Οικολόγοι Πράσινοι και φορολογική μεταρρύθμιση

Συνέντευξη Τύπου  έδωσαν ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος, η  συν-εκπρόσωπος Τύπου  Ελεάννα Ιωαννίδου και ο περιφερειακός σύμβουλος Κ. Μακεδονίας Μιχάλης Τρεμόπουλος, στη Θεσσαλονίκη με θέμα τη φορολογική μεταρρύθμιση.

Ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος ανέφερε ότι:

«Χρειαζόμαστε μια φορολογική μεταρρύθμιση που να είναι κοινωνικά δίκαιη, αποτελεσματική και να έχει σαν στόχο την αναζωογόνηση της οικονομίας, τη μεταστροφή της προς πράσινη κατεύθυνση και την κοινωνική συνοχή. Σήμερα βιώνουμε μια καταιγίδα μέτρων που όμως δεν έχει καμία στόχευση παρά μόνο εισπρακτική. Από την άλλη ο τρόπος που ασκείται σήμερα η φορολογική πολιτική εμποδίζει  την επιχειρηματική δραστηριότητα και κυρίως την εργασία. Αυτό που προτείνουμε οι Οικολόγοι Πράσινοι και γενικότερα οι Πράσινοι σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι η φορολόγηση της μεγάλης περιουσίας, από ένα ύψος και πέρα με ενιαίο τρόπο, η εισαγωγή νέων εργαλείων όπως η φορολόγηση των χρηματιστηριακών συναλλαγών, που αποφέρουν σημαντικά κέρδη αλλά δεν φορολογούνται συνήθως καθώς και τη διαφοροποίηση του ΦΠΑ έτσι ώστε  δραστηριότητες που είναι κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνες να έχουν μικρότερο συντελεστή σε αντίθεση με δραστηριότητες που είναι κοινωνικά ανεύθυνες και περιβαλλοντικά καταστροφικές.»

Η συν-εκπρόσωπος Τύπου των Οικολόγων Πράσινων, Ελεάννα Ιωαννίδου τόνισε πως:

«Οι Οικολόγοι Πράσινοι διεκδικούμε η φορολογία να γίνει αφενός εργαλείο διεξόδου από τη δημοσιονομική κρίση, με στόχο την κοινωνική δικαιοσύνη, την αναδιανομή του πλούτου, την απεξάρτηση από τους δανειστές μας και τις δικές τους προτεραιότητες για τη χώρα μας, και αφετέρου δίαυλος για την πράσινη στροφή στην οικονομία με όρους βιωσιμότητας, μέσα από την ενθάρρυνση ή αποθάρρυνση οικονομικών δραστηριοτήτων ανάλογα με τη συνεισφορά τους στην κοινωνία και το περιβάλλον.  Θεωρούμε πως το φορολογικό μας σύστημα, αντί να μεταρρυθμιστεί επειγόντως, ώστε να γίνει δίκαιο και αποτελεσματικό, έχει διολισθήσει στην ραγδαία επιδείνωση της παθογένειας, με την οποία το προίκισαν τα κόμματα της σημερινής κυβέρνησης, που φέρουν βαρύτατη ευθύνη για την πορεία της χώρας τα τελευταία 38 χρόνια. Ενώ συνεχίζεται η ιδιότυπη ασυλία του πλούτου, της παραοικονομίας και των γκρίζων περιουσιών, τα κριτήρια της φορολόγησης έχουν οριζοντιοποιηθεί σε τέτοιο βαθμό, που οι φτωχοί εξομοιώνονται με τους πλούσιους, με αποτέλεσμα όχι απλώς να επωμίζονται τα φορολογικά βάρη όσοι δεν μπορούν να τα αντέξουν ενώ έχουν και την πιο ελάχιστη συμμετοχή στη δημιουργία των σημερινών αδιεξόδων, αλλά και να μειώνεται δραματικά η φορολογητέα ύλη.  

Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε αναλάβει πρωτοβουλία διαλόγου με τις πολιτικές δυνάμεις του ελληνικού κοινοβουλίου, αποστέλλοντάς τους τις προτάσεις μας για τη φορολογική μεταρρύθμιση, οι οποίες, όμως, προϋποθέτουν την συμφωνία σε τέσσερις βασικούς όρους: Την πολιτική βούληση για διαφάνεια, κάθαρση και σύγκρουση με τη φοροδιαφυγή, την θέσπιση θεσμικών δικλείδων που να κλείνουν τα περιθώρια για «μαύρο χρήμα», την μεταρρύθμιση με φορολογικούς κανόνες διαφανείς, απλούς, κατανοητούς και εφαρμόσιμους και την δημιουργία βιώσιμης κοινής φορολογικής πολιτικής και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.»

Η Ελεάννα Ιωαννίδου δήλωσε, επίσης: «Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε από την αρχή πει ότι άλλο πράγμα η οικονομική εξυγίανση κι άλλο η επίθεση στην κοινωνική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα. Αυτό που ζούμε τα τελευταία 2,5 χρόνια είναι μια δίνη, από την οποία ο μόνος τρόπος για να βγούμε είναι να στηριχτούμε στις δυνάμεις τους ελληνικού λαού».

Ο περιφερειακός σύμβουλος Κ. Μακεδονίας, Μιχάλης Τρεμόπουλος, αναφέρθηκε στην ανάγκη για φορολογική δικαιοσύνη, διαφάνεια, ισοκατανομή και μέτρα φορολόγησης του πλούτου:

«Επιδιώκουμε υγιή δημόσια οικονομικά. Ένα δείγμα είναι η εκστρατεία που αναλάβαμε ο Σβεν Γκίγκολντ, διακεκριμένος Πράσινος Γερμανός οικονομολόγος και ευρωβουλευτής και εγώ, για φορολόγηση των μεγάλων περιουσιών και του πλούτου γενικότερα. Οι δημόσιες δαπάνες θέλουμε να είναι επαρκείς, να αξιοποιούνται ως το τελευταίο ευρώ για την κοινωνία και να καλύπτονται από επαρκή δημόσια έσοδα με δίκαιη κατανομή των βαρών.

Ζητούμε να υποχρεωθούν να φορολογηθούν δίκαια όλοι αυτοί που κέρδισαν από την τεράστια ανάπτυξη μέσω της χρηματοπιστωτικής φούσκας κατά την τελευταία τουλάχιστον 20ετία. Ειδικά στην Ελλάδα το πρόβλημα είναι οξύτατο καθώς ουσιαστικά ο ιδιωτικός πλούτος που έχει συσσωρευτεί είναι κυρίως αποτέλεσμα της φοροδιαφυγής και της γκρίζας οικονομίας που με τους πιο συντηρητικούς υπολογισμούς ξεπερνά το 30% του ΑΕΠ.

Τα ελλείμματα του κρατικού προϋπολογισμού στην Ελλάδα είναι αποτέλεσμα κυρίως χαμηλών φορολογικών εσόδων και όχι υψηλών δαπανών που δεν ξεπερνούν σε καμιά περίπτωση το μ.ο. της ΕΕ-27. Ο λόγος είναι ότι μεγάλο μέρος των πιο εύπορων φοροδιαφεύγουν με παράνομους τρόπους αλλά και υποφορολογούνται μέσω διάφορων νόμιμων φοροαπαλλαγών (πχ εφοπλιστές, μέτοχοι κλπ). Ως Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε προτείνει εδώ και καιρό τον έλεγχο όλων των περιουσιών με βάση το πόθεν έσχες είτε βρίσκονται στη χώρα είτε βρίσκονται στο εξωτερικό με μορφή ακινήτων ή καταθέσεων σε σχέση με το αν έχουν και πόσο φορολογηθεί στο παρελθόν.

Στην Ελλάδα τα έσοδα από φόρους περιουσίας είναι 1,5% του ΑΕΠ, όταν στην Ε.Ε. ο μέσος όρος είναι 2,5% και στη Γαλλία φθάνει το 4%. Αυτό, όμως, δεν δικαιολογεί επιδρομές «επί δικαίων και αδίκων», όπως ο φόρος με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Παράδειγμα δικής μας πρότασης, θα ήταν να υπάρχει αφορολόγητο ίσο με τα δηλωμένα εισοδήματα της τελευταίας 10ετίας, ώστε να πληρώσουν παραπάνω οι φοροφυγάδες. Πρόσθετα, αφορολόγητα υπό όρους για το σπίτι στο χωριό ή για το εξοχικό, θα μπορούσαν να σχεδιαστούν ως κίνητρα συμμετοχής σε κοινωνικά προγράμματα διακοπών ή αναζωογόνησης της ορεινής υπαίθρου. Είναι σημαντικό, παράλληλα με το εγχώριο χτύπημα της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς, να δημιουργήσουμε και ένα ευρωπαϊκό μέτωπο κατά της φοροδιαφυγής και τη φυγή κεφαλαίων από τη Νότια Ευρώπη. Και βέβαια, να προχωρήσουμε σε δίκαιη φορολόγηση της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας.

Παράλληλα με τις αλλαγές που οφείλουμε ως κοινωνία στον εαυτό μας, χρειαζόμαστε επειγόντως και  μια ομοσπονδιακή Ευρώπη με κοινές πολιτικές, προσανατολισμένες στην αλληλεγγύη, τη συνεργασία, την κοινωνική συνοχή και την περιβαλλοντική βιωσιμότητα. Ένα δείγμα είναι μόνο η πρωτοβουλία που πήραμε για τη φορολόγηση του πλούτου, κλείσιμο των φορολογικών παραδείσων και ευρωπαϊκό μέτωπο κατά της φοροδιαφυγής και της διαρροής κεφαλαίων από τη Νότια Ευρώπη. Είναι προκλητικό ότι στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ το 20% του πληθυσμού κατέχει το 85% του συνολικού πλούτου (μάλιστα το 35% του πλούτου ανήκει στο μόλις 1% των πολιτών), ενώ τα τελευταία χρόνια έχουν δαπανηθεί διεθνώς 4,6 τρις δολάρια δημόσιων πόρων για σταθεροποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και, έμμεσα, των μεγάλων περιουσιών.

Παράλληλα πρέπει να σταματήσει ο φορολογικός ανταγωνισμός υπέρ των επιχειρήσεων: τα στοιχεία του ΟΟΣΑ δείχνουν ότι μεταξύ 1993-2009 οι φορολογικοί συντελεστές για τις εταιρίες είχαν μειωθεί κατά 30% στην Ελλάδα, 68,75% στην Ιρλανδία και 33,1% στην Πορτογαλία, τις χώρες δηλαδή του Μηχανισμού Στήριξης. Στην Ελλάδα τα έσοδα από φόρους περιουσίας ήταν το 2010 1,5% του ΑΕΠ, έναντι 2,5% μέσου όρου της Ε.Ε. και 4% της Γαλλίας: αυτό όμως δε δικαιολογεί επιδρομές κατά δικαίων και αδίκων, όπως με τη ΔΕΗ. Οι Οικολόγοι Πράσινοι είχαμε προβλέψει την αποτυχία των Μνημονίων, θεωρούμε όμως ότι δε φτάνουν οι διαπιστώσεις. Οι προτάσεις μας για φορολογική μεταρρύθμιση προσπαθούν να υπηρετούν την αλλαγή της ζωής μας στο άμεσο μέλλον και υποβάλλονται προς όλους όσους δεν αρκούνται στα μεγάλα ΝΑΙ ή και τα μεγάλα ΟΧΙ. Η δίκαιη φορολόγηση μπορεί και πρέπει να είναι μέρος της λύσης στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρωζώνη.»

Απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου για τη φυγάδευση κεφαλαίων από Έλληνες καταθέτες στο εξωτερικό, ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, Νίκος Χρυσόγελος, ανέφερε:

«Κυκλοφορεί σε πανευρωπαϊκό επίπεδο η είδηση  ότι υπάρχουν μεγάλα χρηματικά ποσά Ελλήνων σε τράπεζες σε εξωτικά νησιά αλλά και στην Ελβετία, ποσά που υπολογίζεται ότι κυμαίνονται μεταξύ 180 -215 δισεκατομμύρια ευρώ. Η συζήτηση μεταξύ της ελληνικής και της ελβετικής κυβέρνησης φαίνεται ότι αφορά σε πολύ μικρό ποσοστό αυτών των καταθέσεων. Δε σημαίνει ότι όλες οι καταθέσεις είναι παράνομες, θα πρέπει όμως να υπάρχουν έσοδα από τη φορολόγηση των καταθέσεων που να έρχονται στην Ελλάδα. Είναι σημαντικό να υπάρξει  συμφωνία που θα αφορά το σύνολο των καταθέσεων κι όχι ένα μικρό μέρος αυτών – τώρα φαίνεται ότι αφορά σε 10 δις ευρώ από τα 215 δις-.

Ένα άλλο θέμα είναι αυτό της φορολόγησης των βραχυπρόθεσμων χρηματιστηριακών συναλλαγών. Πρόκειται για ένα σημαντικό ποσό που θα μπορούσε να αποφέρει πόρους, που θα βοηθούσαν να αντιμετωπισθεί η κρίση  σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται πολιτική βούληση και συντονισμός. Τρίτο και σημαντικό είναι να υπάρξει φορολόγηση περιουσίας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, μ’ ένα σωστό τρόπο που να μη δημιουργεί ανισότητες και φορολογικούς παραδείσους μέσα στο χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι φορολογικοί συντελεστές πρέπει να είναι οι ίδιοι και στην Ιρλανδία και στη Βουλγαρία και στην Ελλάδα. Απαραίτητο είναι να συνδυαστεί η δημοσιονομική σταθερότητα με κοινό φορολογικό σύστημα και κοινή οικονομική πολιτική, αλλιώς θα αποτύχει. Τα περιοριστικά μέτρα δεν πετυχαίνουν κανένα στόχο παρά αποδιοργανώνουν την κοινωνία. Εάν δεν υπάρχουν τέτοιες πολιτικές το κόστος θα είναι μεγάλο για τη διάσωση όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και των άλλων χωρών. Ήδη υπάρχει αυτή η απόρρητη έκθεση της Κομισιόν, η οποία διέρρευσε  κι αποτέλεσε και ερώτηση του Κον Μπεντίτ προς τον Μπαρόζο και το Συμβούλιο:  πόσο πραγματικά με τα μέτρα που παίρνονται θα διαμορφωθεί έως το 2020 το δημόσιο χρέος, στο 120% ή στο 129% ή στο 160% του ΑΕΠ ; Ήδη δαπανήθηκαν πάνω από 300 δις για τη διάσωση και μπορούμε να φτάσουμε το 1 τρις χωρίς να έχουμε αποτέλεσμα".

Για τις καταθέσεις Ελλήνων στην Ελβετία ο Μιχάλης Τρεμόπουλος πρόσθεσε:

«Υπήρχε συγκεκριμένη πρωτοβουλία του Ιωσήφ Ζησιάδη, ελληνικής καταγωγής βουλευτή στο ελβετικό κοινοβούλιο, που έδειχνε το δρόμο στην ελληνική κυβέρνηση για το πώς μπορεί να μάθει τι συμβαίνει με τις καταθέσεις στην Ελβετία. Εδώ και 6 χρόνια υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Πρέπει να γίνουν συμφωνίες στα πρότυπα που έχουν κλείσει η Γερμανία και η Βρετανία με την Ελβετία για να μπορέσουν να κυνηγήσουν το μαύρο χρήμα. Αυτό που συζητούσαν για πολύ καιρό ήταν η φορολόγηση των τόκων από αυτές τις καταθέσεις. Όμως υπάρχουν δυνατότητες ν’ ακολουθήσουν την οσμή του χρήματος. Εμείς ζητούμε να ελεγχθούν οι φορολογικές δηλώσεις της τελευταίας δεκαετίας και να προχωρήσουμε σε μία συγκροτημένη, ακόμη και ποινική αντιμετώπιση, όσον αφορά τη φοροδιαφυγή, που σημαίνει και πρόστιμα ακόμη και δήμευση, γιατί μέσα από αυτές τις καταθέσεις, που μας ενδιαφέρει ποιοι και πως τις συγκέντρωσαν, αποκαλύπτεται και όλη η θλιβερή διάσταση της ελληνικής οικονομίας που είναι η διαφθορά, τα φακελάκια, η συγκρότηση ενός πελατειακού κράτους, μιας απαράδεκτης διοίκησης κεντρικής αλλά και τοπικής, πολλές φορές, απέναντι στους πολίτες.».

Σχετικά με τη διαμόρφωση του ΦΠΑ ο Νίκος Χρυσόγελος απάντησε:

«Το φορολογικό σύστημα στην Ελλάδα σχεδιάζεται με φοροεισπρακτική λογική, δηλαδή πως θα πάρουμε χρήματα. Αυτό έχει πολλές φορές ως αποτέλεσμα ότι καταστρέφει την οικονομική δραστηριότητα και πάρα πολλές φορές δεν έχει ευνοϊκό αποτέλεσμα απέναντι στα θέματα της κοινωνικής συνοχής και στα θέματα της περιβαλλοντικής προστασίας. Εμείς λέμε να μπορέσει να υπάρξει ένα φορολογικό σύστημα που να είναι κοινωνικά δίκαιο, να φέρνει έσοδα για να στηριχθεί η κοινωνική πολιτική αλλά από την άλλη πλευρά να ευνοεί τη μεταρρύθμιση της οικονομίας και να ενισχύει την εργασία και την απασχόληση. Γι αυτό ο ΦΠΑ πρέπει να διαμορφώνεται με βάση τις δραστηριότητες που θέλουμε να ευνοήσουμε. Αυτό σημαίνει χαμηλότερος ΦΠΑ σε δραστηριότητες που έχουν σχέση με την εξοικονόμηση ενέργειας, την ενεργειακή αναβάθμιση κτιρίων, τα μέσα μετακίνησης προς το δημόσιο συμφέρον κι επιβάρυνση στα πράγματα που έχουν σχέση με την υπερβολική κατανάλωση, την καταστροφή του περιβάλλοντος ή με την επίδειξη πλούτου. Η φορολογική πολιτική μπορεί να είναι εργαλείο  μετασχηματισμού της οικονομίας.»