα από την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, την αποτελεσματική αναδιοργάνωση της διοίκησης σε όλα τα επίπεδα, τη δημιουργία ενός κοινωνικά και περιβαλλοντικά δίκαιου φορολογικού συστήματος που ευνοεί την απασχόληση και τις υπεύθυνες επιχειρηματικές δραστηιρότητες αλλά και την κοινωνική οικονομία. Η πράσινη οικονομία έχει μεγάλες δυνατότητας ανάπτυξης βιώσιμων οικονομικών δραστηριοτήτων και δημιουργίας περισσότερων από 20.000.000 θέσεις εργασίας τα επόμενα 10 χρόνια σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όπως τόνισε και ο Επίτροπος κ Ρεν. Μελέτη του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ υπολογίζει σε 90-100.000 νέες θέσεις εργασίας αυτές που μπορεί να δημιουργηθούν αν απλώς η Ελλάδα εφάρμοζε τις υποχρεώσεις της σε σχέση με την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία. Θέλουμε, όμως, στοχευμένες πολιτικές για την απασχόληση των νέων και όχι σπατάλη, για άλλη μια φορά, ευρωπαϊκών πόρων και επιδόματα ελεημοσύνης για τους εργαζόμενους νέους, με αμοιβές που δεν ξεπερνούν τα 400-500 ευρώ το μήνα. Ο τομέας της κοινωνικής οικονομίας έχει τεράστιες δυνατότητες δημιουργίας θέσεων εργασίας, ενθάρρυνσης της καινοτομίας αλλά και κάλυψης των αναγκών σε κοινωνικές και περιβαλλοντικές υποδομές.

 

Αναλυτικά για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης

 

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέσω του εκπροσώπου της στην τρόϊκα οφείλει να υποστηρίξει πολιτικές για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης  που είναι συμβατές με τις πολιτικές για την Ευρώπη 2020, ιδιαίτερα για τη μείωση της φτώχειας, την απασχόληση των νέων, την διασφάλιση βιώσιμων, ασφαλών και δίκαιων συντάξεων αλλά και για μια περιεκτική,αειφορική και έξυπνη ανάπτυξη. Δεν είναι δυνατόν η Κομισιόν, οι κυβερνήσεις και το Ευρωκοινοβούλιο να συμφωνούν  σε μια σειρά πολιτικών και μετά η Κομισιόν και οι κυβερνήσεις να εφαρμόζουν στις χώρες που βιώνουν την κρίση εντελώς διαφορετικές πολιτικές που αντιβαίνουν σε όσα έχουν διακηρύξει.

 

Στην περίπτωση της Ελλάδας οι οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις της ισοπεδωτικής λιτότητας και των μη στοχευμένων περιοριστικών πολιτικών είναι δραματικές:

 

- 1.100.000 άνεργοι, ποσοστό 21% στον συνολικό ενεργό πληθυσμό. Όμως μεταξύ των νέων η ανεργία ξεπερνάει το 50%, ένας στους 2 νέους είναι άνεργος. Για εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, ιδιαίτερα νέους ανθρώπους, η εξεύρεση μιας δουλειάς ακόμα και αν πληρώνεται με 500 ή λιγότερο Ευρώ τον μήνα είναι πλέον άπιαστο όνειρο. Στους επίσημα καταγεγραμμένους ανέργους, πρέπει να συνυπολογίσουμε και τους χιλιάδες αυτοπασχολούμενους και μικρο-ιδιοκτήτες που μένουν χωρίς εργασία γιατί κλείνουν οι επιχειρήσεις τους ή έχουν βυθιστεί στα χρέη, αλλά δεν καταγράφονται επίσημα ως άνεργοι.

 

- Ενώ η πολιτική “Ευρώπη 2020” θέτει ως στόχο τη μείωση των φτωχών στην Ελλάδα κατά 450.000 μέχρι το 2020, στην πραγματικότητα έχουμε μια αύξηση της πραγματικής φτώχειας και τα άτομα που βρίσκονται στα όρια επιβίωσης ξεπερνούν τα 2.000.000, δηλαδή περισσότερο από το 21% του συνολικού πληθυσμού.   Η λιτότητα οδηγεί μεγάλα τμήματα της κοινωνίας, ιδιαίτερα τα μεσαία στρώματα στην φτώχεια που δεν είναι πλέον στατιστική αλλά πραγματική. Αυτό διαπιστώνεται από την αύξηση των ανθρώπων που αναζητούν καταφύγιο σε σισίτια ή απλώς ψάχνουν υπολείμματα τροφής μέσα στους σκουπιδοντενεκέδες. Και δεν πρόκειται για κοινωνικά αποκλεισμένα άτομα, αλλά για άτομα που κάποτε είχαν ένα καλό εισόδημα από το μαγαζί τους ή εργάζονταν ως στελέχη επιχειρήσεων.  Επιπλέον, 400.000 τουλάχιστον εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι για πολλούς μήνες, ενώ 380.000 είναι μερικά απασχολούμενοι, που σημαίνει ότι ναι μεν έχουν δουλειά αλλά είναι αμφίβολο αν  μπορούν να συντηρούνται μέσα από την δουλειά τους. Η Τράπεζα της Ελλάδος υπολογίζει ότι πάνω από 20-25 δις ευρώ έχουν χαθεί μέχρι σήμερα στην προσπάθεια των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, των ανέργων, των μεσαίων στρωμάτων να επιβιώσουν μέσα στην κρίση καταναλώνοντας από τα έτοιμα και το αποθεματικό που κρατούσαν στην άκρη για περίπτωση ανάγκης.

 

- Σημαντικά τμήματα της ελληνικής κοινωνίας έχουν επιστρέψει σε συνθήκες ανεργίας και ένδειας που επικρατούσαν  στη δεκαετία του 50 και του 60. Και την ίδια στιγμή που μειώνονται τα εισοδήματα κατά 30-40% για όσους εργάζονται και ενώ σπάνια μια οικογένεια έχει περισσότερα από ένα μέλος της που εργάζεται κι αμοίβεται, συρρικνώνονται άστοχα οι κοινωνικές υποδομές και παροχές, ακριβώς τώρα που είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία.

• Η έμφαση πρέπει να δωθεί στη δημιουργία στοχευμένων και βιώσιμων θέσεων εργασίας για νέους σε τομείς περιβαλλοντικής και κοινωνικής καινοτομίας, αντί για τη σπατάλη πόρων σε βραχυπρόθεσμα προγράμματα 5μηνης εργασίας χωρίς προοπτική απασχόλησης ή σε επαναλαμβανόμενα σεμινάρια κατάρτισης. Ο τομέας της κοινωνικής και της πράσινης οικονομίας έχουν τεράστιες δυνατότητες δημιουργίας θέσεων εργασίας, καινοτομίας αλλά και κάλυψης των αναγκών σε κοινωνικές και περιβαλλοντικές υποδομές. Στηνπράσινη οικονομία μπορούν να δημιουργηθούν περισσότερες από 20.000.000 θέσεις εργασίας τα επόμενα 10 χρόνια σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όπως τόνισε και ο Επίτροπος κ Ρεν. Μελέτη του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ υπολογίζει σε 90-100.000 νέες θέσεις εργασίας αυτές που μπορεί να δημιουργηθούν αν απλώς η Ελλάδα εφάρμοζε τις υποχρεώσεις της σε σχέση με την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία.

• Χρειάζεται μια αποτελεσματική κεντρική διοίκηση και αυτοδιοίκηση, προς όφελος του πολίτη και του δημόσιου συμφέροντος, απεξαρτημένη από τον ασφυκτικό κομματικό έλεγχο και την εξυπηρέτηση ιδιοτελών συμφερόντων.

• Αναγκαία είναι η φορολογική μεταρρύθμιση με στόχο να ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, που στηρίζει την μεταρρύθμιση της οικονομίας, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την περιβαλλοντική και κοινωνική συμβατότητα της οικονομίας. Η σημερινή φορολογική επιδρομή είναι άδικη και δεν αντιμετωπίζει τη φοροδιαφυγή και τη διαφθορά. Αν και πρόσκαιρα τα έσοδα από φόρους εμφανίζονται αυξημένα, αυτό δεν οφείλεται στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής αλλά κυρίως στις έκτακτες εισφορές που έχουν επιβληθεί μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ καθώς και στην είσπραξη οφειλών από το παρελθόν. Στην πραγματικότητα η δραματική μείωση των μισθών και των εισοδημάτων στην πλειοψηφία των εργαζομένων, στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, η συνεχιζόμενη φοροδιαφυγή  κοινωνικών ομάδων και τα εκρηκτικά ποσοστά ανεργίας θα έχουν μεγάλη επίπτωση στα έσοδα από τη φορολόγηση εισοδημάτων, ακόμα και αν καταργηθούν όλες οι φορο-απαλλαγές.  Από την άλλη η φορολογική πολιτική είναι εχθρική στην απασχόληση και την κοινωνικά-περιβαλλοντικά υπέυθυνη επιχειρηματικότητα.

Για να επιβιώσουν εκατομμύρια πολίτες στις συνθήκες βαθιάς κρίσης απαιτείται αναβαθμισμένη, προσανατολισμένη στο αποτέλεσμα και στοχευμένη κοινωνική πολιτική, ώστε να επωφελούνται πραγματικά όσοι/όσες την έχουν ανάγκη κι όχι απλώς για να διατηρείται ένα γραφειοκρατικό σύστημα που σπαταλάει πόρους.