Άρθρο Νίκου Χρυσόγελου σε έκδοση του ινστιτούτου Heinrich Boell Stiftung

Το άρθρο μου αυτό γράφτηκε αρχές Οκτωβρίου και δημοσιεύεται στην περιοδική έκδοση του γερμανικού πράσινου ινστιτούτου Heinrich Boell Stiftung, που δημοσιοποιείται επίσημα στο πλαίσιο του συνεδρίου του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος στις 11/11/2011

Η Ελλάδα βρέθηκε - έχοντας δικά της διαρθρωτικά προβλήματα - στο μάτι του κυκλώνα της κρίσης της οικονομίας φούσκας, με την ευρωζώνη να έχει κοινό νόμισμα αλλά όχι κοινή οικονομική και φορολογική πολιτική. Η ανορθολογική συγκρότηση της ευρωζώνης είχε επιπτώσεις: άνισο εμπορικό ισοζύγιο Βορρά-Νότου, περιορισμός της παραγωγικής βάσης της Ελλάδας, κατακόρυφη αύξηση της κατανάλωσης και των εισαγωγών της.

Οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν τόλμησαν να προχωρήσουν σε περισσότερη Ευρώπη. Στην Ελλάδα, τα δυο κυρίαρχα κόμματα (συντηρητικοί και σοσιαλιστές) δεν προχώρησαν σε πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, ενώ έβλεπαν ότι πλησιάζει η καταστροφή. Λαϊκίστικες πολιτικές δυνάμεις σε άλλες χώρες είδαν την κρίση ως ευκαιρία εκλογικών κερδών. Έτσι, η κρίση ελλειμμάτων και υψηλού χρέους σε μια μικρή χώρα - χρέος σε απόλυτους αριθμούς ασήμαντο σε σχέση με αυτό ισχυρών χωρών - έχει μετατραπεί σε κρίση που απειλεί την ευρωζώνη και το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Τώρα, το κόστος «διάσωσης» είναι δυσβάστακτο σε κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό επίπεδο, συγκρινόμενο με το κόστος εφαρμογής των προτάσεων των Πρασίνων.

Οι πολιτικές που πιέζεται ή επιλέγει να ακολουθήσει η Ελλάδα είναι άστοχες και καταστροφικές. Διαλύοντας την οικονομία, εκτινάσσοντας την ανεργία σε πρωτοφανή για τη χώρα επίπεδα (40% ανεργία νέων), εξαναγκάζοντας τους ανθρώπους να ζουν με μισό ή καθόλου μισθό και χωρίς κοινωνικές υποδομές, η χώρα οδηγείται όχι σε διάσωση αλλά διάλυση και κοινωνική έκρηξη.

Σχεδιασμένη μεταρρύθμιση, ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, πράσινη στροφή στην οικονομία, αποτελεσματική οργάνωση είναι οι λύσεις για την Ελλάδα, στο πλαίσιο μιας ευρωπαϊκής πολιτικής μεταρρυθμίσεων και ολοκλήρωσης, στη βάση και των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου: Μεταρρύθμιση της ελληνικής οικονομίας σε πράσινη κατεύθυνση, αντί για διάλυση της παραγωγικής βάσης με περιοριστικά και εισπρακτικά μέσα. Ανασυγκρότηση της διοίκησης, εκπαίδευση προσωπικού στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, μετακίνηση πλεονάζοντος προσωπικού από γραφειοκρατικές δομές σε κοινωνικές, περιβαλλοντικές υποδομές, σήμερα σχεδόν ανύπαρκτες. Στοχευμένος περιορισμός σπατάλης, φοροδιαφυγής και διαφθοράς (στην οποία συμμετείχαν όμως και εταιρίες από άλλες χώρες). Δημιουργία κατάλληλων συνθηκών για εθελοντική μετακίνηση δημοσίων υπαλλήλων σε κοινωνικές και ιδιωτικές επιχειρήσεις, μεταξύ άλλων στήριξη της καινοτομίας και πράσινων επενδύσεων που δημιουργούν θέσεις εργασίας για νέους.

Η διάσωση και όχι η διάλυση της Ελλάδας θα είναι προς όφελος και της Ευρώπης. Οι προτάσεις των Γερμανών πρασίνων και η σχετική ερώτηση τους (29/9) στην ομοσπονδιακή Βουλή αποτελεί καλή βάση για επωφελή και ισόρροπη ελληνο-γερμανική συνεργασία.