ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΠΡΟΟΔΟΥ ΤΗΣ Π.Γ.Δ.Μ
Λευκό ψήφισε ο Ν. Χρυσόγελος. Με μεγάλη πλειοψηφία εγκρίθηκε η Έκθεση
«Υπάρχουν θετικά αλλά και αρνητικά σημεία. Ας αδράξουμε την ευκαιρία για επίλυση του προβλήματος».
Η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου συζήτησε την έκθεση προόδου του 2011 για την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (2011/2887(RSP)) και υιοθέτησε το Ψήφισμα του Richard Howitt εξ ονόματος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων. Στις 5 Δεκεμβρίου 2011 είχε εκδοθεί επίσης η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης σχετικά με την προσφυγή της ΠΓΔΜ εναντίον της Ελλάδος.
Ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, καταψήφισε ορισμένες επιμέρους διατάξεις, ενώ δεν ψήφισε το σύνολο της Έκθεσης, σταθμίζοντας τα θετικά και αρνητικά του σχεδίου. Η έκθεση υιοθετήθηκε με 582 ψήφους υπέρ, 70 κατά και λίγα λευκά, μεταξύ αυτών και ο Νίκος Χρυσόγελος που κατέθεσε γραπτή αιτιολόγηση ψήφου1 :
Μετά την ψηφοφορία στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο Νίκος Χρυσόγελος δήλωσε:
“Είναι γεγονός ότι κάθε εθνικισμός κάνει πρώτα ζημιά στη δική του χώρα. Σε συνθήκες οικολογικής κρίσης που δε γνωρίζει σύνορα, οι άμεσοι γείτονες κάθε χώρας δεν είναι δυνητικοί εχθροί αλλά αναγκαστικοί συνεργάτες. Η Ελλάδα χρειάζεται να βρει μια ισορροπία συνδέοντας το εύλογο ενδιαφέρον της για συμβιβαστική λύση στο όνομα με το ζωτικό της συμφέρον και τοσυμφέρον όλης της περιοχής να γίνει η ευρύτερη γειτονιά μας πραγματικά ευρωπαϊκή, προωθώντας την ένταξη των άμεσων γειτόνων της όπως έκαναν μέχρι σήμερα όλες οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες με έναν οδικό χάρτη που θα οδηγήσει σε επίλυση των προβλημάτων συνολικά (όνομα,ασφάλεια συνόρων,απομόνωση εθνικισμού και κηρυγμάτων μίσους).
Με ευθύνη κυρίως των 2 μεγάλων ελληνικών κομμάτων χάθηκαν πολλές ευκαιρίες για την επίλυση του προβλήματος μέσα από έναν δίκαιο συμβιβασμό στο θέμα του ονόματος της γειτονικής χώρας, με σύνθετη ονομασία γεωγραφικού προσδιορισμού για τον όρο “Μακεδονία”, και ταυτόχρονα με την εξάλειψη εθνικιστικών ή αλυτρωτικών διεκδικήσεων, τη διασφάλιση των συνόρων καθώς και τον τερματισμό της προσπάθειας εθνικού και πολιτιστικού προσδιορισμού της γειτονικής κοινωνίας σε βάρος της ταυτότητας και του πολιτισμού γειτονικών χωρών, ιδιαίτερα της Ελλάδας. Το 1992 μπορούσε να έχει υιοθετηθεί το πακέτο Πινέιρο που πρόσφερε τέτοια συνολική λύση, όταν ακόμα στην γειτονική χώρα δεν είχαν βρει μεγάλη απήχηση οι εθνικιστικές ρητορίες και πρακτικές. Όπως και με την τωρινή δημοσιονομική και οικονομική κρίση, οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις όχι μόνο δεν αντιμετώπισαν τότε εγκαίρως το θέμα, αλλά και απέτυχαν πλήρως να διαμορφώσουν ένα σχέδιο για την επίλυση του προβλήματος όταν οι συνθήκες ήταν πιο ευνοϊκές για την ελληνική πλευρά.
Είναι γεγονός ότι σήμερα η επίλυση του προβλήματος είναι πιο δύσκολη. Ναι μεν στη Ελλάδα έχουν επικρατήσει πιο ψύχραιμες φωνές, που επιδιώκουν επίλυση του προβλήματος με δίκαιο και αμοιβαία επωφελή συμβιβασμό για σύνθετη ονομασία, αλλά στην γειτονική χώρα επικρατούν πλέον εθνικιστικές αντιλήψεις, που οδηγούν συχνά σε ακρότητες, Έχουν δημιουργηθεί τετελεσμένα που δεν είναι εύκολο να ανατραπούν, ενώ η κυβέρνηση Γκρουέφσκι χρησιμοποιεί το χαρτί του εθνικισμού – όπως συμβαίνει συχνά στην περιοχή μας - για να κυριαρχεί στο εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι.
Η έκθεση προόδου και το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, έχουν σοβαρά προβληματικά σημεία, που δε μας επιτρέπουν να την υπερψηφίσουμε όπως θα θέλαμε. Σε γενικές γραμμές είναι πολύ λιγότερο ισορροπημένη από τις δύο προηγούμενες εκθέσεις, που οι Έλληνες Πράσινοι είχαμε υπερψηφίσει. Η λύση στο όνομα θα πρέπει όντως να περιλαμβάνει λύσεις και για την αποδοχή του εθνοτικού και γλωσσικού αυτοπροσδιορισμό της ΠΓΔΜ, με όρους όμως που δε θα υπονομεύουν το δικαίωμα και των άλλων εθνοτήτων στην ευρύτερη ιστορική Μακεδονία, να αυτοπροσδιορίζονται και αυτοί ως Μακεδόνες, αν θέλουν. Στο σημείο αυτό, οι διατυπώσεις της έκθεσης παρουσιάζουν σοβαρό πρόβλημα και είναι ανάγκη να απαλειφθούν, ώστε να δοθεί χρόνος για πραγματικά περιεκτικές λύσεις.
Η έκθεση δίνει όμως και μια ευκαιρία για επίλυση του προβλήματος μέσα από διάλογο και αμοιβαία αποδεκτό συμβιβασμό, αξιοποιώντας την ενταξιακή διαδικασία της ΠΓΔΜ στις ευρωπαϊκές δομές. Θετική είναι εδώ η αναφορά στο πρόσφατο προηγούμενο της επίλυσης των διαφορών Κροατίας-Σλοβενίας ως όρου για την ολοκλήρωση της κροατικής ένταξης στην Ε.Ε.
Η Ελλάδα θα πρέπει να διαμορφώσει μια νέα στρατηγική, αντί να συνεχίσει να αμύνεται από όλο και πιο δύσκολη θέση. Θα πρέπει να συνδέσει την ενταξιακή διαδικασία με έναν οδικό χάρτη επίλυσης του συνόλου των προβλήματων (ονομασία, αλυτρωτισμός, εθνικισμός, προώθηση εθνικής και πολτιστικής ταυτότητας της ΠΓΔΜ σε βάρος της ταυτότητας και του πολιτισμού της Ελλάδας). Με δεδομένο ότι η πολιτική διεύρυνσης της ΕΕ έχει αποδειχθεί ισχυρό εργαλείο μετασχηματισμού της κοινωνίας και σε άλλες βαλκανικές χώρες όπως στην πρώην Γιουγκοσλαβία, που βρέθηκαν μάλιστα αντιμέτωπες σε έναν αιματηρό πόλεμο, θα πρέπει επίσης να αξιοποιήσει την πρόταση του Ψηφίσματος για δημιουργία από την Επιτροπή και το Συμβούλιο ενός μηχανισμού διαιτησίας, ο οποίος, μεταξύ άλλων, θα ασχοληθεί με τον προκαταρκτικό έλεγχο της εναρμόνισης της νομοθεσίας της ΠΓΔΜ με το ευρωπαϊκό κεκτημένο και θα ορίσει συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα"
Ο Μιχάλης Τρεμόπουλος, στη διάρκεια της δικής του θητείας ως Ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων και αναπληρωματικό μέλος της αντιπροσωπείας του ΕΚ για τις σχέσεις με την ΠΓΔΜ, συνέβαλε στην αντιμετώπιση μονομερών σε βάρος της ελληνικής πλευράς αποφάσεων, στην ενημερώση για φαινόμενα εθνικισμού στη γειτονική χώρα, ενώ πέτυχε τη διαμόρφωση μιας ισορροπημένης στάσης μέσα στους πράσινους, που υποστηρίζουν πλέον ενεργά την εξεύρεση μιας σύνθετης, αμοιβαία αποδεκτής ονομασίας.
Είναι ανάγκη να αξιοποιηθεί η έκκληση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προς τις αρχές και τα μέσα ενημέρωσης για τη δημιουργία θετικού κλίματος για την επίλυση του προβλήματος και την ανάπτυξη των σχέσεων καλής γειτονίας της ΠΓΔΜ με τις γειτονικές χώρες και την αποθάρρυνση της ρητορικής του μίσους. Παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα ιδιαίτερα με την ανυποληψία του τωρινού πολιτικού της συστήματος, μεγαλύτερη καθυστέρηση στην επίλυση του προβλήματος θα είναι σε βάρος των συμφερόντων της χώρας, ενόψει των καθοριστικών ημερομηνιών της Συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (που είναι πιθανόν να συζητήσει το θέμα της έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΠΓΔΜ) και της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ το Μάιο στο Σικάγο. Η επίλυση του συνόλου των προβλημάτων με την γειτονική χώρα θα είναι προς όφελος της ειρήνης, της ευημερίας και των σχέσεων καλής γειτονίας, αρκεί να ανάλαβουν οι πολιτικές δυνάμεις τις ευθύνες που τους αναλογούν και να εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες για δίκαιη λύση, αντί να αξιοποιούν το πρόβλημα νομίζοντας ότι θα αποκομίσουν εκλογικά οφέλη μέσα από μια πορεία που θα ζημιώσει τα καλώς νοούμενα συμφέροντα της ελληνικής κοινωνίας. Οι μόνοι που κερδίζουν από την διαιώνιση του προβλήματος είναι όσοι εκμεταλλεύονται τις ευαισθησίες των πολιτών για προσωπικό ή κομματικό όφελος. Είδαμε τι έγινε με την δημοσιονομική κρίση, δεν χρειάζεται να προσθέσουμε και άλλες αποτυχίες στη χώρα μας”.
1 Γραπτή αιτιολόγηση ψήφου: Σταθμίζοντας τα θετικά και τα αρνητικά του σχεδίου, ψήφισα λευκό. θα ήθελα ένα ψήφισμα που να θέτει έντονα το πλαίσιο για αμοιβαία αποδεκτή λύση στο σύνολο των προβλημάτων. Το ψήφισμα έχει πολλά θετικά σημεία αλλά και σοβαρά προβληματικά, που τελικώς δε μου επιτρέπουν να το υπερψηφίσω όπως θα ήθελα. Σε γενικές γραμμές είναι λιγότερο ισορροπημένο από τις εκθέσεις των δύο προηγούμενων χρόνων, που οι Έλληνες Πράσινοι είχαμε υπερψηφίσει. Η λύση στο όνομα θα πρέπει όντως να περιλαμβάνει λύσεις και για την αποδοχή του εθνοτικού και γλωσσικού αυτοπροσδιορισμού της ΠΓΔΜ, με το βλέμα στραμμένο προς το μέλλον, με όρους που δεν υπονομεύουν το δικαίωμα και των άλλων εθνοτήτων στην ευρύτερη ιστορική - γεωγραφική Μακεδονία, να αυτοπροσδιορίζονται και αυτοί ως Μακεδόνες, αν θέλουν. Στο σημείο αυτό, οι διατυπώσεις της έκθεσης, άρθρο 15, παρουσιάζουν σοβαρό πρόβλημα και δεν συμβάλλουν στο να δωθεί ώθηση και χρόνος σε πραγματικά περιεκτικές λύσεις. Η έκθεση θα έπρεπε να αποτελέσει ευκαιρία για επίλυση του προβλήματος μέσα από διάλογο και αμοιβαία αποδεκτό συμβιβασμό, αξιοποιώντας την ενταξιακή διαδικασία της ΠΓΔΜ στις ευρωπαϊκές δομές και θέτοντας σχετικό χρονοδιάγραμμα. Θετική είναι η αναφορά στο πρόσφατο προηγούμενο της επίλυσης των διαφορών Κροατίας-Σλοβενίας ως όρου για την ολοκλήρωση της κροατικής ένταξης στην Ε.Ε.
«Υπάρχουν θετικά αλλά και αρνητικά σημεία. Ας αδράξουμε την ευκαιρία για επίλυση του προβλήματος».
Η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου συζήτησε την έκθεση προόδου του 2011 για την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (2011/2887(RSP)) και υιοθέτησε το Ψήφισμα του Richard Howitt εξ ονόματος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων. Στις 5 Δεκεμβρίου 2011 είχε εκδοθεί επίσης η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης σχετικά με την προσφυγή της ΠΓΔΜ εναντίον της Ελλάδος.
Ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, καταψήφισε ορισμένες επιμέρους διατάξεις, ενώ δεν ψήφισε το σύνολο της Έκθεσης, σταθμίζοντας τα θετικά και αρνητικά του σχεδίου. Η έκθεση υιοθετήθηκε με 582 ψήφους υπέρ, 70 κατά και λίγα λευκά, μεταξύ αυτών και ο Νίκος Χρυσόγελος που κατέθεσε γραπτή αιτιολόγηση ψήφου1 :
Μετά την ψηφοφορία στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο Νίκος Χρυσόγελος δήλωσε:
“Είναι γεγονός ότι κάθε εθνικισμός κάνει πρώτα ζημιά στη δική του χώρα. Σε συνθήκες οικολογικής κρίσης που δε γνωρίζει σύνορα, οι άμεσοι γείτονες κάθε χώρας δεν είναι δυνητικοί εχθροί αλλά αναγκαστικοί συνεργάτες. Η Ελλάδα χρειάζεται να βρει μια ισορροπία συνδέοντας το εύλογο ενδιαφέρον της για συμβιβαστική λύση στο όνομα με το ζωτικό της συμφέρον και τοσυμφέρον όλης της περιοχής να γίνει η ευρύτερη γειτονιά μας πραγματικά ευρωπαϊκή, προωθώντας την ένταξη των άμεσων γειτόνων της όπως έκαναν μέχρι σήμερα όλες οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες με έναν οδικό χάρτη που θα οδηγήσει σε επίλυση των προβλημάτων συνολικά (όνομα,ασφάλεια συνόρων,απομόνωση εθνικισμού και κηρυγμάτων μίσους).
Με ευθύνη κυρίως των 2 μεγάλων ελληνικών κομμάτων χάθηκαν πολλές ευκαιρίες για την επίλυση του προβλήματος μέσα από έναν δίκαιο συμβιβασμό στο θέμα του ονόματος της γειτονικής χώρας, με σύνθετη ονομασία γεωγραφικού προσδιορισμού για τον όρο “Μακεδονία”, και ταυτόχρονα με την εξάλειψη εθνικιστικών ή αλυτρωτικών διεκδικήσεων, τη διασφάλιση των συνόρων καθώς και τον τερματισμό της προσπάθειας εθνικού και πολιτιστικού προσδιορισμού της γειτονικής κοινωνίας σε βάρος της ταυτότητας και του πολιτισμού γειτονικών χωρών, ιδιαίτερα της Ελλάδας. Το 1992 μπορούσε να έχει υιοθετηθεί το πακέτο Πινέιρο που πρόσφερε τέτοια συνολική λύση, όταν ακόμα στην γειτονική χώρα δεν είχαν βρει μεγάλη απήχηση οι εθνικιστικές ρητορίες και πρακτικές. Όπως και με την τωρινή δημοσιονομική και οικονομική κρίση, οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις όχι μόνο δεν αντιμετώπισαν τότε εγκαίρως το θέμα, αλλά και απέτυχαν πλήρως να διαμορφώσουν ένα σχέδιο για την επίλυση του προβλήματος όταν οι συνθήκες ήταν πιο ευνοϊκές για την ελληνική πλευρά.
Είναι γεγονός ότι σήμερα η επίλυση του προβλήματος είναι πιο δύσκολη. Ναι μεν στη Ελλάδα έχουν επικρατήσει πιο ψύχραιμες φωνές, που επιδιώκουν επίλυση του προβλήματος με δίκαιο και αμοιβαία επωφελή συμβιβασμό για σύνθετη ονομασία, αλλά στην γειτονική χώρα επικρατούν πλέον εθνικιστικές αντιλήψεις, που οδηγούν συχνά σε ακρότητες, Έχουν δημιουργηθεί τετελεσμένα που δεν είναι εύκολο να ανατραπούν, ενώ η κυβέρνηση Γκρουέφσκι χρησιμοποιεί το χαρτί του εθνικισμού – όπως συμβαίνει συχνά στην περιοχή μας - για να κυριαρχεί στο εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι.
Η έκθεση προόδου και το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, έχουν σοβαρά προβληματικά σημεία, που δε μας επιτρέπουν να την υπερψηφίσουμε όπως θα θέλαμε. Σε γενικές γραμμές είναι πολύ λιγότερο ισορροπημένη από τις δύο προηγούμενες εκθέσεις, που οι Έλληνες Πράσινοι είχαμε υπερψηφίσει. Η λύση στο όνομα θα πρέπει όντως να περιλαμβάνει λύσεις και για την αποδοχή του εθνοτικού και γλωσσικού αυτοπροσδιορισμό της ΠΓΔΜ, με όρους όμως που δε θα υπονομεύουν το δικαίωμα και των άλλων εθνοτήτων στην ευρύτερη ιστορική Μακεδονία, να αυτοπροσδιορίζονται και αυτοί ως Μακεδόνες, αν θέλουν. Στο σημείο αυτό, οι διατυπώσεις της έκθεσης παρουσιάζουν σοβαρό πρόβλημα και είναι ανάγκη να απαλειφθούν, ώστε να δοθεί χρόνος για πραγματικά περιεκτικές λύσεις.
Η έκθεση δίνει όμως και μια ευκαιρία για επίλυση του προβλήματος μέσα από διάλογο και αμοιβαία αποδεκτό συμβιβασμό, αξιοποιώντας την ενταξιακή διαδικασία της ΠΓΔΜ στις ευρωπαϊκές δομές. Θετική είναι εδώ η αναφορά στο πρόσφατο προηγούμενο της επίλυσης των διαφορών Κροατίας-Σλοβενίας ως όρου για την ολοκλήρωση της κροατικής ένταξης στην Ε.Ε.
Η Ελλάδα θα πρέπει να διαμορφώσει μια νέα στρατηγική, αντί να συνεχίσει να αμύνεται από όλο και πιο δύσκολη θέση. Θα πρέπει να συνδέσει την ενταξιακή διαδικασία με έναν οδικό χάρτη επίλυσης του συνόλου των προβλήματων (ονομασία, αλυτρωτισμός, εθνικισμός, προώθηση εθνικής και πολτιστικής ταυτότητας της ΠΓΔΜ σε βάρος της ταυτότητας και του πολιτισμού της Ελλάδας). Με δεδομένο ότι η πολιτική διεύρυνσης της ΕΕ έχει αποδειχθεί ισχυρό εργαλείο μετασχηματισμού της κοινωνίας και σε άλλες βαλκανικές χώρες όπως στην πρώην Γιουγκοσλαβία, που βρέθηκαν μάλιστα αντιμέτωπες σε έναν αιματηρό πόλεμο, θα πρέπει επίσης να αξιοποιήσει την πρόταση του Ψηφίσματος για δημιουργία από την Επιτροπή και το Συμβούλιο ενός μηχανισμού διαιτησίας, ο οποίος, μεταξύ άλλων, θα ασχοληθεί με τον προκαταρκτικό έλεγχο της εναρμόνισης της νομοθεσίας της ΠΓΔΜ με το ευρωπαϊκό κεκτημένο και θα ορίσει συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα"
Ο Μιχάλης Τρεμόπουλος, στη διάρκεια της δικής του θητείας ως Ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων και αναπληρωματικό μέλος της αντιπροσωπείας του ΕΚ για τις σχέσεις με την ΠΓΔΜ, συνέβαλε στην αντιμετώπιση μονομερών σε βάρος της ελληνικής πλευράς αποφάσεων, στην ενημερώση για φαινόμενα εθνικισμού στη γειτονική χώρα, ενώ πέτυχε τη διαμόρφωση μιας ισορροπημένης στάσης μέσα στους πράσινους, που υποστηρίζουν πλέον ενεργά την εξεύρεση μιας σύνθετης, αμοιβαία αποδεκτής ονομασίας.
Είναι ανάγκη να αξιοποιηθεί η έκκληση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προς τις αρχές και τα μέσα ενημέρωσης για τη δημιουργία θετικού κλίματος για την επίλυση του προβλήματος και την ανάπτυξη των σχέσεων καλής γειτονίας της ΠΓΔΜ με τις γειτονικές χώρες και την αποθάρρυνση της ρητορικής του μίσους. Παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα ιδιαίτερα με την ανυποληψία του τωρινού πολιτικού της συστήματος, μεγαλύτερη καθυστέρηση στην επίλυση του προβλήματος θα είναι σε βάρος των συμφερόντων της χώρας, ενόψει των καθοριστικών ημερομηνιών της Συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (που είναι πιθανόν να συζητήσει το θέμα της έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΠΓΔΜ) και της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ το Μάιο στο Σικάγο. Η επίλυση του συνόλου των προβλημάτων με την γειτονική χώρα θα είναι προς όφελος της ειρήνης, της ευημερίας και των σχέσεων καλής γειτονίας, αρκεί να ανάλαβουν οι πολιτικές δυνάμεις τις ευθύνες που τους αναλογούν και να εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες για δίκαιη λύση, αντί να αξιοποιούν το πρόβλημα νομίζοντας ότι θα αποκομίσουν εκλογικά οφέλη μέσα από μια πορεία που θα ζημιώσει τα καλώς νοούμενα συμφέροντα της ελληνικής κοινωνίας. Οι μόνοι που κερδίζουν από την διαιώνιση του προβλήματος είναι όσοι εκμεταλλεύονται τις ευαισθησίες των πολιτών για προσωπικό ή κομματικό όφελος. Είδαμε τι έγινε με την δημοσιονομική κρίση, δεν χρειάζεται να προσθέσουμε και άλλες αποτυχίες στη χώρα μας”.
1 Γραπτή αιτιολόγηση ψήφου: Σταθμίζοντας τα θετικά και τα αρνητικά του σχεδίου, ψήφισα λευκό. θα ήθελα ένα ψήφισμα που να θέτει έντονα το πλαίσιο για αμοιβαία αποδεκτή λύση στο σύνολο των προβλημάτων. Το ψήφισμα έχει πολλά θετικά σημεία αλλά και σοβαρά προβληματικά, που τελικώς δε μου επιτρέπουν να το υπερψηφίσω όπως θα ήθελα. Σε γενικές γραμμές είναι λιγότερο ισορροπημένο από τις εκθέσεις των δύο προηγούμενων χρόνων, που οι Έλληνες Πράσινοι είχαμε υπερψηφίσει. Η λύση στο όνομα θα πρέπει όντως να περιλαμβάνει λύσεις και για την αποδοχή του εθνοτικού και γλωσσικού αυτοπροσδιορισμού της ΠΓΔΜ, με το βλέμα στραμμένο προς το μέλλον, με όρους που δεν υπονομεύουν το δικαίωμα και των άλλων εθνοτήτων στην ευρύτερη ιστορική - γεωγραφική Μακεδονία, να αυτοπροσδιορίζονται και αυτοί ως Μακεδόνες, αν θέλουν. Στο σημείο αυτό, οι διατυπώσεις της έκθεσης, άρθρο 15, παρουσιάζουν σοβαρό πρόβλημα και δεν συμβάλλουν στο να δωθεί ώθηση και χρόνος σε πραγματικά περιεκτικές λύσεις. Η έκθεση θα έπρεπε να αποτελέσει ευκαιρία για επίλυση του προβλήματος μέσα από διάλογο και αμοιβαία αποδεκτό συμβιβασμό, αξιοποιώντας την ενταξιακή διαδικασία της ΠΓΔΜ στις ευρωπαϊκές δομές και θέτοντας σχετικό χρονοδιάγραμμα. Θετική είναι η αναφορά στο πρόσφατο προηγούμενο της επίλυσης των διαφορών Κροατίας-Σλοβενίας ως όρου για την ολοκλήρωση της κροατικής ένταξης στην Ε.Ε.
.JPG)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου