Ο Υμηττός χρειάζεται τη βοήθειά μας

Δείτε και φωτο http://picasaweb.google.com/nikoschry/ProstasiaYmittou#

Στην 3η επέτειο από την καταστροφική πυρκαγιά στην Πάρνηθα οι Οικολόγοι Πράσινοι επισκεφθήκαμε τον Υμηττό και ξεναγηθήκαμε από τον ΣΠΑΥ, συζητήσαμε με το Δήμαρχο Βύρωνα κ. Ν. Χαρδαλiιά για τα σχέδια του Δήμου για μια «πράσινη διαδρομή» από την πλατεία Δεληολάνη μέχρι τον Υμηττό και συζητήσαμε στο δημαρχείο του Βύρωνα με πολίτες και ανθρώπους της αυτοδιοίκησης για τον Υμηττό. Στόχος ήταν να συζητήσουμε κατά πόσο έχει αλλάξει η πολιτική για την προστασία των δασών, πόσο έτοιμοι είμαστε για να μην επιτρέψουμε να ολοκληρωθεί η καταστροφή και με τον Υμηττό, κατά πόσο το πάθημα του 2007 (Πάρνηθα, Πελοπόννησος, Εύβοια) και του 2009 (Αν. Αττική) έχει γίνει μάθημα;»

Ομιλητές ήταν οι Νίκος Χαρδαλιάς, πρόεδρος Συνδέσμου Προστασίας κι Ανάπτυξης Υμηττού, Δήμαρχος Βύρωνα, ο Νίκος Χρυσόγελος, στέλεχος των ΟΠ, η Μαρία Βιτωράκη, συντονίστρια Θεματικής Ομάδας Περιβάλλοντος, μέλος της Γραμματείας Αττικής των Οικολόγων Πράσινων και ο Ηλίας Κυριακόπουλος, συνεργάτης Οικολόγων Πράσινων σε θέματα περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Παρεμβάσεις στη συζήτηση έκαναν πολίτες καθώς και άλλα στελέχη των Οικολόγων Πράσινων. Oι Οικολόγοι Πράσινοι είχαν προσκαλέσει την Υπουργό ΠΕΚΑ και εκπροσώπους του Υπουργείου αλλά τελικώς κανένας δεν μπόρεσα να συμμετάσχει στη συζήτηση, αποδεικνύοντας άλλη μια φορά ότι δεν αρκούν οι καλές προθέσεις, απαιτείται επιβεβαίωση στην πράξη.

Ο Νίκος Χρυσόγελος αναφέρθηκε στην ανάγκη προστασίας και βιώσιμης διαχείρισης του δάσους του Υμηττού, που είναι η τελευταία ανάσα για την Αττική αλλά και έχει αξία από μόνο του ως οικοσύστημα. Είναι απαραίτητη η ολοκλήρωση της προστασίας του μέσω της νομοθεσίας αλλά και η υλοποίηση των καλών προθέσεων που αν μείνουν λόγια θα αυξήσουν τους κινδύνους και τις πιέσεις. Προς το παρόν διαπιστώνουμε ότι το πάθημα του 2007 και του 2009 δεν έχει γίνει μάθημα αφού – παρά την καλύτερη προετοιμασία και υποδομές από τους τοπικούς φορείς και τον ΣΠΑΥ για την αντιμετώπιση πυρκαγιών – ακόμα δεν έχουν γίνει από το ΥΠΕΚΑ που έχει αναλάβει την ευθύνη – διάθεση πόρων, καθαρισμός του δάσους, πρόσληψη των εποχιακών, οργάνωση δασαρχείου στον Υμηττό. Ήδη από την αρχή του καλοκαιριού πάνω από 30 πυρκαγιές έχουν ξεσπάσει στον Υμηττό, σε περιοχές που θεωρούνται «φιλέτα» –αλλά ευτυχώς έχουν αντιμετωπιστεί εγκαίρως. Οι Οικολόγοι Πράσινοι προσκαλούν τα μέλη και φίλους τους να βοηθήσουν στη δασοπροστασία και πυροφύλαξη εντασσόμενοι στις σχετικές πρωτοβουλίες και προσπάθειες που υπάρχουν.

Από την άλλη η προστασία του δάσους απαιτεί να αναβαθμίσουμε τις πόλεις και να φέρουμε τη φύση μέσα στις πόλεις, να κάνουμε τις γειτονιές πιο οικολογικές, τι πόλεις πιο βιώσιμες. Οι παρεμβάσεις για οικολογικές γειτονιές και βιώσιμες πόλεις είναι ανάγκη όχι μόνο για λόγους ποιότητας ζωής αλλά και για να στραφεί η οικονομία προς πιο υπεύθυνες, πράσινες, δραστηριότητες και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Με μια τέτοια πολιτική μπορεί να “επιστραφούν” στους πολίτες -με τη μορφή κοινωνικών και περιβαλλοντικών υποδομών και υπηρεσιών - όσα αφαιρούνται από το εισόδημά τους με τα κοινωνικά άδικα και οικονομικά αναποτελεσματικά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση.

Διεκδικούμε ένα ρεαλιστικό όνειρο
Ως πολίτες θα παρακολουθούμε παθητικά να επιδεινώνεται η ζωή μας και οι όποιοι σχεδιασμοί να είναι ευκαιριακοί, χωρίς διάλογο με τους πολίτες και να καταλήγουν σε σπάταλα, χωρίς έμπνευση, έργα ή θα διεκδικήσουμε και θα προτείνουμε ολοκληρωμένες παρεμβάσεις που θα αλλάξουν σταδιακά την απάνθρωπη πλέον πόλη; Να ονειρευτούμε πως θέλουμε τις πόλεις και τη ζωή μας μέχρι το 2020 και να διεκδικήσουμε το όραμα, ξεκινώντας από κάθε γειτονιά με βήματα και παρεμβάσεις που θα εντάσσονται, όμως, σε συνολικό σχέδιο για την Αττική του 2020.
Θέλουμε στις πόλεις μας να μπορούμε να πάμε στη δουλειά, το σχολείο, τα ψώνια μας απολαμβάνοντας τη διαδρομή, να βγαίνουμε βόλτα με το παιδικό καροτσάκι, να μπορούν τα παιδιά οι ηλικιωμένοι, τα ΑΜΕΑ να κυκλοφορούν με ασφάλεια. Να μπορούμε να γυμναζόμαστε και να βελτιώνουμε την υγεία μας μέσα από την καθημερινή κίνησή μας με το ποδήλατο και το περπάτημα. Να γίνονται καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, με μουσικές και θέατρο στο δρόμο και σε μικρούς χώρους στη γειτονιά μας. Να μπορεί όποιος θέλει να διαβάσει ήσυχα ένα βιβλίο κάτω από τη σκιά ενός δένδρου. Να μπορούν τα παιδιά των δημοτικών και σχολικών καλλιτεχνικών εργαστηρίων της περιοχής να πάρουν τα χρώματα και τα υλικά τους και να ζωγραφίσουν εκεί έξω. Να είναι η περιοχή μας ένα εικαστικό έργο της φύσης αλλά και της ανθρώπινης δημιουργίας. Να μπορούμε να παρατηρούμε δίπλα μας τη φύση, να ακούμε ένα κοτσύφι, γιατί όχι ένα αηδόνι.
Γιατί να μοιάζει αυτή η πόλη ουτοπία όταν είναι πραγματικότητα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες; Ναι, μπορεί να γίνει πραγματικότητα αλλά χρειάζεται αλλαγή πολιτικών, αλλαγή προτεραιοτήτων, ενεργή συμμετοχή των πολιτών και ιδιαίτερα των νέων.

Πώς θέλουμε την περιοχή γύρω από τον Υμηττό μέχρι το 2020: «Πράσινες ζώνες» μέσα στην πόλη, γύρω από τον Υμηττό
Για να αλλάξουμε την πόλη και να επαναφέρουμε τη φύση μέσα στην πόλη αντί να επεκτείνεται αυτή σε βάρος του δάσους ή των φυσικών περιοχών χρειάζεται γύρω απόν Υμηττό η δημιουργία «πράσινων ζωνών», ενιαίων ζωνών πράσινου, ποδηλατόδρομων, πεζόδρομων, βιώσιμης κινητικότητας, ανακαίνισης και επανάχρησης αξιόλογων βιομηχανικών κτιρίων, πολιτιστικής αναγέννησης και επανασύνδεσης με τη φύση. Αυτό το σχέδιο θα πρέπει να ξεκινήσει με έργα που θα αποκαταστήσουν και θα ενοποιούν πλατείες, δημόσιους χώρους, σχολεία, ρέματα, πολιτιστικά σημεία κάθε περιοχής δημιουργώντας ένα δίκτυο που διευκολύνει τη βιώσιμη κινητικότητα, την καθημερινότητα, τις βιοκλιματικές παρεμβάσεις στα κτίρια και στο χώρο, την αποτελεσματική κατανάλωση ενέργειας και νερού, την εφαρμογή ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (μικρές ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά στα κτίρια, γεωθερμία, πράσινες στέγες), να οργανωθούν καλύτερα προγράμματα ανακύκλωσης με διαλογή στην πηγή και κομποστοποίησης σε επίπεδο γειτονιάς αλλά και κατοικίας.

Πώς θα χρηματοδοτηθούν οι αλλαγές αυτές
Παρόμοιες παρεμβάσεις είναι σε εξέλιξη σε πολλές ευρωπαϊκές περιοχές. Οι Οικολόγοι Πράσινοι λέγαμε και λέμε ότι για να αντιμετωπιστεί η βαθιά οικονομική, δημοσιονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική κρίση απαιτείται μια πράσινη λύση και αλλαγές στην πολιτική αλλά και στην καθημερινότητα. Το ρεαλιστικό όραμα που προτείνουμε για την περιοχή μας είναι ένα παράδειγμα αυτής της λύσης. Μπορούν, όμως, να χρηματοδοτηθούν όλα αυτά σε μια εποχή που περικόπτονται οι δημόσιες δαπάνες και η οικονομία καταρρέει;.
Οι Πράσινοι στην Ευρώπη απαιτούμε ευρωπαϊκή αλληλεγγύη για να ξεπεραστεί η κρίση στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες. Προτείναμε, στο πλαίσιο ενός Πράσινου Κοινωνικού Συμβολαίου (Green New Deal), να διατεθούν 500 δις ευρώ για πράσινες παρεμβάσεις που θα δημιουργήσουν 5.000.000 πράσινες θέσεις εργασίας. Χρειάζονται αλλαγές στο φορολογικό σύστημα, κίνητρα και αντικίνητρα, για να κινητοποιηθούν και ιδιωτικοί πόροι. Απαραίτητα είναι και νέα χρηματοδοτικά εργαλεία, όπως: (τοπικά) πράσινα ομόλογα για χρηματοδότηση δράσεων, δημιουργία τραπεζών με περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς στόχους (όπως είναι η Ηθική Τράπεζα σε 7 ευρωπαϊκές χώρες με μετόχους Δήμους, συνδικάτα, περιφερειακές αρχές, περιβαλλοντικές και κοινωνικές οργανώσεις, ή η Οικολογική Τράπεζα κα)
Αλλά κάποια χρηματοδοτικά εργαλεία που στηρίζουν παρόμοιες παρεμβάσεις υπάρχουν και σήμερα, όπως πχ το ΕΣΠΑ, το Ταμείο Συνοχής, το Jessica. Η ομάδα των Οικολόγων Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο ετοιμάζει ένα οδηγό πηγών χρηματοδότησης των δήμων.
Είναι όμως απαραίτητη η δημιουργία (διαδημοτικών;) δομών από τους δήμους, για να οργανώσουν τα σχέδια και να πετύχουν στήριξη ή και να αναλάβουν επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στην περιοχή τους: δωρεάν ενεργειακή μελέτη για πακέτο κτιρίων, προετοιμασία φακέλων για χρηματοδότηση από το Ταμείο Συνοχής κι άλλα ευρωπαϊκά και εθνικά προγράμματα, συμφωνίες με τράπεζες που έχουν αναλάβει τη χρηματοδότηση των έργων με στόχο καλύτερες συμφωνίες και διευκόλυνση ένταξης νοικοκυριών που δεν έχουν κατάλληλες γνώσεις και εμπειρία, δημιουργία λαϊκών - δημοτικών επιχειρήσεων για ΑΠΕ

Μια πράσινη οικονομία, μια οικονομία των πολιτών
Το όφελος από αυτές τις αλλαγές θα είναι σημαντικό: ποιότητα ζωής αλλά και λιγότερα έξοδα από τον οικογενειακό προϋπολογισμό για ηλεκτρικό, νερό, διασκέδαση, μετακίνηση. Τα νοικοκυριά αλλά και οι δήμοι μπορεί να έχουν έσοδα, αν γίνουν παραγωγοί ενέργειας από τον ήλιο (εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σε στέγες κατοικιών, σχολείων, δημόσιων κτιρίων) ενώ θα προστατεύεται το περιβάλλον μακροχρόνια.

Ο Πρόεδρος του ΣΠΑΥ και Δήμαρχος Βύρωνα Νίκος Χαρδαλιάς τόνισε ότι ο Υμηττός παραμένει ανοχύρωτος: «Είμαστε έτοιμοι από πλευράς καταστολής, οι εθελοντικές μας ομάδες είναι εξοπλισμένες, ενταγμένες σε συντονισμένο επιχειρησιακό δίκτυο, οι δεξαμενές είναι γεμάτες, η εκπαίδευση έχει ολοκληρωθεί, οι ασκήσεις έχουν γίνει και ενταχθεί στο επιχειρησιακό σχέδιο του Πυροσβεστικού Σώματος. Την ίδια στιγμή, όμως, δεν έχει καθαριστεί ούτε μισό στρέμμα ξερών χόρτων, ούτε μισό στρέμμα από σκουπίδια. Φέτος ακόμη και το αυτονόητο, οι καθαρισμοί γύρω από την Κατεχάκη που είναι αρμοδιότητα του ΥΠΕΚΑ δεν έχουν γίνει. Φέτος, το ίδιο το κράτος ανέλαβε να κάνει τους καθαρισμούς. Η δέσμευση της υπουργού ΠΕΚΑ κυρίας Τίνας Μπιρμπίλη στη σύσκεψη στο ΣΕΚΥΠΣ, ήταν ότι τον Μάιο, 216 εποχικοί εργαζόμενοι θα αποψιλώσουν τα ξερά χόρτα και το δασαρχείο θα αναλάβει τη συντήρηση των δασικών δρόμων. Την ίδια δέσμευση επανέλαβε ο υφυπουργός ΠΕΚΑ Θάνος Μωραΐτης. Βρισκόμαστε στον Ιούλιο και δεν έχει καθαριστεί ούτε μισό στρέμμα. Αν ξεσπάσει φωτιά στον Υμηττό, ο βαθμός δυσκολίας σε σχέση με την κατάσβεση της θα είναι κατά 75% μεγαλύτερος».

Η Μαρία Βιτωράκη τόνισε ότι μια αποτελεσματική και συνεκτική δασική πολιτική παραμένει το ζητούμενο στη χώρα μας. “Ιδιαίτερα σήμερα στην εποχή της κλιματικής αλλαγής που τα δάση μας είναι πιο ευάλωτα από ποτέ σε φυσικές καταστροφές θα πρέπει με γρήγορους ρυθμούς να ανταποκριθούμε και να αναπτύξουμε μηχανισμούς προσαρμογής στις νέες συνθήκες, παρακολούθησης των επιπτώσεων της αλλαγής του κλίματος στα δάση, έγκαιρης επέμβασης και συντονισμένης δράσης για την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών. Η κύρια αιτία που τα δάση μας καταστρέφονται είναι ότι έχουν απαξιωθεί τις τελευταίες δεκαετίες, η οικονομική τους σημασία για την εθνική οικονομία (για μια πράσινη οικονομία) έχει υποτιμηθεί δραματικά, με αποτέλεσμα το δάσος να «παίρνει» αξία όταν μετατρέπεται σε οικόπεδο. Οι πολύτιμες οικολογικές και άλλες υπηρεσίες που παρέχουν τα δάση (προστασία από τη διάβρωση, εμπλουτισμός των υπόγειων νερών, προστασία του κλίματος, ρύθμιση του μικροκλίματος, αναψυχή, εκπαίδευση, έρευνα κα), δεν αποτιμώνται με οικονομικούς όρους και έχει εγκαταλειφθεί μακροχρόνια η βιώσιμη διαχείριση τους για την παραγωγή πολύτιμων αγαθών (π.χ ξυλεία, μέλι, ρετσίνι). Είναι απαραίτητο σήμερα να υιοθετηθούν σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, πολιτικές που επανασυνδέουν το συμφέρον των παραδασόβιων πληθυσμών με τη βιωσιμότητα των δασικών οικοσυστημάτων, να δημιουργηθούν πολλές νέες θέσεις εργασίας μέσω βιώσιμων χρήσεων των δασών και ευκαιρίες για ανάπτυξη μιας ισχυρής τοπικής οικονομίας που βασίζεται στο δάσος (π.χ βιώσιμη υλοτομία, κτηνοτροφία, γεωργία, τουρισμός, χρήση της πλεονάζουσας βιομάζας του δάσους ως εναλλακτικό καύσιμο ή για παραγωγή κομπόστ).“

O Ηλίας Κυριακόπουλος ανέλυσε τις διατάξεις του νέου προεδρικού διατάγματος, επισημαίνοντας ότι αποτελεί θετική εξέλιξη η ανακήρυξη της πρώτης ζώνης σε ζώνη απόλυτης προστασίας της φύσης. Τόνισε ότι οι Οικολόγοι Πράσινοι διαφωνούν με τις ρυθμίσεις για τη β ζώνη και διεκδικούν την επέκταση της Α ζώνης, με περιορισμό της β ζώνης μόνο στη γεωργική γη, καθώς και απαγόρευση της δόμησης σε όλο το βουνό χωρίς καμία εξαίρεση. Τέλος, ζήτησε την αυστηρή εφαρμογή του νεου θεσμικού πλαισίου με κατεδάφιση όλων των αυθαιρέτων κτισμάτων και αποβολή κάθε αυθαίρετου κατόχου.