Ψήφισμα των Ευρωπαίων Πράσινων για τη Λιβύη

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΟΜΜΑ
14η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
Βουδαπέστη, Ουγγαρία, 1-3/4/2011

Απόφαση ψηφίσματος: Παρέμβαση στη Λιβύη


1. Το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα εκφράζει την πλήρη υποστήριξή του προς το Λιβυκό λαό στην προσπάθειά του να τερματίσει τη μακροβιότερη δικτατορία στην περιοχή και στον αγώνα του να επιτύχει ένα δημοκρατικό καθεστώς.

2. Η κλιμάκωση της κατάστασης στη Λιβύη -αφότου ο Μουαμάρ Καντάφι άρχισε να βομβαρδίζει τον ίδιο του το λαό- έχει αποδείξει με τον πιο δραματικό τρόπο πόσος πολύτιμος χρόνος αφέθηκε να χαθεί. Στο στάδιο αυτό ήταν αναγκαία πειστικότερη διπλωματία και αποτελεσματικότερη πολιτική πρωτοβουλία από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της, ιδίως μέσω της Ύπατης Εκπροσώπου για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας.

3. Η ΕΕ και οι χώρες μέλη της οφείλουν να αναθεωρήσουν πλήρως την πολιτική τους για τη Μεσόγειο και να αποδεχθούν τις ευθύνες τους για τη σημερινή κατάσταση αστάθειας. Δόθηκε προτεραιότητα στα οικονομικά συμφέροντα και την υποτιθέμενη σταθερότητα, σε βάρος των δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτή η στάση οδήγησε σε ανοικτή υποστήριξη προς τους δικτάτορες της περιοχής και συγκεκριμένα στον Καντάφι. Είναι αναγκαίο, εν προκειμένω, να εφαρμοστεί πλήρως το εμπάργκο πετρελαίου της ΕΕ. Η ΕΕ θα πρέπει να αρχίσει έρευνα για τις οικονομικές σχέσεις της με τη Λιβύη, με πρώτες τις πωλήσεις όπλων από κράτη μέλη, ιδιαίτερα για πιθανές παραβιάσεις των κριτηρίων του Κώδικα Συμπεριφοράς της ΕΕ για το Εμπόριο Όπλων.

4. Ορατή και απτή πρέπει να είναι η υποστήριξη προς τις δημοκρατικές δυνάμεις στο Μπαχρέιν, την Υεμένη, τη Συρία και τη Σαουδική Αραβία, αλλά και τις άλλες χώρες της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Η αξιοπιστία της ΕΕ και των κρατών μελών εξαρτάται από την ικανότητα υποστήριξης όλων των δημοκρατικών και μη βίαιων κινημάτων, όχι μόνο ορισμένων από αυτά.

5. Η Απόφαση 1973 του Συμβουλίου Ασφαλείας υιοθετήθηκε, μετά από έντονη απαίτηση της Λιβυκής αντιπολίτευσης, για την προστασία των αμάχων από τις δυνάμεις του Καντάφι. Ευρεία συναίνεση των μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, του Αραβικού Συνδέσμου και της Αφρικανικής Ένωσης, διαμορφώθηκε σταδιακά γύρω από την ανάγκη για ταχεία δράση ενόψει της βίαιης προέλασης των δυνάμεων του Καντάφι και των απειλών προς τον ίδιο του το λαό. Πρόκειται για πρωτοφανή και σημαντική συμφωνία. Υποστηρίζουμε τον πρωταρχικό στόχο της απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας για προστασία των αμάχων και των δύο πλευρών και απορρίπτουμε μια στρατιωτική επέμβαση επί του εδάφους. Επαναβεβαιώνουμε την ανάγκη για διατήρηση της ενότητας της Λιβύης.

6. Βομβαρδισμός της Λιβύης από τις συμμαχικές δυνάμεις, που δεν έχει ως στόχο την προστασία των αμάχων, υπερβαίνει τα όρια της εντολής της Απόφασης 1973 του ΟΗΕ. Η υποχρέωση να γίνει σεβαστό το αίτημα για κατάπαυση του πυρός ισχύει εξίσου για όλες τις πλευρές. Η παροχή στρατιωτικής βοήθειας στους αντάρτες της Λιβύης παραβιάζει το εμπάργκο όπλων.

7. Οι Ευρωπαίοι Πράσινοι εκφράζουν την ανησυχία τους για τη συνεχιζόμενη σύγκρουση και καλούν για αυστηρή τήρηση των όρων της Απόφασης 1973 του ΟΗΕ, εκ μέρους της διεθνούς παρέμβασης. Θεωρούμε ως στόχο πρώτης προτεραιότητας να καθοριστούν οι όροι για την κατάπαυση του πυρός και την προστασία του άμαχου πληθυσμού, με επόμενο βήμα την έναρξη διαμεσολάβησης μεταξύ των αντίπαλων πλευρών. Η διαμεσολάβηση θα έχει ως στόχο να διευκολύνει διάλογο που θα οδηγεί στις πολιτικές μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται προκειμένου να βρεθεί μια ειρηνική και βιώσιμη λύση και να διασφαλιστεί η ανεξαρτησία και ακεραιότητα της Λιβύης.

8. Για όλα αυτά, οι Ευρωπαίοι Πράσινοι θεωρούν ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει, η όποια απαραίτητη διεθνής παρέμβαση για την προστασία των αμάχων, να εκλαμβάνεται ως λευκή επιταγή προς το διεθνή συνασπισμό για όποια δράση κρίνει αυτός σκόπιμη. Τα όρια της απόφασης του ΟΗΕ πρέπει να γίνουν σεβαστά με αυστηρότητα.

9. Η επιβολή των ζωνών απαγόρευσης πτήσεων και η προστασία του πληθυσμού οφείλει να συνοδεύεται από ισχυρή διπλωματική δράση, υπό τα Ηνωμένα Έθνη, με στόχο άμεση κατάπαυση του πυρός. Η απόφαση του ΟΗΕ δε σημαίνει πόλεμο κατά των πολιτών που εγκαταλείπουν τις εμπόλεμες περιοχές: αντιθέτως υπάρχουν διεθνείς υποχρεώσεις που πρέπει να τηρούνται. Η διπλωματία των Ηνωμένων Εθνών οφείλει να οργανώσει αποστολή βοήθειας για τους εκτοπισθέντες της Λιβύης και πάνω απ' όλα τη δημιουργία ενός ανθρωπιστικού διαδρόμου για τους πρόσφυγες. Είναι επίσης σημαντικό η ΕΕ να θέσει σε εφαρμογή το συντομότερο δυνατόν επαρκείς μηχανισμούς υποδοχής προσφύγων και εκτοπισμένων ατόμων που ενδεχομένως επιδιώκουν να διαφύγουν από τη Λιβύη. Με αυτή την έννοια, η αποστολή της Frontex είναι απαραίτητο να επαναπροσδιοριστεί, προκειμένου να διασφαλιστεί η προστασία των αμάχων και το δικαίωμά τους να ξεφύγουν από τον πόλεμο. Οι Λιβυκές αρχές που θα αναδειχθούν μετά τις συγκρούσεις, θα πρέπει να υπογράψουν και να επικυρώσουν τη Συνθήκη της Γενεύης για τους Πρόσφυγες.

10. Πρέπει επίσης να υπογραμμιστεί ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας επιβάλλει να διέπεται η κοινή πολιτική ασύλου, μετανάστευσης και ελέγχου των εξωτερικών συνόρων, από την αρχή της αλληλεγγύης και της δίκαιης κατανομής των ευθυνών, περιλαμβανομένων και των οικονομικών της επιπτώσεων, μεταξύ των κρατών μελών. Αυτή η αρχή της αλληλεγγύης οφείλει να εφαρμοστεί και στην παρούσα συγκυρία για τα θέματα πολιτικής ασύλου και μετανάστευσης.