Επίσκεψη Ντάνυ Κον Μπεντίτ και Ρεββέκα Χαρμς στην Αθήνα

Εκδήλωση-συζήτηση: «Διέξοδος από την κρίση στην ευρωζώνη και την Ελλάδα»

Με ανοικτή εκδήλωση-συζήτηση με θέμα «Διέξοδος από την κρίση στην ευρωζώνη και την Ελλάδα» ολοκληρώθηκε το απόγευμα της Τρίτης 27 Μαρτίου στο Μουσείο Μπενάκη η  επίσκεψη των συμπροέδρων των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ και Ρεμπέκκα Χάρμς στην Αθήνα ως προσκεκλημένων του ευρωβουλευτή Νίκου Χρυσόγελου,. Στην εκδήλωση συμμετείχαν επίσης η Ιωάννα Κοντούλη, επικεφαλής της εκλογικής εκστρατείας των Οικολόγων Πράσινων και ο Γιάννης Παρασκευόπουλος, επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας. Τη συζήτηση συντόνισε η Βούλα Τσέτση, Γενική Γραμματέας της Ομάδας των Πρασίνων στο ΕΚ.

 

Η Βούλα Τσέτση, ξεκίνησε την εισαγωγή της με την παραδοχή ότι βρεθήκαμε παγιδευμένοι στην κρίση, από τις λάθος πολιτικές των τελευταίων 30 ετών. Έδωσε δε, μεγάλη έμφαση στην νεολαία, υποστηρίζοντας ότι δεν πρέπει να κλέβουμε το μέλλον της: «Να δώσουμε μέλλον στους νέους! Βρισκόμαστε σε ένα σημείο καμπής, δεν μπορούμε όμως να συνεχίσουμε να πιέζουμε έτσι τον ελληνικό λαό. Πρέπει να δοθούν τα κίνητρα να πάει μπροστά!». Τέλος, λίγο πριν δώσει τον λόγο στον Ντανιέλ Κον Μπετίτ και θέλοντας να δώσει έναν χαρακτήρα στους καιρούς που ζούμε, σημείωσε πως «ζούμε μια κάθαρση και η ομάδα των πράσινων ευρωβουλευτών, είναι κοντά σας!».

 

Ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ από την πλευρά του, δήλωσε για άλλη μια φορά την αμέριστη αλληλεγγύη των ευρωπαίων πρασίνων προς την Ελλάδα, σημείωσε όμως ότι χωρίς μεταρρυθμίσεις, δεν μπορεί να υπάρξει διέξοδος απ’ την κρίση. Εξέφρασε τον φόβο του ότι μια έξοδος από την Ευρώπη και η επιστροφή στη δραχμή θα πολλαπλασίαζε το χρέος, γεγονός που θα δυσχέραινε την κατάσταση, αλλά επίσης επέρριψε ευθύνες στις κυβερνήσεις που είχαν την εξουσία: «…δημιουργήθηκε ένα πελατειακό σύστημα. Δεν υπήρξαν κανόνες διακυβέρνησης από τα δύο κόμματα (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ). Απλώς προσπαθούσαν κάθε φορά να ανακαταλάβουν την εξουσία. Το κόμμα ήταν ο ιδιοκτήτης και οι πολίτες οι πελάτες της χώρας. Τα ΜΜΕ έπαιξαν κι αυτά τον ρόλο τους υποστηρίζοντας όλο αυτό το κλειστό σύστημα». Αναφέρθηκε στη φοροδιαφυγή αλλά και τη διαφθορά και χρησιμοποίησε ως παράδειγμα το γεγονός ότι ενώ στη Γερμανία έχουν καταδικαστεί υπαίτιοι του σκανδάλου της Siemens, στην Ελλάδα δεν καταδικάστηκε κανένας! Τέλος, υποστήριξε ότι ο δρόμος της ανάκαμψης περνάει μέσα από την αλληλεγγύη αλλά και τη ευφυΐα της κοινωνίας για δράση και καινοτομία και μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο οι Οικολόγοι Πράσινοι θα πρέπει να εκπροσωπήσουν τις ιδέες τους στην επόμενη ελληνική βουλή: «Αν υπάρχει πράσινο χρώμα στο επόμενο κοινοβούλιο, αυτό είναι μια ελπίδα για το μέλλον. Όχι στις παλιές ιδέες, που αποδεδειγμένα δεν έδωσαν λύσεις!»

 

Η Ρεμπέκκα Χαρμς αναφέρθηκε στην ιστορία την οποία την χαρακτήρισε ως πρόλογο του μέλλοντος, θέλοντας μ’ αυτόν τον τρόπο να δείξει ότι σήμερα είναι επιτακτική η ανάγκη να βρεθούν οι σωστές γραμμές χάραξης του μέλλοντος. Εξέφρασε την αγωνία της για μια Ευρώπη ενωμένη και μια Ελλάδα μέσα σ’ αυτήν. Όμως, υποστήριξε πως «πρέπει να σταματήσουν οι επικίνδυνες επιλογές με τα μέτρα λιτότητας. Πρέπει να βρεθούν αναπτυξιακά μέτρα για την ανάπλαση της Ελλάδας. Το κράτος έχει πληγεί από τα μέτρα της τρόικας, όμως επίσης και το κράτος πρέπει να αλλάξει όσο αφορά την οργάνωση και διάρθρωσή του, αλλάζοντας το πελατειακό του χαρακτήρα». Όσο αφορά την περιβαλλοντική διάσταση της κρίσης και φέρνοντας ως παραδείγματα επιτυχημένα ευρωπαϊκά μοντέλα βιώσιμης οικονομίας, η Ρεβέκκα Χαρμς υποστήριξε πως η πράσινη ανάπτυξη σε τομείς όπως η γεωργία, η ενέργεια, ο τουρισμός, αλλά και συνδυασμοί μεταξύ τους, θα μπορούσαν να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας αλλά και καλύτερη ποιότητα ζωής. Τέλος η κ. Χαρμς στάθηκε στη συνάντησή της Πράσινης αντιπροσωπείας νωρίτερα με τον Υπουργό Εξωτερικών κ. Σταύρο Δήμα που τον γνώριζε προσωπικά από τις μέρες που ήταν ένας επιτυχημένος Επίτροπος Περιβάλλοντος προωθώντας πράσινες πολιτικές. Κατά την κ. Χάρμς η είσοδος των Οικολόγων Πράσινων στην Ελληνική Βουλή θα δώσει την ευκαιρία να απελευθερωθούν δημιουργικές δυνάμεις της πολιτικής ζωής του τόπου προς πράσινες κατευθύνσεις, δυνάμεις που αυτή τη στιγμή βρίσκονται παροπλισμένες σε λάθος κόμματα.

 

Ο Νίκος Χρυσόγελος, ξεκίνησε με το ερώτημα “γιατί να μπουν οι Οικολόγοι Πράσινοι στη Βουλή;” και συνέχισε: «δεν έχουμε απαντήσεις για τα πάντα. Ούτε όσες έχουμε είναι μόνες τους, πράσινες και αποκομμένες απ’ την πολιτική. Έχουμε όμως πολλές ιδέες. Και τις καταθέτουμε σε συζητήσεις μας με τους φορείς. Χρειάζονται παράλληλα εργαλεία. Χρειάζεται αλληλεγγύη. Πρέπει από το εγώ, να πάμε στο εμείς!» Με την πεποίθηση ότι η παρουσία των Οικολόγων Πράσινων πρέπει πάντα να στοχεύει σε λύσεις για την κοινωνία, ο Ν. Χρυσόγελος, έδωσε μια σειρά από συγκεκριμένες εναλλακτικές προτάσεις οργάνωσης που η εφαρμογή τους θα οδηγούσε σε βιώσιμες μικροοικονομίες, φέροντας μεταξύ των παραδειγμάτων του τον ΟΕΚ και τα ναυπηγεία.

 

Κατά τη σύντομη παρέμβασή της, η Ιωάννα Κοντούλη δήλωσε πως «ως κόμμα, είμαστε οι μόνοι που αμφισβητούμε στην πράξη το υπερκαταναλωτικό μοντέλο, τα fasttrack και τις υπερ-επενδύσεις». Σημείωσε πως όλοι οι πολίτες πρέπει να κάνουμε αυτοκριτική, αλλά και να δούμε κριτικά και τα κόμματα που μας οδήγησαν εδώ, σήμερα. Η λύση όμως, υπάρχει στην αλληλεγγύη και τη συμμετοχή: «Χρειάζεται συμμετοχή για να αντιπαρέλθουμε αυτή την λαίλαπα!»

 

Τέλος, τον λόγο πήρε ο Γιάννης Παρασκευόπουλος, ο οποίος παρομοίασε το σημερινό πολιτικό τοπίο με τις μυθολογικές Συμπληγάδες: «Έχουμε ΚΑΙ μνημόνιο ΚΑΙ χρεοκοπία, ενώ συνεχίζουμε να έχουμε ΚΑΙ πελατειακό κράτος. Τείνουμε σε μισθούς Βουλγαρίας με  κόστος ζωής Γερμανίας, ενώ οι όροι της Δανειακής Σύμβασης αποτελούν στην ουσία οδικό χάρτη εξόδου από το ευρώ. Ακόμη πιο επικίνδυνα είναι όσα μας ετοιμάζουν ως διέξοδο, με μια οικονομία καταστροφικών εξορύξεων, νέας επέλασης του τσιμέντου και φαραωνικών τουριστικών μονάδων αποκομμένων από την τοπική οικονομία. Το ΟΧΙ στο Μνημόνιο απαιτεί απ΄πο όλους και αντιπροτάσεις. Το κύριο δίλημμα είναι ο προσανατολισμός της πραγματικής οικονομίας και η σχέση της με τους φυσικούς πόρους, τα συλλογικά αγαθά και το περιβάλλον. Από αυτό θα κριθεί αν η Ελλάδα θα ανήκει στην Ευρώπη του 21^ου αιώνα ή στη Λατινική Αμερική της δεκαετίας του ‘70. Δίπλα μας είναι χώρες όπως η Αλβανία και η Ρουμανία, που δεν πλούτισαν απ’ το πετρέλαιο. Τελειώνοντας την ομιλία του σημείωσε πως: «δίπλα στην οργή πρέπει να βάλουμε την νηφαλιότητα, για να περάσουμε τις συμπληγάδες. Χρειαζόμαστε λύσεις, καταθέτουμε προτάσεις».